Categoriearchief: Voorjaarsvakantie mei 2022

Voorjaarsvakantie mei 2022

Zaterdag 4 juni 2022

Gisteravond na onze wandeling door Doornik begon het behoorlijk hard te regenen. Wij zaten gelukkig net weer in de camper. Na het eten, van een heerlijke, door Elfriede gemaakte maaltijdsalade deden we nog een paar spelletjes rummikub. Eindscore was 2:0 voor mij.

Na de blog van gisteren kregen we van Evelyn de melding dat Eise vandaag bij scouting geïnstalleerd zo worden. Dus ons plan om naar huis te rijden op zaterdag hebben we omgegooid. Ik nam contact op met de eigenaar van campercamping de Polderhaan in Harmelen met de vraag of er daar nog een plaatsje beschikbaar zou zijn. Helaas alle 30 reguliere plaatsen bezet maar een uitwijkplekje was nog wel vrij. 

Geen probleem voor ons. Dus reserveren, die plek a.u.b.

Vanmorgen vroeg uit de veren om de 265 kilometer van Doornik tot Harmelen te rijden. Dik drie uur reistijd. Om 8:30 uur vertrokken we en we waren na wat langzaam verkeer bij Antwerpen om 11:45 uur in Harmelen. Daar staan we nu en blijven we tot morgenochtend en rijden dan de laatste 150 kilometer naar huis.

Uitzicht over de polders

En dan naar de installatie van onze scoutingwelp. Vanuit Harmelen naar de Daalseweg waar het scoutinggebouw staat is het iets meer dan 14 kilometer fietsen. We vertrokken om 13:00 uur en waren even voor 14:00 uur ter plaatse.

Okke kwam net aanfietsen met Eise.

Even later kwam ook Evelyn met Pyke aanfietsen en weer even later begon de plechtigheid. Eise moest de welpenwet nazeggen en dat deed hij keurig.

Na de installatie waarbij diverse insignes werden opgesteld gingen ze het scoutinggebouw binnen om daar verdere activiteiten te doen. 

Wij zijn bij een 200 meter verderop gelegen koffiehuis samen met Okke, Evelyn en Pyke een kop koffie gaan drinken en tegen 16:00 uur terug naar de camper gegaan.

Vanavond gaan we natuurlijk weer rummikub spelen en morgen gaan we naar Dalen. 

Gisteren schreef ik dat het de laatste blog van deze voorjaarsvakantie was maar daar kwam dus een kleine verandering in…..zo gaat dat in het leven.

Tot een volgende vakantie.

Bijna vergeten…. 5300 kilometer gereden en zowat 570 liter diesel verstookt.

Voorjaarsvakantie mei 2022

Vrijdag 3 juni 2022

Gisteren net nadat ik de blog op de site had gezet kwam de 74-jarige buurman naar me toe met de vraag of ik verstand van fietsen had. Wat was het geval? Een Duits echtpaar met ieder een elekrisches Faltfahrrad (in het Belgisch heet dat een plooifiets) had van de fiets van de heer des campers een lekke achterband. In plaats van de binnenband eruit te halen en het wiel gewoon gemonteerd laten zitten had de man het wiel er dus uitgehaald. En dat bij een versnellingsachternaaf en een riem- in plaats van kettingaandrijving. Succes dus niet verzekerd. De 74-jarige zag met lede ogen aan, hoe de Duitser met zeker 200 % overgewicht samen met zijn vrouw (met ook zeker 200% overgewicht) ten einde raad waren, omdat ze de versnellingskabel niet maar op de naaf gemonteerd kregen.

De man leunde tegen een muur aan en het zweet gutste van zijn voorhoofd en de rest van het lichaam. De waterval van Schaffhausen was er niets bij.

Ik vroeg aan de man of ik even mocht kijken. Wat bleek, ze hadden boven- en onder-kabel verwisseld en daardoor lukt de montage voor geen meter. Na een minuutje of 10 had ik het zaakje weer in elkaar gezet en kon na het spannen van de riem de man een proefritje maken. Hij gaf aan niet te durven en te willen schakelen omdat hij naar zijn idee wel in een acceptabele versnelling reed. Toen ik zei dat hij het domweg moest proberen deed hij dat en ja hoor, het zaakje werkte weer als voor zijn sloopactie. Zijn vrouw kreeg opdracht om een paar flessen bier uit de camper te halen en zo hebben we geproost op de goede afloop. 

Net weer bij de camper aangekomen kwam de 74-jarige aangelopen om zijn mobiel op te halen. Maar… dat had hij voortijd ook al gedaan. Wat bleek? Hij was naar de Burger King geweest om daar wat te eten en wilde toen hij terug was iets met zijn mobiel opzoeken. Onvindbaar. Toch wel ietwat paniek…. Wat nu? Alle net ingepakte tassen werden rigoureus omgekiept en de op de grond liggende inhoud werd geïnspecteerd. Geen mobiel… Zou die dan gejat zijn in de Burger King? Daar was het enorm druk en had hij een kwartier moeten wachten op zijn bestelling. Ik zag het geheel met lede ogen aan en had met de man te doen. 

Ik stelde voor om hem te bellen. In de consternatie gaf hij eerst een verkeerd nummer. De tweede opgave was wel correct en gelukkig ging de telefoon over en begon het ergens bij zijn tent te rinkelen. Gelukkig dus niet gejat. Lang verhaal kort maken…. Het ding lag onder het grondzeil van zijn tent. De 74-jarige was enorm blij met de vondst.

Na dit bijna onheil hebben we de 74-jarige uitgenodigd om samen met ons een glaasje wijn te drinken om wat meer over elkaar te weten te komen. Naam weet ik nog niet, maar wel dat hij in Noordwijkerhout woont.

Was een gezellig avondje.

Toen hij naar zijn tent ging zijn wij gaan rummikuppen. Ik had met 3:0 het geluk aan mijn zijde.

Vanmorgen na het ontbijt zijn we al om 9:15 uur op pad gegaan richting huis. De totaal af te leggen weg was 828 kilometer. We besloten om de tolweg te nemen en hadden vooraf al uitgezocht wat dat zou gaan kosten. Het was net als vorige keer weer zo dat we de ene keer in categorie 2 vielen en de andere keer in 3. Totaal aan tol waren we van Tours tot aan Lille, of was het nu Rijssel, € 74,00 kwijt. 

De Franse snelwegen zijn goed berijdbaar en het schiet ook lekker op. Fijn om op een traject van ongeveer 400 kilometer geen rotondes te hoeven nemen. Om langs en deels door Parijs te rijden ben je zeker een uur extra reistijd nodig.

Door Parijs…
Drukte alom
Een tunnel van 1,5 kilometer onder een deel van Parijs

Tegen een halfzeven kwamen we aan in Doornik of is het Tournai? En daar staan we nu op een supermooie camperplek midden in het centrum. Daar zijn we na installatie op de camperplaats nog even een stukje door het centrum gewandeld en op een terrasje hebben we een glaasje gedronken.

Een festival in het centrum van Doornik of Toernai
Doorkijkje op een deel van de kathedraal
Een lekker pilsje in een bijzonder glas.

Vandaag was dus een echte reisdag en morgen gaan we de laatste 400 kilometers van deze voorjaarsvakantiereis rijden. Vandaag was het weer wederom perfect zeker 25 graden en drukkend warm. 

Volgende week gaan we weer een aantal dagen op pad. We gaan naar Paasloo in de Weerribben. Daar heeft Elfriede een expositie met haar quiltgroep Texpressie.

Voor nu eindigt deze voorjaarsvakantie-blogsessie.

Tot een volgende keer. 

Voorjaarsvakantie mei 2022

Donderdag 2 juni 2022

Gisteravond zijn we na het eten nog een stukje langs de Loire gelopen. Toen we terug waren raakte ik met een 74-jarige man uit Noord-Holland aan de praat. Hij was op de fiets naar Tours gereden maar merkte hier dat het geen zin had om verder te gaan. De kracht om verder te fietsen was er niet meer. Hij vertelde dat hij naar Santiago de Compostela was gefietst met zijn vrouw en een jaar later naar Rome. Twee jaar geleden overleed zijn vrouw en hij wilde nu graag herinneringen ophalen. En dan moet je bedenken dat de man al 2 kunstheupen heeft en een vorm van kanker heeft doorstaan. En dan met 74 jaar in een tentje slapen en 25 kg bagage meezeulen op de fiets! Alle respect voor deze man. 

Morgenvroeg om 6:30 uur gaat hij met de trein terug via Parijs, Tournai (Doornik) en Antwerpen naar Rotterdam. In Tournai (aankomst 18:30uur) verblijft hij nog 1 nacht op een camping en gaat dan zaterdag door naar Rotterdam. Daar stapt hij dan weer op zijn stalen ros en rijdt hij naar Noord-Holland.

De treinreis van Tours naar Tournai duurt maar liefst dertien uur door de vele overstappen die hij met fiets en bagage moet maken. 

Onze Rummicuppetitie gisteravond neemt voor mij een goede vorm aan. Ik versloeg mijn Rummicuprivale met maar liefst 4:1!

Vanmorgen was het aanvankelijk bewolkt. Klopte ook met de weersverwachting. Na het ontbijt heb ik de fietsen van stal gehaald en zijn we richting de oude binnenstad van Tours gefietst. Tijdens onze fietstocht die deels langs de Loire ging werd het weer mooier en mooier. De zon kwam erbij en begon uitbundig te schijnen. 

In Tours bekeken we het oude station, schijnt een bijzonder bouwwerk te zijn. Technisch gezien is het dat ook vanwege de grote overspanning van de overkapping. Mooi is echter iets anders in onze ogen. 

Oude station Tours

Even later dronken we koffie met een overheerlijk gebakje bij een patisserie. De smaak was uitstekend maar de prijs ook… toen de koffie op was bezochten we nog de kathedraal Saint Gatien van Tours. Deze kathedraal heeft prachtige glas in lood gebrandschilderde ramen. 

Mooie lichtval door zonlicht op de ramen

Na het station reden we naar een markt, het betrof hier een groente, vlees en kaasmarkt. Op de markt aangekomen zagen we 2 politieagenten. Ik vroeg of ze op onze fietsen wilden passen. Helaas hadden ze geen tijd maar gaven ze wel aan dat we de fietsen aan elkaar en aan een boom moesten ketenen in verband met de vele diefstalen.  

Na over de markt te zijn gestruind ging het verder naar een stadsdeel waar veel oude vakwerkhuizen staan. Mooie bouwstijl met voorover hangende gevels. Dat ze niet omvallen is een wonder! De vakwerkhuizen staan rondom een plein, vol met terrasjes. Hier hebben we een drankje genuttigd. Bij een buitentemperatuur gaat een pilsje en een ice tea er wel in. Toen op de fiets naar een markthal. Hier kun je je vergapen aan allerlei lekkere Franse producten. Van kip tot kaas en van brood tot gebak. Supermooi uitgestald en het lijkt ook allemaal gruwelijk lekker.

Toen weer terug naar het plein met de vakwerkhuizen eromheen. Daar hebben we lekker zitten eten. Zeg maar een soort galgenmaal omdat we met onze laatste dagen bezig zijn (vakantiedagen welteverstaan)

De Loire met zandstrand

Om 15:30 uur stapten we weer op de fiets om de 8,5 kilometer vanaf het plein naar de camper te rijden. Om 16:00 uur waren we ter plaatse. Toch in totaal weer 25 kilometer weggetrapt. 

Dadelijk de fietsen inpakken en water bijvullen zodat we morgen tijdens het tweede deel van de reis naar huis niet zonder water komen te staan.

Oh ja, onze allerliefste tante Fenna (en tevens een erg betrokken volgster) uit Emlichheim vroeg of de wijnvelden die we gezien hadden enkel voor de productie van rode wijn is. Welnu, er zijn velden met wijnstokken die blauwe druiven gaan dragen maar ook wijnstokken die witte druiven gaan dragen. Ze maken er normale rode wijn, superieure rode wijn, witte wijn, een soort champagne, rosé maar ook witte en rode druivensap zonder alcohol van. 

In de normale rode wijn zitten 4 verschillende druivensoorten verwerkt zoals Merlot, Cabernet Sauvignon, Chardonnay en Pinot Noir. In de superieur zitten echter maar 2 soorten, de Merlot en de Cabernet Sauvignon. Maar dan wel de beste kwaliteit. En zo heb je dat ook bij de witte wijn maar dan uiteraard van de lichtgroene druiven. De Pinot kleurt aan de druivenstok echter ietwat grijs. Bovenstaande heeft betrekking op de wijnproductie van Chateau la Peyraude in Blasimon Frankrijk.  

En ik kan je verzekeren dat de Bordeauxwijn lekker is, maar dat is een goede Riojawijn uit Spanje ook.

Morgen volgt er weer een blogje. Zal wel zo’n beetje de laatste zijn want tijdens de thuisreis beleef je (hoop ik) niet veel. 

Tot morgen.

Voorjaarsvakantie mei 2022

Woensdag 1 juni 2022

Gisteren reden we van Saint Jean Pied de Port naar Blasimon. Deze plaats ligt in het Bordeaux wijngebied. Op weg daarheen reden we door een aantal Franse provincies. Als eerste kwamen we door de Pyrénées Atlantiques. In deze Franse provincie verschilt de natuur niet zoveel met de natuur in het Spaanse Pyreneeën gebied. Het is uiteraard nog wel bergachtig gebied. De woningbouw is hier sober en je vraagt je vaak af of er wel mensen in de woningen of zelfs in de dorpjes wonen. Je ziet er weinig tot geen mensen op straat. Het oogt allemaal wat armoedig. Na deze provincie reden we door de provincie Landes. Dit gebied is wezenlijk vlakker dan de Pyreneeën en er is dan ook meer en meer landbouw en hier en daar wat veeteelt te ontdekken. Ook hier lijkt het in veel plaatsen uitgestorven. Als je meer naar de kust rijdt van deze provincie dan zul je zien dat er veel toerisme is en dat er daar geen sprake is van rustige “slapende” dorpjes. Na Landes reden we door Lot et Garonne. Deze provincie is een mooie bestemming om een vakantie te houden. Er zijn mooie fiets- en wandelroutes en ook de kustroute van de Camino naar Santiago de Compostela loopt door deze provincie. In de gehele regio hier zie je veel wijnvelden, maar ook zie je dat er velden zijn waarop zonnebloemen zijn geplant.

Tja, en dan naar het vervolg van onze Rummicuppetitie. Welnu, gisteravond moest ik er op een ongelooflijke manier aan geloven. Elfriede won met grote overmacht 3:1 de match.

Vanavond maar eens keihard in de revanche en kijken of we het tij kunnen keren.

Afgelopen nacht werd ik wakker van getikker op het dak. Wat bleek? Het regende een beetje. Gelukkig zette de regen niet door en was het ’s morgens weer droog en zonnig.

Vanmorgen na het opstaan ben ik een stukje langs de wijnvelden gaan lopen. Verder was er niet veel te beleven dus heb ik de krant maar eens goed gelezen.

Na het ontbijt besloten we om verder naar het noorden te reizen. Bestemming werd het bijna 360 kilometer verderop gelegen Tours aan de Loire. Oorspronkelijk was het onze bedoeling om een soort trektocht langs de Loire te maken en daarbij stond ook Tours op het programma. Nu sluiten we dus onze vakantie (bijna) af met een ritje naar Tours. Nou ja ritje? Over die 360 kilometer rijd je ruim 5 uur. Dat komt uiteraard weer doordat we geen tol op de tolwegen willen betalen en we dus N-wegen rijden. Op deze wegen barst het van de rotondes. Je maakt daar de éne pirouette na de andere. Ik schat in dat we deze vakantie meer dan 1000 rotondes hebben moeten trotseren. 

We kwamen onderweg door een middelgrote plaats waar de rotondes waren voorzien van stoepranden. Het leekt alsof je door een flipperkast reed. Hoog ophalen en laat insturen… en alles ging goed.

Onderweg dronken we koffie op een parkeerplaats van Leclerc een grote supermarkt.

De eerste 100 kilometer na Blasimon zag je alleen maar wijnvelden en chateaus waar wijn werd verkocht. Later zagen we ook hier meer en meer zonnebloemvelden. Ook werden de plaatsen waar we door reden groter en kwamen we langs grote industrieterreinen.

heel veel wijn….

Even voor 16:00 uur kwamen we aan in Tours op camping Onlycamp Tours Val de Loire. 

Ons plekje voor 1 of 2 nachten

En daar blijven we nu zeker 1 nacht en misschien nog wel een tweede. We gaan uitzoeken of we hier in de buurt kunnen fietsen en willen zeker de oude binnenstad van Tours bekijken en uiteraard de Loire ook. 

Wat het weer betreft mogen we absoluut niet klagen. Droog en zonnig met een temperatuur van ruim 25 graden. Hopen dat het morgen ook zo blijft.

Morgen gaan we ook bepalen hoe we laatste 880 kilometer naar huis gaan afleggen. Doen we dat in 2 etappes of in drie? We willen ook niet te veel eerder thuiskomen dan de planning was…. Krijg je alleen maar praat van…

Deze kraai reist al een poosje met ons mee. Het beestje is ontstaan door de nijvere handen van Elfriede tijdens de vakantie.

Voorjaarsvakantie mei 2022

Dinsdag 31 mei 2022

Gisteravond hebben we nog een wandeling door St. Jean Pied de Port gemaakt. Het was er bijna uitgestorven terwijl het nog maar 20:00 uur was.

Stille straatjes in st Jean Pied de Port
Vroeger was dit een gevangenis, nu een museum

Ik herken dat wel want de meeste camino lopers oftewel pelgrims liggen al op één oor omdat ze ’s morgens vroeg op willen staan om op pad te gaan om de Pyreneeën over te steken. Is immers een voettocht van 24,5 kilometer of een fietstocht van circa 30 kilometer. De voettocht duurt ruim 6 uur en de fietstocht iets van 3 uur.

Bij de camper teruggekomen kwam ik in gesprek met een vriendelijke Belg die ook een NiBi heeft. Laaiend enthousiast. Leuke man die vanaf nu samen met zijn vrouw onze reizen volgt. 

Ik ben natuurlijk een enorme zeikerd en kan me over elk rammeltje opwinden. Dus ik ben wat rammelen betreft iets negatiever en gereserveerder. Nu moet ik wel zeggen dat we af en toe ook over wegen komen die je echt geen weg meer mag noemen. Er ligt asfalt maar das niet best meer.

Tja en na het eten begon de Rummicuppetitie weer. Het werd eerst 2:0, toen deden we nog een partijtje, 2:1 en toen wilde degene die achterstond nog een partijtje. Het werd 3:1 voor mij. Yessss weer in de winning mood!

Vanmorgen op tijd uit de veren en het dorpje ingelopen. En inderdaad bijna geen pelgrim meer te bekennen. Toen ik het parkeerterrein voor de camperplaats opliep zag ik een porte monnaie (Frans voor Portemonnee) op de grond liggen. Tja, en daar sta je dan met je goede opvoeding, ik keek eens om mij heen en zag niemand in de buurt. Als een dief keek ik in de beurs en zag dat er diverse betaalkaarten en een groot geldbedrag in zat. Allemaal Franse Euro’s! Bijna een half miljoen in cash! Net iets te weinig om er met beurs en al tussenuit te gaan. Ik liep daarom, goudeerlijk als ik ben, de camperplek over en klopte bij iedere Franse camper aan. Niemand die het ding verloren was. Heb ik weer!

Dus terug bij onze eigen camper ben ik de beurs verder gaan inspecteren. In een vakje vond ik een invalidenkaart met een foto van een dame erop. Geen telefoonnummer of adres…

Toen maar naar de poort van de camperplek gelopen waar een chalet staat. Daar aangeklopt en in mij beste Frans gezegd: Je trouvé une porte monnaie avoir l’entrée. De dame die mij aanhoorde snapte subiet wat ik bedoelde maar maakte mij duidelijk dat ze me niet verder kon helpen. Toen kreeg ik een aha erlebnis, er zat immers de invaliden kaart met foto in. Toen ik die toonde werd ze “gai” (vrolijk) en riep haar medebewoonster. Je geloofd het of niet maar dat was één druppel water met de foto op de invalidenpas. Ik heb dus vanmorgen vroeg al een Française enorm blij gemaakt.

Na het ontbijt dronken we koffie en besloten toch nog even het dorp in te lopen. Het was er gezellig druk met toeristen zoals wij. Wel veel leuke winkeltjes met onder andere grote Jambon hammen en kruiderijen.

Kruiden en nog eens kruiden
En nog meer kruiden
en nog meer

Na een rondje St J P d P liepen we langs een gezellig terrasje. Omdat het inmiddels al 13:30 uur was leek het ons een goed plan om een warme maaltijd te nuttigen want dat zou dat ’s avonds niet meer nodig zijn en dat is weer goed voor de Rummicuppetitie. 

Een lekker maaltje

Om 14:30 uur waren we terug bij de camper en begonnen onze reis naar Blasimon waar we bij een France Passion adres willen overnachten. Onze overnachting is bij een wijnboerin waar we in 2011 ook al eens hebben overnacht. Om 18:15 uur arriveerden we bij Domaine De Brandeau Chateau La Peyraude. Uiteraard herkende Christelle mij na 11 jaar nog direct (Immers, zo’n knappe verschijning vergeet je niet snel!) en nodigde ons uit op een dégustation de vins. En ja, ze hebben daar nog altijd lekkere rosé en rode wijn. Met 10 liter wijn/rosé onder de arm zijn we naar de camper terug gestrompeld. Dit is dus de echte Bordeaux wijnstreek.

We staan dus middenin de wijnvelden en zoals je op de foto kunt zien zitten er al kleine druifjes aan de wijnplanten.

Er zitten al kleine druifjes aan
Druiven, druiven en nog eens druiven

De camper staat onder een eeuwenoude eik geparkeerd en we zitten nu terwijl ik deze blog schrijf nog lekker in de zon. En dat terwijl het al 20:00 uur is.

Morgen gaan we verder naar het noorden. De thuisreis is dus ingezet…..

Tot morgen!

Voorjaarsvakantie mei 2022

Maandag 30 mei 2022

Gisteravond zijn we uit eten geweest in een echte Spaanse eetgelegenheid.

Elfriede koos voor een salade met zalm en ik nam vlees met patat. Het geheel werd geserveerd met 2 glazen Rioja wijn en 2 jawel echte Oud Duitse Kaiserbrötchen….

In Spanje gaat om ongeveer 15:30 uur de keuken overal dicht en gaat pas weer open om 20:00 uur ’s avonds. Wij waren al om 19:30 uur aanwezig maar werden pas om 20:45 uur naar een tafeltje gebracht nadat ik de ober indringend aankeek. 

Of je nu gaat dineren, iets drinken of een kop koffie wilt scoren, ze laten zich in Spanje de kop niet gek maken en laten je domweg wachten tot ze zin hebben om je te bedienen. (in de goede zin van het woord)

Enfin, we waren tegen 22:00 uur weer bij de camper en werkten buiten onze Rummicuppetitie af. Het geluk komt weer iets mijn kant op want ik won met 2:1. 

Omdat het lang warm bleef konden we tot ruim 23:00 uur buiten blijven zitten, de eerste keer deze vakantie.

Tegen 3 uur ‘s nachts begon het wat te regenen maar dat wat er viel mag geen waarde hebben. De tafel en stoelen waren ’s morgens in ieder geval droog.

Om halfacht stond ik op en ben direct een stuk langs de Ebro gaan lopen. Mensen die vaak puzzelen kennen deze rivier wel want er wordt dan gevraagd: Spaanse rivier (4 letters)

Na het ontbijt hebben we ons kampement opgebroken en koers gezet richting Pamplona. Echter voordat we echt die kant op stuurden zijn we eerst bij een grote supermarkt, de Carrefour, geweest om Rioja wijn in te kopen. We konden parkeren op een heel groot parkeerterrein en van daaruit via een tunneltje naar de super lopen. We weten nu, na onze inkopen (meer dan alleen wijn) ook waarom die supermarkt “Carrefour” heet want je komt met een karre voer weer uit de winkel. 

Alles Rioja wijn
Jambon bij de vleet

Toen onder perfecte weersomstandigheden (blauwe lucht en 25 graden minimaal) op naar Pamplona. We moesten zo’n beetje door het centrum om bij de parkeerplaats voor campers te komen. Bleek niet bijzonder te zijn…. Dus na snel overleg besloten we om door te rijden naar het Spaanse plaatsje Roncesvalles. In deze plaats genieten de meeste pelgrims van hun eerste Spaanse nachtrust in een groot klooster dat door mensen van het Nederlandse St. Jacobsgenootschap wordt gerund. We reden de route die ik in 2019 fietste maar dan in tegenovergesteld richting.

Het landschap onderweg kenmerkte zich door veel landbouw, aspergeteelt en hier en daar nog wat wijnbouw. Verder zie je op afstand het Spaans Massief liggen en zie je af en toe een konvooi Gieren en Adelaars vliegen. Ook zie je langs de weg veel bremstruiken die in volle bloei staan. Vroeger zag je dat bij ons ook veel, maar dat is helaas niet meer zo. Ik meen me te herinneren dat er vroeger in Dalen een Bremtocht werd gehouden.

Brem, het echte geel

Onderweg stopten we in een klein plaatsje en hebben daar op een bankje van een kleine lunch genoten.

Toen weer verder naar Roncesvalles. We waren om 15:00 uur ter plaatse en parkeerden de camper op een groot parkeerterrein achter het klooster. 

Ingang klooster

Onderweg had ik Elfriede al laten zien waar ik mijn eerste Spaanse nacht had doorgebracht en waar ik mijn eerste pelgrimsmenu had gegeten.

Bij de afslag naar het parkeerterrein hebben we op het terras van het barretje, waar ik destijds mijn filmcarrière begon, een cola light gedronken. Naderhand zij we nog naar een restaurantje annex pelgrimsbar gelopen en hebben daar onze laatste Bocadillo Jambon gekocht. Althans voor eerst. Want dat er een volgende camino komt staat zo goed als vast.

Na het oppeuzelen van de Bocadillo hebben we nog een kilometer van het camino-traject Saint Jean Pied de Port naar Roncesvalles gelopen en besloten toen om koers te zetten naar Frankrijk naar Saint Jean Pied de Port, het startpunt van vele pelgrims van de Camino Frances. Die route die we reden loopt over een afstand van een kleine 30 kilometer door de Pyreneeën. In 2019 fietste ik de Pyreneeën over richting Roncesvalles. Een goed te rijden traject met mooie haarspeldbochten.

Langs het camino pad
Haarspeldbochten

Om 18:00 uur waren we ter plaatse en we staan nu op een campercamping vlakbij de oude stadsmuur.

Camperplek St Jean Pied de Port

Voorjaarsvakantie mei 2022

Zondag 29 mei 2022

Gisteravond konden we weer tot een uur of 10 buiten zitten en daar onze competitie afwerken. Elfriede was weer te sterk voor mij en won met 4 tegen 1.

Vanmorgen was ik vroeg wakker en ben richting de binnenstad van Burgos gelopen. Op de terugweg was er een cafeetje open. Ik ging naar binnen en bestelde een kop koffie, helaas ging het feest niet door want toen ze de koffiemachine aan hadden gezet weigerde deze om koffie te maken. Vette pech dus. Gelukkig was een eind verderop ook nog een cafeetje open en daar scoorde ik wel een lekker bakkie.

Terug bij de camper hebben we samen ontbeten en toen de boel vertrekgereed gemaakt.

Om tien uur reden we de camping af richting Logroño. De af te leggen afstand was een kleine 115 kilometer. De temperatuur was inmiddels al ruim 20 graden. Strakblauwe lucht en stralende zon. We reden eerst de stad uit en kwamen toen op de weg waar ik in 2019 over ben gefietst van Puente la Reina naar Burgos. Er waren opvallend veel voetpelgrims onderweg maar ook een behoorlijk aantal fietsende pelgrims. Net voorbij Belorado dronken we koffie bij een soort pelgrimsrestaurant en kwamen ik in gesprek met 2 Duitse dames die ook de camino liepen. Even later kwam er ook een Duitse man aanlopen, ik schatte hem op ruim 70 jaar oud en hij vroeg aan de Duitse dames of hij hier ook eten kon bestellen. De dames gaven als antwoord, dat het wel een dure toko was waar we zaten maar dat het wel kon. Ach, zei de oude man, macht nichts, ich mache immer Fehler, meine Frau aber nie. De vrouw was in geen wegen of velden te bekennen. Ik hoorde iets bekends….

Na deze koffiestop besloten we om door te rijden en gingen bij Najera van de grote weg af om via binnenwegen van het Rioja wijngebied te kunnen genieten. Het is echt één en al wijnstokken. Tevens de ene Bodega na de andere.

Rioja wijnplantages

Om 14:00 uur reden we over de brug van de Rio Ebro de hoofdstad van het Rioja gebied, Logroño binnen en zagen dat er op een groot parkeerterrein een grote markt aan de gang was.

De Rio Ebro

Dus de camper maar weggezet en de markt op. Helaas was dat niet zo bijzonder, ze waren al aan het opruimen, dus reden we door naar het 300 meter verderop gelegen groot parkeerterrein waar we de nacht zouden willen doorbrengen. Helaas moet je daar in de vakken, haaks op de stoeprand, parkeren. Je mag dus niet 4 parkeervakken over de breedte bezetten. Onze camper is net een stukkie te lang om dit voor elkaar te krijgen dus reden we door richting de plaatselijke camping. Mooie camping op 500 meter van het oude centrum.

En daar staan we nu dus voor eerst maar eens 1 macht. Morgen kijken we verder.

ons plekje in Logrono

Na installatie op de plaats zijn we het oude centrum ingelopen en gingen op zoek naar een restaurantje dat schoonzoon Okke ons aan de hand had gedaan. Toen we daar kwamen bleek deze volledig bezet te zijn met een besloten gezelschap. Jammer dan.

helaas completo

Wij zij teruggelopen naar de oude binnenstad en hebben daar op een terrasje genoten van een lekker glas bier en een glas Sangria. 

Ach, en dan zit je zo mensen te observeren, een soort voyeurisme…. Op een terrasje tegenover het terras waar wij zaten, zag ik een man en vrouw die in een geanimeerd gesprek waren. Het leek op een date. Op zeker moment werden de smartphones erbij gepakt en werden nummers uitgewisseld, denk ik. Het gesprek ging door en werd steeds amicaler. Het duurde niet lang meer tot er een snuffelstage begon. En toen, net toen het nog interessanter werd, werd mij het zicht ontnomen door een viertal mensen die plaats namen aan een tafel in mijn zichtrichting.

een date
begin snuffelstage

Verder zagen we een vrouw lopen die voor de verandering de poes op de arm had. Nooit eerder gezien. Normaal dragen de vrouwen daar de poes niet.

Als je goed kijkt zie je de poes van de vrouw

Na dit gezellige terrasje liepen we door en kwamen bij een ijssalon terecht met werkelijk een file aan mensen ervoor. Tja, dan moet het wel bijzonder lekker ijs zijn dat ze daar scheppen. En dat was het ook!

file voor een ijsje

Met het ijsje als afsluiter zijn we naar de camper teruggelopen en vanavond gaan we op Spaanse tijden even ergens een maaltijd scoren.

allemaal Rioja wijn

Voor wat betreft de temperaturen (niet die van het ijs) kan ik melden dat het hier vandaag zeker 30 graden was en er geen wolkje aan de lucht was te zien.

Geen spannende verhalen en belevenissen vandaag. Morgen misschien wel weer?

Voorjaarsvakantie mei 2022

Zaterdag 28 mei 2022

Gisteravond zijn we uit eten geweest bij het campingrestaurant. Elfriede koos voor kip en ik voor kalfsfilet. Het eten werd geserveerd met patat en verder niets. Om toch ook iets gezonds te eten bestelden we er een portie sla bij. En dat was ook een portie, zelfs met twee personen niet op te krijgen. Het geheel smaakte echt goed na een lange dag reizen. Voor 

€ 5,00 kregen we er een fles lekkere huiswijn bij en met twee kopjes koffie na de maaltijd hebben we het diner afgerond.

Wij zaten dus (helaas) binnen te eten en naast ons was een soort serre waar een familie een verjaardag aan het vieren was. Opeens klonk er een knal en begon er een geluid gelijkend op een sirene. Wat was nu het geval? Het feestvarkentje, een klein Spaans jochie rende vol temperament en met grote snelheid tegen een gesloten glazen serredeur en begon te loeien gelijk een sirene.

De moeder begon met een grote lach op haar gezicht het joch te troosten……. Was ook wel een koddig gezicht natuurlijk.

Enfin, na het diner hoefde er niet meer gekookt te worden maar nog wel even geblogd. Na het bloggen zijn we verder gegaan met de Rummicuppetitie. En helaas is mijn geluk totaal verdwenen want ik kreeg weer met 2:0 aan de broek.

Vanmorgen ben ik over de camping gaan lopen. Het overgrote deel van de kampeerders was nog in ruste. De camping bestaat uit 3 langgerekte stroken gras met bomen erop en je mag je kampeermiddel plaatsen waar je wilt. De camping is ruim 800 meter lange en circa 70 meter breed. Het geheel is goed verzorgd en het sanitair is niet modern maar wel schoon en functioneel.

Na het ontbijt hebben we de fietsen van stal gehaald en zijn we naar de kathedraal van Burgos gefietst. Een afstandje van 4 kilometer over prachtige fietspaden en door een groot park. 

De bouw van de kathedraal is in het jaar 1221 begonnen in opdracht van Ferdinand de Derde van Castilië. Negen jaar later werd de kerk in gebruik genomen maar de bouw werd met tussenpozen voortgezet tot 1567. Het duurde dus iets van 346 jaar eer het bouwwerk volledig klaar was. Wat duidelijk mag zijn is, dat de opdrachtgever de voltooiing niet heeft meegemaakt. 

Om even voor 10:00 uur parkeerden wij onze fietsen naast de kerk en sloten aan in de rij wachtende mensen die net als wij de kathedraal wilden bezichtigen.

Voor € 18,00 voor 2 personen ben je binnen en eenmaal binnen kun je met behulp van een scancode je taal kiezen en wordt je op je smartphone uitvoerig voorgelicht over de bouw van de kerk, de betekenis van beelden, schilderingen en alles wat te zien is in deze kathedraal. Omdat er veel onderhoud nodig is aan de kerk zijn mallen gemaakt waarmee bepaalde kerkornamenten mee nagemaakt kunnen worden. Uiterst ingenieus dat alles.

Een file voor de kathedraal

We hebben ruim anderhalf uur in de kathedraal rondgelopen. Ik kan iedereen aanbevelen om 1 keer in zijn of haar leven de kathedraal van Burgos te bezichtigen. Burgos, ist eine Reise wert.

maquette van de kathedraal
Plafond detail

Na het kathedraalbezoek zijn we naar de alberque gelopen waar ik in 2019 heb overnacht. Wonderbaarlijk genoeg liep ik in 1 keer de goede richting op. Voor de ingang van de alberque is een barretje waar ik destijds ’s avonds aan de borrel en hapjes ben geweest. Vandaag deden we dat samen, echter koffie in plaats van wijn.

Achter de geraniums

Na dit gezellige intermezzo zijn we wat door de oude stad gaan lopen en zagen behoorlijk wat mensen in nette kleding een kerk binnengaan. Wat blijkt? Vandaag gingen veel kinderen ter heilige commune. Het schijnt dat dit kinderen van 10 tot 12 jaar mede bijblijft omdat ze zich die dag prinsesjes of prinsen voelden. 

Perfect gekleed
Een Spaanse schone in het rood

De terrassen en de straatjes waar de terrassen zich bevinden puilden uit van de mensen. Overal vrolijke mensen en tafeltjes met de lekkerste Spaanse hapjes. Omdat wij al dat lekkere eten niet konden weerstaan zijn we ook maar weer ergens gaan zitten en aten ook wat lekkers.

tis allemaal erg lekker in Spanje, empanada en broodje tambon/ei

Op een marktplein was een boekenmarkt en wat denk je dat je dan ziet?

Mathilda

En er was een ploegje bouwvakkers muziek aan het maken…

De vrolijke bouwvakkers

Om 15:30 uur zijn we richting onze fietsen gelopen en een kwartiertje later waren we bij de camper. Onderweg kwamen we weer door het park. In het park waren vriendengroepen en families met elkaar aan het barbecueën en dronken wijn en bier. Zag er echt gezellig uit. Dat familieleven, daar zijn die Spanjolen goed in! Eenmaal bij de camper gaan we de rest van de dag genieten van rust, ruimte, het mooie weer en de mensen op de camping.

Morgen trekken we verder naar het noorden, om precies te zijn gaan we naar de hoofdstad van het Rioja gebied: Logroño

Voorjaarsvakantie mei 2022

Vrijdag 27 mei 2022

Gisteravond hebben we samen buiten op ons gasstelletje gekookt en onder het genot van een lekker glaasje wijn gegeten. We konden tot ruim 22:00 uur buiten zitten en hebben dus ook buiten onze Rummicuppetitie afgewerkt. Wederom een dramatisch verlies voor mij, 2:1.

Vanmorgen was ik al vroeg wakker en ben eerst het bos een eind ingelopen en heb daarna samen met Elfriede onder de ochtendzon buiten zitten ontbijten.

Na het ontbijt de camper even aangeveegd en de afwas gedaan en toen tegen 10:00 uur op pad richting Zamora en Tordesillas.

We reden vanaf de camping eerst nog wat door bergachtig gebied maar al snel ging het over in redelijk vlak gebied. De Spaanse hoogvlaktes! We moesten tot ons doel, Tordesillas, een afstand van 185 kilometer afleggen. De hoogte waarop we reden was constant tussen de 750 en 835 meter. Licht glooiend landschap dus. Onderweg kwamen we druivenplantages maar ook veel landbouwgronden met tarwe, rogge en haver tegen. Verder ook veel omgeploegde maar niet ingezaaide akkers. Vermoedelijk laten ze het onbebouwd vanwege de grote droogte.

In Tordesillas wilden we een campingplekje scoren maar toen we even rondliepen op de camping kwamen we beide tot de conclusie dat dit geen mooie camping voor ons was en maakten rechtsomkeert.

Wel hebben we op een terrasje in Tordesillas nog even wat gedronken en wat boodschappen gedaan.  

Vooral veel vis in de winkels

We besloten om verder te rijden naar het 155 kilometer verderop gelegen Burgos. Daar zou een camperplek midden in de stad zijn. Dus op naar de camperplek. Na dik 1,5 uur rijden kwamen we aan in Burgos. Via kruip door sluip door weggetjes door het centrum van Burgos kwamen we bij de beoogde camperplek. Echter… dat ging voor onze camper net niet passen. 

Plan B was de om de camping Fuentes Blancas op te zoeken en daar te overnachten. Om 17:30 uur waren we ter plaatse en hebben daar eerst voor 1 nacht een plekje geboekt.

leuke camperplek

Morgen gaan we op de fiets, zonder helm, naar het stadscentrum van Burgos om daar wat rond te zwalken en de kathedraal te bezoeken.

Vandaag was dus een echte reisdag, iets van 340 kilometer afgelegd bij tropische tempraturen van ruim 25 graden met uitschieters naar 29.

Gevolg van een reisdag is dat er niet veel bijzonders is te melden.

Morgen gaan we er weer een mooi verhaal van maken.

Trouwens over mooi verhaal… vanmorgen tijdens het ontbijt viel mij op dat een Nederlands theezakje voor 1 kopje thee een touwtje heeft met een kortere lengte dan een Spaans theezakje. Het Nederlandse theezakje heeft een touwlengte van 9 cm en de Spaanse 16 cm.

Nu vraag ik me dus af waarom dit verschil er is want in de zakgrootte zit geen verschil. Beide namelijk 5 cm lang. Een Nederlands kopje mag dus maximaal 10 cm diep zijn om het touwtje met label een cm of 5 over de rand te laten hangen en een Spaans kopje mag 16 cm diep zijn als je het touwtje 5 cm over de rand wilt laten hangen. Conclusie is dat de Spanjaarden per keer meer thee drinken omdat hun kopje hoger is. Kul verhaal natuurlijk maar wel een opvallend verschil.

Tot morgen.

Voorjaarsvakantie mei 2022

Donderdag 26 mei 2022

Het avondeten bestond gisteravond uit een lekkere tomaten/ui salade en een pasta carbonada. Het weer was dusdanig mooi dat we tot zeker 21:00 uur buiten konden zitten.

Zonsondergang in de bergen

De Rummicuppetitie nam gisteravond een dramatische wending! Ik verloor met 4:2.

Vanmorgen was ik al vroeg wakker en besloot een eind te gaan lopen. Ik kwam in het kleine gehuchtje Gondesende uit. Wat bijzonder is aan die kleine gehuchtjes is dat ze overal nog bovengrondse bekabeling hebben. Alles hangt houtje-touwtje aan hoge palen. Centraal antennesysteem hebben ze ook nog niet en je ziet nog ouderwetse antennes zoals we die 45 jaar geleden in Nederland nog hadden.

Bovengrondse bekabeling

De huizen kenmerken zich hier door eenvoud en bij het merendeel van de woningen vraag je je echt af of er nog wel mensen in wonen. 

Wordt dit nog bewoond?

Wat wel opviel is dat ze een kerk en een eigen “gehucht” brandweer hebben. Tja, waar een klein gehucht groot in kan zijn.

Na de wandeling door dit plaatsje liep ik door een bosgebied met zeker 500 tamme kastanjebomen. En dan vraag je je af hoe ik weet dat ze tam waren? Welnu ze vielen mij niet aan en bleven rustig op hun plaats staan. (Grapje)

Druiven
Tamme kastanjebomen zover je kunt kijken

Tamme kastanjebomen groeien het beste als de grond om de bomen is losgemaakt en er weinig ondergroei zoals gras en dergelijke aanwezig is. Op de plantage waar ik was zie je ook dat ze de grond rondom de bomen zo onderhouden. Bemesting is de stekelige schil en blad van de bomen uit de herfst. Bovendien geeft deze methode ook de beste oogst. Het oogsten wordt gedaan door hele families die de plantages bezitten en is zwaar werk. Om tussen de 50 en 150 kastanje noten te verzamelen kost circa 10 uur. Deze tijd en kilo’s zat hem vooral in de tijd om de stekelige schil te openen indien ze nog niet geopend waren. 

De mooiste kastanjes worden op markten verkocht en de mindere worden voor eigen consumptie ingezet. Mij is verteld dat voor 5000 kilo tamme kastanjes oogsten, naar schatting 110 werkdagen nodig zijn. 

Verse kastanjes kun je vanaf de herfst tot halfweg januari eten. Voordat je ze echter kunt eten moet je ze roosteren of koken en het velletje dat er omheen zit verwijderen. Vroeger werden de kastanjes ’s avonds bij het haardvuur onder het genot van een borrel gepeld door de mannen. Goed dat er toen nog geen rummikub bestond want anders waren de mensen verhongerd wegens rummikub verslaving. 

Stelregel was dat een volwassene destijds 2 kilo per dag at en daarvoor was veertig minuten pelwerk nodig. Dus voor een gezin was zeker drie uur pelwerk per dag nodig.

De kastanjes werden samen met groentes gekookt tot een voedzame maaltijd.

Kastanjes waren vooral het voedsel van boeren in de bergachtige gebieden van Portugal tot Turkije. Kastanjes werden en worden nog steeds vermalen tot een meel dat drie jaar houdbaar is. Er wordt van dat meel brood en pannenkoeken gebakken. De voedseldeskundigen onder ons willen niet van brood spreken omdat meel van kastanjes niet rijst. Daarom rijzen wij wel….. (Woordspeling)

Ook werd er vroeger soep van de kastanje meel gekookt, maar dat zou eruitzien als metselspecie en niet te eten zijn.

Gelukkig hebben wij de soepen van Knorr…

Na de wandeling door de kastanje plantage liep ik terug en stond plotseling oog in oog met een op een wolf lijkende hond. Het beest blafte en gromde gevaarlijk. Ik, met de ervaring van Martin Gaus, wist met enkele gerichte commando’s dit roofdier tot stoppen te manen en kon veilig mijn weg naar de camping vervolgen. 

Portugese wolf

Daar aangekomen heb ik, om van de schrik bij te komen, een kop koffie gedronken bij het campingbarretje en heb naderhand met Elfriede ontbeten. 

Vanmorgen was er nog een malheur op de camping. Een Engelsman met een Landrover had te maken met een weigerend vehicle en moest uiteindelijk door een dieplader worden opgehaald. 

Een sneu einde van de vakantie

Verder hebben we vandaag een echte rust en hobby dag gehouden. Elfriede “hat ein Vogel” en bastelt daaraan. Het wordt een mooie kraai.

Zwarte kraai in wording

Ik heb zitten lezen en puzzelen. Dus een beetje een lambaldag.

Morgen trekken we verder en gaan het Spaanse land weer in.