Maandag 16 mei 2022
We zijn gisteravond uit eten geweest bij een typisch Spaans restaurantje. En wat eet je dan, Paella con marisco natuurlijk. Dat is Paella met zeevruchten zoals oester, kleine garnalen en reuze gamba’s. De Paella en kleine garnalen was lekker maar het was voor mij een crime om de grote gamba’s te pellen. Domweg geen geduld voor en wat een boer niet kent pelt ie niet. Gelukkig lust Elfriede dat soort eten wel en heeft ze het geduld ervoor om deze beesten vakkundig te ontleden. Na het eten 1 spel in de competitie gespeeld… door mij gewonnen!
Vanmorgen eerst een wandeling langs het strand gemaakt om te kijken hoe hoog het water stond. Gisteravond was het om 11:00 uur eb en na 6 uur kwam de vloed weer opzetten. Dus om 5:00 uur vanmorgen stond het water op zijn hoogste punt. Ik was om halfacht op het strand dus het tij was al weer aan het keren zoals men dat zo mooi zegt.
Na een ontbijtje in de zon hebben we de camper vertrekgereed gemaakt en zijn richting de Picos de Europe, een groot natuurgebied met hoge bergen, vertrokken. De afstand die we af moesten leggen was iets van 45 kilometer. De weg naar de Picos voerde langs bergwegen en mooie haarspeldbochten. Onderweg moesten we op de rem voor iets dat je bij ons op de wegen niet meer ziet.
Het is verwonderlijk dat er altijd weer motorrijders zijn die met gevaar voor eigen leven vlak voor een bocht gaan inhalen. En dan heb ik het over een bocht waar je niet kunt zien wat er van de tegenovergestelde richting komt. Het ging dan ook bij de eerste de beste Brit die ons inhaalde maar net goed. En dan? Ja, dan staan ze 2 kilometer verderop met de motor bij een barretje met andere motorrijders te praten.
Wij hadden een parkeerplaats op de campercontact app opgezocht net voor Poncebos. Dit is een plaatsje van waaruit je met een tandradgondel door een grot oftewel tunnel van 2200 meter lengte omhoog naar een oud dorpje boven in de Picos bergen wordt gebracht. De draai om op de parkeerplaats te komen is redelijk scherp en het gaat ook nog eens direct stijl over op kinderkopjes gelijkende stenen omhoog. Dus je moet schuin oprijden om niet met de achterkant van de camper vast te lopen. Het ging maar net goed.
En toen was er koffie en na de koffie een wandeling van 2,5 kilometer naar het station van de tandradgondel. Om 12:30 waren we daar en wat bleek? Gesloten tot 14:00 uur. Wij besloten om van de nood een deugd te maken en liepen naar een soort café/barretje en bestelden daar een bocadillo met jambon en 1 met manchego kaas. Superlekker.
Na deze lunch liepen we naar het stationnetje en kochten daar 4 kaartjes. 2 x naar boven en 2 keer naar beneden. Niet goedkoop voor ruim € 44,00 maar twee paar schoenen verslijten kost meer.
Om stipt 14:00 uur vertrok de gondel door een 2200 meterlange door de bergen gemaakt tunnel. 10 minuten later waren we boven en konden we de Picos bergen bekijken vanuit een soort dal. Je kijkt van daaruit nog eens tegen een zeker 1000 meter hoog massief aan. Mooi en spectaculair om te zien. Na een wandeling over een met stenen bezaaid pad kwamen we op een punt van waaraf je foto’s kan maken. Helaas was de begroeiing daar al zo hoog dat je bijna niets meer zag.
Terug in het bergdorpje hebben we een colaatje gedronken. Terwijl we cola zaten te drinken zagen we een aantal Koningsadelaars in het dal vliegen. Deze vogels kunnen een breedte van 3 meter halen. (natuurlijk met gespreide vleugels want anders komen ze vanwege het gewicht niet van de grond ). We stapten om 16:00 uur weer in de gondel om naar beneden gebracht te worden. Vandaaruit nog even weer 2,5 kilometer lopen en we waren weer bij de camper.
T’ ja en dan moet je dat nare steile bergje met de korte hellingshoek weer af. Mooi dat onze hut van luchtvering is voorzien. Door de druk tot 3 bar te verhogen komt de achterkant van de camper zeker 10 cm omhoog (kan zelfs nog hoger met meer druk) en kon ik probleemloos zonder op te lopen van de parkeerplaats afrijden.
Op terugweg reden we door Las Arenas en zagen dat er campers op een groot parkeerterrein stonden. Wij besloten daar ook even te kijken en staan daar nu voor 1 nacht geparkeerd. Je mag er geen campinggedrag vertonen, d.w.z. geen stoelen en tafels buiten, dan wordt overnachten getolereerd. Dat juichen we alleen maar toe. We hebben een poosje op de rotsen bij de rivier gezeten en nog even wat eterij gekocht.
Morgen trekken we verder richting Ribadeo.