Maandag 30 mei 2022

Gisteravond zijn we uit eten geweest in een echte Spaanse eetgelegenheid.

Elfriede koos voor een salade met zalm en ik nam vlees met patat. Het geheel werd geserveerd met 2 glazen Rioja wijn en 2 jawel echte Oud Duitse Kaiserbrötchen….

In Spanje gaat om ongeveer 15:30 uur de keuken overal dicht en gaat pas weer open om 20:00 uur ’s avonds. Wij waren al om 19:30 uur aanwezig maar werden pas om 20:45 uur naar een tafeltje gebracht nadat ik de ober indringend aankeek. 

Of je nu gaat dineren, iets drinken of een kop koffie wilt scoren, ze laten zich in Spanje de kop niet gek maken en laten je domweg wachten tot ze zin hebben om je te bedienen. (in de goede zin van het woord)

Enfin, we waren tegen 22:00 uur weer bij de camper en werkten buiten onze Rummicuppetitie af. Het geluk komt weer iets mijn kant op want ik won met 2:1. 

Omdat het lang warm bleef konden we tot ruim 23:00 uur buiten blijven zitten, de eerste keer deze vakantie.

Tegen 3 uur ‘s nachts begon het wat te regenen maar dat wat er viel mag geen waarde hebben. De tafel en stoelen waren ’s morgens in ieder geval droog.

Om halfacht stond ik op en ben direct een stuk langs de Ebro gaan lopen. Mensen die vaak puzzelen kennen deze rivier wel want er wordt dan gevraagd: Spaanse rivier (4 letters)

Na het ontbijt hebben we ons kampement opgebroken en koers gezet richting Pamplona. Echter voordat we echt die kant op stuurden zijn we eerst bij een grote supermarkt, de Carrefour, geweest om Rioja wijn in te kopen. We konden parkeren op een heel groot parkeerterrein en van daaruit via een tunneltje naar de super lopen. We weten nu, na onze inkopen (meer dan alleen wijn) ook waarom die supermarkt “Carrefour” heet want je komt met een karre voer weer uit de winkel. 

Toen onder perfecte weersomstandigheden (blauwe lucht en 25 graden minimaal) op naar Pamplona. We moesten zo’n beetje door het centrum om bij de parkeerplaats voor campers te komen. Bleek niet bijzonder te zijn…. Dus na snel overleg besloten we om door te rijden naar het Spaanse plaatsje Roncesvalles. In deze plaats genieten de meeste pelgrims van hun eerste Spaanse nachtrust in een groot klooster dat door mensen van het Nederlandse St. Jacobsgenootschap wordt gerund. We reden de route die ik in 2019 fietste maar dan in tegenovergesteld richting.

Het landschap onderweg kenmerkte zich door veel landbouw, aspergeteelt en hier en daar nog wat wijnbouw. Verder zie je op afstand het Spaans Massief liggen en zie je af en toe een konvooi Gieren en Adelaars vliegen. Ook zie je langs de weg veel bremstruiken die in volle bloei staan. Vroeger zag je dat bij ons ook veel, maar dat is helaas niet meer zo. Ik meen me te herinneren dat er vroeger in Dalen een Bremtocht werd gehouden.

Onderweg stopten we in een klein plaatsje en hebben daar op een bankje van een kleine lunch genoten.

Toen weer verder naar Roncesvalles. We waren om 15:00 uur ter plaatse en parkeerden de camper op een groot parkeerterrein achter het klooster. 

Onderweg had ik Elfriede al laten zien waar ik mijn eerste Spaanse nacht had doorgebracht en waar ik mijn eerste pelgrimsmenu had gegeten.

Bij de afslag naar het parkeerterrein hebben we op het terras van het barretje, waar ik destijds mijn filmcarrière begon, een cola light gedronken. Naderhand zij we nog naar een restaurantje annex pelgrimsbar gelopen en hebben daar onze laatste Bocadillo Jambon gekocht. Althans voor eerst. Want dat er een volgende camino komt staat zo goed als vast.

Na het oppeuzelen van de Bocadillo hebben we nog een kilometer van het camino-traject Saint Jean Pied de Port naar Roncesvalles gelopen en besloten toen om koers te zetten naar Frankrijk naar Saint Jean Pied de Port, het startpunt van vele pelgrims van de Camino Frances. Die route die we reden loopt over een afstand van een kleine 30 kilometer door de Pyreneeën. In 2019 fietste ik de Pyreneeën over richting Roncesvalles. Een goed te rijden traject met mooie haarspeldbochten.

Om 18:00 uur waren we ter plaatse en we staan nu op een campercamping vlakbij de oude stadsmuur.