zaterdag 11 oktober 2025
Vandaag zou de zon gaan schijnen en zou het 18 graden worden. Helaas… was dat niet het geval en bleef het onmeunig onzonnig en werd het ook geen 18 graden.
We dronken desalniettemin buiten koffie en vertrokken na de lunch naar het ziekenhuis in Nordhorn om nog even bij Elfriede’s moeder alias mijn schoonmoeder te kijken.
Toen we de koffie op hadden reden Arno en ik naar LutzXXL, op de weg daarheen besloten we dat we in de loop van de middag of avond wel eens konden barbecuen.
Na een fietsritje van dik 20 minuten waren we ter plaatse. Florian met zijn vrouw en hun 7 werken oude zoontje Moritz waren ook bij oma op bezoek. Wederom zag ze er goed uit en ze vertelde dat ze vanmorgen samen met een verpleegster door de gangen van de derde verdieping waren gelopen.
Toen we na het bezoek weer naar de fietsenstalling liepen kwamen we Elfriede’s zus met haar man tegen. Dus aan bezoek had oma vandaag geen gebrek.
Om half vier waren we weer bij de camper en kwam ik in gesprek met een echtpaar die verkast was vanuit Emmen naar Denekamp. Ze huren het voorste deel van de boerderij waarin de beheerder/eigenaren van de camping wonen. Ze hadden hun veel te grote woning in de Rietlanden in Emmen verkocht en wonen dus nu hier. Ze kochten een mooie nieuwe camper en reizen nu veel door Duitsland. Ze zijn beginnende camperaars en zijn helemaal gek van de Noorwegen en Zweden.
De man werkt niet meer maar zijn vrouw nog wel. Ze heeft een rijschool gespecialiseerd in mensen die moeite hebben met de snelheid van de huidige maatschappij en die psychische en leerproblemen hebben. Ze geeft 1 op 1 lessen en komt bij de cursisten aan huis om theorielessen te geven. Daarvoor zet ze de camper in, dus ook 1 op 1 theorieles.
En dit is juist weer het mooie aan camperen… je komt steeds weer mensen tegen en hoort en ziet dingen waarvan je niet weet dat het bestaat.
Terug bij de camper van onze vrienden ontspon zich een discussie over het hoe en waarom aanhouden van een (te) grote woning en het nomadenleven in bijvoorbeeld een camper en een chalet of vakantiehuisje. Ook het moment waarop je besluit dit leven te gaan starten werd aan de kaak gesteld. Was weer een interessant en enerverend gesprek en wordt zeker vervolgd. Tis raar maar waar maar uitgepraat raken we niet met ons vieren.
Morgen praten we verder… we gaan dan naar Weerselo!
Blijf ons volgen… dan hebt u altij een alibi.
Nieuwe vraag is, wat betekent: “wel klook is, heurt een woord en begrip der twee”