Zondag 3 juli 2022

Hallo! Ik ben weer terug. Ook vandaag mag ik de blog weer overnemen. Ik heb met rummikub dik gewonnen! 3-0 (nee hoor grapje, was ‘t maar zo) De rummikub uitslag was zo beschamend dat we die maar even laten… Wel heb ik de stand van de poule voor jullie: (naam+punten)

1. Sterre Thijssen          388
2. Guus Thijssen            318
3. Lammert Grooten     142

Zoals je in het vorige blog kon lezen, zijn wij vandaag naar de tour gegaan. ’s Ochtends zijn opa en ik eerst gaan fietsen, ik op de cyclocross en opa op de gravelbike. Eerst zijn we naar Sonderborg gefietst en daar hebben we een stuk van het parcours kunnen fietsen en we zijn de fan zone binnengegaan.

Daar was een pumptrack en die heb ik een paar keer gefietst met mijn cyclocross. We hebben daar 2 tasjes gekregen met tour spul erin. Toen we weer weggingen zijn we naar een MTB-route gereden die in de buurt lag. Sonderberg MTB heet die. Opa bood aan om 2 tassen mee te nemen en ging daardoor stuntelend de trial op (en af) Ik vond het een hele mooie MTB-trial want er waren overal bochten en het ging op en neer. De route was alleen wel slecht onderhouden. 

Toen was het zo ver: we gingen naar de Tour! De Denen zijn helemaal gek van fietsen, en dat was te zien. Er waren heel erg veel mensen aan ‘t kijken. Opa en ik hebben een stukje heen en weer gelopen en zijn uiteindelijk gestopt bij een officieel Tour de France kraampje, van opa heb ik daar een geel shirt met ‘leader de Tour de France’ erop gekregen. Ik vind dat heel erg lief dat hij dat voor mij koopt.

Naast dat kraampje was een Shimano tent waar een paar fietsen stonden, de bedoeling was om 1 minuut lang zo hard mogelijk te fietsen. Ik heb het geprobeerd en had 44 km per uur gemiddeld. En dat zonder klikpedalen (met kliks is het makkelijker want dan kun je naast duwen ook nog trekken aan je pedalen) er was natuurlijk wel een voordeel: geen tegenwind hebben. 

Maar wat gebeurde er toen? Opa’s mobieltje hield ermee op! Dus wat gingen we doen? Opa ging naar de bus van Jumbo-Visma en vroeg aan de mechanieker of hij toevallig een IPhone oplader had. Die had hij en opa mocht hem even lenen.

Op wonderbaarlijke wijze ging zijn telefoon toen weer aan. En toen? Toen kwam er een politieagent aan. Oei! Zou je denken. Gelukkig niks aan de hand, deze politieagent was ook een Jumbo-Visma fan. Hij vroeg aan de man bij Jumbo of hij nog petjes overhad. Dat had hij en ik kreeg er ook een!

Samen hebben we toen een plekje 100 meter achter de finish gevonden. Toen ze eenmaal gefinisht waren gingen we nog even kijken bij de renners en hun bussen. Ik had mijn te kleine wielershirtje en een stift meegenomen voor handtekeningen. Die heb ik gekregen! Van Caleb Ewan (de sprinter van Lotto Soudal) Matej Mohoric en Steven Kruiswijk. Ook heb ik een bidon van Quick-step alpha vinyl (ploeg van Lampaert en Jacobsen) en de bidon van Jonas Vingegard (Jumbo-Visma) gescoord. 

Maar toen… 

De hele dag liep de politie rond in hun overhemdjes en was er niks aan de hand. Toen wij bij de ploegbussen (nou ja bussen, opa’s camper is er niks bij) liepen moest er opeens een politieauto met zwaailampen en spoed aan langs. We hadden ook gemerkt dat alle politieagenten opeens met kogelvrije vesten liepen. Wat was er dan aan de hand? Een schietpartij. Maar niet hier, in Kopenhagen. Mama belde ons, al half in paniek want er was een schietpartij. Ruim 180 km, gemeten in 1 rechte lijn bij ons vandaan. Ze dacht dat we in de buurt waren van Kopenhagen. Lekker bezig mam!

Gisteren is de vraag gesteld of jullie een mooie naam hebben voor de hond. Morgen nemen we de beslissing maar dezen zijn al genoemd: Lammpje (lamm van Lammert en lampje want opa is, volgens een bepaald persoon (die bij deze uit zijn kennissenkring geschrapt is) niet zo’n helder licht. Tour, en Soda want ‘Er sitzt einfach nur so da’

Als je nog een goede naam hebt kun je het altijd nog laten weten

Ik hoop dat jullie de blog weer leuk vonden. 

Al met al was het een hele leuke dag!

Doei!