Vanmorgen wederom een kilometer of 7 gewandeld en bij de plaatselijke bakker een lekker broodje met een cappuccino genuttigd.
de Havel
Terug bij de camper hebben we weer zitten praten en lol maken.
Na de koffie stapten we op onze fietsen en reden een knooppunten route om de plaats Fürstenberg aan de Havel.
In totaal reden we ruim 33 kilometer, deels over verharde wegen en deels over zand en bospaden.
Terug bij de camper kwam de barbecue uit de verpakking en maakten we er een gezellig en “vreetzaam” samenzijn van. Uiteraard met een lekker drankje erbij.
Al met al weer een zeer geslaagde en gezellige dag met veel en leuke gesprekken. Ook het weer speelde goed. Het was een buitengewoon zonnige en windstille dag.
We besloten om morgen nog een dagje hier te blijven om wat huishoudelijke klusjes te doen en verder lekker niets te doen. Oftewel lamballen…
Rummicup 2-0 voor Elfriede… maar dat was op zaterdagavond. Gisteravond speelden we geen rummicup.
Vanmorgen wederom een wandeling gemaakt en tegen 9 uur was ik terug bij de camper.
Nadat we koffie hadden gedronken maakten we de campers vertrekgereed en voerden in onze navigaties in dat we naar camperplaats Marina in Fürstenberg aan de Havel wilden reizen. De rit vanuit Berlijn naar Fürstenberg verliep prima en zelfs de wegopbrekingen in Berlijn verstoorden onze rit nagenoeg niet.
Onderweg reden we langs een boerderij waar je asperges, eieren en andere lekker producten kon kopen. Elfriede kocht onder andere 2 kilo asperges en lekkere pfas vrije eieren. En om daar maar direct op door te gaan… na de mamibo aten we asperges in aspergesaus met lekkere krieltjes uit de airfryer en vakkundig door Ella gekookte eieren. Wederom net als gisteren (pannenkoeken a la Arno) een koningsmaal.
Tot zover ons avondmaal.
Overigens stonden Arno en ik na het eten een afwas van minimaal een half uur te doen…
Nadat we op de camperplaats arriveerden en we de lunch hadden genoten stapten we op de fiets om naar het 1,5 kilometer verderop gelegen vrouwenconcentratiekamp Ravensbrück te gaan. Elfriede en ik waren daar nu voor de derde keer en het is en blijft een zeer indrukwekkende bezoek. Onvoorstelbaar wat zich daar in de jaren van 1939 tot 1945 heeft afgespeeld.
Na dit bezoek reden we even door naar Himmelpfort. Ook daar waren we al eens eerder. (in 2020) Onderweg daarheen kwamen we een oude man tegen die de ketting van zijn fiets had.
Eerste hulp bij fietsen
Arno en ik voerden EHBF uit en zorgden ervoor dat de man, na een paar minuten, met zijn fiets zijn rit kon voortzetten.
Morgen gaan we als het een beetje meezit het echte DDR-ijs van vroeger eten en gaan we een iets langer fietstocht maken langs een paar van de vele meren die deze regio rijk is.
Vanmorgen weer op tijd op wandeltocht gegaan en wederom een lekkere cappuccino met een soort rozijnengebak gescoord.
Voordat ik vertrok had ik de fiets van Elfriede aan de lading gezet en ook wat andere apparatuur op de omvormer aangesloten. Uiteraard primair om de boel op te laden maar ook om te testen of en hoe de nieuwe accu’s zich zouden gedragen tijdens een dergelijke belasting.
Hierbij de opmerking, dat we nu al sinds woensdag op pad zijn en nog niet 1 keer aan de landstroom hebben gestaan.
Vanmorgen toen ik om 7 uur opstond was de lading van de accu’s 97 en 98 % en toen ik terugkwam van mijn wandeltocht, zo’n anderhalf uur later, stond deze op 91 en 93 % maar waren wel de fiets en de laptop en de andere apparaten weer volgeladen met stroom.
Om de accu’s weer redelijk vlot vol te krijgen, dus op 100%, maakte ik gebruik van mijn 200 Watt opvouwbaar zonnepaneel en uiteraard de vaste 2 panelen op het dak. Het was dusdanig mooi weer dat de beide accu’s na twee uur weer op 100% stonden.
We zijn dus weer super blij met onze nieuwe SuperB accu’s!
Na de koffie en heerlijk met elkaar gepraat te hebben gingen we op de fiets naar het 7,5 kilometer verderop gelegen Joodse museum.
Een indrukwekkend gebouw waarin de Joodse geschiedenis wordt toegelicht en verteld. Door de architectuur van het gebouw en door de manier waarop het gebouw en de kolommen in het buitengebied gestalte zijn gegeven, wordt op een uitzonderlijke gevoelige manier de beleving van de Joden na hun deportatie weergegeven.
Bijvoorbeeld: de kolommen zijn niet recht gebouwd maar staan scheef en de paden waarop je loopt tussen deze kolommen zijn ook scheef. Dit maakt dat je je oncomfortabel voelt omdat je uit je evenwicht en comfortzone wordt gehaald. Je wordt dus uit je vertrouwde gevoel en omgeving gerukt en voelt je echt onzeker in je doen en laten.
Een kleine gevoelsindicatie (momentopname) van wat de joden hebben doorstaan na een dagenlang reis in een wagon van een trein. Opeens weer vaste bodem onder de voeten maar niet weten waar je bent en wat er komen gaat. Je eigen vertrouwde omgeving is weg….
Niet te bevatten, wat een dergelijke deportatie met hun heeft gedaan!
Naderhand reden we terug naar de camperplaats en hebben nagepraat over datgeen wat we vandaag hebben gezien en beleefd.
Voor diegenen die ooit eens Berlijn willen bezoeken: het is een aanrader om Berlijn op de fiets te verkennen. Je ziet dan veel meer dan dat je dit met de U-Bahn of trein doet. Bovendien beleef je Berlijn veel intenser. De fietspaden zijn er goed en de automobilisten letten goed op de fietsende verkeersdeelnemers. Wij hebben ons geen minuut onveilig gevoeld tijdens onze fietstochten door het drukke verkeer. Ook zijn er, op de plaatsen waar bezienswaardigheden zijn, voldoende parkeermogelijkheden om de fiets neer te zetten en vast te zetten aan stalen beugels. Ze hebben dit echt goed voor elkaar in Berlijn!
Na de moederdagborrel hebben we pannenkoeken gegeten bij Arno en Ella. Ella zorgde voor het beslag en pannenkoekenbakker Arno bakte ze heerlijk bruin. Wederom een geslaagde dag en een lekkere maaltijd.
Gisteravond won Elfriede alle drie rummicuprondes.
Vanmorgen weer op tijd op pad gegaan om mijn dagelijkse wandeltocht te doen. Ik dronk weer koffie bij dezelfde bakker als gisteren. Morgen heeft hij helaas zijn zaak niet open, dus moet ik iets anders zien te vinden. Zal in een dorp als Berlijn, denk ik, geen groot probleem worden.
Nadat we met Ella en Arno koffie hadden gedronken reden we weer de zwarte route. Dat is de Berlin Mauer route. Dit keer reden we deze route niet linksom maar rechtsom. Als eerste sight seeing punt kwamen we bij Check Point Charlie. Het is mooi om te zien en de betekenis erachter te weten maar het is enorm commercieel gemaakt.
Een echte DDR auto, de Trabant
Na deze stop reden we door naar het Holocaust Denkmal. Voordat we daar aankwamen dronken we koffie op de Postdamer Platz.
Na het bekijken van het Denkmal reden we door naar de Gedächtniskirche. Hier zijn Ella, Elfriede en Arno naar binnen gegaan en ik was oppasser bij de fietsen. Het plein voor deze kerk is van alle kanten gebarricadeerd met grote ijzeren kooien met daarin zakken met steeds 1 m3 zand. Dit is het gevolg naar aanleiding van de aanslag met een vrachtwagen op een kerstmarkt in december 2016 waarbij 12 doden en 70 gewonden te betreuren waren.
Berlijn heeft dus niet alleen een behoorlijk betreurenswaardig ver verleden maar ook een betreurenswaardig relatief kort geleden verleden.
Na deze voor vandaag laatste culturele stop reden we via de Netto supermarkt naar de camperplaats terug. Daar dronken we onder een mager zonnetje een zamibo en hadden weer interessante gesprekken.
Vandaag legden we in totaal ruim 30 kilometer per fiets af. Berlijn is bijzonder goed vanaf de fiets te bekijken en het is een echte fietsvriendelijke stad. Het grote verschil is dat je in Berlijn veel verkeerslichten hebt en dat heb je in Dalen niet. Het is dan ook wel even wennen dat je bij rood moet stoppen en dat je bij groen weer mag verder rijden. Maar ook dat went redelijk snel. Morgen gaan we weer met de fiets door Berlijn crossen.
Vanmorgen wederom op tijd een wandeltocht gemaakt. Dit keer ruim 6 kilometer. Je staat er versteld van hoe druk het om even over 7 uur al in de grote stad Berlijn is.
Ik scoorde bij een bakkerijtje een cappuccino met een lekkere rozijnenkoek. In Spanje betaal je hiervoor € 2,80 maximaal en hier moest ik € 4,80 aftikken.
Onderweg kwam ik bij een fietsenzaak langs met de mooie naar Schicke Cheesen. En het mag gezegd worden dat de etalage vol stond met bijzonder mooie, aparte en sjieke fietsen.
Terug bij de camper genoten we van de croissants die ik had meegenomen.
Nadat we met ons vieren genoten van de koffie gingen we op onze fietsen Berlijn verkennen.
We hadden vooraf afgesproken dat we zouden starten bij de Bernauer Strasse en dan de zwarte route op de kaart, de zogenaamde Berlijnse muurroute fietsen.
Het is werkelijk indrukwekkend om te zien, waar de muur heeft gestaan en wat er zich allemaal rond de muur heeft afgespeeld. Om een soort niemandsland te creëren moesten zelfs delen van kerkhoven geruimd danwel gedeeltelijk verplaatst worden. Er wordt gesproken over de Berlijnse muur maar eigenlijk waren het twee muren parallel langs elkaar met een tussenruimte van ongeveer 20 meter. Daartussen stonden wachttorens met daarin grenswachten die het stuk “niemandsland” bewaakten en op alles schoten wat bewoog. De mensen uit het oosten, die probeerden te vluchten naar het westen, werden zonder pardon onder vuur genomen met veelal dodelijke afloop.
Na een groot deel van deze route te hebben gevolgd dronken we koffie met een lekkere choco-croissant erbij. Toen ging het verder langs het Bundestag gebouw en het Brandenburger Tor.
Bundestag
Op de “Unter den Linden”, een allee die van de Brandenburger Tor naar de Alexander Platz loopt was een vreedzame demonstratie met Aziatische mensen aan de gang. Dit onder begeleiding van een aantal politieagenten. Het ging bij deze demonstatie erom dat er meer respect voor de mensheid moet zijn en in dit geval werd er ook tegen illegale orgaaandiefstal in China gedemonstreerd. We reden verder naar de Alexander Platz. Van deze Platz is niet veel meer te zien omdat men er volop aan het bouwen is.
Na het bliksembezoek aan de Alexander Platz zochten we een leuk cafeetje op en genoten hier in de zon van een drankje.
Op de terugweg hebben we bij een Vietnamees restaurant gegeten. Om halfzeven waren we weer terug bij de campers. We fietsten vandaag in totaal bijna 25 kilometer. In Berlijn kun je goed fietsen. Af en toe kun je niet duidelijk herkenen wat nu fietspad of busbaan is maar over het algemeen “gunnen” de Berlijners je wel een veilige fietservaring in hun stad.
Het was een mooie en zonnige dag. Het was weer een dag met een gouden randje. Het is genieten zo samen met Arno en Ella!
Oh ja, gisteravond hebben we nog even een paar rummicupwedstrijdjes gespeeld. Elfriede won met 2-1 deze 3 rondes.
Morgen gaan we wederom op de fiets het centrum van Berlin in. Op de planning staat dan in ieder geval het Holocaust Denkmal, Checkpoint Charlie en de Gedächtniskirche om te bekijken. Wat we verder nog doen overleggen we morgenochtend.
Gisteravond hebben we, in plaats van rummicup spelen, onder het genot van een drankje lekker bij zitten kletsen met Arno en Ella.
Vanmorgen stond ik vroeg op en ben mijn dagelijkse wandeling gaan maken. De wandeling voerde langs het Mittellandkanal.
Alle eendjes…..
Een druk bevaren kanaal
Naderhand samen met Elfriede lekker ontbeten. Even na 10 uur vertrokken we vanuit Braunschweig naar Berlijn.
De camperplek bij de jachthaven van Braunschweig
We moesten een afstand van ruim 240 kilometer afleggen om op de camperplaats te komen. Onderweg hadden we over een stukje van 11 kilometer bij Helmstedt langzaam rijdend verkeer in verband met wegwerkzaamheden. Verder was er geen noemenswaardig oponthoud. Behalve dan, dat we ruim de tijd namen, om onderweg koffie met krentenbrood te nuttigen. Tja, dat Berlijn een drukke stad is, is een ding wat zeker is maar onze navigatie bracht ons veilig en wel op de juiste plaats. Het heeft wel iets leuks om met zo’n grote bak door het drukke stadsverkeer te laveren… Rond halfdrie kwamen we op de camperplek aan.
We werden welkom geheten door een echte Berlijner die in ijltempo de bezienswaardigheden van Berlijn aan ons uitlegde. Hij gaf ons het advies om op de fiets Berlijn te bekijken en eventueel er nog een dag met de bus en U-Bahn aan vast te knopen. We kregen twee mooie plaatjes naast elkaar toegewezen.
De camperplaats is op een steenworp afstand van U-Bahn station Gesundbrunnen.
Onze gastheer van de camperplek gaf tevens aan dat de lekkerste curryworst met pommes op nog geen 200 meter vanaf de camperplaats ligt. Je moet hiervoor bij pommesbude Baude zijn… en dat hebben we uiteraard geprobeerd. Via een hoge uitzichttoren, van waaruit je een groot deel van Berlijn kon zien, liepen we naar de curryworst tent . En ja, het was superlekker. Na deze vette hap zijn we nog ergens wat gaan drinken en toen terug naar de camper.
Uitzicht over een deel van Berlijn
Vanavond gaan we waarschijnlijk plannen maken voor de sightseeing door Berlijn. Eigenlijk hebben we al besloten om morgen de fietsen van stal te halen en Berlijn onveilig te maken.
We kregen wel de tip om de fietsen goed op slot te zetten en een extra ketting te gebruiken. Nee, geen aandrijfketting maar een slotketting!
Het weer was vandaag iets beter dan gisteren maar zonder jas buiten zitten is iets te ambitieus. Morgen zal het met 18 graden wat beter worden.
Vanmorgen heb ik na het ontbijt de fietsen in de campergarage gezet en nog wat dingetjes ingepakt. Elfriede moest voor de halfjaarlijkse gebit APK naar de tandarts. Toen ze net terug was, kwamen ook Ella en Arno aanrijden. Nadat we samen koffie hadden gedronken vertrokken we om 11 uur richting Braunschweig. We legden vandaag een totale afstand af van ruim 320 kilometer en dronken op een vrachtwagenparkeerplaats gezellig koffie met een lekkere krentenbol erbij. Daarna reden we nog 130 kilometer tot ons eindpunt.
Ook op weg naar Berlijn?
We waren om halfvier ter plaatse en staan nu met de campers op het terrein van de Braunschweiger Jachthaven. De camperplaats is netjes verzorgd en heeft goed sanitair en kost € 20,00 per nacht inclusief stroom en gebruik douches en toiletten.
Na ons te hebben geïnstalleerd dronken we een glaasje geestrijk vocht en toen het te koud werd gingen we naar binnen. Vanavond gaat we kijken of we met ons vieren kunnen rummikuppen.
Morgen reizen we verder naar Berlijn naar de camperplek met de mooie naam Camper Oase. Hier hebben we voor 4 nachten gereserveerd.
Na een reispauze van ruim twee maanden gaan we weer op pad. Woensdag 7 mei vertrekken we met Ella en Arno via Braunschweig naar Berlijn. Ella en Arno reizen met een superluxe Hymer Liner en komen uit het mooie Zeeland. We hopen dat we met ons vieren een leuke vakantie hebben en ik ben van plan om iedere dag een stukje te schrijven en dit dan natuurlijk ook weer gaan publiceren.
Tja, en wat deden we de afgelopen twee maanden. Welnu, we hadden het plan om direct na onze Spanje reis de badkamer te moderniseren. Dat wil zeggen slopen tot op het metselwerk en compleet nieuw opbouwen. Echter… omdat we verzuimd hadden om tijdens onze Spanje overwintering een concreet plan te maken, besloten we om eerst de tuin maar eens “lenteklaar” te maken. Na deze intensieven klus zijn we naar een plaatselijke keuken- en badkamerspecialist gegaan. De firma Juulx.
Chadia, de eigenaresse van deze zaak, maakte voor ons een mooi plan en aan de hand van dit plan ben ik aan het slopen gegaan.
Na het sloopwerk volgde de wederopbouw, die ik met de onmisbare hulp van onze zoon Sander heb gedaan. SaLaBouw uit Dalen was dus weer actief! We zijn nu zover, dat alle wanden die geplaatst moesten worden erin staan, de leidingen zijn gelegd en de vloer is daar waar nodig aangeheeld. Ook het plafond is vernieuwd en inmiddels zijn door Edwin Cordes, de stukadoor, de wanden en het plafond gestukt.
Na onze Berlijn reis wordt de vloer nog geëgaliseerd en wordt er vloerverwarming ingefreesd. Half juni hopen we de tegelateur een aantal dagen op bezoek te krijgen en eind juni hopen we weer gebruik te kunnen maken van onze eigen gloedje-nieuwe badkamer.
En dan? Ja dan gaan we complete benedenverdieping strippen en moderniseren met vloerverwarming, nieuwe keuken, herindeling kamer, een grotere keuken en een nieuwe vloer.
Hoe dit wordt en of dit allemaal zo loopt zoals we willen, komt ongetwijfeld in een volgende reisblog te staan. Ik weet, dat het niets te maken heeft met reizen maar veel mensen die ons kennen en volgen zijn bekend met onze woonsituatie.
Terug naar het fenomeen Camper….
Op 7 maart reed ik de camper de stalling in en op 30 april haalde ik hem van stal. Toen ik de schuur inliep en de deur van het slot wilde doen hoorde ik niks, zelfs geen klik…. Het trapje bij de deur ging ook niet naar buiten… Wat bleek, beide Lithium batterijen waren schoon leeg. De app van SuperB gaf weliswaar aan dat er nog 10 % accucapaciteit in zou moeten zitten, maar dit bleek niet zo te zijn. De camper wilde nog wel starten omdat voor het auto-gedeelte een aparte accu is geïnstalleerd. Uiteraard reed ik met behoorlijke de pest in naar huis. Accu’s op nul en mijn stemming ver beneden nul. De vraag is nu waarom de accu’s totaal ontladen zijn want alle verbruikers in de camper stonden uit en de camper “hing” aan de stroompaal.
Een telefoontje met de leverancier van de accu’s gaf me ook geen goede moed want daar zou ik pas op 6 mei terechtkunnen en dan zou het afwachten worden wat ze zouden kunnen doen.
Ik besloot om de fabrikant SuperB te bellen. Ik werd vriendelijk te woord gestaan door Niels en hij gaf me na veel overleg aan dat de accu’s aan de computer moesten om uit te lezen en eventueel weer te laten herleven. Voor zover dat nog mogelijk zou zijn.
Donderdag besloot ik om te proberen of ik weer contact kon krijgen met iemand van SuperB. Dat is gelukt en ik werd gevraagd om op vrijdag om 13:00 uur bij de fabrikant in Hengelo te zijn. Daar aangekomen stond een team klaar om de accu uit te lezen en kwam het “Todesurteil”: accu’s niet meer te redden.
Super B in Hengelo
Ik besef me terdege dat beide accu’s niet op de nieuwste softwareversie draaiden maar dat was niet door toedoen van mij maar door toedoen van de leverancier/inbouwer. Want, iedere update die ik deed mislukte en steeds moest ik dan naar de leverancier om de accu’s opnieuw te laten programmeren en dat ging enkel door er weer een oude softwareversie in te draaien.
Opmerking: de leverancier/inbouwer is dus niet de fabrikant in dit verhaal!
Bovendien bleek dat de accu’s niet volgens de norm waren aangesloten. En een lekstroom in de camper houd ik voor uitgesloten… In totaal hebben we zeker een jaar aan camperdagen gehad waarbij we nooit aan de landstroom stonden. Immers als er een lekstroom was geweest had ik dat denk ik wel eerder vernomen. Ik ben en blijf nu eenmaal een controlfreak op het gebied van energie..
Echter, hulde aan de fabrikant SuperB! Zij regelden dat ik dinsdag 6 mei om 8 uur bij de leverancier terecht kan om 2 gloednieuwe accu’s die ik direct en zonder problemen meekreeg in te laten bouwen en hebben daarbij aangegeven dat e.e.a. volgens de SuperB norm wordt gedaan.
Ik zie de dag van morgen met de nodige spanning tegemoet. En hoop dat ik in de loop van de dag met een 300 ampère SuperB gevoel huiswaarts kan keren.
Langs deze weg willen wij het SuperB team hartelijk bedanken voor deze uitmuntende service!
Afgelopen nacht heeft het in Saint Junien gevroren. Toen ik vanmorgen om halfacht opstond was het maar amper 2 graden.
Eigenlijk kan ik over vandaag kort zijn, want het was een reisdag. We reden vandaag 625 kilometers van Saint Junien naar het plaatsje Bapaume. Bedoeling was om geen tolwegen te rijden maar net voor Orleans reden we toch maar de tolweg op om wat meer op te schieten. Als je nl niet de tolweg neemt is het alsof je in een carrousel zit. De één na de andere rotonde moet je nl over. En dat zijn er echt niet weinig!
Toen we om halfacht vanavond in Bapaume aankwamen, bleek dat de camperplaats volledig bezet was. Maar geen nood! De InterMarché supermarkt, vlakbij de camperplaats, gaf nadat ik vroeg, of we daar op het parkeerterrein mochten overnachten aan, dat dat geen enkel probleem was. De jongedame wenste ons zelf een goede nacht.
Morgen gaan we de laatste etappe van deze reis van (dan 92) dagen afleggen en kijken dan terug op een mooie tijd. In totaal reden we 5800 kilometers, we fietsten 520 kilometers, we speelden ruim 400 rondes rummicup en we hebben veel boeken gelezen… Elfriede zelfs 21!
Iedereen bedankt voor het volgen van onze blogs en de reacties daarop. Voor deze reis was dit de laatste blog.
Zodra we weer op pad gaan, kunnen jullie ons weer volgen op onze website.
Blijf ons ook in de toekomst volgen… dan hebt u altijd een alibi!
Elfriede won gisteren 3 rondes rummicup. Ik niets!
Vanmorgen toen ik opstond scheen de zon alweer en het bleef ook de hele reis droog en zonnig. We vertrokken om 9:30 noordwaarts.
Het eerste stuk dat we reden waren allemaal N-weggetjes en na ruim 30 kilometer kwamen we op een tolvrije 4 baans snelweg de A63. Hier konden we bijna 100 kilometer op rijden en daarna kwamen we weer op een traject van 25 kilometer dat door dorpjes en kleine stadjes ging. Toen kwamen we op de E606 en later de E603, ook weer 4 baans wegen. In totaal reden we vandaag bijna 400 kilometer. We tankten vol in Saint Junien bij de SuperU en reden daarna naar een Camper Car Parc locatie even verderop in het stadje. Hier overnachten we en van hieruit rijden we morgen nog weer verder naar het noorden.
