Categoriearchief: Reisverhalen

Over winteren 2023/2024

Over winteren 2023/2024 dag 82

Zondag 3 maart 2024

Het verloop en eindresultaat van de Rummicuppetitie was gelijk aan gisteravond.

Gisteravond was het een beetje guur weer. Af en toe wat regen en wat meer wind dan de dagen ervoor. Echter, vanmorgen scheen de zon weer en kon ik een strandwandeling maken. Het weer bleef goed alhoewel de zon wel regelmatig even achter de wolken verdween. Maar zodra deze weer verscheen was het ook direct weer lekker warm.

We staan nu al voor de vijfde nacht op Dos Tomatos, de grote zandvlakte achter de strandtent. Er wordt gezegd, dat het niet toegestaan is, om hier te staan met je camper maar er is de hele week geen enkele controle geweest. We hoorden dat afgelopen januari het terrein werd schoongeveegd en dat dit vorig jaar tijdens de overwinterperiode meermaals is gebeurd. Nu dus geen sprake van. Dat geeft weer aan, dat de Portugese politie, het hier staan gedoogt, omdat de reguliere camperplaatsen overvol zijn.

Zandvlakte achter strandtent Dos Tomatos

Vanmiddag zijn we op de fiets naar Vilamoura gereden en hebben daar wat gegeten. We wilden eten bij een Indiaas restaurant. Deze deden helaas net voor onze neus de deuren dicht. Tweede keuze was de Chinees. Zelfde probleem! Dan maar geen Indiaas of Chinees eten. Op de terugweg kwamen we langs een zaakje waar je Kebab en Kapsalon kon eten. Ook geen slechte keuze. Elfriede koos voor de extra spicy… De vlammen sloegen eraf!

Na het eten scoorden we nog een ijsje. Het was super lekker ijs maar niet goedkoop. 1 bolletje kost € 3,20 en 2 kosten € 4,90. Johannes en Elfriede wilden ieder maar 1 bolletje maar ik nam er twee. Ik verdiende dus met ijs eten maar liefst € 1,50

Zoetere kleur is er niet…

Terug bij de camper dronken we een zomibo op onze laatste zondag samen.

Eigenlijk was het de bedoeling dat we vandaag verder zouden trekken langs de Portugese kust maar vanwege het toch weer mooie weer besloten we nog een dagje hier te blijven. 

Morgen trekken we zeker verder en zoeken dan een plekje waar we tot en met donderdag kunnen verblijven. Donderdag 7 maart is het groot feest!

Resumerend kunnen we weer terugkijken op een mooie zondag!

Blijf ons volgen… dan hebt u altijd een alibi!

Over winteren 2023/2024

Over winteren 2023/2024 dag 81

Zaterdag 2 maart 2024

Wederom werd er op het scherpst van de snede rummicup gespeeld. Na drie spelletjes was de stand onbeslist, d.w.z. er was geen winnaar want het stond 1-1-1.

Dus werd er een alles beslissende ronde gespeeld. En jawel hoor, die werd gewonnen door Elfriede.

Na de rummicup keken we naar de laatste aflevering (8) van Entrevias. Een dramatisch einde van het derde seizoen van deze populaire serie… Volgend jaar komt seizoen 4. 

Gisteren aan het einde van de middag kwamen 2 studenten langs met ieder een groot bakblik bij zich. De moeder van 1 van de 2 had diverse soorten echt Portugees gebak gemaakt en ook nog een partij hartige snacks. We kochten drie grote punten gebak en een aantal hartige snacks.

Op de foto zie je het gebak. In werkelijkheid waren de punten een keer zo groot maar voordat ik een foto kon maken was er al een aanval op dit lekkers geweest. 

keer twee!

Vanmorgen was ik al op tijd uit bed. Het zonnetje scheen weer lekker maar er trokken wel steeds wolken voorbij. Toch ben ik langs het strand naar Vilamoura gelopen en dronk daar op een terrasje een cappuccino. De terugweg liep ik via de duinen. 

Terug bij de camper dronken we samen in de zon een bak koffie. Na de koffie fietsten Elfriede en ik naar het 2,5 kilometer verderop gelegen dorpje om daar per toeval op een terras van een ijscafé terecht te komen en ons tweede ijsje tijdens deze overwintering te scoren. Na dit lekkers deden we boodschappen voor ons avondeten.

Aan het einde van de middag heb ik staan praten met een sympathiek jong stel uit Huizen. Ze hebben huis en haard verkocht en reizen sinds begin januari met een camper rond met hun twee kinderen. 

In een volgende aflevering ga ik hier meer over schrijven.

Wat echt negatief is dat het nu aan het einde van de middag afgekoeld is en dat er regen valt. De Portugezen zijn er blij mee maar wij niet… De wind is stevig aangewakkerd vanmiddag en dat zie je aan de golven. Bovendien wordt je gezandstraald als je nu over het strand loopt.

Hoge golven met veel wind!

Rondom de camperplaats hier staan kurkeiken. Van deze bomen wordt vanaf de onderkant de bast, dus het kurk verwijderd. Van dit kurk worden onder andere tassen gemaakt. Het duurt 9 jaar voordat de bast weer aangegroeid is en voordat men weer kan oogsten. De boom wordt gemerkt met een datum zodat ze weten wanneer de 9 jaren voorbij zijn.

De kurkeik die aan de onderkant ontkurkt is. Dus geen wijnfles…
Zit best wel een dikke laag kurk op!

De dag was wederom weer leuk. Er resten ons vanaf vandaag nog 5 dagen samen. We zijn dan 80 dagen samen opgetrokken. De tijd tot nu toe vloog voorbij en dat zal ook met de komende 5 dagen zo zijn.

Blijf ons volgen… dan hebt u altijd een alibi!

Over winteren 2023/2024

Over winteren 2023/2024 dag 80

Vrijdag 1 maart 2024

Gisteravond speelden we 4 spelletjes rummicup. Johannes won er 1, Elfriede won 2 en ik 1.

Een fraaie zonsondergang

Vanmorgen scheen de zon weer lekker. We konden buiten ontbijten en hebben verder ook de hele dag buiten verbracht. Elfriede en Johannes maakten vanmorgen een strandwandeling en ’s middags ben ik nog een einde langs het strand gelopen samen met Elfriede. Met de blote voeten door het zoute water en zachte strandzand zou goed voor mijn hoeven moeten zijn. 

Schelpen “vangen” op het strand
Mooie figuren in het zand

Helaas moet ik vaststellen dat ik geen verbetering constateer.

Johannes is nog even naar de winkel geweest in Vilamoura om inkopen te doen voor ons avondmaal.

Ik besef me dat dit vandaag een saaie blog is maar als je lekker in de zon zit beleef je niet zoveel.

Dus…

Blijf ons volgen… dan hebt u altijd een alibi!

Over winteren 2023/2024

Over winteren 2023/2024 dag 79

Donderdag 29 februari 2024

Tot onze grote verrassing was er gisteravond een totaal andere score dan normaliter het geval is. Johannes won 2 van de drie spelletjes en ik 1. Het is ongelooflijk hoe Johannes het spel speelt. Vol passie en vol strategisch inzicht…

Na de Rummicuppetitie keken we naar het vijfde deel van de Netflix serie Entrevias. Vanavond staat deel 6 op het programma.

Vanmorgen om 8 uur scheen de zon uitbundig en was het nagenoeg windstil. De weergoden hadden ons een mooie zonnige dag beloofd. Ik zat om kwart over acht al buiten met een lekker ontbijtje. Helaas was de vreugde om het buiten zitten van korte duur want om 9 uur verdween de zon achter de wolken. Een half uurtje later liet de zon zich weer zien en konden we zowaar buiten koffie drinken. Na de koffie reden we op de fiets naar Vilamoura.

We kwamen bij een overdekte vismarkt terecht die echter net de deuren sloot. Even verderop was een groentemarkt. Hier werden de ingrediënten voor ons avondmaal gekocht en scoorden we 2 honingsoorten waarvan we nog nooit gehoord hadden, Johannesbroodhoning en Aardbeiboomhoning. 

De fruit- en groentenmarkt
Johannesbroodhoning
Aardbeiboomhoning

Na deze inkopen dronken we wat op een terrasje van het Eetcafé aan de boulevard. Het Eetcafé is al 26 jaar in het bezit van een Nederlander uit Glanerbrug. Broodjes kroket en andere Nederlandse lekkernijen vonden daar gretig aftrek!

Weer teruggekomen bij de camper hebben we buiten wat gegeten. Op zeker moment kwam er een Duitser uit Regensburg met zijn camper aangereden. Na wat discussie, met zijn vrouw, over de plek waar ze wilden staan, plaatste hij de camper waar hij wilde en niet waar zij wilde. Intussen had hij ook al op drie plaatsen gestaan…

Hij stond net op zijn plekje toen er een Nederlander aan kwam rijden. De man stopte en dacht een mooi plekje te zien. Helaas was het voor hem schijnbaar minder mooi dan gedacht want hij reed weer achteruit. De Duitser die net was gearriveerd keek het schouwspel aan. Schijnbaar kwam de Nederlander te dicht in de comfortzone van de Regensburger want deze begon vervaarlijk met zijn armen te zwaaien en schreeuwde dat de Nederlander moest stoppen. Niets aan de hand want er zat nog zeker 3 meter tussen de beide campers!

De Regensburger was schijnbaar dusdanig in zijn wiek geschoten dat hij ook nog even ging klagen bij een andere Nederlandse camperaar.

Na een kwartier liep de schreeuwerd met zijn vrouw naar het strand en begon tegen mij te zeuren dat mijn “Landsmann” nicht Fahren kon. Toen ik tegen hem zei, dat er minstens drie meter afstand over was liep hij mokkend door. Ach, zo beleef je steeds weer wat anders. Het houdt het camperen spannend.

Toen dit schouwspel achter de rug was kwam Elfriede op het idee om te gaan zwemmen.

Zogezegd zo gedaan. De watertemperatuur was best redelijk. Achteraf even onder de warme buitendouche en we zijn ook weer schoon. Twee vliegen in 1 actie!

De dag was weer van goede kwaliteit. De tijd hier gaat snel en ons verblijf hier in het zuiden wordt steeds korter…

Blijf ons volgen… dan hebt u altijd een alibi!

Over winteren 2023/2024

Over winteren 2023/2024 dag 78

Woensdag 28 februari 2024

Gisteravond speelden we 4 rondes rummicup met ons drieën. De stand werd 2-2 voor Elfriede en mij.

Na de match keken we via Netflix naar aflevering 3 en een stukje van 4 van het 3e seizoen van Entrevias. Was weer spannend!

Vanmorgen was ik al vroeg wakker en constateerde, dat de zon al lekker boven de bomen stond te schijnen. Om iets over negen hadden we de camper vertrekgereed op het lozen van afvalwater en het bijvullen van schoon water na. 

We hebben ons kamp verplaatst naar een groot zand parkeerterrein achter een strandtent met de naam Dos Tomatos. In de zomer staat het hier vol met auto’s van strandgangers en nu staan er naar schatting circa 50 campers. 

De route die we af moesten leggen was 1,5 kilometer over een verharde weg en toen 1 kilometer over een gatenkaasweg. Het laatste stukje zandpad stond op sommige plekken zo ver onder water dat ik het gevoel had in een amfibievoertuig te zitten.

Op de camperplek aangekomen parkeerden we onze vehikels aan de rechterzijde van het terrein. Aan de linkerkant stond een grote camper van een Nederlands gezin die met hun 2 kinderen door Portugal trekken. Het zijn kinderen die “thuisonderricht” krijgen want normaliter zou je ze op school verwachten. We hebben dit al vaker gezien tijdens deze en onze vorige overwintering. Een eindje verderop staan 3 Duitse families met eveneens kleine leerplichtige kinderen. Ook hier zal wel sprake van thuisonderricht zijn. Een soort home-office voor kinderen zullen we maar zeggen.

De Nederlandse camper vertrok tegen halfelf. Omdat de plaats waar wij stonden, om 4 uur ‘s middags geen zon meer krijgt, besloten we de vrijgekomen plek in te nemen. Gevolg: de hele dag zon! 

Mooi stekkie in de zon!

Vanmiddag zijn we nog een strandwandeling gaan maken.

Tijdens deze strandwandeling waren we getuige van het feit dat een jongeman een vis ving. Knap werk om uit zo’n grote bak met water een vis te vangen!

Een gevaarlijk uitziende vis!

Terug bij de camper was het genieten van de zon bij een temperatuur van ver boven de 20 graden. En bovendien windstil weer!

Als het weer zo blijft dan blijven wij ook… op deze mooie plek. Een dag of 4 houden we het hier wel uit. Daarna reizen we nog wat verder langs de Portugese kust. 

Blijf ons volgen… dan hebt u altijd een alibi

Over winteren 2023/2024

Over winteren 2023/2024 dag 77

Dinsdag 27 februari 2024

We beginnen zoals altijd met de uitslagen. Rummicup 1-1-1 respectievelijk Elfriede, Lammert en Johannes.

Vannacht waaide het behoorlijk. Het schijnt dat dit te wijten was aan storm Louis. Een Portugese schone, in de supermarkt, vertelde mij dat Louis de oorzaak was voor in deze omgeving een behoorlijke storm was en dat het erg koud was vandaag. Tja, de wind was wel venijnig maar is geen vergelijk bij wat men bij ons een storm noemt en met 16 graden is het ook niet echt koud hier.

Om halftwaalf stapten we op de fiets. We wilden de route naar een parkeerplaats in de duinen even bekijken. Men vertelde dat het zandpad erheen onbegaanbaar zou zijn… 

Op genoemde parkeerplaats mag je nl 72 uur vrij staan. De GNR (soort boswachters) controleren 2 keer per dag of de boel netjes wordt gehouden en vragen je na 72 uur om te vertrekken. Ze controleren dit aan de hand van foto’s die ze maken van de kentekens van de campers die er staan. En het schijnt dat ze, als er niet te veel staan, ook meer dan 72 uur toestaan.

Het zandpad erheen is echter goed berijdbaar, dus morgen verkassen we daarheen. Een bijkomend voordeel van die plek is dat je slechts 100 meter van de Atlantische Oceaan af staat. Dus als het morgen inderdaad de 17-18 graden wordt, die ze beloofd hebben en de wind is wat minder snijdend, dan wordt er gezwommen.

Na het bekijken van ons nieuwe stek reden we door naar de jachthaven van Vilamoura. Ondertussen was ook de wind wat gaan liggen en deed de zon wat beter zijn best. Daar, in het kleine café bij de haven, dronken we koffie. Na de koffie haalde ik bij Vodafone een data-simkaart voor onbeperkt internet. Dit kaartje heb ik in een oude iPhone gestopt en deze als hotspot ingesteld. Elfriede, Johannes en ik kunnen nu zoveel online als we maar willen.

We kunnen nu ook de Netflix serie Entrevias (3e jaar) kijken zonder dat we, met ons telefoonabonnent, uit de databundel lopen.

Op terugweg haalden we nog even wat boodschappen en nadat we dit bij de camper hadden gebracht reden we naar een tapas-eetgelegenheid. In Portugal hebben ze een gerecht dat oorspronkelijk uit Porto komt. Het heet Francesinha en is opgebouwd uit twee dikke sneden brood dat rijkelijk is belegd met meerdere soorten vlees waaronder chorizo, rundvlees en ham. Over het brood, met genoemd beleg, komt gesmolten kaas en daarover een gebakken ei. Het geheel ligt in een dun badje lekker gekruide saus. Een absolute aanrader om te eten als je een keer in Portugal bent.

Francesinha

Zo heb je ook de Pastel de Nata, dit zijn kleine taartjes van laagjes krokant bladerdeeg die daarna gevuld worden met creamy custard gemaakt van eierdooiers, slagroom, melk en vanillesuiker, over de vulling komt een heel dun laagje kaneel. Je kunt deze taartjes in Nederland bij de Lidl kopen, maar deze zijn geen vergelijk met de echte P de N hier in Portugal. Dus nu weten jullie ook wat wij, tot nu toe iedere dag, dat we in Portugal zijn, bij de koffie eten.

Pastel de Nata

Het leven is goed hier en we genieten van elke dag!

Blijf ons volgen… dan hebt u altijd een alibi.

Over winteren 2023/2024

Over winteren 2023/2024

Maandag 26 februari 2024 dag 76

En wederom werd er rummicup gespeeld. De uitslag was 2-1-0. Elfriede won en ik werd tweede.

Afgelopen nacht was er veel wind en het regende een poosje stevig door.

Doordat het in Portugal een uur vroeger is dan bij ons, was ik al om halfzeven wakker en stond ik om 7 uur op. Een mager zonnetje kwam net boven de bomen uit. 

Het weer in de ochtend was niet echt bijzonder, veel wind, af en toe een regenbui en weinig zon. Na de middag begon de wind wat te luwen en kwam de zon er ook goed door. Tijd om een fietstocht of strandwandeling te maken. De keuze viel op een strandwandeling.

Gisteravond maakten we ook al een korte strandwandeling en we waren toen al onder de indruk van het mooie strand met kliffen en duinen. De kliffen zijn hier niet van steen maar van een rotsachtig rode/witte mengeling van zand en steen, wat makkelijk afbrokkelt. Er staan dan ook met enige regelmaat borden dat je niet te dicht bij de soms overhellende kliffen moet komen. 

Een camperbuurman hier, vertelde dat het strand in dit stuk van Portugal het op 1 na mooiste strand van Europa is. Het strand heet Praia da Falésia.

Dus vandaag besloten we om al dit moois nogmaals te bekijken van zowel bovenaf als vanaf het strand zelf. Onze strandwandeling werd in totaal 7,4 kilometer. De hieronder geplaatste foto’s zeggen meer dan ik kan schrijven.

Mimosa

Al met al weer een mooie dag met veel indrukken!

Blijf ons volgen… dan hebt u altijd een alibi!

Over winteren 2023/2024

Over winteren 2023/2024 dag 75

Zondag 25 februari 2024

Gisteravond weer rummicup gespeeld. We deden 4 rondes. De stand werd 2-2-0 voor respectievelijk Elfriede, Lammert en Johannes.

Vanmorgen om 8 uur was het bewolkt. Na het ontbijt vertrokken we om kwart over negen naar Portugal. De af te leggen afstand was iets meer dan 100 kilometer. Het weer bleef de hele reis wat bewolkt. Onderweg tankten we de lpg-tanks weer vol, er ging 18 liter in. Conclusie is wederom dat we voor afwassen, koken en koelkast met 1 liter gas per dag uitkomen. We hebben nu 46 liter gas aan boord en daar komen we de dagen dat we nog aan het overwinteren zijn wel mee uit.

Opvallend is dat de bouwstijl van de Portugese woningen heel anders is dan die in Spanje. De huizen hier zijn sierlijker en zien er ook meer verzorgd uit. Er wordt hier redelijk veel met gekleurde tegeltjes gewerkt en dat geeft een veelal frisse uitstraling. 

Ook langs de wegen is alles veel netter en schoner. Maar de wegen zijn niet veel beter dan in Spanje.

In Portugal is een tijdverschil van 1 uur met Spanje. We gingen terug in de tijd! Toen we, via een grote brug, over de grens Spanje-Portugal reden ging even later de tijd terug van halftien naar halfnegen.

Deze brug is in het midden (dwars gezien) de grens tussen Spanje en Portugal

We zouden dus redelijk op tijd bij de camperplaats in het plaatsje Alfa Mar kunnen zijn. Dit plaatsje ligt onder de rook van Albufeira, een drukbezochte plaats door vakantiegangers en overwinteraars. De camperplaats waar we heen wilden was “completo” en zou pas morgenochtend weer plaatsen vrij hebben. Oorzaak dat het er bomvol stond, was dat er vlakbij hardloopwedstrijden waren. 

We reden 100 meter verder naar de volgende camperplaats Motorhome Park Acoteias.

Toen ik het terrein opliep kwam de beheerder al aangescheurd op zijn scooter. En jawel hij had nog wel twee plaatsen vrij bovenop een berg achterop het terrein. En daar staan we nu. We hebben een riant uitzicht over het landschap hier in de omgeving. De kosten voor deze mooie plaats zijn 8 euro’s per nacht.

Een perfect uitzicht!

We zitten op 5 minuten lopen vanaf het strand. Het schijnt dat je 150 traptreden af moet om aan het strand te komen. 

In Alfa Mar haalden we nog even brood en dronken koffie bij de plaatselijke pizzaboer. Intussen begon het te miezeren, maar toen de koffie op was, en we weer camperwaarts gingen kwam de zon erdoor en werd het weer aangenaam weer…

Einde middag lopen we nog even naar het strand.

Vandaag was dus deels een reisdag en deels een verkendag. 

Blijf ons volgen… dan hebt u altijd een alibi!

Over winteren 2023/2024

Over winteren 2023/2024 dag 74

Zaterdag 24 februari 2024

Rummicuppetitie 2-1-0 oftewel Elfriede-Johannes-ik

Vanmorgen was het tot een uur of 11 te koud om buiten te zitten.

Zonsopkomst boven Isla Cristina

Met een trui en een vest aan was het te doen maar het ging niet van harte. Na 11 uur kwam de zon erdoor en konden we wel buiten zitten. Echter om een uur of 12 viel er een bui en ging iedereen weer in zijn hut. Na de bui was het goed vertoeven op ons camperterras!

Ons terrasje

Vandaag hebben we niet veel anders gedaan dan een beetje relaxen, camper verzorgen en niet te vergeten zijn we nog even op de jeu de boules baan geweest om een paar rondes te spelen. Johannes was daar zonder meer de betere in, gevolgd door zijn zus.

Hier op de camperplaats is het een komen en gaan van campers. Vanmorgen vertrok om 8 uur de eerste camper al, even later gevolgd door nog 4 die tegenover ons stonden. Tegen 4 uur vanmiddag was de camperplaats weer zo goed als vol. Opvallend is dat er nu, tijdens het weekend, veel jongere Spanjaarden zijn. Door te week is het een mix van Engelsen, Duitsers, Nederlanders, Fransen en af en toe een Spanjaard. 

Verder valt er, behalve dat het een mooie rustige dag was, over vandaag niets te vermelden. 

Blijf ons volgen… dan hebt u altijd een alibi!

Over winteren 2023/2024

Over winteren 2023/2024 dag 73

Vrijdag 23 februari 2024

De Rummicuppetitie vindt de laatste avonden steeds plaats met drie deelnemers. Zo ook gisteravond. Helaas kon de, zich net als grootmeester ontpopte nieuwe rummicup-ster, geen standhouden in zijn reeks van overwinningen. Elfriede werd na 3 matches tweede en Johannes, the “rising star” moest genoegen nemen met een derde plek. Maar gelukkig smaakte de wijn hem er niet minder om!

Het weer in Spanje, en dan met name waar wij nu zijn, begint iets slechter te worden. Gisteren konden we nog de hele dag buiten zitten en van het weliswaar magere zonnetje genieten maar daar is nu wel wat verandering in gekomen.

Vanmorgen gingen we na het ontbijt naar Isla Cristina. Daar zou een markt zijn. En ja, dat was ook het geval maar dan wel een overdekte markt. Een stuk of 6 viskramen, een groenteboer, een drietal slagers en een bakker waren van de partij. Niet echt een bijzondere markt. 

Na het korte bezoek aan deze markt dronken we koffie. Elfriede en Johannes reden naar het strand om schelpen te zoeken. Schijnbaar hebben ze “Nachholbedarf” om dit als broertje en zus samen te doen. Met een grote buit en een gevarieerd assortiment aan schelpen kwamen ze bij de camper terug. Ik ging al na de koffie terug naar de camper.

een kleurrijke woning
Heel veel schelpen

Toen het tweetal terugkwam begon het te regenen. Dus snel de fietsen binnengezet. 

Na de lunch, klaarde het weer op en konden we weer buiten zitten. Direct weer zon dus ook direct weer warm. Na twintig minuten begon het weer te regenen. Stoelen weer naar binnen en wij ook. Zo ging dat vanmiddag een keer of 6 door. 

Tegen het einde van de middag bleef de zon echter wat meer schijnen. Het is overigens wel vermakelijk om te zien, dat ook anderen aan hetzelfde hop-on-hop-of spel doen. Bij de eerste regendruppel verdwijnen ze naar binnen om bij de geringste zonnestraal weer uit het hok te komen. 

Ondanks het wat mindere weer hadden we weer een mooie dag en verveelt het overwinteren ons nog lang niet!

Blijf ons volgen… dan hebt u altijd een alibi!