Over winteren 2023/2024 dag 87
Vrijdag 8 maart 2024
Gisteravond verliep de Rummicuppetitie uiterst verrassend. 3-2-0 voor respectievelijk Johannes en mij. Johannes wordt een ware grootmeester in deze tak van denksport.
Voordat we gingen rummicuppen zijn we uit eten geweest. Johannes trakteerde op zijn 63ste verjaardag. Het was lekker alhoewel de stemming door het nadere afscheid iets bedrukt was. Na de rummicup dronken we nog een glaasje wijn en gingen we, omdat we vandaag vroeg wilden starten, al op tijd onder de wol.
Om 7 uur stond ik op en maakte de boel vertrekgereed. Dat moest tussen de buien door. Dus geen zon vanmorgen maar wel veel regen.
Om even voor 9 was Johannes er en namen we afscheid van elkaar. Johannes gaat nog verder langs de Portugese kust trekken en komt ergens in het tweede kwartaal terug naar het noorden.
We hadden een mooie tijd samen en hebben veel gepraat, gezien, ondernomen, gegeten, gedronken en beleefd. De boventoon was de gezelligheid met ons drieën. Zo kookten Elfriede en Johannes om de beurt of samen en deed ik ’s avonds de afwas. Een goede taakverdeling. We waren ongeveer 80 dagen samen op pad en er viel geen onvertogen woord. Resumé: je kunt best met Johannes op stap zijn. Een beste kerel, met het hart op de goede plek, zoals wij dat dan zeggen.
Om 9 uur reden we van onze camperplek af richting Dalen. Om thuis te komen moeten we ongeveer 2500 kilometer rijden. Maar dat doen we natuurlijk niet in 1 dag. We reden vandaag circa 300 kilometer door Portugal en kwamen toen in Spanje. Vervolgens kwamen we in via Badajoz in Caceres. In Caceres kochten we nog een voorraadje Rioja wijn. Daar gaan we overnachten op een parkeerterrein achter een tankstation. De afstand die we vandaag in totaal reden is 460 kilometer.
De route ging in Portugal via bergachtig gebied. In de bergen staan daar veel kurkeiken en ook heel veel olijfbomen. Wat opviel is dat Portugal wezenlijk groener is dan Spanje. Circa 40 kilometer voor de Spaanse grens kwamen we door het plaatsje Evora. Deze plaats toont veel gelijkenis wat betreft huizen en straten met de vroegere DDR-steden. Sober en oud.
Toen we de Portugees Spaanse grens over waren en Badajoz voorbij waren kwamen we in de Extremadura. Om 13:15 reden we Spanje binnen en even later was het al 14:15 en er zat echt geen uur tussen…
De Extremadura is onder andere bekend om zijn Iberico ham. Op de eindeloze hoogvlaktes staan talloze kurkeiken. De varkens lopen daar vrij rond en eten de zwarte eikels. De eikels geven een bepaalde smaak aan de hammen. De naam Iberico ham mag alleen gebruikt worden als de varkens gefokt zijn in de Extremadura, Andalusië en Castilië. Helaas zagen we geen varkens maar wel veel grote gitzwarte koeien en veel schapen.
Morgen gaan we op tijd verder richting Salamanca.
Blijf ons volgen… dan hebt u altijd een alibi!