Vrijdag 9 september 2022

Gisteravond zijn we langs de Rijn richting de boulevard van Remagen gelopen. Je kunt aan de schepen die door de Rijn varen zien dat ze niet de volle lading hebben die ze normaliter wel zouden hebben. Door de droge zomer is de waterstand van de Rijn erg laag. Alhoewel het hier bij Remagen nog meevalt. 

Op een terrasje bij een ijscafé hebben we even een rustpauze genomen…..

Terug bij de camper hebben we buiten gegeten en zijn tegen negen uur naar binnen gegaan.

Onder het genot van een wijntje en lekkere olijven met zwarte knoflook eromheen zijn we aan het Rummikuppen gegaan. De eindstand was 2:2…. Dit tot grote verwondering van Elfriede want die was in de veronderstelling dat ze deze match met gemak zou winnen. Was ook logisch geweest, als je onderstaande foto bekijkt.

Vanmorgen zijn we na het ontbijt eveneens naar het oude centrum van Remagen gelopen. Op sommige plaatsen zijn nog delen van de oude stadsmuur aanwezig en hier en daar zie je nog oude vakwerkhuizen. Op de terugweg hebben we bij het Brauhaus aan de boulevard een kleine lunch genomen. We aten lekkere Zwiebelkuchen met Rhabarberschorle .

Terug bij de camper zijn we richting Bike Basics in Wachtberg gereden om mijn fiets weer op te halen. We werden ontvangen door de baas, Gerrit Gaastra, himself.

Helaas was mijn fiets nog niet klaar maar dat werd opgevangen door een rondleiding door het bedrijf. Zoals gisteren al geschreven worden bij deze fietsenfabriek of zeg maar rustig fietsenkliniek de fietsen helemaal met de hand gebouwd. Heel veel onderdelen worden in eigen beheer ontwikkeld en deels zelf maar ook deels door toeleveranciers uit de omgeving gefabriceerd. De ontwikkeling staat daar niet stil. Je kunt dit zien aan een prototype trekking fiets dat opgebouwd wordt uit aluminium buizen met lugs waarin de buizen niet gesoldeerd maar gelijmd worden. De lugs worden in het bedrijf zelf getekend en 3D geprint. Een lug is een koppelstuk waar de framebuizen onderling mee worden verbonden.

Bike Basics wil, door zelf steeds meer onderdelen te maken, totaal onafhankelijk worden van de Aziatische markt. Dat ze dit willen is niet van de laatste tijd maar speelt daar al 20 jaar.

Wij mochten ook de 3d printer bekijken waarop de kettingbeschermers worden gedrukt. Ik had wel veel gehoord over 3D printen maar nog nooit zo’n machine in werking gezien. Ook zagen we hoe de kunststof geleidebusjes, waardoor de kabels lopen, die aan het frame zitten op een 3D printer werden gemaakt. Waanzinnig interessant om te zien.

In de showroom staat het nieuwste model e-bike (2023) al klaar voor de grote presentatie die komende maand wordt gegeven in Wachtberg. Een supermooie fiets met in plaats van een middenmotor een achterwielmotor. Gerrit Gaastra vertelde dat de achterwielmotor geruislozer is dan de middenmotor en dat zij er iets ingebouwd hebben waardoor de accu’s tijdens het rijden wordt opgeladen. Daardoor is de actieradius met een acculading uitzonderlijk groot.

In de kliniek, waar de fietsen worden opgebouwd, wordt door 1 persoon aan 4 fietsen per dag gewerkt. Zodra frames in de montagestandaarden hangt, worden bijvoorbeeld eerst om de beurt in iedere fiets de trapas gebouwd, dan in iedere fiets de voorvork enzovoorts.  Einde dag zijn er dan door 1 persoon 4 fietsen van hoogwaardige kwaliteit gebouwd.

Er is slechts 1 persoon die de wielen spaakt. Hij spaakt in ongeveer 8 tot 10 minuten een compleet wiel. Tijdens het spaken zit het wiel op een as en een voeler bepaald of het wiel rond is, een geen zijdelingse slingering heeft. Als je weleens hebt gezien hoe een autowiel uitgebalanceerd wordt dan weet je wat ik bedoel. Het enige verschil is dat bij een autowiel lood wordt geplakt om de onbalans weg te krijgen en bij een fietswiel worden de spaken losser of vaster gezet. 

Op een monitor, die aan de tool waarmee gespaakt wordt, kun je zien of de tolerantie binnen het groene vlak ligt of dat er nog iets gesteld moet worden.

In de opslaghal, waar de net gefabriceerde fietsen staan, hebben ze ook een groot aantal fietsen staan waarop potentiele klanten kunnen proefrijden. 

Ik vertelde Gerrit Gaastra dat ik eerst een Koga fiets had. Hij zei daarop dat dat het vroegere bedrijf van zijn ouders was, de naam Koga is ontstaan uit de meisjesnaam van zijn moeder Kobolski en Gaastra van vaderskant. Zijn opa was vroeger de oprichter van de Batavus fietsfabriek. 

Al met al een leuke bezichtiging en interessant om te zien waar mijn fiets is “geboren”. Ook snap ik nu waarom een idworx fiets kwalitatief het neusje van de zalm is. Dat daaraan een pittige prijs hangt is zonder meer terecht. Het enthousiasme waarmee Gerrit Gaastra zijn klanten het bedrijf laat zien is geweldig en je kunt zien dat dit ook doorwerkt bij zijn personeel.

Zo dadelijk als de fiets gereed is, rijden we naar het Saarland naar het plaatsje Kleinblittersdorf. We stonden hier al eens eerder en gaan de camperplek die bij de Saarland Thermen ligt gebruiken als tussenstop richting Sainte Marie Aux Mines waar van 15 t/m 18 september een quiltfestival is.

Dus nog even 235 kilometer rijden….