Camperreis Zweden, september 2021

Vrijdag 1 oktober 2021

Vanmorgen vroeg opgestaan en de camper gereed voor vertrek gemaakt. We reden van Rendsburg richting Ehrenburg, een ritje van circa 260m kilometer. Elfriede bezocht daar een stoffenleverancier. Onderweg hebben we net na Hamburg bij een bio boer allerlei lekker dingen en Federweisse rood en wit gekocht. Toen weer verder op de autobahn richting Bremen. Bij Stuhr gingen we van de autobaan af richting Löhne, allemaal van die kruipdoor, sluipdoor weggetjes waar het voor geen meter opschiet. Maar goed dat we dat de voorgaande 4750 kilometer in Zweden al gewend waren. Toen we in het gehucht Ehrenburg aankwamen bleek dat de leverancier gewoon van huis uit verkoopt. Elfriede had natuurlijk weer mazzel om tegen een leuk prijsjes een mooie partij stof van hoge kwaliteit in te kopen. Betalen kon niet per pin dus moesten we achter de man aanrijden naar een bank in een dorpje even verderop om daar te pinnen en te betalen. Ja, en toen begon de echte reis op huis aan. We waren nog maar 160 kilometer van huis “entfernt” dus besloten we om maar door te rijden zodat we ’s avonds weer op het honk waren.

Onderweg hebben we in een paar plaatsen een poging gedaan om Pommes mit Currywurst te scoren maar mede door mijn schuld is dat niet gelukt. We besloten om door te rijden tot Meppen en daar een snackbar te zoeken. Een snackbar werd het niet maar wel een Italiaans restaurant waar je lekker kon eten. Na het heerlijke maal zijn we doorgereden richting Dalen. Toen we net uit Meppen waren vertrokken was er een Duitser met een snelle Golf die het nodig vond om dusdanig link in te halen dat het tot een bijna frontale botsing met een vrachtwagen kwam terwijl wij ernaast reden. Ik zag hem in de spiegels aankomen en voorbij scheuren. Gelukkig ging dit goed….. 

We hebben nog wel even doorgepraat over dit voorval, zo van wat als…….

Om 19:30 uur waren we thuis en hebben dezelfde avond nog de camper uitgepakt en onder het genot van een glaasje wijn nagepraat over deze vakantie. Was een leuke vakantie, veel gezien maar met dik 5000 kilometer in vier weken tijd, wel veel gereden. 

Donderdag 23 september 2021

Vanmorgen vroeg opgestaan en direct een kilometer of 6 gaan lopen. Weer mooie foto’s gemaakt van de grote schepen die door het NOK varen. Blijft fascinerend die grote Pötte zoals ze dat hier noemen.

Het weer was niet mooi, veel wind, tegen storm aan.

Toch gingen we na het ontbijt op de fiets naar Rendsburg waar voor het eerst een soort vrijetijds Messe wordt gehouden en waar ook campers en caravans tentoongesteld staan. 

Bij de ingang van de Messe werd iedereen gecontroleerd op de 3 G’s, dat wil zeggen, of gevaccineerd, genezen of getest. Zonder QR-code geen toegang dus.

De Messe was rommelig van opzet en er was behalve campers en caravans weinig tot niets te zien. Geen campertoebehoren of iets dergelijks. Wel voldoende biertenten en pommes, curry-en braadworst tenten. Toen het begon te regenen werd het in de tent waar de eterij te koop was dan ook ontzetten druk. Wij kozen ervoor om buiten bij een imbiss tent iets te eten. 

Toen het droog was zijn we richting de fietsen gelopen en hadden onderweg nog een leuk gesprek met een medewerker van de Duitse Camper Club en met een leverancier van dode hoek camera’s. Ik overweeg om net als bij moderne vrachtauto’s een camerasysteem in de camper te bouwen. Op de bestaande hangende busspiegels monteer ik dan een cameraatje met een zicht van 180 graden en sluit deze aan op een separate monitor van 7 inch. Deze monitor plaats ik dan binnen in de camper. 1 in de linker voorhoek op het dashboard en 1 op de rechter. Als ik dan ga rijden laat ik deze camera’s lekker meekijken naar achteren en heb zo een perfecte controle op wat er naast de camper gebeurt. En laat er nou net bij de uitgang een verkoper van dergelijke systemen staan…. Dus even met gespard over mijn idee. 

Voor wat betreft de camperplek waar we nu staan is het overigens ook zo dat iedereen die een plaatsje wil hebben een formulier moet invulleen en moet aangeven wanneer de tweede vaccinatie heeft plaatsgevonden. Kun je dat niet dan kom je het terrein niet op. Dat ze zo streng zijn komt waarschijnlijk door het feit dat deze camperplaatsen van de gemeente zijn.

Na terugkomst heb ik de camper reisgereed gemaakt voor morgen. We zettend dan nl koers richting huis. Zo komt ook aan deze camperreis langzaam maar zeker een einde.

Maar morgen is er weer een dag.

Woensdag 22 september 2021

Vandaag hebben we de camper verplaatst van de tweede rij op de camperplaats naar de eerste rij vooraan bij de receptie. We hebben nu een perfect uitzicht op het NOK en kunnen alle schepen vanuit beide richtingen goed aan zien komen. Echt leuk om naar te kijken.

Na het ontbijt zijn we op de fiets gestapt en naar het centrum van Rendsburg gereden. Onderweg kwamen we bij de Schwebebrücke voorbij. Momenteel wordt daar onderhoud aan gepleegd vanwege een grote schade. Deze schade is geruime tijd geleden ontstaan doordat een schip tegen de gondel die onderaan de brug hing opvoer. Dat ging dusdanig hard dat zelfs een aantal brugdelen vernieuwd moest worden. 

reparatie aan de brug

De Schwebebrücke heeft twee functies. Bovenover de brug ligt de spoorbaan en onderaan gaat een gondel van de ene kant van het NOK naar de andere kant en vice versa.

Toen we een eindje verder waren konden we in een lift stappen en daarmee ondergronds verdwijnen en vanuit de lift door een tunnel onder het NOK doorfietsen en dan weer met de lift omhoog. En zo konden we aan de Rendsburg kant komen. 

In Rendsburg hebben we het oude centrum bekeken en ontkwamen we er niet aan om koffie met iets erbij te nuttigen. Daarna zijn we een beetje in de omgeving gaan fietsen. 

oude gebouwen in de Altstadt

We kwamen met het veer weer aan de camperzijde van het NOK.

Terug bij de camper even wat gegeten en wat in het vaarcursus boek zitten lezen. Het blijft taaie stof maar hetgeen je leest is wel direct te toetsen aan de schepen die je ziet. En dan vooral de verlichting en vlaggen die gevoerd worden. En natuurlijk kijken naar de schepen en foto’s maken….

Morgen gaan we naar een caravan/camperbeurs in Rendsburg. Deze wordt hier voor het eerst gehouden. Het weer zal dan helaas wel weer slechter worden. Dat in tegenstelling tot vandaag, het is nl de hele dag al zonnig.

Dinsdag 21 september 2021

Gistermiddag zijn we om 18:25 uur met Stena Line vanuit Gotenburg vertrokken naar Frederikshaven in Denemarken. De drukte op de boot viel 200% mee. Er waren nog geen 50 personenwagen en campers aan boord en de rest was vrachtauto’s. Dus weinig personen aan boord en dan ook nog eens verspreidt over 2 dekken. 

In het kader van corona en de ruimte die we hadden was afstand houden dus geen enkel probleem. Het was geruststellend om te zien dat de mensen elkaar respecteerden en dus ook ruim voldoende afstand van elkaar hielden. Om 21:55 uur kwamen we aan in de haven van Frederikshaven en we hadden het geluk dat we vrij vlot van de boot af mochten. We besloten om niet direct op een camperplaats in de buurt te gaan staan maar om eerst een stuk te gaan rijden. Elfriede vond een parkeerplaats niet zover van de snelweg vandaan in het plaatsje Norresundby. Deze parkeerplaats ligt voor Lindholm Hoje, dat is de grafheuvel waar Vikingen hun eeuwige rust hebben gevonden. Deze begraafplaats is de grootste historische begraafplaats van Denemarken. De heuvel is ruim 42 meter hoog en is bedekt met een groot aantal grafstenen. Doordat het gebied met een laag zand werd bedekt in de middeleeuwen zijn de graven goed bewaard gebleven. In 1952 hebben archeologen de grafrust verstoord door opgravingen te doen. Er werden 682 graven gevonden uit de periode 500 tot 1100. Sinds 1992 is dit grafveld een monument en is er een museum naast gebouwd.

rustplaats Vikingen

Wij hebben dus aan de voet van deze grafheuvel van een gelukkig maar kortstondige rust genoten. Wij werden gelukkig weer wakker. De Vikingen niet.

rustplaats camperlinten

Toen we gisteravond de straat voor de parkeerplaats opreden kwam een peloton soldaten met geweren in de aanslag uit de bossen. Vanmorgen werden we wakken met het lawaai van geweerschoten. Het bleek dat we in de directe nabijheid van een legerplaats en politie schietbaan stonden.

Om 9:30 uur vanmorgen hebben we koers gezet richting Rendsburg in die Heimat. Een ritje van 366 kilometer. Onderweg werden we getrakteerd op een paar hevige regenbuien.

Om 14:30 uur arriveerden we in Rendsburg. Eigenlijk moet ik Schacht Audorf schrijven want dat is de plaats aan het NOK waar we nu staan. NOK staat voor Nord Ostsee Kanal ook wel Kieler Kanal genoemd. Dit kanaal verbindt de Oostzee met de Noordzee. Aan de Noordzee kant komt hij uit in monding van de Elbe. Op de plaats waar we nu staan kun je de grootste schepen bekijken. Het kanaal heeft een lengte van ruim 98 kilometer in stamt al uit 1895. Het kanaal behoort tot 1 van de drukst bevaren kanalen ter wereld met ruim 31000 schepen per jaar. In totaal gaat er iets van 90 miljoen ton aan lading per jaar door. Veel lading gaat of komt vanuit de Baltische staten.

bootjes kijken
en nog 1

De camperplek is erg geliefd bij vooral de Duitsers en staat zo’n beetje het hele jaar vol. Even verderop schijnt een nog mooiere camperplaats te zijn maar hier moet je ’s morgens al om 8 uur voor de poort staan om een plaatsje te bemachtigen. Zo gek doen wij niet maar het schijnt dat er om die tijd vaak een rij wachtenden staat….

We hebben hier eerst voor 1 nacht geboekt en boeken morgen waarschijnlijk bij. Het schijnt een zonnige dag te worden en daar willen we van profiteren. Fietsen, lopen en een beetje bootjes kijken.

Maandag 20 september 2021

Gisteren hebben we slechts een paar kraanvogels op grote afstand kunnen waarnemen. Onze kraanvogelexpeditie was dus geen succes. Wel zijn we op de plaats waar we de camper hadden neergezet blijven overnachten.

uitzichtplekje over het meer
het meer

Vanmorgen na het ontbijt hebben we plannen gemaakt voor de komende dagen. Het weer speelde daarin een grote rol. Ook speelde een rol dat veel accommodaties al gesloten zijn. Ook het centrum waar je informatie en voorlichting over de vogels die bij het meer overnachten kunt krijgen is al gesloten. Domweg vanwege einde seizoen. Tja, en het weer blijft de komende week zo rond de 8 graden met veel wind en ook nog wat regen.

We besloten daarom onze terugreis naar Frederikshaven een paar dagen eerder te doen.

Dus daarom zijn we na het ontbijt afgereisd naar Gotenburg om later op de dag van daaruit in te schepen richting Denemarken. Tja en wat doe je dan als je al op tijd in Gotenburg bent… inderdaad dan ga je naar de Ikea.

In Denemarken willen we wellicht nog wat rondneuzen en uiteraard in die Heimat.

Veel eerder dan oorspronkelijk gepland thuiskomen durven we niet aan want dan begint het gelazer dat we te vroeg zijn weer en zijn bovendien de heggen niet geknipt en het gras niet gemaaid.

Alle tijd dus om de terugreis op ons gemak te doen en hopelijk van wat mooier weer te genieten. Omdat we nu al op de inscheepterminal staan is het blogje vandaag extra vroeg. Had ik nu immers mooi de tijd voor.

Zondag 19 september 2021

Opgestaan met redelijk mooi weer, bijna windstil. De dag zoals bijna altijd begonnen met een stevig stuk lopen. 

Onderweg kwam ik bij een boom langs waaruit een zacht kloppend geluid kwam. Nader onderzoek gaf als resultaat dat er een specht aan het werk was.

werk in uitvoering

Even later kwam ik bij een oude Zweedse woning langs.

oud maar wel mooi

En nog even later kwam ik langs een huis wat een mooie oude Chevrolet in de tuin geparkeerd stond. Het valt sowieso op dat veel Zweden gek zijn op oude Amerikaanse auto’s. Er zijn dan ook regelmatig oldtimer bijeenkomsten door heel Zweden. 

Chevrolet
ook hier horizonvervuiling

Bij ons in Nederland zie je veel van die 45 kilometer autootjes rijden. In Zweden zijn dat in plaats van kleine autootjes van die grote bakken die omgebouwd zijn tot 45 km auto. Veelal zijn dat grote Volvo V60 of 940 stationcars. Op de achterkant zit dan een grote rode driehoek zoals we die bij ons treffen als je een voorrangsweg nadert. De personen erin rijden zijn vaak nog erg jong. Ik zag in een enkel geval een oude knar als bestuurder. Er is dus ook voor sommige familieleden als ze ouder worden een mogelijkheid om hun huidig voertuig van dat Zweedse merk aan te passen en te blijven rijden. Geruststellende gedachte toch? Dat is circulair denken en doen…..

Terug bij de camper samen ontbeten en de camper reisklaar gemaakt. Water getankt, cassette geleegd, camping betaald en de rijdende hut uitgeveegd.

Toen op pad richting Hornborgasjön. Dit is een meer in de buurt Falköping waar in maart en september altijd heel veel kraanvogels een tussenstop maken. Leuk om dit te zien en te horen hoe deze vogels landen en lawaai maken. We weten dit van de keren dat we ze zagen in Mecklenburg Vorpommern in het oude Oost-Duitsland. 

We waren al op tijd ter plaatse en konden de camper parkeren op een bergje met uitzicht op de landerijen naast het meer. Als het straks schemerig wordt dan zouden we de kraanvogels moeten zien en horen.

Of dit lukt weet ik bij het ter perse gaan van dit wederom interessante en bloedstollende artikel nog niet. Morgen meer daarover.

Zaterdag 18 september 2021

Vanmorgen toen ik opstond scheen de zon! Dus de wandelschoenen maar aangedaan en 7 kilometer gelopen langs het Göta kanaal.

Ik kwam langs een brug. Niet een brug zoals wij die kennen maar een schuifbrug. Het brugdek gaat niet omhoog als er een schip langs moet maar schuift dus horizontaal over de weg.

het Göta kanaal
de schuifbrug
niet alleen eenden in het water…

Terug bij de camper en na het ontbijt hebben we de fietsen van stal gehaald en zijn naar Töreboda gereden. De hele 10,8 kilometer fiets je langs het kanaal. De ene keer aan de ene kant en de andere keer aan de andere kant. Het weer was redelijk dus fietsen was goed te doen. Wel herfstweer maar in ieder geval droog. Wat ons opviel was dat er ontzettend veel dode bomen langs het kanaal staan. Sommige zijn al dood en sommige zijn bezig met de laatste stuiptrekkingen. Gelukkig zie je wel al veel nieuwe aanplant staan.

bijna dood
een open hart….

Toen we bij het plaatsje Töreboda aankwamen moesten we met een veerpontje naar de andere kant van het kanaal. Het pontje is een bijzonder iets want de overtocht gaat niet middels een motor of peddels maar door spierkracht. Over het kanaal is een touw gespannen en door aan het touw te trekken wordt je naar de overkant gevaren. Als er een schip aankomt laat de veerbaas het touw op de bodem van het kanaal zakken zodat deze dan vrije doorvaart heeft.

het touwpontje

In Töreboda zagen we dit mooie oude stationsgebouw.

In Töreboda kwamen we bij een bakkerijtje voorbij waar je ook koffie kon drinken. We namen bij hoge uitzondering koffie met gebak. Doen we anders nooit hoor!

koffie met een caloriebom

Superlekkere koffie maar nog lekkerder gebak.

Na de koffie terug naar de camper. Onderweg kwamen we toch nog 3 jachten tegen. Toevallig waren we bij een brug waar 1 van deze schepen langs moest. Ook een schuifbrug. We weten dus nu ook waar het gezegde “dat loopt op rolletjes” vandaan komt..

het loopt op rolletjes
en vrije doorvaart

Waarschijnlijk waren de boten ook bijna de laatsten van dit seizoen want vanaf eind september wordt er niet meer gevaren op het Göta kanaal. Overigens sluit ook de camping waarop we nu staan vanaf 21 september al haar poort om volgend jaar in april weer open te gaan.

Terug bij de camper de fietsen weer op stal gezet en de hengel gepakt om even te vissen. Eigenlijk was het stropen want ik viste zonder vergunning. 3 stuks gevangen. Was wel even leuk om te doen.

Terwijl ik stond te vissen was Elfriede aan het knutselen. 

Morgen gaan we rond een uur of 11 opbreken en verkassen naar onze volgende stop.

Vrijdag 17 september 2021

Vanmorgen toen ik opstond was het net droog geworden. Het had de hele nacht door geregend. En niet te zuinig ook. Na het opstaan ben ik naar het Vänern meer gelopen. Volgens de camping baas zou het slechts 1 kilometer zijn maar heen en terug waren het 7,5 en ik ben echt niet verkeerd gelopen. Tijdens mijn ochtendwandeling begon het helaas weer te miezeren.

een haventje in het Vänernmeer

Terug op de camping heb ik wat foto’s gemaakt van de plek waar we stonden en ook van de receptie en ingang van de camping. De eigenaar heeft zoals het lijkt een voorliefde voor oude machines, trekkers, buitenboordmotoren en auto’s. Zelfs een tankstation ontbreekt niet aan zijn verzameling.

de eerste Volvo…
een oude Zweedse fiets
even tanken uit het verleden
een Kadetje

De camping doet wat rommelig aan en het sanitair is schoon, oud maar functioneel. Het water wat je kunt tappen is er bruin, zit veel roest in maar volgens de eigenaar is ook dat geen probleem omdat het middels koolstoffilters gereinigd is.Het leek ons toch geen goed plan om dit soort water in de tank van de camper te doen…

nattigheid alom

We besloten vanwege het slechte weer, inmiddels regende het weer behoorlijk, om te verkassen richting het Göta kanaal. 

Het Göta kanaal verbindt het Vänern meer via het Vättern meer met de Oostzee. Onderweg gaat het nog wel via wat kleinere meertjes maar dat zijn er te veel om op te noemen. Het Göta kanaal is 190,5 kilometer lang en begint bij Sjötorp en eindigt bij Söderköping. De bouw begon in 1801 en het werk was gereed in 1832. Het voornaamste doel was om de handel in Zweden te verhogen middels dit kanaal. Het telt dan ook 58 sluizen soms tot wel 7 kort achter elkaar. Dit is in Berg het geval, 7 sluizen achterelkaar. Hier worden de schepen over een hoogteverschil van 18 meter vanaf het Roxenmeer omhoog gebracht. 

overzichtskaart ven een deel van het kanaal

87 kilometer kanaal werd met de hand uitgegraven. Ook werden er voor delen van het kanaal middels springstof kanalen gemaakt. Er werkten in totaal 58000 militairen aan mee en die maakten ongeveer 7 miljoen mandagen van 12 uur. Tegenwoordig wordt het kanaal alleen voor de recreatievaart gebruikt. De schepen mogen niet langer zijn dan 30 meter en niet breder dan 7 meter. De diepgang mag niet meer dan 2,72 meter zijn. Als je het hele traject wilt varen dan ben je 6 tot 8 dagen onderwater. (Niet onderweg natuurlijk!) Je kunt tijdens de vaart 21 havens aandoen. Langs het kanaal ligt nu een fietspad van gravel. Vroeger was dit een zandpad, het zogenaamde jaagpad. Hier werden paarden over gejaagd die de schepen trokken. Op de meren werd dan gebruik gemaakt van de zeilen.

We stelden de navigatie in op Vassbacken. Na een dik uur rijden kwamen we daaraan en kwam ik tot de conclusie dat we hier in 2015 al eens op het terras hadden gezeten. We hadden toen een camperplekje gevonden in Tåtorp net voor het Viken meer. Toen zijn we met de fiets van daaruit naar Vassbacken gereden. Vanmiddag toen de regen eindelijk stopte zijn we vanuit Vassbacken naar Tåtorp heen- en teruggefietst. Even herinneringen van 2015 weer ophalen. Veel was er niet anders geworden sinds 2015. 

zo staan we nu
en dit is ons uitzicht

Na anderhalve week eindelijk weer eens op de fiets! Lekker!

Morgen gaan we als het weer meezit op de fiets naar het 11 kilometer verderop gelegen plaatsje Töreboda. 

Vanavond start er weer een rummikub competitie. Eergisteren was ik de gelukkige met 4-0 overwinning. Gisteren werd het 2-2. Mijn geluk dreigt dus weer in te kakken.

Donderdag 16 september 2021

Vanmorgen ben ik eerst een eind gaan lopen. Ik ben naar de fabriek gelopen waar ze de wereldberoemde houten Dalarnapaardjes maken. Omdat ik samen met Elfriede deze fabriek annex atelier en winkels wilde bekijken ben ik niet naar binnen gegaan. Kon ook niet, want ze gaan daar pas om 9 uur open.

Terug bij de camper hebben we ontbeten en omdat het behoorlijk bewolkt weer was besloten we om met de camper naar de Dalarna fabriek te gaan. Van daaruit zijn we doorgereden naar de Arashult camping in Gullspang. Dat is een gehucht in de middle of nergens langs het Vänern meer. Wel weer dik 300 km voor de boeg gehad…

Maar voor de lange rit dus eerst naar de “houten paardenfabriek”.

De werkplaats annex fabriek

Het ontstaan van de Dalarna paardjes is als volgt. Ik schrijf nu even vanuit het leven van het eerste houten Dalarna paardje:

Ik ben vele jaren geleden uit tijdverdrijf als een stukje speelgoed ontstaan. Bosarbeiders die over ver in de Zweedse bossen werkten konden ’s avonds niet naar huis en gingen mij uit tijdverdrijf bij het kampvuur van hout snijden. Als ze dan naar huis gingen gaven ze mij als cadeautje aan hun kinderen. Het was vanzelfsprekend dat ik een paard werd omdat toentertijd ik het belangrijkste bezit van een familie was. Een paard was immers een trouwe hard zwoegende werkkracht. Het paard trok ladingen hout uit de bossen, werkte op de akkers en bracht de familie naar de kerk, naar de markt en omliggende dorpen. Het oudste bewaard gebleven uit hout gesneden paard stamt uit de 16e eeuw. 

Toen het economisch gezien in het midden van de 19e eeuw slecht ging, begonnen meubelmakers mij te fabriceren. Arme families beschilderden mij dan om zo wat extra bij te verdienen. Daar kreeg ik dan de typische heldere kleuren en de traditionele patronen geïnspireerd naar de beschilderingen van de meubels in Zweden in die tijd.

In 1928 begonnen de broers Nils en Jannes Olsson in Nusnäs een werkplaats en in 1938 werd ik op een wereldtentoonstelling in New York tentoongesteld. Ik was toen 2,8 meter hoog! Daarna was ik beroemd over de hele wereld en verre omstreken. Nog altijd snijden de mensen mij uit houten balkjes en beschilderen ze mij. De kunst van het handwerken, mijn figuur en het gegeven dat ik in de provincie Dalarna gemaakt wordt, maken van mij een echt Dalahäst (Dalarnapaard)

Hieronder volgt een foto verslagje van mijn totstandkoming:

nu nog houten balkjes en ruwe modellen
de borstel/schuurmachine voor nabewerking
op naar het huiswerk
huiswerkgereed
fijnslijperij
beschilderen met vaste hand!

verkoopklare paardjes
getint paard…
het is niet alles paard..
Knorretje
gele haan

Na het bezoek aan de fabriek zijn we gaan rijden. Onderweg zijn we nog even bij een enorme bouwmarkt binnen geweest om te kijken of daar een levelblok te koop hadden. Ik was deze week nl zo handig om onder het levelblok een klos hout te leggen om er daarna met de achterwielen op te rijden. We stonden nl niet mooi recht met de camper.

Gevolgd van mijn actie was dat het kunststof levelblok met een hevige knal in twee stukken brak. Helaas geen resultaat. Dan maar geen levelblok!

Dus doorgereden en onderweg nog een stop gemaakt om koffie te drinken.

Doordat ik een verkeerd adres in de navigatie zetten reden we niet direct de goede kant op in de buurt van Gullspang. Nadeeltje dus. Maar zoals een Spaanse wijsgeer eens zei: “ieder nadeel hep zijn voordeel” ging dat ook in ons geval op want Elfriede zag een echte eland door het bos rennen.

maar wij zagen een echte!!!

En nu, nu staan we op de camping in de stromende regen. Ik zal proberen morgen wat foto’s te maken want nu is het buiten echt veel te nat en inmiddels aardedonker daarvoor.

We gaan morgen nieuwe plannen maken voor wat betreft de te volgen route want we hebben na morgen nog een week te gaan voordat we Zweden verlaten.

Woensdag 15 september 2021

Vanmorgen om 6 uur was de buitentemperatuur slechts 2 graden. Ik ben nog maar even weer onder de wol gekropen maar om halfacht toch maar opgestaan.

De nachtrust was bijzonder goed want je hoort hier helemaal niets. Het is doodstil. 

De enige verstoring die we gisteravond laat hadden was dat er twee vrouwen met een camper aangescheurd kwamen en met veel bombarie dat ding parkeerden. Ze hadden twee honden bij zich, eigenlijk mag je dat soort honden geen hond noemen. Schoothonden van het zuiverste ras. Ze hadden allebei een jas aan, ja ik bedoel die honden. Ze liepen aan een lijn van groen lichtgevend materiaal. De honden waren lelijk en in dit geval gaat het gezegde dat de baas op de hond lijkt of andersom voor 100% op. 

Enfin, de honden kunnen er ook niets aandoen zeg ik maar.

Overigens vertrokken de dames vrij snel nadat ik hun erop wees dat ze hun afvalwatertank open hadden staan waardoor het grijze water zo de natuur in liep. Beledigd???

Terug naar mijn actie na het opstaan.

De bergschoenen aan en het oudste oerbos van Europa ingelopen. Toen ik bij de vlonders met daarop de bankjes langsliep zag ik dat de bankjes wit waren uitgeslagen van de vorst.

Voor ons was dit dus in september al de eerste nachtvorst! 

Ik liep de route van 2,5 kilometer. Kwam aan een mooi meer of ven voorbij waar de nevel van de nacht nog boven hing. Mooi om te zien.

morgenstond met nevel
en nog een mooi plaatje
ook mooi mos in overvloed
door de bewust gestookte brand aangetast

Onderweg kwam ik bij een stuk bos waar het Zweedse staatsbosbeheer in 2009 op een hete dag in juli brand heeft gesticht. Hoort zich raar aan maar is waar gebeurt. Ze hebben daarmee een natuurlijk proces nagebootst want vroeger brandde minimaal 1 procent naaldbos per jaar af. Door een dergelijke brand te stichten passen zich dieren en vegetatie aan zodat ze onder betere omstandigheden verder kunnen leven. Had men dit niet gedaan dan waren er minder plantensoorten en minder dieren.

Na de wandeling hebben we ontbeten in de stralende zon op het vlonderterras. Na het ontbijt ook daar lekker koffiegedronken. Er kwam een man aan van staatsbosbeheer met een grote plastic zak op de rug. Hij bracht hout voor de toeristen waarmee je een kampvuur of grill kunt stoken. Hij vertelde dat jij dit 1 keer per week doet. 

Toen we vroegen welke grote dieren hij had gezien, vertelde hij dat rond de 30 bruine beren had gezien en dat er veel wolven in dit gebied zitten maar ook elanden. Het elanden aantal neemt rapide af omdat ze op de menukaart van de wolven staan. Het schijnt dat 5 wolven per jaar 120 elanden verorberen. Dat is dus 24 op 1. Er loopt momenteel een actie om de wolvenpopulatie uit te dunnen maar dat is nog niet zo eenvoudig want er mag geen afschot plaatsvinden in de kern van het natuurpark.

geen echte maar toch een beer

De beren voeden zich met blauwe bessen en broodjes. Maar als ze brood eten zijn ze meestal met zijn tweeën. En ze maken er ook altijd nog gesmeer van…

Zo tegen een uur of drie vanmiddag zijn we op pad gegaan naar onze volgende stop. We gaan via Orsa en Mora naar het plaatsje Nusnäs. Deze plaats is bekend van de Dalarna paardjes. Deze worden van hout gemaakt en zijn wereldberoemd.

We staan nu aan de jachthaven met een prachtig uitzicht op het mooiste meer van Zweden, het Siljan meer.

camperplek in Nusnäs

Dan nog even wat over de Zweedse taal. De V spreek je uit als een W. Dus de plaats Vilhelmina spreek je uit als Wilhelmina. De ä spreek je uit als een e. Ze schrijven bijvoorbeeld vägen maar je spreekt het uit als wegen en wat bedoelen ze met vägen? Juist ja: wegen. En dan niet het gewicht bepalen maar de wegen of weg waarop je kunt rijden. Vindpark spreek je uit als windpark en is dus ook een windpark met windmolens. De Zweedse taal is dus totaal overbodig want ze hadden net zo goed Nederlands kunnen leren want je spreekt het op z’n Nederlands uit. Heel veel woorden lijken op de Nederlands woorden met dezelfde betekenis. Met een beetje improvisatie kun je er wel chocolade van bakken.

Oh ja, onze speciale missie (opdracht) is inmiddels geslaagd!!!

Morgen gaan we weer rustig aan opstarten en gaan we kijken bij de paardenfabriek. Wellicht rijden we daarna weer door naar een volgende stop. Afwachten..

Dinsdag 14 september 2021

Vanmorgen hebben we Strömsund zo rond de klok van 10 verlaten en daarmee kwam ook een eind aan onze rit over de Wildernisroute. Wat we gezien hebben voor wat betreft de natuur was het prachtig. De pure herfstkleuren, de rendieren, de watervallen, de meren, de bergen en de rivieren, alles te omvatten in “adembenemend mooi”.

Jammer, dat op dit tijdstip veel activiteiten al gesloten zijn. 

We zetten dus koers richting het zuiden. Een aardig stuk rijden want we willen nog langs het Götakanaal en langs het Vänernmeer om daar wat leuke plaatsjes op te zoeken.

Na een kleine 300 kilometer rijden waren we het voor vandaag wel zat en zochten we een plaatsje voor de nacht. We wilden niet te laat stoppen omdat het zonnetje nog lekker scheen. We besloten om richting een natuurpark, het Hamra Nationalpark te rijden.

Hamra Nationalpark

Dit is het oudste oerbos van Zweden. Het dateert van 1909. Aan dieren kun je met een beetje geluk de otter, de watermerel, de lynx, de specht en tal van ander dieren zien. En met een beetje pech kom je een bruine beer tegen. Wij hadden geluk, wij zagen twee eekhoorntjes en hoorden een specht.

oeroud bos
spookachtige verschijningen

Tegen 15:30 uur waren we ter plaatse en hebben direct de camper geplaceerd. Wederom een gratis plek maar nu midden in een nationaalpark. Een plek die alleen te bereiken is via een 5 kilometer lange grint/gravel/zandweg. Alles rammelde en schudde toen we erover reden. 

Op een houtenvlonder terras met banken hebben we de eerste indrukken onder het genot van een zonnetje op ons in laten werken. Daarna zijn we een “safariroute” gaan lopen. De route liep deels over keien, graspaadjes, planken, vlonders en boomstammetjes. Halverwege de route kwamen we bij een groot meer midden in het oerbos. 

De lengte van de route was slechts 3 kilometer maar met alle klim en klauterwerk erbij waren we toch anderhalf uur onderweg. En echt, dit bos is pure ongerepte natuur. 

Terug bij de camper en het vlonderterras spraken we nog even met mensen uit Essen die naast ons op het parkeerterrein stonden. Zij hadden een vuur gestookt om te barbecueën en lieten na het eten het vuur voor ons aan. Wij hebben op het vuurtje een paar hamburgers en wat aardappelpartjes gebakken. Elfriede maakt er wat sla bij en we hadden weer een heerlijk maaltje.

Dadelijk gaan we aan de wijn en de rummikub en morgen kijken we wat voor weer of het is, danwel gaat worden. Ook beslissen we dan of we de dag hier verder doorbrengen of dat we later op de dag doorreizen richting Zuid Zweden.

Maandag 13 september 2021

plaatsje van afgelopen nacht

Toen ik vanmorgen opstond was het slechts 7 graden buiten en stond er een stevige wind. Ik heb eerst thee gezet en ben toen onder het genot van een kopje thee met een storing aan de website aan de slag gegaan. Heb onze eerstelijnshulp bij Websiteproblemen, Evelyn, even geconsulteerd en die gaf aan dat de server waarop de site draait eruit lag. Dus maar een ticket aangemaakt bij Webreus, de provider die onze site in de lucht moet houden. Het kan een mirakel zijn maar een kwartier later was de site weer online. Van Webreus kreeg ik een mail dat de ticket ontvangen was maar verder heb ik de hele dag niets meer van die toko vernomen. Puur slecht! Evelyn adviseerde me om over te stappen naar Hostnet. Na de vakantie maar eens over nadenken.

Om 11 uur, na het ontbijt, zijn we gaan rijden. Bedoeling was om in Stalon naar een uitkijkpunt te rijden en daar nog te genieten van de herfstkleuren en de woeste natuur op de Wildernisroute. Helaas konden we dat punt niet vinden. Nu is het wel zo dat de 74 bijzondere punten op de route nergens staan aangegeven en er zijn ook geen adressen en coördinaten van bekend. We reden via Vilhelmina richting Strömsund. Opeens zagen we een VW-busje met Italiaans kenteken aan de kant van de weg staan. Reden was dat er twee rendieren op de weg liepen. Toen we eraan voorbij waren heb ik de camper aan de kant gezet en snel nog wat foto’s gemaakt. Ik was net op tijd want even later verdween het illustere in het bos. 

twee rendieren op de weg

We waren van plan om in Meselefors te overnachten op een camping. Toen we daar aankwamen leek deze uitgestorven en niet aantrekkelijk om op te gaan staan. Dus doorrijden was het devies en verder zoeken. Een kilometer of 30 later kwamen we weer een camping tegen net na het plaatsje Dorotea. Wij naar de receptie….. gesloten op maandag. 

Tja, wat nu, we reden rond met 1 volle toiletcassette en 1 half volle. Even rondgestruind op de verlaten camping en ja hoor, stortpunt gevonden. En passant zagen we dat ook het douchegebouw open was. Dus we hebben daar maar een totale sanitaire stop gehouden en ook even de watertank weer gevuld.

Toen weer doorgereden. Elfriede had een camperplek op het oog in Strömsund net na de brug. Eigenlijk een grote parkeerplaats maar je mag er ook overnachten. We reden via Hoting en net voor Hoting zagen we de auto voor ons op de rem gaan, reden…. Jawel weer een rendier op de weg. Het beest liet zich, ook door het irritante gedrag van de auto achter zich, niet direct verleiden het bos in te gaan. Pas toen de auto goed gas gaf ging het rendier over stuurboord het bos in. 

intimidatie door een auto
dan toch maar het bos in

Om 16 uur waren we in Strömsund en daar staan we dus nu de komende nacht.

parkeerplaats toerisme

Zondag 12 september 2021

Vandaag gaat het allemaal gebeuren. Het hoogste punt van de wildernisroute bereiken en tevens het noordelijkste punt van onze Zwedenreis.

De dag begon met een ontbijt in de camper, zoals gebruikelijk de laatste tijd. Buiten is het 11 graden maar binnen lekker warm ca. 20 graden!

In de loop van de ochtend zetten we koers richting Stekenjokk. Thuis hadden we een filmpje op YouTube gezien, waar een groep motorrijders over de Stekenjokk reed met aan weerszijden metershoge sneeuw. Tijdens een pauzemoment spraken we met een Zweed, die ons uit de droom hielp. Geen sneeuw maar wel veel mist! Tja, dat is jammer! 

We zagen het landschap tijdens de rit veranderen. Van supermooie herfstkleuren en veelal berkenbomen, die door de spaarzame zonnestralen bijna goud leken. Van volle begroeiing tot totaal geen begroeiing en alleen maar mossen, stenen en lage vegetatie. Hoe hoger we kwamen hoe kaler de bergtoppen in de kleuren bruin, grijs en roodbruin, een lust voor het oog. 

Stekenjokk
Rendieren in de verte

Op het hoogste punt, inderdaad geen sneeuw, maar ook geen mist! Het uitzicht was fenomenaal. De Zweed vertelde ook, dat er in juni/juli grote hoeveelheden toeristen zijn. Dat was nu niet zo, een enkele Zweed trekt er nu met zijn gezin op uit om dit gebied te verkennen. Een lekker kopje koffie om deze omgeving even op ons in te laten werken.

Vervolgens zetten we onze reis voort en bereikten Zweeds Lapland. We kwamen langs een rendierverzamelplaats, waar de rendieren door de Sami’s gesorteerd worden en geslacht voor vleeswinning.

Toen kwamen we langs Fatmomakke, via een lange gravelweg is een dorp te zien, waar de mensen vroeger (vanaf 1900) naartoe gingen om hun geloof te celebreren. Een kerk en diverse gebouwen waren open en schetsten een goed beeld van toe. 

Sami dorp

Onze volgende stop was Trappstegsforsarna. Een waterval, zoals wij hem nog nooit gezien hebben.

trappenwaterval

Via veel kleine en grote plateaus valt het water eroverheen. Heel slim van een Zweedse ondernemer om hier een snackbar te bedrijven, we hebben er ook graag gebruik van gemaakt.

Met een vol buikje zochten we een plaats voor de nacht. Via verschillende pogingen is het weer gelukt en staan we aan een snelstromende rivier. De laatste zonnestralen schijnen in onze camper. Nu gaan wij de dag uitklinken met een glas wijn.

Zaterdag 11 september 2021

Na een goede nachtrust en dito ontbijt zijn we tegen een uur of 11 weer op pad gegaan.We zetten koers richting Gäddede. Onderweg zijn er allerlei bezienswaardigheden te bekijken maar bij sommigen heb je een terreinwagen nodig om er via de gravelpaden te komen. Bijvoorbeeld een waterval die alleen te bereiken is via een 22 kilometer lang gravelpad vol met gaten en kuilen. We hebben een poging gedaan maar al na een kilometer kwamen we beide tot de conclusie dat dit iets teveel van het goede was en zijn we omgekeerd. 

Onderweg kwamen we door Gäddede. Daar hebben we op een camping water getankt en de cassette geleegd. De service fee voor deze actie was 40 SEK. Omgerekend bijna € 4,00. Geen probleem maar wel mooi dat dit mogelijk is. 

Gäddede ligt op nog geen 500 meter van de Noorse grens. Kon je ook wel zien want op het parkeerterrein van de ICA-supermarkt waar wij koffie dronken stonden allemaal auto’s met Noors kenteken. Is logisch want in Noorwegen zijn de boodschappen veel duurder dan in Zweden. Overigens reden we vandaag een groot deel van de route langs de Noorse grens. Dit zal morgen ook deels het geval zijn. 

We reden dus domweg de 342 verder. Bij Jormlien zagen we op een groot gravel parkeerterrein een aantal auto’s staan. Wij daar dus ook maar opgedraaid. Vanaf het parkeerterrein kun je via vlonderplanken en balkjes over een behoorlijk nat en laaggelegen natuurgebied de bergen in. De route wordt aangegeven met een paal met daarop een rood kruis gespijkerd. We hebben een klim tot bovenaan de bergtop gemaakt en hadden van daaruit een fenomenaal uitzicht over de wijde omgeving en over de grote meren Lill Jorm en Stor Bläsjon. Het hele gebied is al in herfstsferen. De bladeren van de bomen kleuren al rood en geel en ook de grassen beginnen al bruin te worden. In totaal was de wandeltocht maar een kleine 4 kilometer maar door het klimmen ben je toch wel even bezig.

natuurgebied in herfstsfeer
mooie kleuren
mooie vergezichten

Na dit gebeuren reden we door richting Stekenjokk. Onderweg zagen we een waterval, de Brakkafallet. Camper op parkeerterrein gezet en de waterval bekeken. Je kunt bij deze waterval helemaal onderin de bedding van de waterval lopen en als je wilt in het glasheldere water een afkoeling nemen. Was in ons geval niet nodig want de buitentemperatuur kwam vandaag amper op 12 graden uit.

koel helder water
het water komt met geweld naar beneden

Elfriede beklom het rechter pad langs de waterval tot bijna bovenin, ik nam vanaf de parkeerplaats het linker pad en koos ervoor om naar het lagere deel van de waterval te gaan.

Na deze klimmerij reden we door naar het plaatsje Stora Bläsjon en keken daar even op een officiële camperplaats. Deze lag pal aan de doorgaande weg en bleek niet echt onze eerste keus te zijn.  

We reden door en draaiden van de 342 af naar een smalle weg richting de Ankarede kapel. Ik had gezien dat daar ook een camperplaats zou zijn. Echter na een kilometer of 3 zagen we een “natur camp”. Weer een mooie plaats ongeveer 200 meter van de weg af in het bos en aan het Stora-Bläsjon meer. 

De camper weer geplaceerd en samen de warme hap gemaakt. Morgen trekken we verder richting Saxnäs. We komen dan onder andere over het hoogste punt van de Vildmarksvägen, de Stekenjokkplatån. 

Morgen weer een nieuwe dag en nieuwe blog. Nu terwijl ik dit schrijf miezert het weer. 

Vrijdag 10 september 2021

Vanmorgen zijn we na een rustige nacht om halfnegen van de parkeerplaats vertrokken en hebben de camper 100 meter verderop op de strook langs de spoorlijn gezet. Dit met de bedoeling dat we rustig konden ontbijten en daarna de reis voortzetten vanuit Östersund naar Strömsund. Het is overigens verbazingwekkend hoe rustig het ’s nachts in zo’n grote plaats is. Hoef je in Nederland nog niet eens aan te denken….

Bovenstaande foto is Öresund by night. (dus gisteravond)

Om halftien vertrokken we. Om even over 11 uur reden we Strömsund binnen. Daar de tank even volgegooid en geconstateerd dat de camper nu zuiniger rijdt dan voor het tunen van de motor en dat terwijl hij hier ook nog best moet klimmen in de Zweedse mountains. We reden met 1 liter iets van 8,5 kilometer voortijd en nu 9,2 kilometer op 1 liter en dat dus met klimmerij! Mooie bijvangst van het tunen. Meer pk’s en minder verbruik.

onderweg naar Strömsund

In Strömsund heb ik de bandenspanning ook opgevoerd van 3,75 naar 4,5 bar omdat ik dan minder contactvlak op het gravel heb in geval we off road gaan.

Om 12 uur precies reden we in Strömsund langs het bord Vildmarksvägen. Het avontuur begon dus!

We hadden na het ontbijt nog geen koffiegedronken en zagen na ongeveer 30 kilometer op de route te hebben gereden een bordje “naturcamp” staan. Er loopt een gravelpad naar beneden dus de eerste off road drive was een feit. Na ongeveer 150 meter kwamen we op een mooie camperplaats aan direct aan het meer Fläsjön. Er hangt daar een bordje op een soort kapschuur waarop staat dat het water uit het meer drinkbaar is. Meer is er niet aan voorzieningen. Op deze idyllische plaats hebben we koffiegedronken. Elfriede wilde daar wel blijven maar omdat het nog vroeg in de middag was besloten we om toch maar door te rijden. 

Ongeveer 40 kilometer later zagen we dat er een camperplek aan een groot meer zou zijn. De weg erheen ging wederom via een zand en gravelpad over een lengte van 450 meter. Beneden aangekomen konden we op meerdere plakken de camper parkeren. Voor elk wat wils, je kunt aan het water staan of in het bos. Het meer waar we nu aan staan heet   Svaningsjön. Super plek met nagenoeg geel lawaai van auto’s die over de autoweg 342 rijden.

panoramisch uitzicht

Er is zelfs een droogtoilet. Vroeger zeiden ze in Drenthe ik moet noart thusie. Welnu, hier kun je echt nog noart thusie. Er zit zelfs een echte kakdoos in…. In Duitsland noemen ze dat Plumpsklo. 

Kakdoos…

Na de camper geplaceerd te hebben (even een coronaterm van Hugo en Mark erin gooien) zijn we door het bos gaan struinen. Op expeditie naar het watergeruis dat we in de verte horen. En ja hoor een prachtige waterval op ongeveer 500 meter van de camperplek. Kijk, dat vinden wij beiden nu zo mooi, vrijheid, blijheid en veel ongerepte natuur. Dit zien wij liever dan drukke steden, musea en andere exposities. 

We vertoeven nu in het gebied waar elanden voorkomen maar ook bruine beren. Helaas moeten we die tot nu toe nog ontberen. Dus als je geen beren spot dan heet dat ontberen. Ik wist dat ook niet maar volgens wiki en google is dat zo.

En dan nu nog even wat over het weer schrijven. Toen ik vanmorgen opstond was het slechts 11 graden en het regende een beetje. Miezeren noem ik dat. Toen we net op weg waren begon het te regenen. Nee geen miezeren meer maar buiig regenen. Toen we op de plaats, waar we dus nu staan, door het bos aan het struinen waren begon het op de terugweg te miezeren. Dat miezeren ging over in een tot nu toe lange regenbui. 

Morgen gaan we richting Gäddede.

Meer is over vandaag niet te melden. Morgen doe ik weer een poging om een blog te schrijven.

Donderdag 9 september 2021

Vanmorgen op tijd opgestaan om water bij te vullen, cassette te legen en daarna samen te ontbijten. Iets later dan we van plan waren, zijn we weer verder op pad gegaan richting Strömsund. De afstand daarheen is nog 525 kilometer. Gaan we niet redden vandaag maar gezien de weersverwachtingen kunnen we vandaag proberen zo ver mogelijk te komen. In de loop van de middag zal het weer omslaan van mooi naar minder mooi. Dus buiten zitten gaat vandaag waarschijnlijk niet lukken. 

Onderweg in Mora hebben we na 115 kilometer een eerste stop gehouden en nog snel even wat boodschapjes gedaan. Het liep toen tegen 12 uur. Daarom ook direct maar even een broodje gegeten. Na deze stop met gezwinde spoed en gestrekte draf verder. 

superding die Garmin!

We reden vandaag door een aantal Zweedse provincies, Värmlands Län, Dalarnas Län, en Jämtlands Län. De hele lange weg van 425 kilometer die we vandaag reden ging door naaldbossen en loofbossen. Soms kwamen we langs gebieden die veel weg hebben van een maanlandschap. De bermen naast de wegen zijn veelal bedekt met groen rendiermos. 

bos, bos en nog eens bos
maanlandschap

Ook in deze 3 provincies zijn veel grote meren te vinden. Heel af en toe zagen we een veld waarop hooi was geoogst. Op 1 locatie zagen we gele, rose, blauwe en witten balen liggen. 

kleurrijke boeren en balen

Helaas kwamen we later alleen een veld tegen me blauwe balen. Waarschijnlijk gaat het hier om kleurrijke boeren. De enige twee grote steden waar we doorreden waren Malung en Mora. De rest zijn allemaal buurtschapjes met maar een paar huizen.

50 kilometer voor Östersund trok de lucht dicht en begon het te regenen. Reden temeer om door te rijden tot Östersund en daar een plaatsje voor de nacht te zoeken.

We staan nu met de camper op een parkeerplaats in de plaats Östersund op ongeveer 100 kilometer afstand van het “begin” van de Vildmarksvägen. 

parkeren op een parkeerplaats

Op de parkeerplaats mag je vanaf 18 uur tot de andere morgen 9 uur gratis parkeren en overnachten. Omdat we om 17 uur al hier waren konden we de camper op een soort parkeerstrook langs het spoor neerzetten en dan om 18 uur verplaatsen.

We liepen even het centrum in en wat opviel is dat al behoorlijk wat mensen hier met muts op en handschoenen aan lopen. Östersund ligt ter hoogte van het Noorse Trondheim en ligt pak hem beet tussen de 300 en 400 kilometer van de poolcirkel af. Geen wonder dat het hier zo koud is. Na ons wandelingetje heeft Elfriede weer heerlijk gekookt, wraps stond er op het menu.

Morgen gaan we via Stromsund naar het plaatsje Alanäs en dat is dan ook de start van de route waar we nu al zo’n gruwelijk eind (2448 km) voor hebben gereden. 

Tot zover deze blog. Morgen bij leven en welzijn weer een nieuwe.

Woensdag 8 september 2021

Gisteravond hebben we plannen gemaakt voor de komende 20 dagen. Normaliter doen we dat nooit tijdens onze camperreizen maar omdat we de Wildernisroute willen rijden en het “beginpunt” hiervan, op nog 770 kilometer afstand van waar we nu zijn ligt moeten we wel een soort planning maken. Ik ken iemand die dat allemaal in Excel doet maar ik doe het gewoon op een kladpapiertje. De Wildernisroute zelf is ook nog eens iets van 500 kilometer. En dan moeten we nog terug naar bijvoorbeeld Gotenburg of Malmö. Terug gaan we waarschijnlijk via de plaats Gävle aan de Botnische golf. Daar hebben we in ons plan rekening mee gehouden. Van daaruit dan naar Gotenburg. We gaan dan met de ferry van Gotenburg naar Fredrikshaven in Denemarken of we gaan via de bruggen.

Voor de rit naar Strömsund, daar begint de Wildernisroute, trekken we 3 dagen uit. We kunnen het in 2 dagen doen maar omdat het weer zo prachtig mooi is houden we 3 aan. We stoppen dan vroeg in de middag en zoeken een plaatsje op een camping of een camperplek of staan zo maar in de vrije natuur. 

Vanmorgen zijn we om 9 uur vertrokken en zijn we via Karlstad gereden omdat ik de gastanks geheel gevuld wilde hebben voor de tocht door de rimboe. De temperatuur in die regio ligt momenteel rond de 11 graden overdag en 3 in de nacht. Ik moet dan wel de verwarming op een laag pitje aanzetten omdat bij circa 3 graden de vorstbeveiliging van de camper in werking gaat. Dat wil zeggen dat er dan een klep open gaat en dat de tank met schoon water geloosd wordt. En dat is nou net niet de bedoeling.

Vandaag bestond de dag dus uit rijden en rijden door uitgestrekte bosgebieden en langs rivieren en meren. 

wilde rivier

Onderweg regelmatig een koffie en lunchpauze gehouden. We zitten nu in het gebied waar veel elanden zouden moeten zijn. Wij zagen er nog niet 1!Om 15 uur vonden we het genoeg voor vandaag. Ongeveer 250 kilometer gereden in effectief circa 4 uur. Het gaat echter als je je aan de snelheden wilt houden absoluut niet vlotter. 

Vandaag kwamen we terecht op een camping aan de rivier de Kläralven. Het plaatsje heet Värnäs en de camping is naar de plaats vernoemd. Er staan schat ik zo een stuk of 10 caravans en campers en een aantal Stuga’s zijn bezet.We staan vlak aan de rivier en na het eten ga ik nogmaals een poging doen om wat vis te vangen. 

alle ruimte, dat is echt Zweden

Morgen gaan we op tijd weer rijden en afhankelijk van het weer bepalen we hoe lang we doortuffen.  En als alles meezit is er morgen weer een blog(je)

Dinsdag 7 september 2021

Ondanks dat we niet op een camperplek stonden maar op een parkeerterrein hebben we een perfecte nachtrust gehad. Het was werkelijk weer oorverdovend stil afgelopen nacht.

Vanmorgen getracht om nog een makreel uit het Skagerak te vissen maar ook toen weer geen succes.Ben daarom na het vissen maar een eind gaan lopen in de omgeving. Na de wandeling ontbeten en de navigatie ingesteld op het ruim 100 kilometer verderop gelegen Upperud in de provincie Dalsland. Een provincie in Zweden met naar men zegt 1000 meren. Een deel van deze meren wordt gebruikt voor de watervoorziening van de Zweden.

Deel van de provincie Dalsland

De wegen naar onze plek van bestemming waren goed maar het schiet in Zweden absoluut niet op omdat de toegestane snelheden daar variëren van 40 tot 80 km per uur.

Onderweg hebben we een broodje gegeten op een parkeerplaats met uitzicht op een groot meer en naaldbossen aan de overkant van het meer. Op de parkeerplaats was een jonge dame haar konijn aan het uitlaten. Honden en katten uitlaten hadden we wel al eens gezien, een paard uitlaten ook wel maar een konijn uitlaten hadden we nog niet gezien.

Roger Rabbit even uitlaten

Ook hebben we onderweg bij de COOP de boodschappen gedaan. Een supergrote COOP in het plaatsje Ed.Toen weer doorgereden richting Upperud want daar hadden we een camperplek op het oog. Maar onderweg toch van gedachte veranderd omdat op de app Campercontact een camperplaats in Mellerud mooier leek en bovendien aan de haven van het Vänernmeer zou liggen. Het was ook nog iets dichterbij…. Echter daar aangekomen bleek dat het weer eens een verkeerde voorspiegeling van zaken was van de app Campercontact. De camperplekken waren gesitueerd naast een grote hal waar schepen worden gerepareerd. Helaas bleek vandaag voor de derde keer dat de app niet echt betrouwbaar is voor wat betreft de foto’s in dit geval. Dus toch maar koers gezet richting Upperud. Tegen een uur of 4 reden we de camperplaats op die bij de jachthaven ligt en wel uitzicht op het water heeft. Elfriede zag onderaan een smal weggetje nog een mooie vrije plek en daar staan we nu.

een daalders plekje
uitzicht vanuit de camper

Na de camper op de plek te hebben gezet hebben we nog een stukje gelopen en kwamen voorbij een oude sluis. Alles lijkt nog intact te zijn maar of hij ook nog daadwerkelijk voor schutwerk wordt gebruikt is niet duidelijk.

de oude sluis

Vanavond gaan we plannen maken voor de komende tijd, we hebben nog 20 dagen die we verdelen moeten over de plaatsen die we willen zien en uiteraard voor de terugreis.

Uiteraard volgt er morgen weer een blog. 

Maandag 6 september 2021

Afgelopen nacht goed geslapen op onze gratis camperplek. Ondanks dat er circa 10 kampeervoertuigen stonden was het oorverdovend stil op deze plaats. Na het opstaan heb ik een leuke klautering gemaakt over de rotspartijen rondom de camperplaats.

Na het ontbijt zijn we nog even naar het “centrum” van Smögen gelopen en kochten daar een lekkere vismaaltijd voor het avondmaal. 

zalmquiche met kaviaar
vis en garnalen schotel

Terug bij de camper aan de koffie en toen op pad naar Malmön. Om daar te komen moet je via Kungshamn rijden. Daar hebben we nog even in het stadje rondgelopen. Toen de reis voortgezet naar Malmön. Totaal moesten we 16 kilometer rijden en een stuk met een gele veerboot oversteken. Op Malmön aangekomen zijn we naar een camperplaats gereden die ik op de Park4Night app had gevonden. Bleek echter niets te zijn dus een andere gezocht. Vol goede moed daarheen gereden. We moesten op zeker moment rechtsaf een steenpad op en dan nog 500 meter rijden. Het leek echter wel een maanlandschap, gaten en bulten. De camper schudde aan alle kanten. Toen we ter plaatse kwamen bleek ook dit niets te zijn dus zijn we maar via een ander pad teruggegaan naar de veerboot. Ook de terugweg naar de openbare weg ging niet over rozen. Elfriede is af en toe uitgestapt om takken van bosschage opzij te trekken anders kon ik er niet langs zonder krassen of een afgebroken spiegel op te lopen. 

Toen we van het veer af waren hebben we een nieuwe route ingesteld. We zijn naar Hunnebostrand gereden en parkeerden de camper op een parkeerterrein aan de haven.

onder de rotsen

Vanaf de parkeerplaats kun je een wandeling maken door een skulpturenpark. Mooie om te zien maar nog knapper om te maken. 

Eergisteren kwamen we tijdens een wandeling, net toen Elfriede even op een dikke steen zat uit te rusten, een man tegen die vond dat zij leek op de zeemeermin uit Kopenhagen. Elfriede groeide zienderogen.

Vandaag kwamen we een echtpaar tegen met hun dochter en de man groette bijzonder vriendelijke en zei dat hij mij gisteren in Smögen al had gezien. Hij herkende mij aan mijn kleploze pet. We kwamen met de man aan de praat en hij gaf als aanbeveling aan dat we richting Dalsland moesten reizen. Daar zijn circa 1000 meren en mooie uitgestrekte bossen en veel vrij camperen is daar toegestaan.

Op terugweg van onze wandeling kwamen we de man weer tegen en hij vertelde dat op de plaats waar we nu de camper hebben staan rond 1930 een steengroeve was. De rotsen zijn hier van graniet en werden met dynamiet opgeblazen en zo werden van de brokstukken pilaren, stenen, banken etc. gehouwen. Hij vertelde ook dat 1 van de grootste klanten van de steengroeve Adolf Hitler was. Hij wilde stenen pilaren hebben voor een zegeboog in Berlijn zodra hij de oorlog had gewonnen. Hij bestelde de pilaren en betaalde vooraf. Veel stenen werden geleverd maar ook een deel bleef achter omdat hij de oorlog verloor. En juist deze partij stenen is doorverkocht of verschonken aan Nederland en ligt nu ergens aan de Nederlandse kust om daar als golfbrekers te dienen.

rotssculptuur

Weer een mooi stukje geschiedenis gehoord waarvan we geen weet hadden.

Morgen gaan we verder richting Dalsland, daarover in een volgende blog meer.

Zondag 5 september 2021

Vanmorgen even naar Nordevic gelopen. Een klein gehucht onder de rook van Skärhamn. Op terugweg kwam ik langs de receptie van de camping dus daar direct maar even de nota voor 3 nachten voldaan. Daarna samen ontbeten en de boel ingepakt en nog even lekker in de zon gezeten en koffiegedronken. Om 11 uur vertrokken we richting het eiland Smögen. Een afstandje van circa 115 kilometer rijden. Onderweg zijn we wederom met een gele veerboot overgezet van de ene kant van de rivier de Gullmarn naar de overzijde. 

overzichtskaart deel van de provincie
Smögen plattegrond

Smögen is een eiland dat ligt in de gemeente Bohuslän in de provincie Västra Götalands län. Er wonen ongeveer 1500 inwoners en de oppervlakte van het eiland is 104v hectare. Je kunt via de Smögenbron (brug) naar Kungshamn. 

Toen we via een brug het eiland opreden zagen we direct al een camperplaats. Dit keer besloten we om niet direct op een dergelijke camperplaats te gaan staan maar om door te rijden en te kijken welke andere overnachtingsmogelijkheden er nog meer waren. En jawel hoor, net buiten het centrum van het dorpje zagen we op een parkeerterrein meerdere campers staan. Dus daar maar het terrein opgereden. Even met een Zweed gesproken en gevraagd of je ook mocht overnachten. No problem was het antwoord. En ook nog eens for free oftewel voor nop nada. Het schijnt zo te zijn dat je van juni tot en met augustus parkeergeld moet betalen en dat je daarna, dus vanaf 1 september tot 31 mei gratis mag parkeren. We hebben de camper op een mooi plaatsje neergezet en zijn na de thee naar de haven gelopen. 

weer een mooi plekje

Als je op Google de plaats Smögen intikt zie je diverse foto’s van de haven met zijn gekleurde houten huisjes. Als je Smögen inloopt zie je in het echt wat je op Google ziet. Een lust voor het oog en vooral als de zon ook nog schijnt. Want we troffen het vandaag wederom met het weer.

int echt nog mooier dan op de foto en op Google
de voorvaderen en vissers van Smögen

Terug bij de camper hebben we onze wandelschoenen aangedaan en zijn we door het rotsgebied langs de kust een route gaan lopen. Het water waarop je vanaf de rotsen kijkt is het Skagerak. Het lopen door het rotsgebied is zoals ik al eerder schreef erg leuk, het is een soort free style walking waarbij je af en toe van rots naar rots moet klauteren of springen. Soms ga je via een verkeerde rots en moet je weer terug om de juiste route weer op te pakken. Conditioneel dus ook nog eens goed voor ons!

De Zweden doen er veel aan om de mensen te laten genieten van hun prachtige natuur. Ook de fietspaden zijn er talrijk en goed van de rijbaan van de auto’s afgescheiden. Op meerdere plaatsen “deel” je het fietspad met voetgangers maar dat levert absoluut geen problemen op.

We zijn nu een week onderweg in Zweden en weten uiteraard dat ook hier het Covid19 virus rondwaart. We proberen zoveel mogelijk in onze eigen bubbel te leven. 

De Zweden dragen geen mondkapjes maar houden zich zeer stipt aan de 1,5 meter afstandsregel. In de supermarkten wacht iedereen op gepaste 1,5 meter afstand tot het haar of zijn beurt is om iets uit een koeling of schap te pakken. Ook op straat en vooral op de steigers in de havens wacht iedereen tot je voorbij bent voordat ze verder lopen. In kleinere winkeltjes wacht men tot er minder dan 3 personen binnen zijn alvorens zelf naar binnen te gaan. Helaas lopen ook in Zweden de besmettingscijfers op maar gedisciplineerd dat zijn ze hier wel. Dus daar kan het niet aan liggen.

Genoeg geschreven voor vandaag. Morgen gaan we misschien fietsen en trekken we verder richting Malmön, alweer een eiland…. Hier moet een schitterend natuurgebied zijn. We gaan het meemaken. 

Zaterdag 4 september 2021

4 september, de verjaardag van onze oudste kleindochter Sterre, 13 jaar geworden vandaag. Ook langs deze weg van harte gefeliciteerd met je verjaardag! (Uiteraard hebben vandaag al even via face time met elkaar gesproken)

Vanmorgen heb ik een poging gedaan om in de haven van Stockevic wat vis te vangen. Wilde dat eigenlijk gisteravond doen maar daar is niets van gekomen omdat het wat frisjes werd. 

Helaas liep de vis-strooptocht op niets uit. Niet dat ik niets heb gevangen maar ook niet om nu over naar huis te schrijven wat de vangst was. 2 visjes ter grootte van een uit de kluiten gewassen guppy. Wat wel weer kunstig was, is dat dit gebeurde met een snoer, blinker en een haak waaraan je een walvis op het droge kunt trekken.

Dus ik was al vrij op tijd weer bij de camper en heb nog een half uurtje in mijn vaarbewijsstudieboek zitten lezen. Na de vakantie begint de vaarbewijscursus en ik wil alvast een beetje vooruit leren…. En als ik dan vaarbewijs 1 heb dan wil ik een boot met 1050 PK!

3 x 350 PK achter 1 boot!

Nadat ook Elfriede was opgestaan hebben we samen ontbeten in de camper. Domweg te koud om buiten te zitten.

Tegen 11 uur kwam de zon erdoor en na de koffie zijn we op de fiets gestapt en richting Rönnang gereden. Onderweg hebben we nog even een loppes bezocht. Dat is een soort rommelmarkt bij een particulier in de garage, schuur of op zolder. Elfriede scoorde er wat stoffen voor het quilten.  

schuur of garageverkoop oftewel loppes in het Zweeds

Vanuit Rönnang vertrekt de veerboot naar de eilanden Astol en St Dyrön en je komt aan in de Nordhamnen. (Dat wil zeggen Noordhaven)

haven van Astol

Het eiland Dyrön is eigenlijk 1 groot rotsblok in het Kattegat. Er is een hike-route langs de kustlijn van het hele eiland aangelegd. Je loopt er eigenlijk van rots naar rots oftewel van steen naar steen. Af en toe ga je een houten trap op of volg je een soort looppad van steigerplanken. De totale route is circa 2 uur lopen. Lekker in de buitenlucht bezig zijn met een lekker zonnetje erbij. Overigens wederom een dag met goed weer hetgeen voor Zweden om deze tijd wel bijzonder is.

rotsen en rotsen
vanuit een ravijn omhoog via een houten trap en 112 treden
kaart van het eiland

Onderweg hebben we in de Sydhamnen (dat wil zeggen Zuidhaven) koffiegedronken met een stukje appeltaart met softijs erbij. De combinatie met softijs had ik nooit eerder gehad maar het was echt lekker.

We namen na de koffie de tussenweg richting de haven en konden na 20 minuten wachten met het veer weer terug naar Rönnang.

Nog even 6 kilometer fietsen en toen waren we weer terug bij de camper.

Vanavond zal er ongetwijfeld weer gerummicubt worden onder het genot van een natje en een droogje.

Morgen waarschijnlijk weer een nieuwe blog. Afhankelijk van waar en hoe laat we op onze volgende stop zijn.

Vrijdag 3 september 2021

Vanmorgen om halfacht scheen wederom de zon volop. Mooi weer om een wandeling te maken naar het ruim 2 kilometer verderop gelegen plaatsje Stockevik. Een klein dorpje met een eigen haventje en een eigen zwemgelegenheid. Eigenlijk is dat niet meer dan een houten terras op palen waar vanaf je het water in kunt middels een trapje of gewoon springen of duiken. Het water in de haven is glashelder. Je kunt de visjes zien zwemmen.

de haven van Stockevic
“zwembad” van Stockevic

Na de korte wandeling ben ik via de receptie van de camping gelopen. Daar heb ik nog voor twee extra nachten bijgeboekt omdat het schijn dat veel Zweden er het weekend op uit trekken en de campings en camperplekken dan volledig bezet zijn. We vertoeven dus in totaal 3 nachten op deze superschone en mooie camping.

topplek

Na het ontbijt en de koffie zijn op de fiets gestapt om het 6 kilometer verderop gelegen eiland Klädesholmen te bekijken. Klädesholmen is een plaats en eiland tegelijk en heeft circa 420 inwoners en een oppervlakte van 29 hectare. Het eiland wordt ook wel haringeiland genoemd want het is het centrum van de haringverwerking en er zijn een aantal conservenfabrieken. Zowel de visvangst als de verwerking ervan in conserven kent een lange traditie op het eiland. Aan het eind van de 19e eeuw begon men met het inmaken van gezouten gekruide haring in tonnetjes en blik. De vrouwen deden dit werk waarna de mannen met volgeladen boten langs de Zweedse kust voeren om de haring te verkopen. Tegenwoordig wordt vanaf het eiland niet meer uitgevaren om haring te vangen maar worden de grondstoffen voor de conservenfabriekjes aangevoerd vanuit Denemarken, IJsland en Noorwegen.

Klädesholmen is een mooie plaats waar veelal witgeschilderde woningen dicht op elkaar staan en waar bijna iedere straat eindigt aan zee met een eigen jachthaventje. Soms een grote haven maar vaak ook met plaats voor slechts 5 of 6 boten. Ook kun je op het eiland lekker klimmen op de grote rotspartijen die je daar overal vindt. Het uitzicht vanaf deze rotsen over de zee is fenomenaal. 

mooie oude haven

Tijdens onze fietstocht kwamen we langs het Haringmuseum maar deze was nog gesloten. Naast het museum was een winkeltje waar we even binnen gingen. Daar verkochten ze zoute gekruide haring in potjes. We kochten 2 potjes, 1 met een soort tomatensaus en 1 met een soort mosterdsaus. De eigenaar van de winkel vertelde ons dat het spul bij hem op het eiland het goedkoopste was van heel Zweden en omstreken domweg omdat het daar ook geproduceerd wordt. Leuke vent die wel van een grapje houdt en op een leuke manier kon vertellen.

lekkere haringproducten

Op terugweg naar de camper kwamen we langs een hotel/restaurant waar we wat wilden drinken. We zagen dat op sommige tafels een plank stond met 10 witte potjes erop en een schaaltje met nieuwe aardappels. Zag er lekker uit dus ook maar zo’n plank besteld. In de potjes zaten de haringproducten zoals ze in de conservenfabrieken gemaakt worden. 5 verschillende soorten saus met daarin stukjes haring, een kaassoort, een bakje met ei, een soort dressing, ui en nog 2 met domweg gruwelijk lekker spul erin. 

haringmaaltijd
een wandversiering met haring erop

Daarbij een lekker drankje en de dag was weer geheel perfect. 

Het was zo lekker dat we terug zijn gefietst naar de winkel en de vriendelijke eigenaar vroegen wat het lekkerste was om mee te nemen voor ’s avonds bij een borrel, pilsje of glaasje wijn. We kregen een goede uitleg en hij liet ons ook nog proeven hoe haring vermengd met kaviaar, tonijn en krab uit een tube smaakte. Met behoorlijk wat van zijn winkelvoorraad zijn we camperwaarts gefietst. 

We treffen het tot nu toe echt goed met het mooie weer. We zijn de hele dag buiten geweest en als het zo blijft ga ik vanavond nog even op de fiets naar Stockevik om daar te vissen. Na een broodmaaltijd zijn we zoals ook gisterenavond, nog een eind geklommen over de prachtige rotspartijen, die het eiland rijk is. Even face timen met onze kleinkinderen en de dag gaat langzaam ten einde. 

rotspartijen

En dan zal er ongetwijfeld nog weer rummi gekubt worden. Gisteren was ik wederom de looser. 

Morgen weer een nieuwe blog.

Donderdag 2 september 2021

Ook vanmorgen scheen de zon in Lerkil weer helderop en dat al om half acht!

Op de zee was een aardig schouwspel te zien om dit tijdstip, een fraaie boot voer door de havenpoort het Kattegat op, gevolgd door een oud klein bootje dat er opeens goed de gang inzette. Schijnbaar was de hoge snelheid te veel voor het oude ding want plotseling schee (of scheidde) zij ermee uit. Zij voer op dat moment net naast de fraaie boot. De laatstgenoemde voer door. 

ugly and beautiful
averij en sloperij

Eenzaam dobberde het oude ding in het Kattegat. De aanlandige wind zorgde ervoor dat het oude ding weer richting haven dreef. De fraaie boot was galant tegenover het oude ding en maakte rechtsomkeert en kreeg een sleeplijn toegeworpen van de schipper van het oude ding. En zo werd de ugly geholpen door de beautiful en was niet gedoemd tot op de klippen lopen. Waar gebeurt!

Na het ontbijt de navigatie ingesteld op Olnaswagen, een plaatsje waar je lpg kunt tanken. In Zweden zijn slechts 52 lpg-tankstations dus het is zaak om vooruit te kijken en te zorgen dat daar waar je in de buurt van zo’n station bent, je de tanks volgooit. Toch nog maar eerst op ons oude stekkie koffie gedronken en nog even lekker buiten in de zon gezeten. Om 10 uur dan toch maar op pad. We moesten ongeveer 15 kilometer terug richting Malmö rijden… Na een dikke 20 minuten waren we ter plaatse maar wat bleek? Het lpg-station was gesloten en ging pas om 13:00 uur open. Plan B in werking gezet. Op de navigatie had ik voor vertrek naar Zweden alle 52 lpg-stations geïnstalleerd dus konden we op de navigatie een ander tankstation proberen te vinden. En ja hoor, 30 kilometer terug was er ook 1. En die was wel op de route die we vandaag wilden rijden. Dus 30 kilometer voor Jan L. gereden.

Na het tanken van de lpg, €1,20 per liter en diesel, €1,75 per liter en een hartverzakking reden we verder naar het eiland Tjörn naar het plaatsje Kyrkesund waar volgens de NKC-campercontact app een mooie camperplaats zou zijn. Onderweg kwamen we voor een rivier te staan waarin een gele veerpont heen en weer voer. Het deed me herinneren aan het lied van Drs. P. Enfin, na een minuutje of 10 wachten kwam het pont achterwaarts weer naar ons gevaren en konden we boarden. Nog geen 5 minuten later stonden we weer op het vaste land en konden onze reis vervolgen richting de mooie camperplaats.

Uitzicht vanaf het pontje

Via twee bruggen van groot formaat kom je vanaf het vaste Zweedse land op het eiland Tjörn.

bruggen naar het eiland

Echter…geen camperplaats op het aangeven adres. Je mocht daar zelfs op de parkeerplaatsen niet staan met een camper. Restte ons niets anders dan 16 kilometer terug te rijden naar een andere door de NKC opgegeven camperplaats in het plaatsje Skärhamn. Hier aangekomen bleek dat ook hier alleen geparkeerd mocht worden maar dat er geen overnachtingen waren toegestaan. Toch slecht dat een Kampeerauto Club dergelijke foute informatie op haar app heeft staan. 

Na een kort gesprekje met een fabrikant van Padel kooien kwam ik erachter dat na 2 keer een rechterbocht en 2 kilometer rechtdoor rijden een mooie camping met alle faciliteiten beschikbaar was. Kost wel wat maar dan heb je ook wat. We staan nu op camping Hav Logi op een supergrote plek waarvan je normaliter wel 2 camperplekken kunt maken. 

ruime plekken

Inmiddels had de zon helaas plaats gemaakt voor dikke bewolking en een frisse wind. Toch maar even buiten gegeten en toen op de fiets naar Skärhamn. Daar de haventjes even bekeken en geprobeerd om onze speciale opdracht die we meegekregen hebben van 1 van de kleinkinderen tot uitvoer te brengen. In Kopenhagen en Helsingborg is dit al niet gelukt en ook hier is het na 3 zaken te hebben bezocht nog niet gelukt. De grootte hebben ze wel overal maar de print niet. We zoeken echter verder.

mooie oude haven
het havenmuseum
oude scheepsdieselmotor

In de laatste winkel waar we vroegen om hetgeen waar we voor op pad zijn werden we doorverwezen naar een supermarkt met een warenhuis erboven. Ook hier geen resultaat. We hadden wel resultaat in de supermarkt want daar scoorden we lekkere dingen voor het avondeten en voor iets bij de koffie. 

Terug bij de camper maakte Elfriede lekkere wraps met gekruide zalm erin en na het eten zijn we nog samen via de rotsen achter de camping naar de zee gelopen. Ruim 800 meter klauteren en lopen. En toen nog weer terug. Terug bij de camper lekker koffiegedronken met daarbij een wafel met zure room en abrikozengelei. Straks nog een consumptie en een hapje erbij en natuurlijk rummikub spelen.

Morgen gaan we op de fiets naar het eiland Klädesholmen en, als de tijd het toelaat, misschien nog naar St Dyön.

Daarover in de volgende blog meer.

Woensdag 1 september 2021

Gisteren hebben we besloten om vanwege de goede weersvoorspelling nog een dagje hier in Lerkil te blijven. 

Na het opstaan heb ik nogmaals getracht een visje te scoren. Wederom nul nop nada. Dus maar terug naar de camper en lekker samen ontbeten. Na het ontbijt nog even in het vaarcursusboek gelezen. Moeilijk verteerbare stof…. Elfriede schiet al aardig op met haar “pakkende” boek!

Onze buren uit Berlijn gingen vandaag richting Malmö en omdat zij een subliem mooie plek hadden zijn wij toen ze vertrokken op hun plek gaan staan. Goede ruil want toen hadden we vrij uitzicht en de hele dag zon. 

ons plekje na verkast te zijn

De dag verder verbracht met weer een klimtochtje door de rotsen langs de kustlijn en even gesproken met een echtpaar uit Nederland dat al sinds 2006 in Zweden woont. De vrouw gaf aan Elfriede wat tips en mooie plaatsen die we langs de westkust zeker niet moeten vergeten. Verder was de tip dat we met de boot over moeten gaan naar de eilanden. Toen ik vroeg of we dat moeten reserveren vertelden ze dat indien een veerboot geel is, de ze onderdeel uitmaakt van de openbare wegen (en nee hij rijdt hier niet op…) en dat deze voor iedereen gratis beschikbaar zijn. En ze gaven beide aan dat de “Wildernisroute” een absolute aanrader is maar dat we wel moeten zorgen dat we daar niet te laat heengaan want de eerste sneeuw in dat gebied is voor de komende dagen/weken al gemeld. We gaan het meemaken!

Later in de middag zijn we even naar de buurtsuper in Vallda gefietst om daar nog wat boodschappen te doen. Geen superlange fietstocht met 16 kilometer maar toch nog even de benen gestrekt. Op terugweg deed Elfriede Sterre na door over een adder te fietsen. Ze fietste niet op het gras maar gewoon op de weg….

arme dier!

Terug bij de camper zagen we een bruidje uit een Duitse camper stappen en even later de bruidegom. Zij getooid met bruidsjurk en bruidsboeket en hij strak int pak. Ze gingen foto’s maken bij de rotsen hier in de omgeving. Tja, je maakt wat mee als camperaar

We kookten weer buiten op ons gasstelletje. Is leuker dan dat 1 in de camper staat te koken en de ander buiten zit. Straks nog een spelletje rummikub en dan zit de dag er weer op. Morgen reizen we verder richting 1 van de eilanden. 

Dinsdag 31 augustus 2021

Omdat de weersvoorspellingen voor de komende dagen goed zijn besluiten we om op tijd te vertrekken naar onze volgende bestemming. We vinden het jammer om nu het nog mooi weer is de hele dag in de camper te rijden alhoewel we wel van plan zijn om ver het noorden van Zweden in te trekken. Uiteindelijk doel is de Vildmarksvägen (Wildernisroute) en onderweg daarheen willen we de westkust van Zweden bekijken. Er zijn daar tal van eilanden en natuurgebieden die erg mooi schijnen te zijn. Om toch weer richting onze doelen te komen besluiten we om tot even voor Gotenburg te rijden. Een afstandje van 225 kilometer. Om halftien reden we weg en om even voor 12 waren in het plaatsje Lerkil. Daar is in het havengebied een eenvoudige maar mooie camperplaats direct aan de zee. 

en zo staan we erbij

We scoorden een mooi plekje met uitzicht op de jachthaven en een baai van het Kattegat.

De zon scheen uitbundig dus reden genoeg om de stoelen buiten te zetten en de dag lekker rustig bij de camper door te brengen. Later in de middag ben ik nog door havengebied gelopen en heb de rotsen “beklommen” aan de overkant van de baai. Van hieruit had ik een perfect uitzicht over de zee en kon in de verte de camperplaats zien liggen.

subliem uitzicht op de camperplaats

Tegen een uur of 4 zijn Elfriede en ik nog samen een eind wezen lopen en ontdekten aan de andere kant van een rotspartij een woongebied en een zwemstrand. De temperatuur, 16 graden nodigde niet erg uit tot zwemmen dus lieten we dat maar achterwege. Tijdens onze wandeling kwamen we een Zweed tegen die zijn beide honden, 2 Beardies aan het uitlaten was. 

klimmerij op de rotspartij

Na de wandeling hebben we samen buiten op een gasstelletje gekookt, broodje Hamburger met ui, paprika en spek stond op de menukaart. Na het eten heb ik gepoogd om wat vis te vangen in de haven maar kreeg geen beet. Later in de avond nog even aan de studie geweest voor het vaarbewijs en is Elfriede begonnen aan haar boek, “de zeven zussen”.

Met een prachtige zonsondergang werden we omdat het kouder werd de camper ingedreven. Ook later op de avond was het uitzicht vanuit de camper prachtig.

zonsondergang: altijd weer mooi om te zien
en weg is ie (bijna)
prachtige luchten

Uiteraard voor het slapen gaan nog een wijntje gedronken onder het genot van een paar rondes rummikub waarbij ik de grote looser was…

Genoeg voor nu. Morgen weer een nieuwe blog.

Maandag 30 augustus 2021

Vandaag gaan we naar Helsingborg. Het beloofd mooi weer te worden dus willen we niet te laat vertrekken. Het lukt ons al om 10:00 uur te vertrekken. We hoeven niet zo’n grote afstand af te leggen. Het zijn vandaag slechts 60 kilometer. Even na 11 uur bereiken we de plaats van bestemming. We bouwen ons kamp op aan de haven vlakbij Helsingborg om precies te wezen: Gamla Hamnen (Raa Havenvereniging) aan de Kajgatan. Je betaalt via een automatisch systeem en krijgt een label dat je om de ruitenwisser plakt en je ontvangt een pincode voor de toiletten en douches. Stroom is inbegrepen dus we sluiten aan op de wall stroom zoals ze dat noemen. De receptie van de camping zit in het van een schip gesloopt deel, de kajuit. Mooi bedacht!

camperplekje
Oude scheepskajuit als kantoor

We hebben er bewust voor gekozen om vandaag niet te ver en te lang te rijden omdat om 12:30 uur de online begrafenisdienst van onze buurvrouw begon. We hebben samen in de camper naar de plechtigheid gekeken. Het streamen via de hotspot van de iPhone naar de MacBookAir verliep goed. Op deze manier kan je hier in Zweden dichtbij je buren in Dalen zijn.

Door met de neus op de feiten gedrukt te worden, dat het leven niet eindeloos is, willen we ook op deze reis alles eruit halen wat erin zit.

Geniet nooit met mate, is het credo.

Na de plechtigheid hebben we de fietsen van stal gehaald en zijn richting Helsingborg de route met de mooie naam “Kattegattleden” gaan fietsen. Het eerste stuk is 22 kilometer maar om bij de start te komen ben je al bijna 7 kilometer onderweg. We reden daarom dik de helft van de route en keerden toen terug naar ons kampement.

even voelen hoe koud het Kattegat is

Je komt weer door het centrum van Helsingborg en wederom trok een ijskraam onze aandacht. Deze was gesitueerd op een groot marktplein. We zochten een mooi plekje en genoten van dit lekkernij.

gesprekje met de sterke arm van Zweden

Even verderop zagen we en dame en koperen standbeeld van een man restaureren. Dat hadden we nog niet eerder gezien. Met hoeveel liefde voor het vak zij de lijnen van deze person behandelde met een kwast, sprak voor zich. Of ze ook de edele delen zo behandeld is nog de vraag….

Restauratie standbeeld

We vervolgden onze route en kwamen even later weer bij ons mobile huis aan. Genietend van de avondzon haalden we snel de stoelen tevoorschijn en met een lekker drankje kan de dag niet meer stuk. Een heerlijk avondeten en een glas wijn maakt de dag compleet.

Straks wellicht een mooie zonsondergang, maar dat horen jullie morgen!!

Zondag 29 augustus 2021

Om even voor 8 opgestaan om een stevige wandeling te maken. Ik geef toe: ik ben ietwat verslaafd aan mijn Apple iWatch. Het ding geeft me de laatste maanden de meest extreme opdrachten. Mijn persoonlijke instelling is het verbranden van 550 Kcal per dag in de actieve modus en minstens een half uur actief bezig zijn. Als je nu net als ik een aantal weken achter elkaar het dubbele erdoor jaagt dan gaat het apparaat je uitdagen door in een maand iedere dag 1100 Kcal te verbranden in plaats van 550. Voor de maand augustus kreeg ik zelfs opdracht om 34400 in totaal te verbranden. En ja, ik geef weer toe, ben zo stom om hieraan mee te doen. En voor deze maand gaat het me met gemak lukken! Genoeg hierover….

Ik ben richting de Oceanvej gelopen omdat daar een Art Fair in de oude Tunnelfabriken werd gehouden en Elfriede daar misschien wel heen zou willen. Je weet wel Art kunstenaars of “kunstenmakers” onder elkaar…… Bedoeling was om te kijken of ik daar de camper kon parkeren zodat we nadat Elfriede de tentoonstelling had bezocht alle opties open zijn; 

bvb. verder reizen richting Zweden, of dat we op de fiets Kopenhagen zouden bekijken.

Toen ik terugkwam bij de camper had Elfriede het ontbijt klaarstaan en besloot ze om inderdaad naar de tentoonstelling te gaan. Tijd om dus in te pakken en weg te wezen. 

Om half twaalf waren we bij de Tunnelfabriken en konden we een mooi plaatsje op het wel ietwat modderige parkeerterrein scoren. We hadden niet veel later moeten komen want dan was er geen plek meer voor ons geweest. Elfriede naar de tentoonstelling en ik lopend naar een cruise schip dat een eind verderop aan de kade lag een immens groot schip waarop veel passagiers met grote koffers aan het inschepen waren.

Terug bij de camper ben ik begonnen aan dit verslag.

Om 14 uur kwam Elfriede weer terug bij de camper en hebben we de fietsen van stal gehaald en zijn naar het oude centrum van Kopenhagen gereden. Kopenhagen is een echte fietsstad. Je ziet vooral veel jongelui op de meest aparte modellen fietsen rondrijden waarbij opviel dat de E-bike dichtheid (je weet wel, de bejaardenfietsen) nagenoeg nihil is. Nu moet ik ook toegeven dat er veel jongelui in Kopenhagen op zondag op pad zijn. Maar veel fietsen zijn er wel!

veel fietsen in Kopenhagen

Kopenhagen is een bruisende stad met een afwisseling van erg oude gebouwen met hypermoderne gebouwen. Er worden veel nieuwe kantoren maar ook appartementen gebouwd. 

Oude arbeidersbuurt in Kopenhagen
oude pakhuizen nu als winkel

Corona schijnt er weinig indruk te maken op de bevolking want in het oude centrum was het op sommige plaatsen superdruk. Wij hebben ons zoveel mogelijk afzijdig gehouden van de drukte en zijn na onze fiets sight seeing tour om 17 uur terug gegaan naar de camper en hebben koers gezet via de Oresundbrug naar Malmö. De afstand die we moesten afleggen bedroeg 80 kilometer. De Oresundbrug bestaat eigenlijk uit twee delen. Eerst duik je over een afstand van 4 kilometer een tunnel in en dan rijd je over 12 kilometer lange brug. De brug heeft een hoogte van 53 meter en weegt 82 miljoen kilo. De langste overspanning is 490 meter.  

Oresundbrug
Zweden begint midden op de brug (over de lengte gezien…)

De kosten om over de brug te mogen rijden zijn voor een camper als de onze maar liefst 128 euro als je ter plaatse betaald. Wij hadden van tevoren geboekt en waren dus wezenlijk goedkoper uit. Aan het eind van de brug op Zweeds territorium werden we door de douane om onze passen gevraagd maar van een Covid vraag (vacccin, test of genezen) was geen sprake. 

Om 19 uur waren ter plaatse en staan nu op de op dat moment laatst beschikbare plaats op camperplaats Andelshammen Lagunen. De kilometerteller staat nu op 39763.

Laatste plekje op de camperplaats

Na het eten nog een wijntje en een rummikubje en dan morgen plannen maken over de route en het vervolg van onze reis.

Zaterdag 28 augustus 2021

Vanochtend na het ontbijt al vroeg (9:30 uur) vertrokken richting Kopenhagen. Na het tanken in de buurt van Rendsburg kwam ik op het idee dat we wel een nachtje in Kopenhagen zouden kunnen overnachten. Ik tank in principe nooit aan de autobahn omdat de brandstofprijzen daar per liter zeker 25 eurocent hoger zijn dan in de dorpen of steden een kilometer of wat van de autobahn verwijdert.

In de buurt van Rendsburg hebben we op de parkeerplaats van de plaatselijke Lidl koffie gezet en nog snel even wat boodschappen gedaan en zijn toen verder gereden richting eindbestemming. Later op de dag hebben we nog een verlate lunchpauze gehouden langs en snelweg. Na Odense reden we de Grote Beltbrug op. Ik had vooraf tickets gekocht voor deze en de Oresundbrug en kon na het scannen van de barcode op de ticket het vaste land richting Kopenhagen weer oprijden. Op de Grote Beltbrug verneem je de wind die op zee staat maar al te goed. Nu was het weer de hele dag al niet te best maar hier kletterde de regen er lustig op los. 

Vergezicht op de Grote Beltbrug

Om 17:00 uur kwamen we aan op de camperplaats gelegen aan de jachthaven “ Svanemollehavnen aan de Svaneknoppen 8 in Kopenhagen. Geen goedkope plaats om te staan (33 euro voor 1 nacht) maar wel een mooi uitzicht op de boten in de haven. En daarbij komt dat je wel wat moet want vrij staan is in Denemarken niet toegestaan.

Uitzicht over de jachthaven vanuit de camper

Kilometerstand bij aankomst 39683. Vandaag dus 466 kilometer afgelegd. 

Nadat we de camper te plek hadden gezet zijn we lopend richting het oude centrum gegaan. Wat opviel is dat het gedeelte van Kopenhagen waar we stonden 1 grote bouwput is. Na 4,5 kilometer lopen kwamen we langs een Thais restaurantje. Ik had nog nooit bij een Thai gegeten dus hebben we daar maar een lekkere Thaise schotel genomen. Elfriede had iets met rijst en ik iets met noedels. Goed eetbaar tegen een redelijke prijs.

Terug bij de camper nog wat zitten puzzelen en zo om ongeveer 22:30 uur onder de wol.

Tja, als je de hele dag aan het rijden bent beleef je niet teveel. 

Morgen is er weer een nieuwe dag!

Vrijdag 27 augustus 2021

Voordat we op reis gaan richting Zweden ben ik eerst nog met Guus naar Emmen geweest om daar bij een vaste klant van hem een bossingel uit te dunnen. Een leuke klus waarbij het weer niet mee zat. Het regende behoorlijk en we waren dan ook doornat toen we de klus geklaard hadden. 

Om ongeveer 13:00 uur was ik thuis en kon de nog resterende spullen, zoals fietsen, laptops en wat andere zaken die mee moesten inpakken. Ook de tank nog even gevuld met 120 liter schoon water. 120 liter? Jawel want we willen zoveel mogelijk zelfvoorzienend zijn. We hebben dat al mogelijk gemaakt door LPG in te bouwen, een extra zonnepaneel te plaatsen en Lithium accu’s met in totaal 180 Ah te plaatsen. In het verleden heb ik al eens een tweede toiletcassette onder camper gebouwd. Deze dient als reserve voor het geval de eerste vol zit en we niet ergens kunnen legen. Op onze eerste reis naar zweden in 2015 bleek de toiletcassette voor “vrijheidsbeperkingen” te zorgen als die vol was. Ik hoef denk ik niet uit te leggen hoe zo’n bevrijdend gevoel het geeft als je zelf de inhoud die in de cassette hoort niet meer mee hoeft te zeulen. Vandaar de onderbouw van de tweede cassette. Dat dat nodig was en gemak geeft bleek tijdens onze reis naar Noorwegen in 2019.

Verder heb ik afgelopen woensdag de camper laten chip tunen en heb daardoor nu ruim 175 pk in plaats 150 en heb een 45 Nm hoger koppel waardoor ik nu op 450 Nm zit. 

Onze buurtjes Riek en Albert Alting zorgen voor onze planten en voor het legen van de brievenbus dus moest er voor vertrek onder het genot van een bakje koffie en thee nog even sleuteloverdracht plaatsvinden.

Om 16:15 uur was het dan zover en kon de reis richting Zweden beginnen. We zijn gestart met 38820 kilometer op de teller en reden via Oldenburg, Bremen richting Hamburg. Helaas ging het daar fout. In plaats van afslag HH Harburg (ja met een r) te nemen ging ik rechtdoor richting Rostock. Op zich niet erg want we voorkwamen daarmee dat we in de Elbetunnel vastliepen door de al jarenlange bouwerij aan de tunnel en snelweg. We maakten dus een ommetje van pak um beet 60 kilometer. Om 20:30 uur besloten we dat het genoeg was voor deze dag en zetten koers naar een camperplek in Bad Oldesloe. Helaas waren daar alle plaatsen bezet en wijzigden we onze koers richting Bad Segeberg naar camperplaats Kalkbergblick. Bad Segeberg is bekend van Winnetou de indiaan. In Bad Segeberg is een opluchttheater waar Winnetou in de Indian Village wordt gespeeld door prominente Duitse toneelspelers. De Winnetou boeken worden geschreven door Karl May en worden in Bad Segeberg ook omgezet naar hoorspelen. Uiteraard is ook Old Shatterhand bij de vertolkingen aanwezig. Om 21:30 uur waren we in Bad Segeberg en konden een plaatsje krijgen onder een dikke kastanjeboom. De kilometerstand was bij aankomst 39217. Dus 451 kilometer afgelegd. Deze boom was er oorzaak van dat we een onrustige nacht hadden, want met enige regelmaat knalde er een kastanje op het dak van de camper en drupte er door de hevige regenval die nacht steeds een dikke druppel water op onze tv schotel hetgeen een echoënd druppelgeluid produceerde. Op zich een luxeprobleem die schotel want we gebruiken hem nooit. Had ik deze er voor de vakantie afgesloopt dan hadden we geen druppelprobleem gehad.

Voor wat betreft het tunen van de motor, het scheelt inderdaad een heel stuk, de motor loopt soepeler, inhalen gaat vlotter en de auto is veel sneller op de koerssnelheid van 95 tot 100 km/h die ik vaak aanhoud. Ik constateer nog niet dat hij zuiniger loopt maar met een volgeladen camper is ruim 1 op 9 niet overdreven hoog. Je zit immers met dik 3800 kg op de weg.

En natuurlijk hebben we voor het te bed gaan nog een wijntje gedronken en een paar rondes rummikub gespeeld. Helaas in het nadeel van mij.

Morgen gaan we verder via Kolding, Odense over de Grote Beltbrug richting Kopenhagen en dan de Oresundbrug over naar Zweden.

1 reactie op “Camperreis Zweden, september 2021

  1. Hallo Lammert,
    Dankjewel weer voor je mooi geschreven verslag. Helemaal in Zweden al.
    Ik ben benieuwd hoe jullie reis verder verloopt en zal jullie blijven volgen.

    Bij ons gaat het per dag beter, dus we hebben ook al plannen om eind deze week onze caravan op te halen voor een vakantie in Nederland.

    Tip: ik zou het wel leuk vinden als Elfriede een klein aanhangseltje schrijft bij je blog over wat zij gedaan heeft.

    Doe je de groetjes aan Elfriede?

    Liefs van Hermijn.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.