Camperreis 2019 Noorwegen

Voorwoord:

Doordat ik een week of 3 eerder terug ben van mijn pelgrim fietstocht naar Santiago de Compostela (zie: lammertopdefiets.home.blog ) en de tuin bij huis alweer geheel op orde is hebben Elfriede en ik besloten om toch maar eerder dan de geplande 23 juni richting Noorwegen te vertrekken. Daarom heb ik afgelopen zaterdag de camper uit de stalling gehaald en voor een groot deel al ingepakt. De verwarming, boiler, koelkast en watervoorziening is getest en zoals het lijkt is alles perfect voor elkaar en kunnen we dus met een goed gevoel op pad gaan. Omdat het in Noorwegen schijnbaar nogal frisjes is, heb ik een derde gasfles in de camper gezet zodat we geen kou hoeven te lijden. Uit ervaring van onze vakantie in 2013 naar Noorwegen weet ik dat vooral bij vrij camperen, dus niet op campings staan, het gas er behoorlijk snel door wil. Je gebruikt immers niet alleen gas voor de verwarming en het warm water maar ook om de koelkast aan de praat te houden. Verleden week hebben we de boot van Frederikshavn naar Oslo geboekt. Kosten € 148,00. We vertrekken aanstaande dinsdag (11 juni) richting Frederikshavn maar rijden de ruim 750 kilometer niet in 1 keer. Van dinsdag op woensdag overnachten we op camperplaats Nordliche Ziele. Deze nette camperplaats ligt vlakbij Flensburg en niet te ver van de autobahn. Woensdag rijden we dan verder naar Frederikshavn en zoeken daar een plaatsje om de nacht van woensdag op donderdag door te brengen. Donderdagmorgen om 8:30 uur moeten we boarden bij Stena Line en vertrekt de boot om 9:15 uur richting Oslo. Aankomst aldaar is om 18:30 uur. Overigens, we reizen de eerste dagen samen met Wim en Hermijn Schutte uit Heino. Zij hebben onlangs een nieuwe caravan aangeschaft en willen daarmee door een deel van Noorwegen trekken. Het wordt vast en zeker een gezellige start.

Maandag 10 juni 2019.

Vandaag hebben we gebruikt om de camper verder in te pakken, om toch nog maar even het gras te maaien bij huis zodat onze zoon niet direct na ons vertrek aan de bak moet… Na de middag zijn we nog even naar Elfriede’s ouders gereden om koffie te drinken maar helaas waren die niet thuis. Elfriede heeft de rest van de middag gebruikt om haar quilthobby spullen die mee moeten op vakantie te verzamelen.

Dinsdag 11 juni 2019.

Na het inladen van de laatste kleding en de levensmiddelen die mee moeten zijn we om 11 uur vertrek gereed. Ik was liever om 10 uur vertrokken maar het liep domweg uit. Vandaag willen we zoals gepland richting Flensburg rijden en daar op een camperplaats overnachten. Als we net op pad zijn komt er een appje binnen van Hermijn. Zij zijn al in de buurt van Osnabrück. Wij rijden over de A31 via Oldenburg en Bremen naar het noorden. Of dit een verstandige keuze is geweest weet ik nog niet zo net. Het is nl de ene wegopbreking na de andere met langzaam rijdend verkeer en filevorming tot gevolg. Tot aan Hamburg hebben we zeker een keer of 5 behoorlijke vertraging opgelopen. De afstand van Dalen tot aan de camperplaats is 465 kilometer en zou je met normaal rijden binnen 6 uur moeten kunnen rijden. Het was echter later dan 18:00 uur toen we arriveerden op de plaats van bestemming. Ook als je uit de Elbe tunnel bij Hamburg komt is het langzaam rijden en stilstaan zowel in noordelijke als zuidelijke richting. De eigenaresse van de camperplaats vertelde ons dat we terug beter richting Gluckstadt aan de Elbe kunnen rijden en daar de veerpont naar Wishaven nemen. Dan kom je dichtbij Stade uit en vermijdt je de lange files bij Hamburg. Gaan we dus proberen. Nadat we de camper en de caravan hadden geplaatst hebben we buiten zitten eten. Nog even een stukje gelopen en toen onder de veren.

Woensdag 12 juni 2019.

Na het ontbijt de camper vertrekgereed gemaakt en koers gezet naar Frederikshavn. Het is droog weer maar niet erg zonnig. De afstand die we moeten afleggen is 375 kilometer. Elfriede rijdt de afstand. In Fredirikshavn gaan we staan op de camperplaats direct bij de jachthaven. Voor een camperplaats is de prijs die ze vragen aan de hoge kant maar het voordeel is dat je op slechts 5 minuten rijden van de haven zit van waaruit Stena line vertrekt naar Oslo. Bovendien zijn de campings in de directe omgeving nog veel duurder. Het plekje wat we hadden was mooi met direct uitzicht op het Kattegat.

Donderdag 13 juni 2019.

Vanmorgen vroeg opgestaan. Inchecken voor de overtocht kan al vanaf 7:30 uur en laatste incheck is een half uur voor vertrek. Het vertrek is om 9:15 uur.

Op de kade kom ik in gesprek met een Duits artsenechtpaar uit Manheim. We krijgen het over mijn fietstochtje naar Santiago en de mensen zijn vol belangstelling. Een kennis van hun had de camino voor een deel gelopen en liet alle bagage steeds vooruit brengen met een busje en sliep in hotels. Als reden gaf ze op dat er in de albergues veel last is van bedwantsen en ander ongedierte. Niets is minder waar!

De boot vertrekt precies op tijd. De aankomsttijd in Oslo is 18:30 uur. Tijdens de vaart zitten we wat te praten, de digtale krant te lezen, wat te puzzelen en lopen we wat rond op de boot. Elfriede krijgt Wim en Hermijn zo gek dat ze samen een spelletje Rummikub doen. We merken dat de prijzen aan boord er niet om liegen. 2 flesjes water kosten ruim 6 euro… ook het eten, kop koffie etc. is duur.

Om klokslag 18:30 uur leggen we aan in de haven van Oslo. We moeten nu van boord en door de douane. En ja hoor, we worden aan de kant gezet en moeten onze passen afgeven. De vriendelijke douanebeambte vraagt waar we heen gaan in Noorwegen, hoe lang we blijven en of we al eerder in Noorwegen zijn geweest. Dan komt de vraag of we ook alcohol mee hebben aan boorde en rookwaar. Ik vertel dat we 3 pakken wijn van ieders 3 liter hebben en dat ik 8 blikjes bier mee heb genomen. Hij wil graag even kijken. De goede man trekt zijn schoenen uit en komt binnen. Ik zei tegen hem dat hij de schoenen wel aan mocht houden maar dat wilde hij niet. Een goed Noors en Zweeds gebruik is dat men bij het binnengaan van een woning altijd de schoenen uit doet. Enfin, eenmaal binnen werden alle kastjes gecontroleerd en werd alles oké bevonden. Dus rijden met de handel. We wilden naar camping Ekersberg een kilometer of 5 vanaf de haven. Zou een mooie camping moeten zijn. Daar aangekomen aangesloten in een lange rij wachtenden. Slechts 1 persoon bij de receptie….. Onbegrijpelijk eigenlijk. Ze weten immers dat ze steeds op dezelfde tijd een enorme aanstroom van gasten krijgen. Maar goed, terwijl we geduldig stonden te wachten hoorde Wim dat er geen stroompunten beschikbaar waren op de camping. Omdat zij stroom nodig hebben in de caravan besluiten we om niet te wachten maar te vertrekken naar een camping een stuk verderop. Daar aangekomen waren we direct aan de beurt om in te checken en konden we een plaats uitzoeken op de camping. Wel een gruwelijk dure camping overigens. Voor een camperplek, ruim bemeten plek, stroom, 2 buskaartjes en 2 keer tegoed voor douchen betaal je 1160 NOK en dat is circa 120 euro.

Vrijdag 14 juni 2019.

Na het ontbijt op pad naar Oslo. De bedoeling is om het Vigeland park te bezoeken en daarna het oude Oslo nog te bekijken. Net als we naar de bus willen gaan, begint het hard te regenen. Dus maar even gewacht tot het weer droog was. Na de bui direct richting bushalte gelopen. De bushalte ligt pal voor de camping en de bus rijdt meerdere keren per uur.  Na een ritje met de bus en een iets langere rit met de metro komen we vlakbij de ingang van het Vigeland park uit. Het Vigeland park heeft veel koperen beelden in de vorm van mensen. Alle beelden hebben een andere uitstraling. In het midden van het park is een groot vierkant waterbassin met in het midden een groot beeld van mensen die de kroon van een boom tillen. Om het vierkant zijn in de muren kleinere koperetsen aangebracht die de evolutie van de mens in zijn huidige wezen vertonen. Op iedere hoek van het bassin staan 6 groteren beelden die de gemoedstoestand van mensen uitbeelden.

Nog een stuk verder het park in staan op verhogingen langs granieten trappen een groot aantal beelden gemaakt van graniet. Ook deze belden mensen uit. Ook weer veel waar de gemoedstoestand tot uiting komt. Na het Vigeland park zijn we met de tram naar het oude Oslo gereden en hebben daar koffie gedronken en wat winkels bekeken. Daarna terug naar de camping, wat eten, koffie gedronken en de plannen voor de andere dag besproken.

Zaterdag 15 juni 2019.

Op tijd opgestaan. We gaan vanaf nu gescheiden wegen. Wim en Hermijn wilden oorspronkelijk nog een dag op de camping blijven maar hebben bij nader inzien toch besloten om rond het middaguur te vertrekken richting Hamar of Lillehammer.

Ons plan is vrij simpel, zoveel mogelijk kilometers maken om redelijk vlot de grote afstand van Oslo naar de Lofoten te overbruggen. Vandaag gaan we in ieder geval richting Otta. De afstand die me rijden ligt zo rond de 350 kilometer. Het weer is meer dan perfect en we besluiten daarom dat we in Otta naar de camping gaan die ik in de navigatie had gezet. Rond 15:00 uur waren we ter plaatse. We moesten 200 NOK aftikken, iets van 20 euro.

Stoeltjes naar buiten, wat drinken en het kon niet meer stuk. Onderweg hadden we nog wat garnalen voor op de grill gekocht, een aardappelschotel erbij en wat sla en de maaltijd was weer geregeld. Natuurlijk ook een minihamburger en wat Spaanse worstjes erbij. Na het eten zag ik tijdens het afwassen een jongedame de camping oplopen me een grote rugzak bij zich. Schijnbaar heb ik tijdens mijn fietstochtje naar Santiago de Compostela (zie lammertopdefiets.home.blog )  een soort zintuig ontwikkeld want ik zag direct dat ze een pelgrim is. Bovendien weet ik dat het Olavs pad van Oslo naar Trondheim gaat. Afstand iets van 640 kilometer.

Na de afwas gingen we een stukje lopen en kon ik het niet laten om te vragen of ze aan het pelgrimeren is. En yep dat doet ze. Even een gesprekje met haar aangeknoopt en toen we terug kwamen van het lopen hebben we haar gevraagd of ze een glaasje wijn met ons wilde drinken. Dat was niet tegen dovevrouws oren gezegd. In de camper kwamen haar verhalen los. Ik herkende er veel van en kon helemaal met haar meeleven in hetgeen ze beleefde tot nu toe. Rond twaalf uur ging Floor naar haar tentje. De zondag had ze voor zichzelf vrij gepland omdat ze vandaag 38 kilometer had gelopen en na deze etappe de zware bergetappes zouden beginnen. Ze vertelde dat ze behoorlijk aan kracht inboet doordat ze eigenlijk geen zwaardere voeding neemt maar allemaal van dat astronauten spul. Toen wij naar bed gingen zei Elfriede dat ze morgen twee eieren zou koken en een bak met yoghurt en muesli naar haar wilde brengen. Een goed gebaar!

Zondag 16 juni 2019.

Vanmorgen wakker geworden door het getikker van de regen op de camper. Direct na het opstaan en de sanitaire stop, thee gemaakt en even een puzzeltje ingevuld. Daarna  de navigatie geprogrammeerd en het ontbijt klaar gezet. Elfriede stond iets later op en maakte zoals ze dat wilde een bak yoghurt voor Floor en kookte twee eieren voor haar. Floor was blij verrast. Na het ontbijt hebben wij koers gezet richting Narvik. Om 18:00 uur kwamen we in het plaatsje Steinkjer aan. In de app campercontact staat een parkeerterrein omschreven waar je mag overnachten. Dit terrein ligt op 50 meter van de Beitstadfjorden en de kosten voor het overnachten zijn 29 NOK, dus 2,90 euro.

Na het eten weer een wandeling gemaakt langs het strandje van de fjord. Morgen gaan we op tijd verder richting Narvik. En das nog een behoorlijk eind rijden. Nu gaan we aan de koffie en vanavond weer aan de rummikub.

Maandag 17 juni 2019.

Vanmorgen vroeg opgestaan. Het regende helaas weer. Ook tijdens het ontbijt bleef het regenen. Om ongeveer 9 uur zijn we vertrokken richting Moi i rana, een plaatsje in Noord Noorwegen. Onderweg hebben we bij een supermarkt boodschappen gedaan. In Noorwegen zijn ze druk met de wegen aan het verbeteren. Zo moesten we langs de E6 diverse hobbels nemen in verband met wegenbouw. Smalle stukken weg waar niet veel ruimte overbleef tussen vrachtauto’s en campers. Een kilometer of 50 voor de eindbestemming was er een omleiding boven door de bergen. In de bermen en in de sloten langs deze weg lag nog sneeuw, was het erg koud en werd het zicht door dichte mist soms behoorlijk beperkt. Om 16:00uur kwamen we aan op camping Yttervik in Dalsgrenda. Dit plaatsje ligt 8 kilometer voor Moi i rana. We zijn nu nog ongeveer 30 kilometer van de poolcirkel verwijderd. De camping is goed verzorgd, heeft goed sanitair en heerlijk warme douches. De prijs is echter met 250 NOK voor camper en 2 personen en 50 NOK voor stroom behoorlijk aan de hoge kant. Daarbij komt dat douchen ook nog 20 NOK per persoon kost. Totaal dus 340 NOK wat bij de huidige koers rond de 35 euro is.

Morgen gaan we verder naar Bodo en willen daar met de ferry oversteken naar de Lofoten.

Dinsdag 18 juni 2019.

Om 8:30 zijn we gaan rijden richting Bodo. Een afstand van een kleine 250 kilometer. Tegen 13:00 uur waren we op het terrein van de haven vanwaar de ferry naar de Lofoten, naar het plaatsje Moskenes vertrekt. Helaas konden we niet meer mee met de boot omdat deze volledig vol zat. De volgende boot ging om 18:45 uur en daar konden we wel mee werd ons verzekerd. We hebben de camper mooi in de rij laten staan en zijn even gaan winkelen in Bodo. Terug bij de camper heeft Elfriede een lekkere maaltijd gemaakt. Om 18:00 uur begon het inschepen en precies om 18:45 uur vertrok de boot. Toen Elfriede halverwege de boottocht uit het raam keek zag ze een walvis. Ze was blij verrast. Om 22:15 kwam de boot aan in Moskenes en konden we op zoek gaan naar een plekje voor de nacht. Na een minuutje of 10 rijden zagen we langs de weg op een parkeerplaats twee campers staan. Wij zijn daarbij gaan staan en hebben de nacht daar doorgebracht.

Woensdag 19 juni 2019.

Vanmorgen om 10:00 uur vertrokken richting het stokvisdorpje A. We hebben hier de oude vissershuisjes bekeken maar vonden het niet bijster interessant. Daarom zijn we nog even naar het dorpje Reine gereden waar we op het parkeerterrein de nacht hadden doorgebracht. Net buiten het dorpje vonden we enorm grote stellages waar stokvis en stokviskoppen worden gedroogd.

Na dit bezoek zijn we naar weer een oud vissersdorpje gereden. De wegen hier op de Lofoten zijn soms zo smal dat je moet uitwijken op speciale plekken zodat je elkaar kunt passeren. Na de middag reden we op de E10 en zag Elfriede aan afslag met een iets smallere weg. Daar zijn we ingereden en kwamen we na een kilometer of 4 uit op een doodlopende weg… dus gekeerd en terug gereden. Na een eindje zagen we een mooie plek aan een fjord en hebben daar de camper neergezet. Van daaruit zijn we naar een glasblazerij gelopen waar net een demonstratie glasblazen begon. Interessant om te zien. Echt kunstig hoe de man dat deed. Terug bij de camper heeft Elfriede van takken uit de zee een mooie krans gemaakt en is daarna een stuk langs het strand gaan lopen. Ik ben bij de camper gebleven om het reisverslag te typen. Net toen ik wilde beginnen kwam er een man aanlopen die me vertelde dat we op privégrond stonden en dat hij niet wilde dat we daar zouden overnachten. Toen Elfriede terug was zijn we verder gereden en na een paar honderd meter vonden we een mooi plaatsje wederom aan het fjord en zijn daar blijven staan tot de andere dag.

Donderdag 20 juni 2019.

Vanmorgen vroeg opgestaan en een lekker bakje thee gezet en de krant even gelezen. Na het ontbijt vertrokken met als doel de E10 volgen en zien waar het mooi is en alles aan het toeval overlaten. Na dat we wat boodschappen hadden gedaan zijn we even doorgereden naar een oud vissersdorpje. Hier was ook een kleine camperplaats maar niet geheel onze smaak. Dus rechtsomkeert en verder gereden. Achter een visafslag hebben we even buiten gezeten en koffie gedronken. Toen we verder reden langs de E10 zag ik een bordje met daarop een zwemmend mannetje. Het Haukland Strand bij het plaatsje Uttakleiv. De camper gedraaid en de weg gevolgd waar de pijl naartoe stond. Via smalle kronkelweggetjes door een mooi natuurgebied kwamen we aan bij een wit zandstrand. Voor het strand was een redelijk grote parkeerplaats waarop al enkele campers stonden. De Laika er ook maar bij gezet. Daarna naar het strand gelopen en bij prachtig weer, volop zon een paar uur op het strandje gezeten. Toen ik even terug liep naar de camper hoorde ik van iemand dat hij de nacht op de parkeerplaats wilde doorbrengen. Op de app campercontact zag ik dat er meer mensen waren die in het verleden hier hadden geslapen. Gevolg was dat wij ook maar besloten om daar te blijven. Weer een gratis overnachting…

Na het strandavontuurtje en nog even bij de camper te hebben gezeten is Elfriede een strandwandeling gaan maken en heb ik de mountainbike uit de garage gehaald en ben gaan fietsen. Helaas moest ik na een kilometer of 15 stoppen omdat de lucht uit de voorvork was…. Toen ik terug kwam bij de camper was mijn chef kok al druk aan het koken. Na het eten en en de koffie zijn we de bergen nog even ingewandeld met als doel om de zon aan de achterkant van de berg te zien. Echter door de bewolking was er geen zon te zien. Dus terug naar de camper. Nog even rummikub gespeeld en toe onder de wol.

Vrijdag 21 juni 2019.

Na het ontbijt en de krant weer dezelfde reis strategie gevolgd als gisteren. Domweg rijden langs de E10 en daar waar het mooi is stoppen. Echt een dag om te rijden want het regende vrijwel de hele dag. De Lofoten blijven echter fascinerend, ook bij regen en nevel. De mist hangt af en toe als een deken om de bergtoppen. In Svolvaer hebben we op een camperplaats water bijgevuld en heb ik de toilettank geleegd. Daarna bij de Rema 1000 boodschappen gedaan en weer onze E10 vervolgd. Bij Fiskebal hadden we de keuze, of de E10 volgen en door een tunnel rijden, of via een ferry naar het eiland Hadseloya, havenplaats Melbu. Omdat er voor de tunnel een lange file stond hebben we gekozen voor de ferry. Om 15:15 sloten we aan in de korte rij wachtende auto’s. De ferry was net een minuutje of 10 weg… dus wachten tot 16:00 uur tot hij terug was. Kosten ferry 44,00 euro voor een half uurtje varen. Nu staan we op een parkeerplaats direct achter het plaatsje Stokmarknes. Morgen gaan we de brug over richting Sortland.

Zaterdag 22 juni 2019.

Vandaag zijn we met de ferry van Lodingen naar Bognes gevaren en doorgereden naar de Saltstraumen. Daar hebben we de camper op de parkeerplaats direct naast de Saltstraumen neergezet en zijn we het kolkende water gaan bekijken. Na deze bezichtiging hebben we wat gegeten en ben ik met mijn hengeltje naar de Saltstraumen gelopen om te proberen wat vis te vangen. En dat lukte. Het wemelt daar nl van de koolvis, ze springen in grote aantallen boven het water uit. Spectaculair om te zien. Binnen de kortste keren had ik 5 vissen gevangen waarvan ik 2 heb teruggezet omdat ze te klein waren. Omdat het kouder werd en begon te regenen ben ik naar de camper gegaan. Toen het even later droog werd hebben Elfriede en ik de vissen geslacht en zijn daarna rummikub gaan spelen.

Zondag 23 juni 2019.

Vanmorgen om 7 uur opgestaan en weer met de hengel naar de Saltstraumen gelopen. Weer binnen no time de eerste koolvis op de wal. En zo ging dat maar door. Na 2 uur vissen had ik zeker 15 koolvissen gevangen. 6 vanwege de geringe maat terug gezet. Daarna heb ik de 9 overgebleven vissen vakkundig geslacht en ben terug gegaan naar de camper. Na het ontbijt ben ik met de camper naar Loding gereden en heb daar getankt. Elfriede is de brug opgelopen om de stroming van het water van bovenaf te bekijken.

Rond een uur of 12 zijn we gestart met de voortzetting van onze reis richting het zuiden. We waren om 14:50 uur op de camperplaats bij de Svartisen gletsjer. Daar kregen we te horen dat we met de boot over de fjord naar de gletsjer konden varen. Snel rechtsomkeert gemaakt want om 15:00 uur zou de boot vertrekken. We hadden geluk want precies om 15:00 uur stonden we op de aanlegsteiger van de boot en konden nog mee. Om 15:15 uur waren we in het natuurgebied van de gletsjer en zijn we richting de Svartisen gelopen. In totaal hebben we een wandeling gemaakt van 4,2 kilometer heen en uiteraard ook terug. Jammer dat de regen spelbreker was..

De boot vanuit het natuurgebied vertrok om 19:30 uur en we konden van boord om 19:45 uur. Toen in de camper en terug naar de camperplaats. Helaas stonden alle plekken vol. Ik heb de camper toen langs een bloemperk neergezet maar kreeg een haaibaai van een wijf op bezoek met de mededeling dat ik hun uitzicht totaal verstoorde….

Na wat gezeur van dat mens heb ik de camper ergens anders neergezet. Het was inmiddels al ruim 20:30 uur. Toen ik om 22:15 uur even buiten keek zag ik dat ze de gordijnen al dicht hadden. Ze had dus stampij gemaakt om iets van 2 uur vrij uitzicht. Ik heb een briefje geschreven en bij hun onder de ruitenwissers gedaan….

Maandag 24 juni 2019.

Vanmorgen vroeg op pad gegaan. Weer verder richting het zuiden. Bar slecht weer in de nacht gehad en ook bij vertrek en tijdens de reis regen en regen. Duur dagje aan ferry overtochten. In totaal moesten we 3 keer gebruik maken van een ferry. Totaal kosten ruim 120 euro… rond een uur of 17:00 hebben we boodschappen gedaan in Mosjoen en tevens bepaald waar we de nacht zouden doorbrengen. We hebben de camper neergezet bij de waterval bij het Laksforsen turistcafe. Een enorme waterval is ons prachtige uitzicht. En… het weer is beter dan we de laatste 4 dagen gehad hebben. Werd ook tijd.

Morgen trekken we weer verder richting het zuiden.

Dinsdag 25 juni 2019

Vanmorgen na het ontbijt vertrokken richting Levanger, ongeveer 80 km voor Trondheim. De afstand die we reden ligt om de 290 kilometer. Onderweg dronken we koffie op een parkeerplaats ongeveer 100 meter van de E6 langes een snelstromende rivier. Het weer is goed, de zon schijnt en we besluiten om echt niet verder te gaan dan Levanger. Om circa 15:00 uur arriveren we op de Levanger camping en mogen zelf een plekje uitzoeken. Het wordt ook tijd om wat kleding te wassen na 2 weken op pad te zijn.

Rond een uur of 17:00 begon de lucht wat te betrekken. Het bleef echter droog. Deze dag was dus 1 van de weinige droge dagen die we tot dan toe in Noorwegen hadden. Morgen laten we het van het weer afhangen wat we doen. Verder rijden of nog een dag op de camping blijven.

Vandaag hebben we ook de boot terug besproken. We nemen de oversteek van Kristiansand naar Hirtshals op 10 juli ’s middags om 16:30 uur. We varen denk ik met Color lines maar hebben besproken via Balticferries.nl in prijs maakt het niet uit maar de service is perfect.

Woensdag 26 juni 2019.

Vandaag van Levanger camping naar Lom gereden. Onderweg kwamen we er achter dat in het zuiden en midden van Noorwegen steeds minder camperen in het wild is toegestaan. Onderweg zijn we een paar keer gestopt om koffie te drinken en wat boodschappen te doen. In Lom hebben we op een grote camping een leuk plaatsje gevonden waar we in eerste instantie voor 1 nacht boekten. Geen goedkope camping maar wel een nette camping. Na de boel op de plek te hebben gezet zijn we nog even het centrum van Lom in gelopen en hebben het 1100 jaar oude staafkerkje van buiten bekeken. ’s Avonds weer het bruchte rummikub gespeeld…

Donderdag 27 juni 2019.

Vandaag hebben we besloten dat we nog een extra dag blijven. Elfriede wil graag uitslapen en ik wil er met de ATB op uit. Om 8 uur ben ik vertrokken en heb bijna 50 km gefietst. Lekkerrrr! Na de fietstocht en ontbijt zijn we een wandelroute in de bergen gaan lopen. Natuurlijk ging het weer fout en kwamen we niet waar we wilden komen. Maar goed, toch een kilometer of 6 gelopen en geklommen.

Vrijdag 28 juni 2019.

Om 9 uur koers gezet richting het Sogndal. We zijn van plan om daar in de omgeving een camping te zoeken en bij Wim en Hermijn die op camping Kjornes staan een kop koffie te drinken. We rijden via wegnummer 55 en komen hoog door de bergen. De motor van de camper moet echt werk verzetten om boven te komen. Op iets van 1400 meter hoogte in het Jotunheimen nationaal park aan de Sognefellswegen zien we dat er mensen aan het langlaufen zijn en even verder zien we een skipiste waarop mensen aan het skiën zijn.

Het blijkt dat dit de enige zomerski mogelijkheid in Europa is en dat er ski-teams uit Zweden, Finland, Noorwegen, Estland en Denemarken trainen. Wij hebben een wandelingetje rond het meer gemaakt en zijn door de sneeuw gebanjerd.

Onderweg besloten we toch maar om op de camping in Kjornes te overnachten. Na inschrijving bij de receptie reden we de camping op en kwam Wim ons al tegemoet. Snel de camper op de plek gezet en toen aan de koffie. ’s Avonds hebben we de nieuwe BBQ van de Schuttes uitgeprobeerd. Was weer gezellig.

Zaterdag 29 juni 2019.

Vandaag een rustdag ingelast. Het weer is mooi dus we hebben veel buiten gezeten. Vanaf de camping hebben we met ons tweeën een voettochtje gemaakt langs het grootste Fjord van Noorwegen het Sognefjord. Na de wandeling ben ik nog even met de ATB op pad gegaan maar vanwege de losse steentjes, gravel, en dikke boomwortels in en op het pad was het niet mogelijk om voluit te fietsen. Dus soms even fietsen, dan weer lopen, maar toch weer dik 15 kilometer gereden. ’s Avonds weer rummikub gespeeld.

Zondag 30 juni 2019.

Vanochtend na het ontbijt de Schuttes even vaarwel gezegd en rond 10 uur vertrokken met als koers Voss. In de route die we moesten rijden is ook een veerpont opgenomen. We hadden mazzel want we gingen weer als een na laatste aan boord. Kosten voor 10 minuten varen, ruim 27 euro….

Na het vaartochtje verder richting Laerdal. Daar even het oude stadje doorgelopen waar we in 2013 ook al waren. Toen was er echter een oldtimer festival en was het dorpje vol gezet met kraampjes en was er muziek. Nu was er niets, behalve dan een fikse donderbui met veel regen. Dus maar snel weer naar de camper gelopen. Daar koffie gezet en toen koers gezet naar de Aurlandsvegen. Deze weg is 48 kilometer lang en kronkelt hoog door de bergen (1360 meter) De weg is erg smal en je moet dan ook regelmatig in van die kleine vluchthaventjes rijden om elkaar te kunnen passeren. Boven op de top ligt sneeuw. De afdaling is spectaculair te noemen vanwege de vele haarspeldbochten en dalingspercentage van tussen de 8 en 10 %. En natuurlijk weer supersmal.

In het plaatsje Aurland hebben we op een parkeerplaats bepaald dat we echt door zouden rijden richting Voss en onderweg hebben we een camping uitgezocht. We staan nu op Tvinde Camping AS en kijken op een grote waterval. Camping kost per nacht inclusief stroom 270 NOK. Morgen willen we de berg beklimmen waarvan de waterval naar beneden dondert. We mogen tot 13 uur op de camping blijven. De wandeltocht is iets van 1,5 km heen en 1,5 km terug. Uiteraard wel klimmen….

Maandag 1 juli 2019.

Omdat het constant regent hebben we besloten om de klim naar de waterval maar niet te maken en vertrekken we richting Voss. Omdat het nog steeds regent rijden we door tot we in het plaatsje Sundal zijn waar de Sundal camping ligt. Vanuit de camping kijk je uit op de Fossedal gletsjer. Je kunt via een wandelroute tot redelijk dichtbij de gletsjer komen. Althans, volgens de folders. We gaan echter ivm het, ja het wordt vervelend, slechte niet vandaag maar morgen op pad naar deze gletsjer. Elfriede maakt weer een heerlijke maaltijd en ik ga even vissen in het fjord.

Dinsdag 2 juli 2019.

Na het ontbijt gaan we op pad met de camper naar het startpunt van de wandeltocht. We kunnen parkeren op een, speciaal voor mensen die de gletsjer willen bezoeken, aangelegd parkeerterrein.

De voettocht heen en terug duurt rond de 3 uur en is het eerste deel eenvoudig te doen omdat het gravelpad mooi vlak is. Echter na een 3 kwartier lopen wordt dit anders. Het pad ligt vol met dikke keien en water spoelt hier en daar over het pad. Op sommige plekken is het erg modderig. Maar we lopen door tot we over een brug zijn gekomen. Daar houdt het pad op…. En de gletsjer? Daar is op dit punt niets meer van te zien. Dan maar terug naar de camper. Daar een lekkere bak koffie gezet. Na de koffie koers gezet naar Odda. Op heenweg naar Sundal reden we door Odda en dat leek Elfriede wel een gezellig plaatsje om even rond te lopen. Elfriede stelde voor om de camper op de grote camperplaaats te zetten. Deze plaats ligt direct tegen de oude haven van het fjord en daar kon ik dan mooi gaan vissen. Zo gezegd, zo gedaan, camper geplaatst, 200 NOK afgetikt en Odda in. Naderhand in de regen staan vissen en nog een mooie makreel gevangen. Direct gekeeld en panklaar gemaakt. En toen getracht een tweede te vangen. Maar dat is niet gelukt.

’s Avonds rummikub gespeeld en een glaasje wijn gedronken.

Woensdag 3 juli 2019.

Na het opstaan nog weer getracht wat vis te vangen maar de steeds aanhoudende regen maakte het er niet mooier op dus heb ik mijn vispogingen gestaakt. Elfriede stond om 10 uur op en daarna hebben we ontbeten. Na het ontbijt rustig de boel reisgereed genaakt en koers gezet richting Tau. Dit is een plaatsje aan het water en je kunt vanaf hier met het pontje naar Stavanger. Onderweg richting Tau zagen we dat er de afgelopen nacht verse sneeuw in de bergen rondom ons was gevallen. Gelukkig kwam die bij ons in de vorm van regen naar beneden. Tegen half vier waren we het rijden zat en reden in plaats van camperplek Tau, de camping Wathne een kilometer of 10 voor Tau op. De bijzonder vriendelijke receptioniste gaaf aan dat we op het veld achter de receptie mochten staan maar ook aan de rivier verder onderaan de camping. Bij veel regen zou terug naar de weg rijden wel eens moeilijk kunnen worden. Maar goed, een mooie plak doet wat met je. Dus toch maar daar neergezet en hopen tegen beter weten in dat het niet te veel zou doorregenen. In de loop van de avond kwamen er nog 4 grote campers bij en 1 VW buscamper.

Na het wederom uitstekend lekkere maal, makreel met pasta, ben ik gaan puzzelen en is Elfriede gaan quilten. Naderhand nog even rummikub en toen onder de wol.

Donderdag 4 juli 2019.

Vanmorgen al erg vroeg wakker. Nog steeds regen. Om 7 uur opgestaan en nog regen en niet te zuinig ook. Om 8 uur Elfriede wakker gemaakt en gevraagd of ze op wilde staan omdat ik als eerste de plek wilde verlaten omdat het gras waarover ik de heuvel op moest rijden nog ongeschonden was. Ik had de keuze uit twee uitritten waarvan de eerste iets minder stijl was op het einde dan de tweede. Echter beide waren wel al behoorlijk drassig.

Om even over 8 de eerste poging ondernomen om de eerste heuvel op te komen. Bijna aan het einde begonnen de wielen echter te spinnen en bleef alleen voorzichtig terug rijden over. Nog een tweede poging ondernomen maar hetzelfde resultaat. Dan de stijlere maar ook bredere afrit maar proberen. Behoorlijk gang gezet en met een behoorlijke dosis geluk bereikt ik het asfalt en kregen de voorwielen weer grip en stond ik even later op de weg. Camper aan de kant op het gravel gezet en toen ontbijten.

Na het ontbijt hoorden we het gebrul van een een campermotor….de mensen uit Duitsland die naast ons stonden probeerden ook van het terrein af te komen maar liepen ook vast. Met man en macht duwen hielp niet…

De eigenaresse van de camping kwam met een Renault busje aan en bood aan om daarmee de camper te slepen. Omdat ze de Renault bijna haaks op de camper zette heb ik gevraagd of ik haar helpen kon. Ze was zichtbaar gelukkig met dit aanbod. Ik heb de Renault zo neergezet dat ik de voorwielen op het asfalt hield en in de lengterichting kon gaan slepen. Even later stond de camper op het asfalt, weliswaar verschrikkelijk smerig van de modder die door de spinnende wielen was opgeworpen maar toch hij stond er. De camping eigenaresse stelde onmiddellijk haar hogedrukreiniger ter beschikking om de camper(s) weer schoon te spuiten. Even later was het weer raak, een jong stel uit Nederland reed zich ook vast. Hierbij heb ik dezelfde procedure toegepast. Ook zij weer blij. En nog weer even later weer raak, het stelletje met de VW buscamper reed zich ook muurvast. Inmiddels was de eigenaar van de camping ook aanwezig en hebben we met zijn VW Tiquan de bus eruit getrokken. Omdat de jongeman waar de bus van was, niet wist wat hij moest doen heb ik de bus bestuurd terwijl deze getrokken werd door de Tiquan.

En toen stonden er nog 2 campers uit Duitsland op het terrein. Deze al wat bejaarde campers met daarin jongelui stonden achterop het terrein op wat grovere schotter. De beiden chauffeurs gaven aan dat ze met veel snelheid naar boven zouden rijden en hadden geen sleephulp nodig. Ik was aanvankelijk wat sceptisch maar met een enorme snelheid en goede stuurmanskunst vlog de eerste camper met brullende motor door het natte en geploegde gras omhoog naar de asfaltweg. Even later volgde de tweede met dezelfde tactiek. Wij hebben na deze acties koffie gedronken. Ik was drijfnat door de nog steeds vallende regen. Toen we terugreden stonden de jongelui met de grote huurcamper langs de weg.. ik vroeg of ze problemen hadden en hoorde dat er een rood lampje op het dashboard brandde. Ik vertelde de bestuurder dat er 1 portie niet goed dicht zat mar dat deed hij af met flauwekul. Intussen had zijn vrouw of vriendin de verhuurder al aan de telefoon, en wat bleek? Juist ja, een deur niet goed dicht. Ik heb de bijrijders deur geopend en opnieuw dichtgedaan en het lampje was uit. Wederom gelukkige gezichten.

Daarna koers gezet naar de Preikestolen camping onder aan de voet van de Preikestolen.

Daar hebben we de camper om 12:30 uur neergezet op een grote parkeerplaats waar campers en caravans kunnen staan. En niet op gras dit keer mar op schotter. Hier blijven we staan tot morgenochtend en vertrekken dan naar de parkeerplaats van waaruit de voettocht naar de Preikestolen begint. De camping is niet echt goedkoop te noemen maar ligt wel mooi centraal voor de Preikestolen wandeltocht.

Vrijdag 5 juni 2019.

Vanmorgen vroeg opgestaan. Lunchpakketje gemaakt en rugtas ingepakt. Al om 8:15 staan we op de parkeerplaats bij de Preikestolen. De grote parkeerplaats staat al bijna helemaal vol. Om 8:30 uur starten we met de klim naar boven. De hoogte van het eindpunt, dus de Preikestolen oftewel de Preekstoel (zo genoemd vanwege de vorm en het hoog boven de massa uitsteken) ligt op 604 meter boven het Lysefjord. De afstand vanaf de parkeerplaats tot op de “preekstoel”  is 3800 meter. De parkeerplaats ligt op 270 meter boven het waterpeil van de Lysefjord. Je moet dus over een afstand van 3800 meter 334 meter klimmen. Net geen 10 % stijgingspercentage dus. Het pad omhoog is het eerste stuk van gravel met keitjes en wordt later een soort trap van gestapelde rotsblokken. Het weer is goed dus we kunnen lekker lopen. De info borden geven aan dat er gemiddeld 2 uur over de tocht naar boven wordt gelopen. Naar beneden idem. Het klopt inderdaad, 2 ur later zijn we boven. Het uitzicht is prachtig en het is er al lekker druk. Boven hebben we ons brood opgegeten en na wat foto’s wat drinken zijn we na ongeveer een half uurtje aan de terugtocht begonnen. Het was maar goed dat we vroeg zijn begonnen want het was op de terugweg een stuk drukker dan op de heenweg. Het is uiteraard niet van belang maar heen en terug was de looptijd bij elkaar opgeteld 4 uur en 45 minuten.

Terug bij de camper besloten we om richting Olberg te rijden waar een mooie camping aan het strand ligt. Ook weer met 300 NOK geen goedkope camping maar wel een mooi uitzicht op de Noordzee.

Zoals al geschreven, het weer was mooi, dus tijd om de bbq weer op te zetten en pizza’s te bakken. Echter tijdens het eten werd het te koud om buiten te blijven zitten dus spul opruimen, inpakken en naar binnen. Toen we net binnen zaten begon het licht te regenen. Daar nog wat zitten puzzelen, douchen en toen naar bed.

Zaterdag 6 juni 2019.

Afgelopen nacht vanaf een uur of 4 weer behoorlijk regen gehad. Vanmogen om half acht opgestaan en de krant gedown loaded. Kopje thee erbij en lezen. Na de krant samen ontbeten en toen een strand en rots wandeling gemaakt. Toen aan de koffie. Omdat in de laadruimte onder de vloer water stond, ben ik op onderzoek gegaan wat daarvan de oorzaak zou kunnen zijn. Heb onder de camper gelegen en de kitnaden geïnspecteerd. Geen onrechtmatigheden kunnen vinden. Toen verder gezocht in de ruimte waar de waterpomp en het drukvat zit. En wat bleek, daar stond water op de vloer. Omdat de pompruimte hoger ligt dan de vloer van de extra bergruimte loopt het lekwater dus in die bergruimte. Toen was het nog de vraag wat er lekte? Een koppeling van 1 van de leidingen? Of de pomp of het drukvat? Eerst alles maar eens goed droog gemaakt. Toen de kabels voor de aansturing van de pomp maar eens gefatsoeneerd en hoger en netter neergelegd. Kan daar in ieder geval geen sluiting door water ontstaan. Door water uit de kraan te laten stromen kwam ik er achter dat de pomp in ieder geval niet lekte. Bleef dus over dat het aan het drukvat moest liggen. En ja hoor na een poosje bleek dat er water bovenop het drukvat stond. Om het ergste water op te vangen heb ik er een doek omheen gewikkeld zodat deze het water opneemt. En dan te bedenken dat ik in 2017 al bij Ron Hazenberg heb aangegeven dat er iets lekt. Ik ontdekte dat destijds omdat de pomp af en toe aansloeg terwijl er geen kraan open stond. Maar deze firma kon niets vinden en daarmee was de kous af en kon ik gaan……

Met deze camperdealer doe ik dus geen zaken meer. Mede omdat ook het waterdichtheidscontrole systeem niet is nageleefd zoals door Laika omschreven. Laika schrijft namelijk voor dat je ieder jaar een vochtcontrole moet laten uitvoeren en dat je daarvoor een zegel in het inspectieboekje krijgt. Alleen met zegels, stempel en handtekening is er aanspraak te maken in geval van lekkage. Inmiddels heeft Laika twee nieuwe dealers in Nederland waarvan 1 de firma Camperdream in Nijverdal. Tevens is met ingang van 2020 ook CCR in Lemmer officieel Laika dealer en wordt Hazenberg niet meer genoemd in de dealerlijst.

Dus ik belde inzake het drukvat met Camperdream en kreeg Gerrit van de werkplaats aan de telefoon. Direct werd gevraagd om de laatste cijfers van het chassisnummer en werd gekeken wat het bestelnummer van het drukvat is. Zonder omhaal is door Gerrit het ding besteld en kan ik op 22 juli tijdens de vochtkeuring het ding inbouwen. Kosten iets van 50 euro. Na deze werkzaamheden heb ik de badkamer en de camper van binnen uitgeveegd. Toen zijn we nog een stuk gaan lopen.

Morgen gaan we verder richting Lindesnes en zoeken daar een camping of ander plekje waar we kunnen overnachten.

Zondag 7 juli 2019.

Gisteravond tijdens het eten begon het dusdanig hard te waaien dat het zand van het strand en uit de duinen in onze etensborden kwam. Het zand knarste je tussen de tanden. Dus maar naar binnen gegaan en daar verder gegeten. De wind trok steeds meer aan en de camper stond te schudden op de wielen. Zo is het afgelopen nacht een hele tijd door gegaan. Vanmorgen om half acht opgestaan en een kop thee gemaakt. Rond half 11 kwam ook Elfriede uit bed en na het onbijt hebben we de camper vertrekgereed gemaakt en zijn richting Lindesnes gereden. We hebben de kustroute genomen en dan kom je af en toe op dusdanig smalle stukken dat je een tegenligger amper voorbij kunt. Maar dat maakt het wel leuk en spannend. Technisch rijden zullen we maar zeggen..

Onderweg hebben we nog een bakje koffie gedronken en omdat Efriede graag het wk damesvoetbal wilde zien hebben we rond een uur of 4 een camperplek gezocht en gevonden. We staan nu in Farsund aan een haven op een gratis camperplek, zelfs goede wifi en stroom is er gratis. Ik ben gaan vissen en Elfriede heeft voetbal gekeken. Helaas verloren de dames van de USA met 2:0

Maandag 8 juli 2019.

Lekker op tijd opgestaan en ben gaan vissen in het fjord. Tegen een uur of negen kwam een andere camperaar met de vraag of even de camper wilden verplaatsen zodat hij er met zijn 4×4 vrachtauto camper uitkon rijden. Tevens direct de mededeling dat we vooraan konden parkeren op zijn plek met zicht op de Noordzee. Dus het spulletjes verkast naar een super locatie. Toen ontbeten en maar weer vissen. Echter niets gevangen. Wel hebben we besloten om de nacht nog op dezelfde plaats te blijven. ’s Middags even naar het centrum gelopen om een overheerlijk ijsje te scoren. ’s Avonds tot negen uur buiten gezeten en de eerste 100 % droge dag gescoord.

Dinsdag 9 juli 2019.

Vanmorgen samen besloten om verder te gaan richting Kristiansand. Om 10 uur op pad gegaan naar het plaatsje Mandal waar een mooie camping op de route ligt. Wim en Hermijn gingen ook naar dezelfde camping. Onderweg nog even wat boodschappen gedaan en bij een riviertje koffie gedronken. Daarna verder gereden. Om 15 uur kwamen we aan op de camping en toevallig vertrokken net de buren van Wim en Hermijn en konden wij op dat plekje gaan staan. Samen koffie gedronken en na het eten een glaasje wijn. Wim, Hermijn en Elfriede hebben nog een paar rondjes rummikub gespeeld.

Woensdag 10 juli 2019.

De dag van vertrek uit Noorwegen. Na het ontbijt de camper even uitgeveegd, cassettetoilet geleegd en waterbijgevuld. Om 12 uur moet je de camping verlaten… je bent dan wel erg vroeg in Kristiansand want de boor vertrekt pas om 16:30 uur en het is ongeveer 3 kwartier rijden van camping naar ferry. We konden echter in de ferryhaven direct inchecken en hadden nog tijd genoeg om even de stad in te gaan. Om 15:30 uur waren we al weer terug terwijl het boarden pas om 16 uur zou beginnen. Echter…. De boot had een dik half uur vertraging. Om 16:40 uur begon het boarden en om 17:05 vertrokken we richting Denemarken.

Om iets over 20:00 uur kwamen we aan in Hirtshalls. We zijn direct een behoorlijk stuk gaan rijden en hebben de nacht doorgebracht op een mixed parkeerterrein vlakbij de jachthaven van Arhus. Een gratis plek. Erg rustig en eenvoudig te vinden. Ligt weliswaar dik 10 km van de snelweg maar toch een plek om te onthouden in geval we nog eens in die richting komen.

Donderdag 11 juli 2019.

Om 9 uur vertrokken richting Duitsland. Elfriede reed het eerste stuk tot voorbij Hamburg. Wat een bouwput is het daar. Onvoorstelbaar. We zijn minstens 1,5 uur bezig geweest om Hamburg voorbij te komen. Na de koffie en na Hamburg heb ik het stuur overgenomen en zijn we via Oldenburg naar Nederland gereden. In Oldenburg hebben we bij het Wechloy winkelcentrum wat gegeten. Elfriede iets van de Thai en ik curryworst met pommes. Toen doorgereden naar Warffum.  Om 20:00 uur arriveerden we in Warffum. Nog net op tijd om in te checken op de camping aldaar.

Vrijdag 12 juli 2019.

Vanmorgen na het ontbijt de Breede kerk bekeken omdat Elfriede daar in 2020 een quiltexpositie gaat houden. Daarna in 1 stuk doorgereden naar huis en de camper uitgepakt. We werden daarbij even gestoord door een fikse regen oftewel hoosbui maar hebben toch alles droog in huis gekregen. Daarna de camper samen van binnen schoongemaakt en de andere dag gewassen.

22 juli 2019

Vandaag met de camper naar Nijverdal geweest waar door Camperdream de vochtkeuring wordt uitgevoerd. De camper kwam goed door de keuring en confomr de Laika regels is het inspectieboekje ingevuld en voorzien van stickers waarover ik al eerder schreef.

Ook het drukvat voor de watervoorziening is vervangen. Camperdream berekende enkel het drukvat en heeft het werkloon niet doorberekend. Nette en correcte zaak!

Op terugweg van Nijverdal naar Dalen moest ik vanwege een omleiding door Coevorden rijden. Heb de camper daar even op een weegbrug gezet en kwam tot de conclusie dat de huidige toegestane maximale massa boven de 3500 kg uitkwam. Nu is dat niet zo’n probleem want onze camper heeft een technisch toelaatbare massa van 4250 kg maar dan moet ik dat wel laten opwaarderen door het RDW op het kentekenbewijs. En daar hangt weer aan vast dat mijn B rijbewijs niet toereikend is om dan de camper nog te mogen besturen. Tja, en die gemeten 3500 kg is ook nog eens zonder fietsen, gasflessen, personen, kleding en proviand. Het besluit om het C1 rijbewijs te gaan halen werd dan ook direct genomen.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.