Vrijdag 10 mei 2024
Ella assisteerde vandaag bij de expositie in de kerk. Ik had dus een dagje vrijaf gekregen.
Dus mooi tijd om het vuile water van de camper af te tappen en te dumpen. Zo deed ik vandaag nog wat kleine dingen om de camper weer op orde te krijgen voor de komende 3 dagen. Na vandaag resten er nog 2 expositiedagen, zaterdag van 10 tot 18 uur en zondag van 10 tot 17 uur. Bedoeling is om zondag de quilts alvast van de standers te verwijderen en in te pakken. Teven gaan we dan ook de rest van de geëxposeerde zaken inpakken en klaarzetten voor transport. Maandag gaan we huiswaarts.
Toen ik vanmorgen koffie met broodjes naar de kerk bracht, was het daar een drukte van belang. Ook vandaag namen veel mensen de moeite om de werken van Elfriede te bewonderen. Super opkomst!
Er liepen, op het moment dat ik in de kerk was, een paar dames met een kunstwerk in het haar dat veel leek op hetgeen koningin Maxima in het haar had tijdens koningsdag in Emmen.
Toen ik vroeg of ze familie van Maxi waren, kreeg ik als antwoord dat de haarversiering wel daar vandaan kwam, maar dat ze geen familie waren. Erg jammer natuurlijk want anders had Elfriede het predicaat “Hofleverancier” mogen voeren omdat de dames wel kaarten hadden gekocht.
Tja, en soms kom je wel bijzonder vreemde figuren tegen op zo’n expositie…
Over vreemd gesproken, let eens op de afvoer van de regengoten van de kerk…
Na de middag was het ook constant druk in de kerk. Er stond zelfs een grote bus met quiltsters uit Denemarken. We mogen dus gerust stellen dat de mensen met busladingen tegelijk kwamen.
Ik fietste nog even naar het epicentrum van het Luxemburgse quiltfestival in Wilwerwiltz. Ella en Elfriede waren door het kleingeld heen dus moest er nieuw wisselgeld komen. De dame van de kaartverkoop was zo vriendelijk om papiergeld om te wisselen in muntgeld. Ook zij vertelde dat het superdruk was! Wederom de bevestiging dat het eigenlijk jammer is dat dit Quiltfestival Luxemburg, na zondag, ook tot het verleden behoort. Ook hier is, net als bij het Quiltfestival Groningen, geen opvolging te vinden die om de twee jaar dergelijke exposities willen en kunnen organiseren.
Blijf ons volgen… dan hebt u altijd een alibi!