Maandag 6 mei 2024

De nacht in Rodt verliep rustig het was er lekker stil. Geen wonder want we stonden een eind van de openbare weg af en tegen een bosrand aan. Om een uur of 4 in de vroege ochtend begon het te regenen. Helaas was de weersvoorspelling voor de Enscherange in Luxemburg ook regen, regen en nog eens regen. En dat was geen fijn vooruitzicht. Mede in verband met ons geboekte verblijf op camping Val d’Or in Enscherange.

We stonden immers in maart, toen we terugkwamen uit Spanje ook al een nacht op deze camping en moesten toen op de weg staan met de camper omdat de officiële camperplaatsen onder water stonden… Vandaar het niet fijne vooruitzicht.

Om halfelf reden we weg vanaf de camperplaats naast het Biermuseum. De af te leggen route zou iets van 45 kilometer zijn en zou ongeveer drie kwartier duren. Volgens de navigatie…

Na een kilometer of 6 snelweg kwamen we op de smallere B-wegen en in een iets meer bergachtig gebied terecht. Onderweg zagen we langs de route meerdere frietkotten en net zoals je weleens een bord ziet in bijvoorbeeld Duitsland met daarop: “Letzte Tankstelle vor der Grenze” zagen we hier een bord met: “Letzte Frietkot vor der Grenze”. In dit geval voor de grens tussen België en Luxemburg.

De route was mooi om te rijden, waren het niet dat de Belgen maar ook de Luxemburgers er een chaotische en vrij agressieve rijstijl erop na houden. Snel, sneller en snelst. Inhalen op onoverzichtelijke wegdelen is hier schijnbaar normaal. Enfin, de regen bleef gestaag vallen. 

Toen we op 1,5 kilometer vanaf Enscherange waren stonden er borden die een richting aangaven die niet overeenkwam met onze navigatie.  Toch de borden maar gevolgd en een ruim 10 kilometer lange omleiding gereden. 

Later hoorden we, dat door de hevige regenval van de afgelopen tijd, er een deel van een weg was weggespoeld en dat dat de reden van de omleiding zou zijn. 

In Enscherange aangekomen zijn we eerst naar de kerk gereden en hebben daar alle tentoon te stellen spullen uitgeladen en naar de bovenop een heuvel gelegen kerk gesjouwd. Het was inmiddels al na twaalven.

We hadden tijdens het uitladen het geluk dat het iets minder hard regende. Dat was echter van korte duur. Toen we even later voor de ingang van de camping stonden te wachten kwam het water met bakken naar beneden. Dus tijd om koffie te zetten en een broodje te eten.

Na de lunch liep ik de camping op om te kijken hoe ons gereserveerde plaatsje erbij lag. Een grote modderpoel met diepe bandensporen lag op ons te wachten. Niet een plek waar je met een camper van 4,8 ton zo maar even op gaat rijden. De campingeigenaar haalde rijplaten en na deze gelegd te hebben konden we ons voertuig op de plaats zetten. We staan nu weliswaar niet op plaats 1 maar op 3. Dus iets slechter dan Max Verstappen het zondag in Miami deed.

Tegen 15 uur arriveerden onze kennissen Ella en Arno uit Zeeland op hun gereserveerde plaatsje. Het regende ondertussen nog steeds. We dronken bij ons in de camper gezellig koffie. En toen, ja, toen stopte het met regenen. Het mag duidelijk zijn dat de Zeelanders dus het betere weer mee hadden gebracht. 

Na de koffie zijn we met ons vieren naar het kerkje gelopen. Terug bij de camper konden we zowaar buiten zitten. Het grasveld was nog wel wat sompig maar met een glaasje wijn en wat borrelnootjes erbij was het gezellig en goed uit te houden.

Na de borrel werden we door Ella getrakteerd op een “koningsmenu”. Superlekker eten!

Het menu werd afgesloten met een lekkere bak koffie tijdens gezellige gesprekken.

Morgen is er weer een dag en gaan we de expositie in de kerk opbouwen. En… het beloofd beter en bijna droog weer te worden de komende dagen.  

Blijf ons volgen… dan hebt u altijd een alibi!