Over winteren 2023/2024 dag 62
Maandag 12 februari 2024
Gisteravond was de uitslag van de scrabblecompetitie als volgt: Johannes 3e en ik 2e.
Afgelopen nacht regende het alsmaar door. Ook vanmorgen regende het steeds. Tegen een uur of 12 werd het droog en haalden we na de lunch de fietsen van stal om de fietsroute “Via Verde de la Sierra” te gaan rijden.
We reden tegen een uur of een van de camperparkeerplaats af, waar ook de start van de route is.
Deze in totaal 38 km lange route gaat door 30 tunnels, waarvan de lengte varieert van 35 meter tot bijna 1 km. Het is een oud baantraject, wat nooit in gebruik is genomen. Over de hele lengte is het hoogteverschil 450 meter. De route ligt tussen de dorpen Puerto Serrano en Olvera in de provincies Cadiz en Sevilla en maakt deel uit van de Vias Verdes (fietsroutes) van Spanje.
Het was genieten van de tunnels, die bij het detecteren van beweging verlicht werden, het heuvelachtige landschap, maar vooral ook vande aasgieren, die hoog over je vlogen.
Gisteren hadden wij ze ook al gezien, maar vandaag waren ze er in grotere getale. Helaas zijn ze zo hoog in de lucht, dat je geen mooie foto’s van deze reuzen onder de vogels kan maken. Gelukkig hadden we een verrekijker mee! Hierdoor kon je zien, dat ze op de bergtop zaten, soms met de vleugels gespreid. Heel imponerend!
Het weer was vanmiddag uitstekend om te fietsen, geen regen en niet te warm. Wat opviel was, door de regen in de afgelopen tijd, dat in de berm veel bloeide, klaver, margrieten, irissen en heel veel groene grassen en zelfs distels. Verrassend voor Spanje!
Het fietspad was grotendeels geasfalteerd, af en toe gravel en een enkele keer gewoon zand, niet zoals in Nederland, maar van een plakkerige kleisoort. Onze fietsen hebben nu wel een wasbeurt nodig.
De omgeving varieerde van landerijen met veel olijfbomen, groene weiden met stieren (wellicht voor het stierengevecht) runderen en paarden en natuurgebieden met veel rotspartijen en soms een kleine rivierbedding.
Tussen dit alles in zie je dan de hoge bergen waar de aasgieren hun habitat hebben. Af en toe kom je een boerderij tegen of een verlaten gehucht. Een vredige en aardige boer met zijn kruiwagen en twee honden (ook vredig) passeerde het fietspad en groette heel netjes. Hij had net zijn kalveren hooi gebracht aan de andere kant van zijn boerderij.
Op de helft van de route is een kleine informatiestand en een restaurant, maar deze bleken beide gesloten. Dus hebben we besloten om de terugweg aan te gaan. Weer bij de camper aangekomen, zagen we dat het restaurant nog open was. Een fijne maaltijd met een heerlijk toetje was het gevolg en sloot voor ons deze prachtige dag af. We hebben weer 36 km op de teller gezet.
Morgen gaat de reis verder en we zien wel waar we terecht komen.
Blijf ons volgen… dan hebt u altijd een alibi!