Gisteravond weer geen rummikub! Ik hoop dat we de competitie vanaf maandagavond weer hervatten.
Elfriede werd gisteravond zo rond halfnegen bij de camper afgeleverd.
Na de hereniging zijn we gaan eten bij een restaurantje aan de boulevard met uitzicht op de Middellandse zee. We waren met meer personen die we lange tijd niet gezien hadden en het was reusachtig gezellig. Maar… ook het eten was lekker.
Na het eten werden we naar de camper teruggebracht en hebben we nog lange tijd na zitten praten over de dagen die Elfriede in Dalen was. De opvang door Marian en de kinderen, Sander en Femmy en vooral het weerzien met de kleinkinderen heeft haar zichtbaar goed gedaan. Ook de ontvangst bij huis door onze buurtjes señor Albert en Señora Riek was voor haar erg prettig!
Ze kijkt ook met een goed gevoel terug op dat wat haar eigenlijke missie was om even naar huis te gaan. Afscheid nemen is moeilijk maar soms onvermijdbaar. Ik ben trots op de manier waarop ze dit heeft gedaan!
De dag begon zoals de laatste paar dagen steeds het geval is. Weinig zon en iets bewolkt. Doch na een uurtje kwam de zon erdoor en wat belangrijker is, het bleef de hele dag droog.
Na de koffie zijn we op de fiets gestapt. We hadden de fietstassen volgeladen met vuile was. Nee, we gingen niet de vuile was buiten hangen maar mochten bij mensen in hun huis gebruik maken van wasmachine en droger. Maar liefst 4 wassen werden er gedraaid. Tussen de wasdraaierij door mochten we gebruik maken van de jacuzzi. Heerlijk was dat. Met een watertemperatuur van 38 graden was dat een weldaad voor het lichaam.
De nog relatief jonge chefkok binnen de familie liet zijn kook- en grilkunsten zien door op een niet te evenaren manier een “tomahawk steak” van 1,4 kg te grillen.
Een nog rauwe tomahawksteak!
Bijna 2 uur verder…
Een door chefkok NOT gegrilde steak!
Mooier kan het niet!
Beste mensen: bedankt dat we een dagje met jullie in jullie prachtige casa mochten doorbrengen!
In Xabia is het een bewolkte dag. De temperatuur ligt rond de 14 graden.
De camperplaats waar ik op sta was door de regenval van gisteren een modderbad geworden. Gelukkig trekt het water redelijk snel weg in de leem of klei-achtige grond.
Een beetje modderig
Die modder plakt geweldig!
De camperplaats heeft geen voorzieningen zoals toilet en douche maar wel de mogelijkheid om net buiten het terrein (op gemeentegrond) vuil water te lozen en toilet te legen in de daarvoor aangelegde voorzieningen. Dus eigenlijk een supermooie locatie met voorziening.
Op deze camperplek is het niet toegestaan om een luifel uit te draaien of buiten te zitten op je eigen stoelen. De eigenaar van het terrein heeft daarop wat bedacht. Hij heeft zelf hier en daar wat stoelen neergezet en zelfs hangmatten opgehangen. Omdat ze opgehangen zijn heten die dingen dus hangmatten.
De camperplaats heet “Camper parking El Campo Javea” en ligt pal naast een toprestaurant El Campo genaamd. El Campo heeft een gezellig terras met zeer oude olijfbomen.
Ik heb daar op het terras vanmorgen een lekkere cappuccino gedronken.
50 meter vanaf de camper…
Doordat het buiten zo modderig was kon ik niet voorkomen dat er gepoetst moest worden. Ik moet tenslotte voordat Elfriede terugkomt wel de boel op orde en schoon hebben…
Na de poetserij ben ik een eind gaan lopen. Net toen ik het terrein afliep hoorde ik een vrouw een kreet slaken en tekeergaan van de pijn. Ik ben direct naar haar toegerend en heb haar gevraagd: Tu necesitas ayuda? (Zak oe eemn helpn?) Ze antwoordde in het Engels dat ze haar enkel verzwikt had en begon zich uit de kleden. Het bleef bij de verstuikte enkel dat ze van de schoen en sok (kleding) ontdeed. Ik bood haar aan om water te halen (om te koelen) maar dat was niet nodig. Gelukkig zakte de pijn al snel en kwam een collega van haar aangereden die zich verder over haar ontfermde. En ik? Ik kreeg een compliment van haar omdat ik zo aardig en zorgzaam voor haar was geweest
Mijn dag is weer goed!
Elfriede vliegt met haar gevolg vanaf Eindhoven naar Alicante. Vertrek vanaf Eindhoven is 16:00 uur en aankomst in Alicante is 18:30 uur. En dan is het nog zeker een uur rijden vanaf Alicante naar Xàbia. Ik schat in dat ze rond halfnegen in Xàbia is.
Verder is er niet te veel over deze dag te vermelden, behalve dan dat de zon er vanmiddag maar moeilijk doorkomen wil.
Vanwege afwezigheid van mijn “vrouw gemalin” werd er geen rummikup gespeeld.
Vanmorgen was de zee net als gisteravond bijzonder onstuimig. Na een karig ontbijtje ben ik samen met Johannes naar een bijna2 kilometer verderop gelegen cafeetje gelopen om daar koffie te drinken. Het is echt niet te bevatten dat je voor 1 koffie americano, 1 koffie con leche en 2 cappuccino’s slechts € 6,00 betaald! En nog lekkere koffie ook!
Na de koffie besloot ik om richting Xabia/Javea te rijden. Hier in de buurt zal een bijzondere ontmoeting plaatsvinden…
Om 12:00 uur ging ik op pad na eerst innig afscheid van Senor Johannes te hebben genomen. De komende tijd zien we elkaar niet meer omdat ieder zijn eigen weg nu gaat.
De route ging eerst over de rondweg van Alicante richting Benidorm. Ik had in Benidorm willen rondkijken maar een aardige Duits buurvrouw vertelde me gisteren dat Benidorm niet mooi is om te bekijken en eigenlijk alleen maar uit hoge gebouwen bestaat. Deze hoge gebouwen zijn “gestapelde” appartementen.
Rondom Alicante
Dus.. dan maar geen Benidorm!
Het weer bij Benidorm werd steeds slechter, het regende af en toe abnormaal hard.
Net na Benidorm gaf de navigatie aan dat ik op de rotonde de vierde afslag, dus omkeren en daarna linksaf moest en dat ik nog iets van 40 kilometer moest rijden. En dat afslaan dat doe ik dan uiteraard. Gevolg was dat ik na een aantal kilometers hoog in de bergen zat. Bijna 800 meter hoog! De weg lag vol met haarspelden. Doordat een Spanjool de binnenbocht nam moest ik net voor een scherpe bocht op de rem. Vanuit stilstand moest ik op nat wegdek tegen een bult van minimaal 8% verder omhoog krummelen. Dat ging niet zonder slag of stoot! Maar gelukkig kwam ik weer op gang… wat weer een rete-spannende belevenis. Zo beleef je niets en dan wel weer iets!
Op zeker moment gaf de navigatie aan dat ik er was. Maar uhh, ik zat ergen midden in een vallei. Dus maar een plekje opgezocht om te stoppen en te kijken waar ik me op deze aardkloot bevond. En jaar hoor, geen 4G, geen wifi van mijn eigen router, zelfs geen signaal meer op de navigatie in de camper. Een “Funk Loch”, tja dat heb ik dan nu ook een keer meegemaakt.
Toch maar de weg vervolgd en gestopt in de eerstvolgende plaats. Jawel, weer verbinding en weer navigatie. Eerst maar eens gekeken of ik iets verkeerd had ingevoerd bij de coördinaten. Nee dus. iPhone erbij met Google maps. Dan die maar gebruiken. Nog 25 kilometer te gaan! Gelukkig kwam er na 5 kilometer een tankstation in zicht. Nodig tijd om de tank vol te laten gooien. Want ja, je zult maar met een lege tank staan in een onherbergzaam gebied met Spaanse roofdieren en nachttemperaturen beneden nul!
Iets na 18:00 uur kwam ik eindelijk op de camperplaats aan. En daar sta ik nu.
Nog even iets over de weg hierheen. Onderweg in de bergen zag ik veel citroenbomen, veel sinaasappelplantages, veel olijfplantages maar ook veel kassen die overdekt waren met witte nylon doeken. Onder die doeken zitten vijgenbomen. Heel veel vijgenbomen!
Vijgen kassen
Morgen ga ik de buurt hier wat verkennen en morgenavond volgt er misschien weer een nieuwe blog!
De Rummicuppetitie gisteravond eindigde in een “unentschieden”, namelijk 0-0….
Vanmorgen toen ik opstond was het bewolkt en scheen voor de verandering eens een keer niet. Eigen schuld. Want ik heb gisteravond besloten om de zon achter Elfriede aan te sturen zodat zij ook in Nederland van de zon kan genieten. Wel is de temperatuur hier wat hoger maar daar kan ik helaas niets aan veranderen.
Daar gaat ze…
De zee is behoorlijk wild en hoge golven beuken hier op het strand.
Onstuimig weer!
De zon brak toch in de loop van de morgen (pas tegen 11:30 uur) hier ook door en daardoor werd het buiten toch weer een graad of 17! En uiteraard ook niet onbelangrijk is dat de
start accu en huishoudaccu’s weer tot 100% opladen zijn door de zonne-energie.
Johannes heeft vanmorgen zijn kookkunsten weer vertoond en kwam bij mij aan de deur met een pan lekkere “nudelsuppe”. Yes amigo, het was weer lekker!
Het is mooi als je zo in de watten gelegd wordt. Dank je!
Op de blog van gisteren kreeg ik twee reacties. De eerste was dat de gakeieren wel erg duur zijn. Dat klopt maar het is natuurlijk ook geen standaard ei zoals bijvoorbeeld een kip legt. Een gans legt eieren tussen februari en begin juni. En omdat de gans ook in de resterende maanden voer moet hebben verkoopt zij haar eieren iets duurder. Het is dus een normale marktwerking en het getuigt van een slimme en commercieel denkende gans….
Tja, en dan over de overdekte markt met haar vele vleessoorten en groentes. Vooraan bij de ingang van de markt hing een bord waarop stond dat er veel lokale boertjes en kleine kwekers hun producten aanbieden in deze markthal. We zagen dat een slager aan het werk was met het ontleden van een half varken. Je kunt daar kiezen hoe dik jij de karbonade of de lappen vlees wilt hebben. Ze snijden het ter plekke voor je. Dus er zijn echte ambachtslieden aan het werk! En verser kan het niet!
De prachtig gekleurde tomaten waren geprijsd voor € 5,70 per kilo. Ik vind dat voor een dergelijk uniek product een schijntje. Temeer omdat een trouwe lezeres schreef dat ze verleden jaar al € 7,00 per kilo voor een bepaalde Bio-tomaat betaalde op een weekmarkt in Duitsland.
Op de foto staat ook een prijs van € 10,00 euro per kilo voor tomaten. Maar dan heb je ook een tomaat waar je u tegen zegt en waar je minder van nodig hebt in een kilo…… (niet dat het daar goedkoper van wordt…)
Ach ja, het is leven en laten leven en iets gunnen aan lokale kleine kwekers en ondernemers. De grootgrutters zoals Lidl en Aldi redden zich wel. En denk ook eens aan de huurkosten voor een kraam in een overdekte markt! Deze mensen moeten ook leven… bovendien zijn hun producten smaakvoller en verser dan je in de supermarkt koopt.
En op de vraag of de Spaanse doorsneefamilie hier ook koopt kan ik geen antwoord geven. Wat ik wel weet is dat voor de kraampjes behoorlijke wachtrijen stonden en dat er goed verkocht werd.
Ik kocht bij een kraampje waar je delicatessen kon kopen een soort droge worst en een stuk brie. Echte brie wel te verstaan! Ik mocht een stukje proeven…. Lekkerder brie heb ik nog nooit gehad. De brie kostte € 8,00 en de worst € 3,45. Maar…. Dan heb je ook wat. Lekker op het stokbrood en lekker bij de vino-tinto.
verwennerij
Ik hoop hiermee antwoord op de vragen te hebben gegeven.
Ik ben vanmiddag nog een uur aan het strand langs gelopen. Mooi om de hoge golven te zien met hun dikke schuimkoppen. Op de terugweg kon ik het weer niet laten om een vino-tinto Rioja te drinken. Ach, voor € 1,80 is dat ook nog een keer te verantwoorden… toch?
Nu ik dit schrijf begint het weer hier om te slaan. Het regent af en toe een beetje. Geen probleem want ik zit lekker binnen. Ik heb besloten om morgen in de loop van de dag een besluit te nemen of ik dan of vrijdag verder rijd richting Xàbia in de streek of buurt Javea. Daar wacht mij weer een nieuw avontuur.
Het rummikuppen eindigde wederom in een gelijkspel: 1-1
Afgelopen nacht was het volle maan en er stond behalve een volle maan ook nog eens een keer een behoorlijke wind. Ik had de camper met de “kop” in de wind gezet zodat de wind geen vat op de zijkant kon krijgen.
Behalve volle maan en veel wind regende het ook nog geruime tijd. Op campercontact staan berichten over de camperplaats dat er bij regen een grote modderpoel ontstaat maar dat viel eigenlijk best mee.
Vanmorgen waren we al vroeg uit ons bed. We moesten ergens op tijd zijn. Waar en waarom we “ergens” op tijd moesten zijn komt misschien binnenkort wel in 1 van de komende blogs te staan. Na ons bezoekje aan “ergens” stapten we op de fiets en reden naar het oude centrum van Alicante. Tjonge, tjonge, wat is dat een drukke stad zeg! En je wacht je als fietser het leplazarus voor de stoplichten.
De route naar het oude centrum loopt de eerste 1,5 kilometer langs een redelijk drukke weg maar dan begint het fietspad en kom je haast niet meer op een weg waar ook de auto’s rijden. Ik heb het al eerder geschreven maar de Spanjaarden zijn bijzonder netjes tegenover fietsers in het verkeer!
In de oude binnenstad zagen we de overdekte stadsmercado, deze is opgebouwd uit twee verdiepingen. Boven zijn veel kramen waar vlees wordt verkocht en beneden is de vis- en groentafdeling.
Er was 1 kraam bij waar ze huevo’s verkochten. Er lagen ook Gak-huevo’s oftewel ganzeneieren. Johannes was dusdanig in zijn element dat hij er direct 1 kocht. Een rib uit zijn lijf want die dingen kosten maar liefst € 5,50 per ei.
Ganzen eieren!
Hij verheugt zich al op een ontbijt met een gakei!
Bij de groente en fruitafdeling zagen we weer zeer mooi gekleurde tomaten en andere groentes.
Mooie kleuren
Na het marktbezoek dronken we koffie op de buitenmarkt. Het weer hier vandaag is zozo. Het is wel een graad of 14 maar er is geen zonnetje te bekennen. Gelukkig is deze wel in Dalen aan het schijnen en dat is weer goed voor de opbrengst van de zonnepanelen. Vandaag maar liefst 24 kWh terug geleverd aan Engie!
Tot zover deze dag. Misschien gaat de reis morgen verder naar Benidorm. Ligt aan de weersomstandigheden en of het script voor “Benidorm Bastards” gereed is.
De Rummicuppetitie zit in rustig vaarwater. Geen van ons beide won dit keer want de stand werd 1-1. Of hebben we dan allebei een beetje gewonnen?
Vanmorgen scheen het zonnetje niet zo uitbundig als anders. Tegen de koffietijd konden we echter toch buiten zitten. Dat was dus weer mooi meegenomen. Tegen een uur of 12 begon de lucht te betrekken en even later begon het geheel conform de weersvoorspelling te regenen. We waren net aan een strandwandeling begonnen…. Het was dus zaak om zo snel mogelijk bij de camper te komen.
Gelukkig was het maar een miezerbuitje.
Na de wandeling hebben we tijdens de lunch plannen gemaakt over het vervolg van onze reis voor vandaag en de komende tijd. Een verrassende wending… daarover volgt in komende blogs meer.
We besloten om richting La Marina, 25 kilometer voor Alicante, te reizen. Een afstand van ruim 90 kilometer moesten we vandaag afleggen. In La Marina hebben we al eerder gestaan op een parkeerplaats 250 meter vanaf het strand.
Helaas bleek de parkeerplaats volledig bezet te zijn met campers en moesten we dus doorrijden richting Alicante. En daar staan we nu, nog 5 kilometer vanaf Alicante op een grote parkeerplaats van zand en grint met uitzicht op de zee. En wat voor zee, een woeste zee. Terwijl ik schrijf regent en waait het behoorlijk.
Oh ja, Johannes is ook hier op de parkeerplaats en heeft ons getrakteerd op een lekkere salade en tzatziki.
Helaas is er over deze dag niet veel blogwaardigs te vermelden.
Gisteravond hebben we met 1-1 gelijk gespeeld in de nog steeds spannende Rummicuppetitie.
Gisteravond verscheen Pyke opeens op de face-time en had een leuk gesprek met zijn oma Elfriede. Vanmorgen was er een face-time sessie met Nora en Teun. Gezellig!
Voor het eerst sinds lange tijd keken we gisteravond televisie! Ik had via Netflix een film gedownload en streamde deze van de iPad naar de TV. Het heeft me wel dik 2,5 Gb aan data gekost maar dan heb je ook wat.
Gisteravond maakte Elfriede onderstaande prachtige foto van een volle maan.
Volle maan in Spanje
Vanmorgen werd het lekker warm in de camper door de zon die al om 8:04 uur opkwam.
Na het ontbijt dronken we buiten koffie, puzzelden wat en gingen daarna rond het middaguur een kilometer of 4 langs het strand wandelen. Echt een zondag, nietsdoen, wat zitten en wat wandelen.
Na de wandeling hebben we bij de camper een stukje stokbrood met tonijn gegeten.
Vandaag was er wat meer wind dan gisteren en de wind kwam uit een hoek waaruit vaak niet veel goeds komt in deze streek van Spanje. Onze Duitse buren vertelden ons dat het komende week erg onstuimig wordt met veel regen en wind.
Wellicht wordt het daarom tijd om morgen te verkassen. We trekken dan verder naar het noorden waar de temperatuur wonder boven wonder hoger moet liggen dan hier.
Vrijdag willen we in de omgeving van Xabia, omgeving Javea zijn. Van hieruit zijn dat nog iets van 220 kilometer. We knippen de reis in twee delen en gaan waarschijnlijk eerst naar La Marina. Daar is een leuk strand en dito café/restaurant.
Over vandaag valt helaas niet veel meer te melden dat wat ik hierboven heb geschreven. En ja, uiteraard bevalt het ons hier nog steeds heel goed.
Gisteravond hebben we nog een mooie strandwandeling gemaakt. Na de wandeling hebben we de spareribs die ik niet opgekregen had bij Route 66 in de oven warm gemaakt. Dat ging perfect en ze waren dan nu ook wat malser dan de dag ervoor. Elfriede had er een heerlijke “ensalada con tomate y queso” bijgemaakt. Al met al weer een koningsmaaltje.
Vanmorgen om 8:04 uur kwam de zon op en deed direct goed haar werk. Het beloofde een mooie dag te worden.
We stapten om 11:00 uur op de fiets om even een paar boodschappen te gaan doen. Vanaf de plek waar we staan is het slechts 900 meter naar een kleine supermarkt. Na de super dronken we koffie en even later reden we richting de jachthaven van La Magna. Op weg daarheen zagen we een kleine markt. Hier zijn we even gaan kijken en haalden we druiven, dadels en paprika’s.
Naderhand reden we het jachthavengebied op. Deze haven is waarschijnlijk de grootste van La Manga en het ligt er tjokvol met dure jachten en zeilboten.
Toen we langs de boulevard fietsen kon je zien dat hier veel Duitse toeristen komen want ze hebben er zelfs een restaurant met de naam: ”Alt Frankfurt”. Op het uithangbord staat dat ze een “Gut Bürgerliche Küche” hebben.
Ze serveren daar van Schnitzel tot Currywurst!
Op terugweg zijn we op een terrasje terechtgekomen en dronken daar onder een echt brandende zon een glaasje. Ik schat in dat de temperatuur zeker 25 graden was.
Wat dus vanmorgen een veelbelovende zon en dag zou worden is uitgekomen. Perfectos!
Schijnbaar lokt dit mooie weer de mensen hier ook al het water op want we zagen meerdere zeilboten op zee en op het mar de la Manga en er was zelfs een enkeling aan het waterskiën.
Tegen 15:00 uur waren we terug bij de camper en hebben de rest van de middag genietend onder de zon doorgebracht.
Privé strandje
Als het weer hier zo blijft dan blijft hier ook Grooten en vrouw uit Dalen nog een extra dagje hangen….
En ja hoor, wederom verliep de competitie in mijn nadeel: 2-1
Vanmorgen scheen de zon weer en warmde de camper vanbinnen lekker op. Na het ontbijt dronken we samen met Johannes koffie en gingen om kwart over tien op weg naar Los Beatos naar caravan- en camper bedrijf Sangar. Vanwege een probleempje met de levelinstallatie had ik daar een afspraak gemaakt. Van 1 van de 4 hydraulische hef/levelpoten was een borgring losgeschoten en daardoor was de poot een centimeter of 5 naar boven geschoten.
Johannes bleef alleen achter in Aguilas. Hij wil daar nog wat rondkijken en nog aan het vissen. Bedoeling is dat we elkaar volgende week maandag of dinsdag weer zien in La Marina of daar in de buurt.
Vandaag was zo’n dag dat je het gevoel hebt dat alles stuk gaat en niet loopt zoals je het graag zou willen. Vanmorgen deed opeens het routertje met de 100 Gb data-sim het niet meer. Wat ik ook ondernam ik kreeg geen verbinding met het internet. De krant downloaden ging eerst nog wel maar daarna was het over en uit. Dan maar geen data…
We waren mooi op tijd bij de reparateur en werden direct geholpen. De monteur kroop op de parkeerplaats onder de auto en ik heb hem verteld wat ik dacht dat er los zat. Een verkoopster uit de campingshop vertaalde mijn Engels naar het Spaans naar de monteur en zijn Spaans naar het Engels naar mij. Volgens de monteur zou het geen groot malheur zijn om de boel weer op de plek te krijgen als de borgring niet stuk zou gaan.
Ik had verwacht dat ze een brug hadden waar ze de camper op zouden rijden maar dat bleek niet zo te zijn. Ze werken daar nog met een krik en veel handgereedschap. Maar…. wel vaklui. Na een poosje sleutelen kon de man de poot weer laten zakken en de borgring met enige moeite weer in de juiste positie drukken. Verwonderlijk was wel dat van 1 bout de moer niet barre vast zat…
Borgring weer op de plek!
Ouderwets onder de auto liggen
Toen hij de boel weer vast wilde draaien bleek dat van 1 bout de schroefdraad niet al te best meer was en dat de moer niet meer vastgezet kon worden. Met een slijptol werd de moer doorgeslepen en na montage van een nieuwe bout en moer was de hef/levelpoot gerepareerd.
We hebben daarna de hefpoten uitgetest en het werkt weer perfect.
Na deze onderbreking zijn we doorgereden naar La Manga. Hier waren we tussen kerst en nieuwjaar al geweest met de huurauto van de camping waarop we toen stonden.
We reden La Manga op en zagen op een parkeerplaatsje bij een doodlopend weggetje een aantal campers staan. Ik kon de camper achteruit het straatje indraaien. En nu staan we 25 meter vanaf de Middellandse zee. We dronken thee in de zon op het strand bij het geruis van de golven. Een daalders plekkie hebben we hier.
Vlak aan zee!
Oh ja, en dan dit nog: Wonder boven wonder deed na een laatste opstartpoging van het routertje het ding het weer. Vermoedelijk had Simyo een storing…. Maar we hebben weer internet en kunnen dus dadelijk het verhaal van vandaag online zetten.
Na de thee zijn we een eind langs het strand gaan lopen. Wat opvalt is dat hier veel zeehonden zijn.
Zeehondenpotenafdrukken!
Ook staan er redelijk veel appartementen te koop met uitzicht op zee. Op de terugweg kwamen we langs een makelaardij. De makelaarster stond buiten te praten.
Wij waren nieuwsgierig wat de prijzen van de appartementen hier zijn en keken op de foto’s in de etalage. Valt mee die prijzen: een appartement met 2 kamers, 2 slaapkamers, 2 badkamers en uitzicht op zee begint al bij € 55.000,00
Terug bij de camper spraken we nog even met een medecamperaar die ook op deze parkeerplaats staat. Ze staan hier al 6 weken!
Wij blijven hier in ieder geval vannacht ook staan en wellicht nog wat langer.
Gisteravond koelde het weer vrij snel af. Onze chef-kok had weer een lekkere maaltijd gemaakt die we in de camper hebben opgegeten. Vanaf morgen gaan we ieder ons eigen weegs maar misschien (hoop ik) zien we elkaar volgende week nog weer in de buurt van Alicante en indien mogelijk in La Marina. Daar zit een Duits café met Duitse braadworst en pommes. Tja.. dat gaat er altijd wel in!
Vanmorgen was het ook weer fris toen ik opstond. De temperatuur was echter volgens de campeerplekbaas niet verder gezakt dan 3 graden boven nul. Maar goed, wel even de kachel aangedaan. Na het ontbijt en een koffiedrinksessie gingen we op pad. Reisdoel voor vandaag was Aguilas. En jawel, weer op dezelfde plaats waar we ook al bijna een week wild gekampeerd hebben.
Om daar te komen moesten we in noordelijke richting rijden maar we reden in zuidelijke richting. Waarom zuidelijk in plaats van noordelijk? Welnu 7 kilometer zuidelijk is café-restaurant Route 66 gevestigd. En daar hebben ze gruwelijk grote spareribs. En om onze chef-kok niet nogmaals zijn kookkunsten te laten vertonen gingen we daar eten.
Elfriede opperde de mogelijkheid om in plaats van een volwassenen menu een kindermenu te kiezen. Dat het een goede keuze was, bleek wel toen het eten werd uitgeserveerd.
Dit gaat door voor een kindermenu!
En dit voor een normaal menu!
En hier is iemand blij!!!
De foto’s behoeven denk ik geen nadere uitleg. Daar kun je wel 14 kilometer voor omrijden!
En ja, vanavond bij borrel eten we nog weer (de resterende) spareribs.
Na het eten begonnen we tegen 13:30 uur aan onze reis richting het noorden. Bijna 90 kilometer moesten we afleggen. Het eerste stuk van de route ging nog door prairie-achtig gebied met hogen bergen en droge rambla’s. In de zomer worden hier temperaturen gemeten van ruim boven de 45 graden. Ook kun je zien dat deze streek de olijfoliefabrieken voorziet van hun basisproduct want kilometerslang zie je grote percelen met enkel olijfbomen erop.
Dit is geen olijfboom….maar wel een mooie boom
Verderop tijdens onze rit zagen we ook veel velden met broccoli en velden kool en sla. Op een aantal velden waren ze met grote groepen mensen sla aan het oogsten. Oh ja, de amandelbomen staan hier op meerdere plakken al in volle bloei.
Toen we dichter bij de Middellandse zee kwamen zagen we ook de buitentemperatuur stijgen. Nu, om 19:00 uur, terwijl ik aan het bloggen ben, is de temperatuur buiten nog 13 graden terwijl dat in Little Texas om deze tijd een graad of 6 was.
Om halfvier waren weer op ons oude stekkie. Elfriede is in de zon gaan zitten en ik ben naar Aguilas gefietst om een nieuwe data-sim te kopen. 100 Gb voor € 20,00 en ook nog voor me geïnstalleerd door de uiterst vriendelijke verkoper.
De winkels hier gaan ’s morgens om 9:30 uur open tot 14:00 uur en sluiten dan tot 17:00 uur en zijn vanaf dat tijdstip weer open tot 20:30 uur. Dat is geheel in stijl met hun etenstijden. Ze eten hier nl tussen 14:00 en 16:00 uur, rusten dan een uurtje en eten daarna ’s avonds na 20:30 uur weer. En wat doe je dan als je te vroeg bij de telefoonwinkel bent? Dan ga je koffie drinken.
Terug bij de camper hebben we nog een glaasje wijn met een stukje stokbrood genuttigd.
Morgen gaan we verder richting Cartagena. We hebben om 12:00 uur een afspraak in Los Beatos. Daarover misschien morgen meer.
