Zaterdag 19 juni 2021

Vandaag vertrokken we met ons drieën richting Noord-Brabant. Ons drieën? Jawel want we hadden hoog bezoek aan boord. Onze allerbeste buurvrouw Riek reed met ons mee naar Noord-Brabant. Dan is de vraag natuurlijk of ik er een harem op na houd. “Nee” is het antwoord wat dat wordt me te duur. 

Riek haar dochter Annette woont in Berlicum en dat is bijna op onze weg naar Duizel in de buurt van Eersel. Riek wilde graag haar dochter na een lange corona periode waarin bezoek nauwelijks mogelijk was, weer eens bezoeken. Het werd een gezellige rit met een uitloop van ruim een half uur door een beste file ter hoogte van Apeldoorn. 

Tegen half twee in de middag kwamen we aan in het fraaie dorpje Berlicum. Na even de tuin te hebben bekeken van Annette en haar man zijn we verder gereden naar Duizel, naar campercamping “Blij Venneke”

Daar werden we bijzonder hartelijk welkom geheten door de eigenaar van de campercamping. Leuke relaxte gast. We mochten in een rij van 7 vrije plaatsen een plekje uitzoeken en ons installeren. 

We hebben in de tijd dat we camperen al veel camperplaatsen gezien maar deze spant in positief opzicht de kroon. Perfect aangelegde plaatsen met een pracht aan bloemen en natuurschoon. Ieder camper heeft een met gravel verharde plaats waarop geparkeerd kan worden. Direct naast de camper heb je een grasveldje van ca 2,5 meter breedte en achter de camper ook nog eens een prachtig grasveld waar je de stoelen neer kunt zetten. Super verzorgde plaatsen en ook supermooi sanitair. 

Na installatie eerst maar eens wat te snaaien gepakt en wat water en later koffie gedronken. 

Na de voetbalwedstrijd van Elfriede’s Heimat tegen Portugal zijn we nog even gaan wandelen in het achter de camperplaats gelegen bos. Volgens de eigenaar van de campercamping zouden er reeën moeten rondhuppelen. De afspraak werd gemaakt dat ik een foto zou maken van een gespot ree en deze ook naar hem zou sturen voor zijn website. En wat gebeurt er? Jawel wij spotten een ree!

Na de wandeling hebben we nog even buiten gezeten maar zijn vanwege dreigende regenval maar naar binnen gegaan. Daar hebben we nog even Rummikub gespeeld. 

Nog even terug naar wat er vooraf aan deze reis ging en waarom we nu pas op pad zijn…. 

Al geruime tijd waren mijn “vooruit” zichten niet al te best. Gelukkig is daar dinsdag 15 juni tussen 8:18 en 8:30 uur een enorme verbetering in gekomen. Wat was nu het geval? Ik bleek al geruime tijd slechte “vooruit”zichten te hebben. Was ’s avonds wel moe en zag af en toe dingen niet scherp en dubbel. Onderzoek wees uit dat dat lag aan senile cataract. Dat ik seniel was weet ik al geruime tijd maar dat daar ook nog eens cataract bij kwam was een verrassing. Geconstateerd werd dat ik 1 links 100% zicht had en rechts slechts 40 %. Die 40 % is te wijten aan de cameraman in mijn rechteroog die domweg de boel niet schoongehouden heeft waardoor een waas over de lens kwam: senile cataract oftewel: staar.

Advies was om snel de oude lens te laten vervangen door een nieuwe. Bril aanpassen zou te duur zijn omdat er sprake was van snelle staar en dan blijf je glazen kopen.. Dat snelle staar past wel bij mij omdat ik ook alles graag snel afhandel.

Dit laatste deed het ziekenhuis in Hardenberg ook. Tussen constateren wat er loos was en opereren/vervangen wat kapot was zat nog geen 3 weken. 

En zoals ik me nu voel en alles zie is de revisie goed verlopen. Ik hoop dat dat zo blijft. Dus 1 seniliteit bij mij is opgelost.. Wel moet ik 5 weken 3 keer per dag druppels in het oog hebben. Dit wordt gedaan door mijn lieftallige echtgenote…

Zondag 20 juni 2021

Vanmorgen vroeg opgestaan en na de druppelssessie (nee niet toilet) in het oog ben ik gaan wandelen. Lekker door de natuur en scherp op alles letten. Lekker bakje koffie gedronken op het marktplein in Eersel. Doordat de motorclub op vaderdag  bij de stamkroeg aldaar op bezoek kwam was het café al vroeg open en dat was weer mijn mazzeltje.

Even wat wetenswaardigheden over Duizel (Brabants: Duozel)

Duizel is een dorp dat deel uitmaakt van de gemeente Eersel, provincie Noord-Brabant en is gelegen in regio de Kempen.

Duizel behoort ook tot de Acht zaligheden, een benaming voor een achttal dorpen in de Kempen.

In Duizel heeft aan de Groenstraat een kasteel gestaan dat omstreeks 1460 bewoond werd door Hendrik van Eyck. De man is geruime tijd geleden al overleden maar was een zoon van de oude van Eyck. Later kwam er nog een telg uit voort die redelijk piano kon spelen. Omstreeks 1900 bestond van dit kasteel nog een witgepleisterd oud huis, maar de grachten werden door de toenmalige bewoner, Jacobus van Dooren, gedempt. Hij had zand over van een andere verbouwing en storten was te duur dus werd de gracht gedempt. Het oude huis is inmiddels ook verdwenen.

In 1863 werd in Duizel een neoclassicistisch jachthuis gebouwd, dat tegenwoordig niet meer bestaat.^[2] Het werd bewoond door een zekere Victor A.M. van de Schriek, die zich gaarne “baron” liet noemen. Deze excentrieke persoon leidde een verkwistend bestaan en moest daarom in 1866 zijn bezit verkopen. In 1873 werd het aangekocht door een echte baron, namelijk Paul-Emile de Cartier de Marchiennes, die het ernaast gelegen Duizels Hof al in 1863 had aangekocht en in 1882 overleed. De Cartierheide in Hapert herinnert nog aan de naam en dit natuurgebied behoorde toen tot het jachtterrein van zijn zoon. Zoon Emile-Ernest de Cartier de Marchienne^[3] schonk het terrein in 1932 aan Staatsbosbeheer en Natuurmonumenten. Nog altijd is dit een druk bezocht natuurterrein.

Zoon Emile was tot omstreeks 1938 ook eigenaar van het jachthuis, maar verkocht dit toen aan een zekere heer Wolters. Niet lang na 1948 werd het huis gesloopt om plaats te maken voor de huidige villa “Duizelhof”.

Villa “Duizelhof” is eind 20e eeuw gesloopt. Het jachthuis is herbouwd. Naar het schijnt waren de blauwdrukken bewaard gebleven. Het jachthuis wordt nu bewoond door een lokale industrieel. De omliggende boerderijen bieden plaats aan zijn springstal.

Duizel wordt omringd door de grote bedrijventerreinen te Hapert (van de aanhangers) en Eersel. Voor Duizel is de sigarenindustrie van belang. In 1904 startte de fabriek van Wintermans, en de Agio sigarenfabrieken zijn daar een afsplitsing van. Hoewel de productie voornamelijk in België plaatsvindt, is in Duizel nog het hoofdkantoor van Agio Cigars te vinden. Bepaalde processen, en ook de vervaardiging van sigarenmachines vindt eveneens te Duizel plaats.

Ten westen van Duizel stroomt de Kleine Beerze. Ten westen van dit dal liggen dennenbossen. Het landbouwgebied rond Duizel heeft door een intensieve ruilverkaveling veel van zijn kleinschaligheid verloren. Ook de Kleine Beerze werd rechtgetrokken, maar beekherstel heeft in het begin van de 21e eeuw plaatsgevonden en in 2005 werd de beek weer als Ecologische Verbindingszone in ere hersteld, waarbij natuurlijker oevers werden gecreëerd.

Ten oosten van Duizel ligt de bebouwde kom van Eersel. Ook Eersel is de moeite van een bezoek waard en heeft een prachtig dorpsplein met veel horeca.

********************************

Na de wandeling hebben we samen bij de camper een broodje gegeten en toen op de fiets een knooppuntroute Watermolenroute Acht Zaligheden gereden. De route gaat via Duizel naar Knegsel, langs Veldhoven en Waalre, Dommelen, Riethoven Stensel en Eersel. Je komt een paar keer over de rivier de Dommel. Het is niet te hopen dat hier het Dommelsch bier van komt want het is niet al te schoon water…

Onderweg kwamen we door leuke plaatsjes en mooie natuurgebieden. Het is opvallend hoeveel mensen onderweg zijn en hoe druk het weer op de terrassen is. Ook reden we langs de Agio Sigarenfabriek in Duizel. 

Onderweg een paar stops gemaakt en in Eersel op het plein op een zonovergoten terras heerlijk gegeten. Totaal afgelegde fietsafstand was een kleine 43 kilometer. 

Het weer vandaag was perfect en nagenoeg windstil. Mooi fiets en wandelweer dus.

Vanavond nog weer een ronde rummikub spelen en morgen bepalen waar we heen gaan in de buurt of dat we verder richting Zeeland trekken. 

Maandag 21 juni 2021

Het was maandag, het regende, het had de hele nacht geregend. Toch maar op tijd opgestaan en een boswandeling gemaakt. Nadat Elfriede was opgestaan hebben we samen ontbeten en zijn naderhand weer een boswandelingetje gaan maken. Uiteraard was het de bedoeling om weer een ree te spotten maar ook die lieten zich vanwege het slechte en gure weer niet zien. Elfriede besloot om ontwerpen voor haar quilts te gaan maken en ik ben wat gaan klooien met de Garmin Montana navigatie en het daarbij behorende programma Garmin Base Camp. Wat mij steeds weer opvalt is dat dit soort programma’s niet aan mij besteedt is, te moeilijk is of ik domweg de intelligentie niet heb om hiermee fatsoenlijk mee om te kunnen gaan. Op zeker moment begon ik wazig te zien en werd het dus tijd om de MacBookAir (MBA) dicht te doen….. 

Voor het avondeten moesten er nog wat boodschappen gedaan worden in het op 2,4 km afstand gelegen Eersel. Om de kop even leeg te krijgen ben ik voorzien van rugzak op pad gegaan richting de supermarkt. Ik had mazzel want het was net droog toen ik vertrok en het bleef ook droog. Toen ik terug was bij de camper zat Elfriede buiten….. echter niet lang meer want het begon wederom te regenen en regende ook een groot deel van de avond.

Na de warme maaltijd ben ik toch nog maar even weer aan het klooien gegaan met de Garmin Montana navigatie. Ik kreeg het uiteindelijk voor elkaar om via de site route.nl fietsroutes om te zetten naar een GPX bestand. Niet te moeilijk, want anders was het mij niet gelukt, maar domweg op de knop GPX drukken en daarna downloaden.

Het GPX bestand komt dan automatisch in Garmin Basecamp terecht en door de Garmin Montana aan de MBA te hangen zet je de route over van MBA naar de Garmin Montana. 

Gelukt! De route werd goed weergegeven in de navigatie. 

Uiteraard hebben we om 18:00 uur naar Oranje gekeken en hebben zelf nog een paar wedstrijdjes Rummikub gespeeld.

Dinsdag gaan we uitvigileren of de route in de navigatie overeenkomt met de knooppunten die Elfriede op papier zet en dan op haar stuur plakt. We gaan dan ook verkassen naar Baarle-Nassau naar camping Hardel Hoeve. Dat is een camping bij een zorgboerderij en ligt wel 30 kilometer verder dan waar we nu zitten.

Dinsdag 22 juni 2021

Ook vandaag was het weer niet al te best. Regen in de ochtend en pas tegen 11 uur droog. Niet erg want we maken er een reisdag van. Onderweg kwamen we bij een aspergeverkooppunt langs. Als ik zo naar het woord “aspergeverkooppunt” kijk dan kun je daar heel veel woorden van maken: as, asperge, per, erg, ever, gever, ver, op, verkoop, koop, punt, verkooppunt, kooppunt. Interessant woord dus… 

De mevrouw achter de balie verteld dat vandaag de laatste asperges van dit seizoen verkocht werden en dat ze blij was dat het weer achter de rug is. Mede omdat het intensief werk is en omdat het moeilijk is om gemotiveerd personeel te vinden. Er is wel personeel maar de ene kan vandaag niet en de andere wil maar 2 dagen….. dus zelf hard werken was de remedie. De mevrouw achter de balie verkocht ook nieuwe aardappelen, krieltjes geheten. Ook aspergesaus zat in het assortiment dus de maaltijd was compleet.

Verder richting Baarle-Nassau. Voordat we het in de gaten hadden zaten we met de camper in den Belg. Ook waren we voordat we het in de gaten hadden op de camping. We werden door de eigenaresse telefonisch naar ons gereserveerd plekje gedirigeerd. Gereserveerd, jawel, niet ons ding maar door Corona kan het momenteel even niet anders. 

We staan op een veldje met uitzicht op meerdere grote hertenkampen. Zowel herten als reeën huppelen er rond. Meerdere zwermen! Het is een mooi schouwspel en iedere keer weer anders.

Onze bedoeling was om door Brabant te zwerven en dan richting Zeeland te gaan. Echter naar het schijnt zit Zeeland bomvol met kampeerders en camperaars. Wij gaan daarom ergens anders heen waarvan binnenkort meer in deze vakantieblog.

Vanmiddag de fietsen uit de garage gehaald en bij droog weer vertrokken om de ABC route te gaan fietsen met als leidraad de Garmin Montana en het op het stuur van Elfriede’s fiets geplakte knooppuntenlijstje. (ook weer een mooi woord…)

De route loopt deels door Baarle-Nassau, zowel Belgisch als Nederlands grondgebied en gaat via Alphen naar Chaam. Vandaar de naam ABC route. Klopt niet want we reden BAC….

In Chaam hebben we ons een kopje koffie met ons eerste gebak deze vakantie veroorloofd.

Tijdens de laatste 8 kilometer (van de totaal 34 km) begon het te regenen. Iets nattig kwamen we bij de camper aan en kookte Elfriede een heerlijke maaltijd voor ons.

Tja, en hoe ging het met de navigatie? Kl….. natuurlijk want doordat ik niet zat op te letten reden we langs een weg die we niet moesten hebben. Door een klein stukje terug te rijden en toen een zandpad te nemen wist ik de schade te beperken en kwamen we weer redelijk goed op de route die we uitgestippeld hadden. Morgen gaan we weer een poging ondernemen door een nieuwe route te downloaden.

Hopelijk is het dan droog (want het regent nu om 20:20 uur nog)

Woensdag 23 juni 2021

Vanmorgen even na 7:15 uur opgestaan. Buiten is het kil. Amper 11 graden. Eerst de krant maar even downloaden en deze op mijn gemakje lezen. Nadat Elfriede is opgestaan ontbijten we samen en na wat gelees, gepuzzel en ontwerpen besluiten we om een fietsroute op te zoeken op route.nl. We besluiten de route met de naam “de omgeving van Poppel” op de Garmin te zetten en maken voor de zekerheid nog maar even een briefje met de knooppuntnummers erop. De routeomschrijving geeft aan dat we circa 36 kilometer gaan fietsen. Na de koffie starten we de tocht. Het is onder de bomen nog wel wat koeltjes maar zodra je op de vlakte bent voelt het wat warmer aan. De route gaat gedeeltelijk over een oud spoorwegtraject en heet op sommige stukken “het Bels Lijntje”.

Na een kilometer of 10 komen we bij een oorlogsmonument: 

 

SCHIJNVLIEGVELD DE KIEK “SF37 KAMERUN”

 

Hieronder staat wat informatie over het hoe en waarom van het “Schijnvliegveld”:

Meteen na de Duitse inval in ons land in mei 1940, namen de Duitsers vliegveld Gilze-Rijen in en breidden dat uit. Ook werd op 7 km van Gilze-Rijen een schijnvliegveld ingericht bij De Kiek, een heideveld tussen Alphen Riel. Zij noemden het Scheinflugplatz Kamerun, naar de Duitse kolonie, of in codetaal SF 37. Drie nepstartbanen werden afgestoken in de hei, er kwam een bunker, nephangars en nepvliegtuigjes.
Helaas leidde het ook tot “verkeerde” bombardementen van de geallieerden, zoals op 20 oktober 1943 op het Riels gehucht Brakel, dat leidde tot drie doden en drie ernstig gewonde burgers. Tot eind 1944 bleef het schijnvliegveld De Kiek “in functie”.

Herbeleving Schijnvliegveld de Kiek
In het bos waar de bunker staat zijn wandelpaden en een aansluiting vanuit het fietspad gerealiseerd. Met behulp van informatiepanelen laten we de situatie uit de tweede wereldoorlog zien. Precies 75 jaar na de bevrijding van Goirle en Riel is er een heus schijnvliegtuig hierheen gevlogen.

Dit kunstwerk is een bezoek meer dan waard. Achter het kunstwerk ligt een terrein van defensie dat tegenwoordig wordt gebruikt voor oefendoelen en ook nu nog gevonden bommen te laten ontploffen. “De Kiek” is een plek geworden die uitnodigt om na te denken en te mijmeren. Vrijheid is niet vanzelfsprekend. 

Na een bezoek aan deze indrukwekkende plaats in het bos zijn we verder gereden en kwamen we bij een ecologische boerderij langs. Daar dronken we een lekkere bak koffie en bekeken we de boerderijwinkel. Veel zelf gemaakt kaassoorten, heerlijk vlees en andere boerderijproducten te koop.

De route die we reden was mooier dan die van gisteren. Meer door de bossen en langs landerijen. Prettig om te rijden.

Op circa 25 kilometer vanaf de start kwamen we bij een klooster met kloostertuinen langs. Het was al na het middaguur dus tijd om wat te eten en te drinken. We bestelden een bak nanchoschotel. Genoeg voor 2 personen en goed eetbaar!!

Na de middagmaaltijd reden we door richting Poppel. Onderweg kwamen we langs een bos met daarin allerlei klimmogelijkheden voor de jongere generatie. Ik schat dat het geschikt was voor kinderen tot een jaar of 10.

Toen we in Poppel aankwamen hebben we daar snel even de dagelijkse boodschappen gedaan en nog even een Belgisch ijsje gescoord. Toen het laatste stukje op de fiets richting camping gereden. De dag was weer goed voor 37 kilometers. Bij de camper aangekomen direct de fietsen in de garage gezet. De boel is dus vertrek klaar voor morgen.

Oh ja, de route via de Garmin was dit keer goed te volgen en we hadden vandaag een droge dag! 

Donderdag 24 juni 2021

Woensdag hadden we onze 43 jarige trouwdag! Inclusief de snuffelstage die aan de 43 jaar vooraf ging zijn we al zeker 50 jaar samen. We hebben die avond gevierd met voetbal kijken, wat hapjes en wat glaasjes wijn.

Vanochtend de camper gereed gemaakt voor vertrek. We gaan circa 120 kilometer rijden naar onze volgende maar eigenlijk ook onze vorige bestemming. Bedoeling was om Zeeland onveilig te gaan maken maar het is ons te veel gedoe om een camperplek daar te bemachtigen. Komt bij dat Elfriede ontdekte dat er in Horst aan de Maas in Limburg in de Kantfabriek een Art Quilt tentoonstelling is. Tuurlijk wil ze daar wel graag naartoe. Het toeval wil dat we midden mei in Lottum waren en dat ligt op een steenworp afstand van Horst. Dus maar even een telefoongesprekje gevoerd met de eigenaresse van camperplaats “In de Verte” en gelukkig hadden ze daar een mooi plaatsje voor ons vrij. Dus snel geboekt van donderdag tot en met zondag. (Misschien blijven we zelfs wel wat langer) 

Onderweg nog even wat boodschappen in Horst bij super Linders gedaan. 

Tegen een uur of 12 arriveerden we in Lottum.

De camper op de plek gezet en de stoelen naar buiten. Het weer was perfect en zelfs de zon scheen.

Fietsen uit de garage en op pad naar het theehuis De Rode Vennen. Helaas, gesloten… en dat in bijna “post corona time”.  Dan maar verder fietsen richting de Maas. Daar vonden we een terras aan de Maas waar we koffie met vlaai konden kopen.

Niet laten staan maar doen dus! Terug, onder perfecte weersomstandigheden, een groot deel langs de Maas gefietst. Toch weer een kleine 30 kilometer samen gefietst! Terug bij de camper hebben we lekker gegeten onder het genot van een glaasje eigen gemaakt spa water. ( met bubbels)

Na het eten heb ik de cyclocrosser van stal gehaald en ben ik door de bossen en over de gravelpaden gaan crossen. Heerlijk om te doen en voordat ik het wist had ik ook hier weer ruim 27 kilometer op het klokje. ’s Avonds nog rummikub gespeeld. Helaas alle partijen door mij verloren…

Vrijdag 25 juni 2021

Vanmorgen al om 7 uur uit de veren en gaan lopen door de bossen. Voordeel van de omgeving hier boven Baarle-Nassau en Eersel is dat je hier direct het bos inloopt en eindeloos kunt struinen zonder ook maar 1 persoon tegen te komen.

Tegen 8:30 uur was ik terug bij de camper en hebben we na de druppelsessie samen ontbeten.

Na het ontbijt via route.nl een route op de Garmin gezet. De naam van de route: “Verkenning van de Venlose Maasoever”.

Maar voordat we aan de route begonnen zijn we naar de Rozenhof in Lottum geweest. In de Rozenhof tref je rozen aan die voor het merendeel zijn gecertificeerd door het ADR (Duitse keuringsinstantie) en het Europese Excellence keuringsinstituut. De rozen zijn zeer gezonde rassen en bloeien en groeien optimaal zonder dat er gewasbeschermingsmiddelen of vergif wordt ingezet. De teelt is helemaal afgestemd op ons Nederlandse klimaat. 

Ik ben normaliter niet een echte tuinfreak maar dit was zonder meer de moeite waard om te bezoeken. Om de toegangsprijs van slechts 3 euro per persoon hoef je het ook niet over te laten gaan.

Na deze leuke start van de rit zijn we doorgereden naar Grubbenvorst. Hier moest je de route starten bij knooppunt 81. Op het marktplein in Grubbenvorst zit een ijssalon met een bijzonder goede reputatie. Schijnt dat ze 5 jaar achter elkaar de beste ijssalon waren. Dussss daar moesten we wel even stoppen en energie tanken voor de fietstocht die ons te wachten stond. Het werd geen ijs maar ijscoffee voor Elfriede en een ijscoffee met caramel (nieuwste creatie) voor mij. Geweldig lekker.

Na deze stop zijn we gaan fietsen. Mooie route voor een groot deel langs de Maas. Onderweg kwamen we net voordat we met het veerpont overgezet werden naar Steijl een uitkijktoren tegen. Deze hebben we even beklommen en van het uitzicht genoten.

Aan de andere kant van de Maas zijn we terug gefietst richting Arcen. In Venlo hebben we op een terrasje in het centrum een broodje gegeten. 

In Arcen een ijsje gescoord en op een terras aan de Maas een rosé (uit de fles) en een Hartog Jan Grand Prestige van de tap gedronken en toen met het voet en fietsveer naar de Lottum zijde van de Maas gevaren.

Toch weer een leuk fietstochtje van 45 kilometer gemaakt. Het is fijn dat Elfriede een e-bike heeft want nu kunnen we grotere afstanden afleggen op de fiets dan voorheen.

Het is nu circa 20:00 uur en het begint wat af te koelen. 

Dadelijk de camper maar in en aan de rummikub.

Morgen is er weer een dag. Waarschijnlijk gaat Elfriede naar de tentoonstelling en trek ik er met de cyclocrosser op uit.

Zaterdag 26 juni

Vanochtend begonnen met een voettocht van 11 kilometer. Daarna samen ontbeten en plan gemaakt voor vandaag. Elfriede gaat naar de Kantfabriek om een quilttentoonstelling bekijken en ik ga fietsen. Dus een gescheiden “jongens en meisjes dag”.

Ook wel eens leuk. Omdat het doel waar ik wil fietsen in de richting van Horst aan de Maas ligt waar Elfriede heen wil, besluiten we om samen daarheen te rijden. Een fietstochtje van bijna 7 kilometer. Ik ben doorgefietst naar Meterik waar in de Schadijkse bossen een super mountainbike traject ligt van om en de nabij 19 kilometer lengte.

De eerste 9 kilometer zijn eenvoudig maar de laatste 10 zijn van de categorie moeilijk. Maar wel mooi. Eigenlijk moet je dergelijke banen alleen rijden met een ATB fiets en niet met een cyclocrosser. Maar met de cyclocrosser lukte het me goed om de 10 moeilijke kilometer te rijden. Het ging lekker en het luie zweet kwam wel goed los. Na deze rit ben ik doorgereden naar Sevenum en heb daar bij de fietsenmaker een cola light gedronken. Jawel, bij de fietsenmaker, want hier was behalve een werkplaats ook een leuk café aanwezig. Mooi concept. Zowel de ketting als de keel is er te smeren.

Naderhand via gravelpaden en omwegen doorgereden naar Grubbenvorst en Arcen. In Arcen trok mijn fiets richting de brouwerij Hertog Jan. Dus maar een tussenstop gemaakt. 

Ik had mazzel want er was in alle drukte een tafeltje vrij. Ik besteld de nieuwste creatie van Hertog Jan. Het biertje met de naam “Weerzien”. Deze naam is ontstaan door het weerzien met publiek bij de horeca. Lekker hoppig biertje, iets troebel maar super goed.

Mooi is dat op het flesje het batchnummer staat. Op je corona vaccinatiebewijs staat ook een batchnummer…… 

Na deze versnapering ben ik terug gefietst naar de camper en kon weer 60 kilometer cyclocrossen bijschrijven. 

Inmiddels was Elfriede ook al terug bij de camper. Ze was op terugweg even bij super Linders binnen gegaan en had daar een BBQ pakketje gescoord. Samen een lekkere salade erbij gemaakt en onder het genot van een wijntje en een pilsje hebben we heerlijk gegeten.

De dag van Elfriede was ook leuk want behalve mooie quilts en een uitleg over de vroeger kantmakerij trof ze een quiltkennis waarmee ze samen in een quiltgroep zit. 

Later op de avond nog wat spelletjes rummikub gedaan en toen onder de veren.

Zondag 27 juni

Vanmorgen was ik vroeg wakker en besloot om in plaats van lopen maar te gaan fietsen. Mooi wat rondtoeren in de omgeving en koffie drinken in Arcen. Toen ik thuiskwam had Elfriede het ontbijt klaarstaan. Na het ontbijt heb ik de fietsen in gereedheid gebracht en zijn we tegen een uur of 1 vertrokken naar Lottum. We kochten daar nog 2 soorten rozen. Een klimroos met de edele naam Eden Rose. Zalmroze kleur, supermooie roos. De tweede roos heeft de mooie naam SunSet. Oranjegeelrood van kleur. Een lust voor het oog. Deze roos heeft gelijkenis met de roos “Gartenspass” zoals we gisteren in de Rozenhof hebben gezien. Die laatste is echter nog in de testfase en nog niet vrijgegeven voor de verkoop.

Na aanschaf van deze tuinverdelaars zijn we linea recta naar Hertog Jan gefietst en kregen daar na even wachten een plaatsje op het terras. We kozen natuurlijk voor het nieuwe biertje “Weerzin” met daarbij een kaas/worst/broodplankje. Superlekker allemaal.

Even na 16 uur terug naar de camper en nog even wat boodschappen gedaan bij de biologische boer. 

Na thuiskomst de fietsen binnen gezet en de bioscoopopstelling voor de voetbalwedstrijd gemaakt. Toen ik de boel in gereedheid had begon het te druppelen, even later begon het dusdanig hard te regenen dat we naar binnen moesten verkassen. En daar zitten we nu naar een voetbalwedstrijd te kijken waarin Oranje het niet gemakkelijk heeft. Afwachten hoe dat afloopt…

Morgen weer een dag.

Maandag 28 juni 2021

Nog even terugkomen op de laatste paar dagen in Lottum. Toen we donderdag in Lottum aankwamen en we de camper op zijn plaats hadden gezet liep ik over de camperplaats en kwam daar een iemand tegen waarbij Sander toen hij net zijn rijbewijs had een zilverkleurige Golf TDI heeft gekocht. Joldert de Vries van destijds autobedrijf Lo Vugteveen. Een dag later toen we terugkwamen van het fietsen stond er naast ons een grote Concorde camper met een aanhanger met daarop een Smart. Het nummerbord kwam me al bekend voor, Duits kenteken AW, dat staat voor Ahrweiler. Toen ik de vermeende Duitser begroette, groette hij in het Nederlands terug. Ik keek nog eens goed en constateerde dat ik hem zo rond 10 april op een camperplaats in Hengelo was tegengekomen. Hoe klein kan de wereld zijn…

Deze mensen komen van oorsprong uit Ouddorp (had hij een bedrijf) en wonen nu in Ahrweiler. Ze zijn zo’n beetje het hele jaar met de camper op pad en verblijven af en toe in Ouddorp en in Ahrweiler.

Enfin, terug naar vandaag. Vanmorgen na het opstaan een leuke wandeling gemaakt en naderhand ontbeten. Toen de boel vertrekgereed gemaakt en even gebeld met de camperplaats eigenaresse in Kesseleik om te vragen of er een plaatsje voor ons beschikbaar zou zijn. Jawel, 20 plaatsen vrij terwijl gisteren alles nog bomvol stond. 

Om even voor 10 zijn we op pad gegaan naar “Camperplek Kesseleik aan de Maas” 

We moesten via Lottum rijden om daar de gisteren gekochte rozen op te halen.

Om even voor 11 waren we ter plaatse op de camperplek. Deze camperplek is aangelegd door eigenaren die zelf ook fanatieke camperaars zijn. Je kunt het ook zien aan de hele campercamping. Met liefde en zorg aangelegd en voor ieder wat wils. Wil je stroom dan kan dat, wil je dat niet dan is het ook goed. Je betaalt wat je afneemt. Supermooie plaatsen met voldoende ruimte om buiten te zitten. De campers staan op gravel en naast iedere camper is een ruimgrasveld om riant te kunnen zitten. Prijs per nacht voor de camper en 2 personen is 12,50 euro. Zoals gezegd, wil je stroom of water dan betaal je wat je extra afneemt. Toiletgebruik en WiFi is inbegrepen in de overnachtingsprijs. (je betaald per 24 uur)

Nadat we de camper op zijn plaats hadden gezet hebben we koffie gedronken en een fietsroute uitgezocht. Zo rond 13:30 uur zijn we begonnen aan een 38 kilometer lange fietsroute langs de Maas en de bossen rond Kessel.

We waren amper met het veerpont aan de andere oever van de Maas toen het iets begon te druppen. De druppels werden steeds groter en even later viel het water met bakken uit de hemel. Het regende zo hard dat je de kerk aan de ander oeverzijde van de Maas niet meer zag. Het veer Kessel-Beesel werd tijdelijk uit de vaart genomen. We hebben circa een kwartier staan schuilen onder een dikke linde. Dit kon echter niet voorkomen dat mijn shirt doorweekt was. Heeft ook zijn voordeel want dat scheelt weer een wasbeurt.

Na de wolkbreuk kwam de zon er weer door en fietsen we door op de uitgezette route. Na een kilometer of 6 kwamen we bij een zaakje langs waar je koffie met vlaai kon kopen.

Bakkes Hofke.

Leuke zaak en lekkere abrikozen/ananas en kersenvlaai. Grote kop koffie met een groot stuk vlaai voor 4 euro per persoon. Niet duur maar wel gruwelijk lekker.

Ik heb nog altijd op mijn bucketlist staan dat ik een vlaai wil bakken in de buitenoven. Bienenstich bakken lukt me wel maar vlaai bakken heb ik nog niet gedaan. Dus op naar de bakkeres en eerst maar eens gezegd dat ze super lekker vlaai heeft en of ze daar een al dan niet geheim recept voor heeft. Recept ja, geheim nee, ik verkoop zelfs het meel en andere ingrediënten ervoor. De dame in kwestie gaf me uitleg aan de hand van haar website www.BAKSHOPonline.nl hoe je een perfecte vlaai moet bakken. Een dame met passie voor het bakken en erg klantvriendelijk. Voor 5,25 euro kocht ik een kilo vlaaienmeel en kreeg de gist erbij. Het totale pakket is goed voor 4 vlaaien zonder dak en 2 met dak. Zodra we weer thuis zijn ga ik aan de bak!

Na deze break zijn we doorgefietst richting Reuver en van daaruit via Supermarkt Linders naar de camper. Het toeval wilde dat we net voor het veer nog een ijssalon voorbij reden. Mijn fiets heeft dan altijd de nijging om naar die zijde van de weg te trekken waar de ijssalon zit. Nu ook weer…

Terug bij de camper nog even warm gegeten en weer koffie gedronken.

Straks nog even rummikub spelen en dan is er morgen weer een nieuwe dag.

Dinsdag 29 juni 2021

Het regende de hele nacht maar gelukkig was het om even voor 9 droog zodat ik erop uit kon met de cyclocrosser. Ik reed dezelfde route dan we gisteren ook hebben gereden. Uiteraard mocht een kop koffie met alweer vlaai er niet aan ontbreken.

Om 11 uur was ik weer bij de camper en dronken we samen koffie en hebben we de krant gelezen. Wat opviel toen ik terugkwam, was dat er bijna geen campers meer stonden op deze mooie camperplek in Kesseleik. Ook kwamen er in de loop van de dag niet veel meer bij. Het weer was mooi en droog dus zijn we rond een uur of 3 op de fiets gestapt en naar Reuver gereden. Daar hebben we koffie gedronken en wat boodschappen gedaan. Op de terugweg zijn we door Kessel gereden en kwamen uit op een terras aan de Maas. Dit terras maakte deel uit van een soort kasteel. We wilden daar wel wat eten maar in verband met de weersverachting van Pauline Paulusma (de oberin) werd er enkel nog wat de drinken uitgeserveerd. 

Omdat de Deutsche National Mannschaft moest voetballen wilde Elfriede voor 18 uur bij de camper zijn. En inderdaad om 17:45 uur arriveerden we daar. Nadat ik de schouwburgopstelling gereed had konden we op 5 minuten na de eerste helft buiten kijken. Voetbal kijken met landelijk uitzicht…

Toen begon het wat te sputteren, snel de boel binnen gezet, het sputterde inmiddels al niet meer maar het regende. Toen ook ik net in de camper zat barstte het gedonder los, de regen kwam bij bakken uit de hemel. Binnen no time stond de camperplaats zo ongeveer blank. En.. het bleef regenen. Zeker wel 20 minuten lang. Naar verluidt viel er bijna 90 mm water in dat korte tijdje. 

De Duitsers noemen een elftal een Mannschaft. Elbzahl hoort zich niet mooi aan. Vandaar.

Echter “MannSchaft” kun je ook vertalen in “men (man” kan het” Net zoals Merkel zei “Wir Schaffen das” en dan staat “wir” voor heel veel men(sen)

Helaas voor de Mannschaft werd het “Mann schaft es nicht” en kunnen ze net als Oranje naar huis en van de vakantie gaan genieten. Vakantiegeld hebben ze immers genoeg bij elkaar gekloot.

Na de voetbalwedstrijd hebben we nog zoals iedere avond rummikub gespeeld.

Op naar de dag van morgen. Dan reizen we verder.

Woensdag 30 juni 2021

Het regende zo’n beetje de hele nacht door….

Gistermiddag hadden we het plan om richting Maastricht te verkassen. Dus zochten we op camperplaatsen of eenvoudige campings in de buurt van Maastricht. Helaas was de Haven Marina camperplek totaal volgeboekt en trok ons de camperplek aan de Maas niet zo erg. 

Dus contact opgenomen met camping `t Gasthoes in Bemelen. Een ietwat norse eigenaar zei dat er tot vrijdag een plaatsje vrij was en dat ik een mail moest sturen en hij zou daarop dan antwoorden. Dus stuurde ik gisteren om 14:30 uur een nette mail met daarin de vraag om dat plekje voor ons te reserveren. Om 18 uur had ik nog geen antwoord. Om 19:00 uur bellen met de man. Nam niet op. Om 21:00 uur nogmaals bellen. Ja hoor hij nam op en zei dat hij er nog niet aan toe was gekomen om de mail te lezen maar dat ik woensdagmorgen bericht zou krijgen. Inderdaad kreeg ik bericht vanochtend. Geen plaats meer. Voor ons dus never nooit meer ’t Gasthoes in Bemelen.

We besloten om na het ontbijt richting Leveroy te gaan. Leveroy ligt ongeveer negen kilometer ten zuidoosten van Nederweert, in de Peel. In de omgeving zijn nog een aantal restanten van dit hoogveengebied te vinden, waaronder de natuurgebieden de Houtsbergen Leveroyse Bergen, de Mildert en Wellensteijn. Langs Leveroy loopt de Leveroyse Beek. De zuidgrens van Leveroy wordt door de Tungelroyse Beek gevormd.

Leveroy ligt op zandgrond op een hoogte van ongeveer 30 meter. Mooie omgeving waar je zowel fietsen als wandelen kunt.

In Leveroy is sinds kort camperplaats Houbenhof aan de Heerbaan 4 van start gegaan. De NKC-site code is 98179. We belden de eigenaar en deze enthousiaste jongeman vertelde dat er plek voldoende was. We reden via de Bakshoponline.nl zaak naar Leveroy. Bij de bakshop kochten we nogmaals een kilo vlaaienmeel, brandsuiker, een vlaaienraster, een grote vlaaienbakvorm en 4 kleine vormpjes.

Zodra ik thuis ben, begin ik een vlaaienbakkerij. Alle ingrediënten om dit tot een succes te maken hebben we ingekocht. 

Aangekomen op Houbenhof in Leveroy werden we hartelijk verwelkomt door de eigenaar. Er was net een uittocht geweest van 4 campers. Nu stonden er nog 2 en met ons erbij 3. De camperplaats is ruim en zeer mooi opgezet. In het midden van het terrein staan de campers in een cirkel opgesteld en heeft iedere camper een supergroot grasveld ter beschikking voor de stoelen en de tafel. Het grasveld is van kaliber golfbaan, kort gemaaid en zuiver vlak. De camper zelf staat op brede grinttegels. Ook campers van een meter of 8 kunnen hierop gemakkelijk staan en je hoeft dus niet bang te zijn dat je bij nat weer wegzakt in het gras. Om de binnencirkel heen is een buitenrand gemaakt waarop ook campers kunnen staan. Totaal kunnen er 26 campers staan. Het sanitair gebouw ziet er keurig uit evenals de receptie en het overdekte buitenterras. Ik ben er zeker van dat deze camperplaats hoog gaat scoren. Ze moeten even wat meer bekendheid krijgen. Aan de vriendelijkheid en de netheid zal het niet liggen. 

Wij zijn na de koffie op de fiets gestapt en hebben een route van rond de 35 kilometer gefietst. Ik had in de zin om ergens een patatje zuurvlees te gaan eten maar uieraard kom je met zulke ideeën natuurlijk geen snackbar tegen. Morgen weer een kans en weer een dag. 

Donderdag 1 juli 

Gisteravond toen we uitgerummikubt waren regende het zachtjes. Vanmorgen toen ik opstond regende het in Leveroy niet meer. Gisteravond hadden we plannen gemaakt voor vandaag en het was de bedoeling om, indien we plaats konden krijgen op de camping aan de Maas, dat we naar Oeffelt zouden afreizen. 

—————————————————————————————————————–

Hieronder even wat informatie over deze bijzondere plaats in Noord-Brabant. 

Oeffelt is een van de oudste dorpen van de gemeente Boxmeer. Tot 1994 was Oeffelt een zelfstandige gemeente, maar bij de gemeentelijke herindeling van dat jaar werd deze gemeente bij Boxmeer gevoegd.

Op 1 januari 2020 telde het 2.370 inwoners. Het dorp is gelegen aan de Maas, hemelsbreed 17 kilometer ten zuiden van Nijmegen en 19 kilometer ten noorden van Venray. Het midden van de Maas ter hoogte van Oeffelt is de grens met Limburg. 

De Maasheggen zijn een landschap en een keten natuurgebieden aan de Maas tussen de Noord-Brabantseplaats Vierlingsbeek en het Gelderse Batenburg.

De Maasheggen zijn in Noord-Brabant het beste bewaard en grote delen van het gebied zijn daar eigendom van Staatsbosbeheer. 

Karakteristiek voor de Maasheggen is dat het landschap is verdeeld in een groot aantal kleine percelen die van elkaar zijn gescheiden door meidoorn en sleedoornheggen. De meidoornstruiken worden half doorgezaagd en naar de zijkant geleid, zodat de struiken in elkaar groeien (dit wordt ‘leggen’ genoemd). Daar waar gezaagd is, groeien weer nieuwe takken zodat er een heel dichte heg ontstaat. Doordat de heggen zo dicht in elkaar gevlochten zijn, vormen ze een ondoordringbare afscheiding. Ze dienen vooral als perceelscheiding en veekering, maar helpen ook bij het buiten houden van roofdieren. Iedere keer als de uiterwaarden onder water lopen, helpen de heggen bij het opvangen van slib; als het water zich terugtrekt, blijft het slib achter waardoor de bodem in het gebied erg vruchtbaar is.

De Maasheggen liggen in Brabant in de uiterwaarden van de Maas in het gebied bij de dorpen Vierlingsbeek, Boxmeer en Oeffelt

Het heggenvlechten is erkend als immaterieel cultureel Nederlands erfgoed.

Julius Ceasar schreef in een van zijn boeken over de wijze waarop de plaatselijke bewoners hun landbouwpercelen afscheidden door middel van ineengevlochten meidoornheggen. Hij gaf daarbij ook blijk van zijn ergernis, die was gevoed door het feit dat de heggen een muur vormden die hij met zijn leger slechts met moeite kon passeren. Zijn beschrijving is de oudst bekende schriftelijke vermelding van het gebied.

De Maasheggen waren vroeger langs alle uiterwaarden van de Maas te vinden. Met de uitvinding van het prikkeldraad (en later ook het schrikdraad) begon echter de ondergang voor de heggen als perceelscheiding. Vooral kort na de Tweede wereldoorlog was er ineens een overschot aan prikkeldraad en de vlechtheg is toen vrijwel overal verdwenen als perceelafscheiding. Het Maasheggengebied op de grens van Noord-Brabant en Limburg is echter bewaard gebleven.

Tot zover de informatie…

———————————————————————————————————

Ik had de camping gisteravond een e-mail gestuurd met het verzoek of er voor 2 nachten een plaatsje voor ons zou zijn. Vanmorgen kreeg ik keurig een mail terug met het antwoord dat er een plekje voor ons vrij was. Dus togen we vanmorgen vol goede moed richting Oeffelt naar camping de Maasvallei aan de Veerweg 8.

Leuke, niet al te grote camping met net en schoon sanitair en een mooi receptiegebouw annex bistro. Je kijkt vanuit de bistro op de Maas en ziet de grote vrachtschepen voorbijvaren. Wij kregen plaats 0 (nul) toegewezen met ook uitzicht direct op de Maas.

Helaas speelt tot nu toe het weer niet erg mee. Al sinds we vertrokken uit Leveroy regende het. Eerst zachtjes maar vanaf aankomst in Oeffelt was het goed mis en regende het stevig door.

Het weer deed me denken aan de tijd dat ik met mijn ouders en zusje voor het eerst ging kamperen in een zogenaamde bungalowtent. Niet zo’n grote zoals ze tegenwoordig zijn maar een tent met daarin 2 slaapruimtes, een kleine leefruimte en geen luifel zoals ze tegenwoordig wel hebben. We gingen met een BMW 700 LS met een klein aanhangertje erachter, naar Oudemirdum. De camping was gelegen aan de weg naar Rijs en we maakten uitstapjes naar Balk, het Slotermeer en liepen door het bos naar het IJsselmeer. Vlakbij de camping was een speeltuin. Verder was de camping enkel een grasvlakte met een houten sanitair gebouw. En ja het weer was toen net als nu regen, regen en nog eens regen. Gelukkig hadden we toen buren met een grote tent waar we met hun kinderen binnen mochten spelen. We vliegerden totdat de vlieger in de boom bleef hangen, in Balk kreeg ik plastic speedbootje waarvan de schroef door een grote Witte Kat batterij, zo’n platte batterij, werd aangedreven. We kegelden wat met van die plastic kegels en gooiden wat in het rond met plastic jeu de boules ballen en in de plassen op de camping hadden we de grootste lol. Het regende toen bijna 14 dagen non-stop in hartje zomer. En nu? Nu verveelt regen al na een paar uur. Gelukkig vermaken we ons met wat lezen, puzzelen en tekenen. I-Pad, i-Phone en andere elektronica waar we toen nog geen weet van hadden dat het ooit zou komen. We krijgen de dag wel weer krom zoals wij dat zeggen.

Vroeger was zo gek nog niet.

Oh ja, toen we van de week terug kwamen van Kessel (dinsdag) stond voor de poort van de camperplaats een auto van de dierenambulance. Een welgevormde jongedame probeerde via de intercom bij de poort contact te leggen met de camperplaats eigenaar. Dat ging niet geheel naar wens en dus sprak ze ons aan. Wat was het geval? Welnu, een mevrouw uit Kesseleik was haar poesje kwijt. Nu kon de mevrouw slecht zonder haar poes en ze gaf daarom opdracht aan de dierenambulance om op te letten of haar poesje ergens zou lopen.  Er werden plakkaten gemaakt met de afbeelding van haar poesje. Deze werden op bomen en billboards gehangen. Iedereen wist nu dus hoe het poesje van mevrouw eruit ziet. Toevallig werd afgelopen dinsdag de poes van mevrouw gespot in de buurt van de camperplaats en rukte door die melding de dierenambulance uit. De foto op het plakkaat liet een flink behaarde poes zien. Elfriede, die ook verstand van poesjes heeft constateerde dat het een lapjeskat zou zijn. De jongedame reageerde ietwat geagiteerd en zij dat het om mevrouws Bengaals poes ging. Ik kon een grijns niet onderdrukken en wenste de jongedame veel succes met het zoeken naar het poesje en gaf aan wel mee te willen zoeken. Ik heb daar nooit veel moeite mee…

Vanmiddag toen het droog werd zijn we een eind gaan lopen en hebben we in een eettentje in Oeffelt wat gegeten. Dus koken is vanavond niet nodig. Na het nieuws kunnen we aan de Rummikub onder het genot van een lekker drankje.

Morgen is er weer een dag.

Vrijdag 2 juli 2021

Vanmorgen was het weer droog in Oeffelt. We besloten om een fietstocht te gaan maken langs oudheidkundige bezienswaardigheden, Romeinen en keramiek in de historie. De tocht begon logischerwijze in Oeffelt en ging langs plaatsen als Gennep, Milsbeek, Plasmolen, Riethorst, Cuijk en Sint Agatha. Onderweg lekker koffie gedronken in Gennep en in Plasmolen een heerlijke Ice coffee caramel gescoord.

In Cuijk kwamen we op een oud kerkhof een beeldententoonstelling tegen. Weer eens iets anders om tussen de grafzerken een tentoonstelling te bekijken. Op zich was het weer een mooie route, al was het dan ook slechts een stukje van 26 kilometer. Onderweg werden we uiteraard nog weer een keer verrast door een fikse regenbui.

Toen we terug waren bij de camper hebben we nog een poosje in de zon kunnen zitten. Bedoeling was om zaterdag te gaan reizen richting Dalen maar omdat het weer ook voor de zaterdag weer slecht zou worden besloten we om tegen 18:00 uur te vertrekken en om via Duitsland naar Dalen te rijden. Tegen 20:30 uur waren we weer thuis en kunnen nu terugzien op een mooie relaxte vakantie in het Maasland!