Zondag 28 juni 2020
Het “gourmet anders” gisteravond was een leuk en lekker samenzijn. We hadden eerst wel wat last van de regen maar uiteindelijk werd het toch nog droog en konden we tot een uur of 11 lekker buiten zitten.
Vanmorgen was het zwaar bewolkt maar wel droog. De temperatuur kwam tot een uur of 11 niet boven de 19 graden maar toen kwam toch de zon er door. We hebben lekker zitten praten onder het genot van een paar koppen koffie en een lunchje.
Na de koffie en de lunch zijn we naar de jeu des boules baan gelopen en hebben daar als ware rivalen tegen elkaar gespeeld. De Schuttes tegen de Grootens. Aanvankelijk stonden wij Grootens voor met 10 tegen 1. Echter door wat stomme inschattingsfoutjes van mij konden de Schuttes weer bijkomen en werd het 12 tegen 12. De partij die het eerste 13 punten heeft, is winnaar. We moesten dus nog 1 partijtje spelen. Door de grote inzet en vakkundigheid van Elfriede wisten de Grootens 4 punten te scoren en werd de eindstand 16 tegen 12.
Na dit gezellige samenzijn op de ballenbaan hebben we op het terras van de camping nog even wat gedronken. Vanavond steken we weer de BBQ aan en maken het nog even weer gezellig. Daarmee komt een eind aan ons Camperen in Coronatijd avontuur.
Morgenvroeg gaan we op weg naar huis.
Samenvattend komen Elfriede en ik tot de conclusie dat Camperen in coronatijd goed te doen is. Vooral met een camper. We hebben getracht, ondanks dat soms anderen dat niet deden, de voorgeschreven RIVM regels in acht te nemen. Verder is de conclusie dat Nederland een prachtig land is waar je goed vakantie kunt vieren. Wij kregen, mede door de korte afstanden die we met de camper hebben gereden, een waar gevoel van onthaasten en zijn er zeker van dat we vaker in Nederland blijven. Er is in Nederland veel natuurschoon te (her)ontdekken. Advies is dan ook dat als je niet ver weg hoeft te gaan om dan lekker in Nederland te blijven. Ga eens naar de Twente, de Achterhoek, Brabant of Noord Limburg!!! De horeca kan onze bestedingen best gebruiken en dat geldt idem voor de campinghouders en camperplaatsen.
Zaterdag 27 juni 2020
Gisteravond tegen een uur of 7 begon het donker te worden en vielen de eerste druppels water sinds lange tijd. Dat werd ook wel echt tijd want de natuur in het Brabantse land veranderde langzaam maar zeker in een dor landschap dat gelijkenis begint te krijgen met een woestijn. Er zijn zelfs al boeren die al hun koeien ingeruild hebben tegen kamelen en dromedarissen. Dit domweg omdat dit soort dieren beter in de warmte kunnen overleven dan koeien.
Het regende een poosje stevig door en er zette even een behoorlijke wind op. Gelukkig bleven toestanden met dikke hagelstenen ons bespaard. We hoorden verhalen dat er in Kortrijk, in Den Belg, hagelstenen waren gevallen ter grootte van een 2 euro muntstuk. Die wil je niet graag op je camper, auto of caravan hebben. Er waren ten tijde van deze stortvloed aan water nog diverse wielrenners onderweg en die hadden uit voorzorg voor dikke hagelstenen een fietshelm opgezet. Bleek dus in het geval van gisteravond een overbodige luxe.
Vanmorgen na het ontbijt zijn we de boel gaan inpakken en zijn we naar Prinsenbeek gereden. Nu het weer wat koeler is heeft Wim zijn resort Roundhousen in het Overijsselse weer ingeruild voor het Brabantse Prinsenbeek waar hij zijn buitenverblijf heeft geparkeerd.
Nadat we in Prinsenbeek wat boodschapjes hadden gedaan reden we naar de SVR camping Hof van Overveld aan de Overveldsestaat 10 eveneens in Prinsenbeek. Een nette en verzorgde camping met mooie ruime plaatsen. Het bijzondere is dat de plaatsen rond een groot grasperceel gesitueerd zijn en dat de staplaatsen voorzien zijn van kunstgras. Ook hier weer een sproei-installatie die op gezette tijden wordt aangezet. Kun je ook wel aan het gras zien wat het is nog echt grasgroen. Het gezegde ” het gras bij de buren is altijd groener” gaat hier niet op want hier is het perfect groen! De eigenaar Piet is een vriendelijke en behulpzame man en altijd in voor een leuk gesprek.
Net toen wij de camper op de plek hadden staan kwamen ook Wim en Hermijn aangelopen. Nadat we weer bijgepraat waren hebben we even samen gelunchd en zijn toen gaan jeu de boulen. Een sport die ik nog nooit serieus gedaan had. De Schuttes zijn de trotse bezitters van 2 kistjes met boules, compleet met spelregels dus eerst de spelregels maar eens doorgenomen met elkaar. Daarna op naar de baan! Toevallig was ook Piet de campingbaas daar en deze gaf ons uitleg over hoe te gooien, hoe de puntentelling werkt, kortom een duidelijke uitleg over hoe het spel in elkaar steekt. Eigenlijk werkt het net als biljarten maar dan anders. Je hebt hierbij geen stof waarmee je de ballen voort beweegt maar je gooit ze. Je moet ze onderhands gooien, dit in tegenstelling tot een handgranaat, die gooi je namelijk bovenhands. Ik moet toegeven dat het een leuk spel is maar doordat het begon te regenen moesten we het spel onderbreken. Ook geen straf want in het cafeetje van Piet was lekker bier en ijs te verkrijgen.
Terwijl ik dit epistel schrijf zijn Wim en Elfriede naar de Jumbo om etenswaren te halen voor onze gezamenlijke kooksessie. Het wordt iets van de gourmet-anders en de kleine barbeque. Hermijn kwam met een ontzettend creatief idee op culinair gebied, namelijk we gaan “gourmet anders” doen. Dat is, op een gasbarbeque de paellapan plaatsen en deze als het ware inzetten als gourmetpan. Daarbij wordt de kleine barbeque ingezet om de Portobello’s en groente te garen.
Voor wat betreft de coronaregels viel het op dat bij de Jumbo een methode voor desinfecteren gebruikt wordt die we nog niet eerder hadden gezien. Je pakt een winkelwagen, deze schuif je tussen twee hekjes in en zodra deze staat wordt de duwbeugel ontsmet met een soort spray. Je steekt beiden handen in een tweetal kokers en er wordt een pufje desinfecteermiddel op je handen gespoten. Deze methode voorkomt dat er extra personeel ingezet moet worden om de winkelwagentjes te ontsmetten. Maar…. kom je dan binnen in de supermarkt dan is het een wirwar van mensen en is de 1,5 meter afstand tot elkaar ver te zoeken. Het personeel bij de Jumbo loopt met gele hesjes aan waarop staat dat je gerust iets mag vragen maar dat je wel 1,5 meter afstand moet houden. Toen wij de winkel uitliepen waren er net enkele personeelsleden die vrij kregen en die liepen mij bijna van de sokken…… hoezo 1,5 meter afstand???
Tot zover het bericht van vandaag. Misschien volgt er morgen nog een kort verslagje en dan is het vooreerst weer afgelopen! In augustus of september gaan we weer op pad en zal dan ook weer berichten over onze belevenissen.
Ter info: deze tekst is mede tot stand gekomen door de welwillende medewerking en inbreng van Hermijn Schutte. Met name het deel over de gezamenlijke maaltijd van deze avond. De voorbereidingen van de maaltijd zijn gedaan door Hermijn, Elfriede en een beetje door Wim. Ik was ten tijde van deze activiteiten aan de bier.
Vrijdag 26 juni 2020
Vanochtend na het dagelijkse krantje lezen de watervoorraad aangevuld en de toiletcassette geleegd. Tijdens de koffie samen plannen gemaakt voor vandaag. De voorspelling was dat het knalheet zou worden. Welnu, bij het ter perse gaan van dit epistel uit onze belevenissen is gebleken dat de voorspelling is uitgekomen. Ruim boven de 32 graden. Reden om wel te gaan fietsen maar niet zo’n groot eind als gisteren. Tenminste…
De door Elfriede uitgezette route ging richting Oisterwijk en zou rond de 30 kilometer zijn. De tocht ging voor een klein deel door een bos en verder door heide en landbouwgebied. Ook veeteelt voor de biologische vleesproductie zie je veel rond Oirschot.
In het stukje bos hadden we nog enige schaduw maar op de vlakte was de zon onverbiddelijk en tartte ons tot op het bod…. Het bleek bij thuiskomst met een aanpassing in de route dat we 32 kilometer gefietst hadden. En dan ook nog een aanpassing waarbij het aantal kilometers minder zou zijn.
Wat wel apart was, is dat de route wederom pal voor IJssalon de Dames langsheen ging. (Brabants taalgebruik) Onze fietsen trekken bij het zien van een ijssalon altijd richting dat koude spul. Ook hier weer. Dus stoppen en ijs eten.
Dat het Brabants een vreemde taal is bleek ook vandaag weer eens. Men schrijft hier yoghert in plaats van yoghurt en bij de ijssalon mogen niet meer ALS 2 personen naar binnen in plaats van niet meer DAN 2 personen.
Na het nuttigen van het ijs zijn we doorgereden naar de camperplaats en zagen daar de food truck staan die iedere vrijdagmiddag van 17:00 tot 19:00 uur aanwezig is. De bezitster van de truck maakt ter plaatse eten voor de campergasten en dat kun je dan afhalen bij de truck op een vooraf opgegeven tijdstip. Vandaag heeft ze diverse soorten burgers in de aanbieding en patat met stoofvlees, of zonder natuurlijk… Ook een salade en wat koele frisdrank hoort bij het menu van vandaag.
De camperplaatseigenaar zet af en toe een sproeiinstallatie aan om het stuiven van zand vanaf het zandpad te voorkomen. Prettige bijkomstigheid is dat het ook een lekkere verkoeling geeft.
Wij gaan om 18:00 uur eten en daarna weer aan de rummicup. Overigens was de score gisteravond weer in mijn voordeel. 3:1 gewonnen.
Morgen volgt weer een nieuw berichtje.
Donderdag 25 juni 2020
Tja, alweer donderdag, nog 5 dagen te gaan en dan zit het er weer op voor de komende tijd. Het mag gezegd worden, we hebben Nederland en dan met name de provincies en de streken waar we geweest zijn echt leren waarderen. Het is vooral met dit weer niet echt nodig om takke einden te gaan rijden omdat het elders mooier zou zijn. Nu ben ik sowieso wel zo ingesteld dat als ik ergens ben dat het even verderop nog mooier is en dan zit er een “innerliche Schweinhund” in mij die zegt dat we weer verder moeten. Een goede vertaling voor ” innerlijke Schweinhund” weet ik eigenlijk niet zo, maar het komt er op neer dat het een ” intern huftertje” is. Ik moet wel zeggen dat ik deze vakantie toch een knopje of mes heb gevonden om dit “intern huftertje” het zwijgen op te leggen danwel tot kalmte te manen. We hebben nog nooit tijdens onze ruim 10 jaar camperervaring langer dan 2 dagen op een camperplaats gestaan maar dit jaar is dat meerdere keren voorgekomen. Deze tot nu toe twee en halve week zijn echt een “onthaasting” geweest. Weinig kilometers maken wil ook zeggen dat er minder diesel wordt verstookt en dat dit geld ten goede kan komen om lekker te eten, meer ijs te eten, meer terrasjes te pakken etc… komt natuurlijk ons gewicht niet ten goede maar ook dat is weer geen probleem omdat ik sinds 5 maart mijn C1 rijbewijs heb en de camper heb laten opwaarderen naar 4250 kilo.
Nu even terug naar gisteravond. We staan met onze camper in het mooie Oirschot op een prachtige camperplaats aan het Wilhelminakanaal. Keurig netjes hier allemaal, mooi sanitair, super maar dan ook supervriendelijke eigenaren. Het is hier nog echt groen, zelfs het gras, door het ingenieuze sproeisysteem dat ze hebben en wat ook meespeelt, de eigenaar had tot voor kort op deze locatie een grote kwekerij. Dit even ter inleiding zodat bekend is dat we aan het Wilhelminakanaal staan. Want…. wat gebeurde er gisteravond? Welnu, zo rond een uur of 8 werd er aan het kanaal op de kade een zwarte Volvo geparkeerd. De man die de auto er neerzette verdween weer. Toen werd het rustig en het bleef verder lang warm die avond. Wij gingen rond een uur of 11 naar bed. Die nacht of eigenlijk bij het ochtendgloren gebeurde er iets raars dat mij lang bij zal blijven. Een groot vrachtschip kwam aangevaren. De schipper had de motor uitgezet zodat het grote schip over het water naar de kade gleed en geen geluid meer produceerde. De schippersvrouw “gooide” 3 hondjes overboord, natuurlijk aan de kadezijde en keek vanachter de stuurhut of de hondjes ergens op aan zouden slaan. Toen dat niet gebeurde sprong ze van boord en draaide de schipper een kraan boven de kade, de Volvo werd eraan vastgemaakt en werd zo aan boord getakeld.
Het geheel duurde nog geen 5 minuten. De drie honden (voor zover je het honden mag noemen) werden weer aan boord gehaald en het schip ging verder. Nog geen 5 minuten later werd het druk in de lucht. Een groot vliegtuig van de Koninklijke Luchtmacht vloog af en aan en een drietal Chinook helicopters hingen boven het Wilhelminakanaal waar even van te voren de auto-kidnap plaats had gevonden. Op hetzelfde moment hoorde ik geritsel en geruis rond de camper. Ik hoorde in de verte schoten, het gekant van geweersalvo’s en granaten was niet van de lucht. Ik kon het niet laten om te kijken wat er loos was en zag meerdere soldaten voorzien van camouflage en zwaar bewapend over het terrein sluipen. In het Wilhelminakanaal lagen kikvorsmannen op zoek naar sporen van de auto-kidnap. Ik kon me gezien de inzet van leger en politie niet aan de indruk onttrekken dat er haast wel sprake moest zijn van een terroristische actie of iets met XTC productie waarbij de zwarte Volvo als vluchtauto zou zijn gebruikt. ….gruwelijk spannend. Ik heb nog nooit van dichtbij zoveel overmacht gezien aan inzet arrestatieteams, duikers, snipers etcetera.
Helaas werd ik toen wakker en zal nooit weten wat er nu precies aan de hand was. Dat er wel wat aan de hand was, bewijst het feit dat onze buurvrouw vanmorgen aan mij vroeg of ik ook schoten had gehoord vannacht…..
En dan nu onze belevenissen van vandaag. Na het ontbijt en koffie zijn we op onze fietsen vertrokken om wederom een voortreffelijk uitgezetten knoopuntfietsroute van ruim 30 kilometer te gaan rijden. Bloedverzengend heet en windstil weer maakten deze tocht tot de tocht der tochten. Bar en boos wat we hebben doorstaan. We fietsten het rondje Best, deze route ligt voor een groot deel langs het Wilhelminakanaal waar je lekker in de schaduw kunt rijden. Ook gaat de route langs een aantal gedenktekens van militairen die tijdens acties in WO2 zijn gesneuveld. Onderweg kwamen we net voor Best bij een klein terrasje aan. Dus maar even koffiedrinken. Dat we in exotische temperaturen leven en dat ook daardoor de flora en fauna in Nederland sterk verandert bewijst onderstaande foto.
Na deze bijzonder ontmoeting zijn we verder gefietst en hebben op een terras in Best genoten van een heerlijke lunch. De uitbater van het terras vertelde dat de gemeente Best behoorlijk soepel met de coranaregels omgaat en dat hij daarom de hart op hart afstand van de tafels op 2 meter had gezet…. Na de lunch zijn we verder gefietst en kwamen bij een knooppuntbord voor de moeilijke keuze te staan, of een korte weg van 5,5 kilometer naar de camperplek nemen of 7,5 kilometer rijden om bij ” IJssalon de dames” een lekker ijsje te kopen, na lang overleg toch maar gekozen voor dat laatste gekozen en daar hebben we geen spijt van gekregen. Zowel Noordpool ijs, Cecile ijs , als Talentie (bij ons in de buurt) verbleken hierbij.
Na het ijsje naar de camper gereden en dit fantastische verhaal, wat deels op waarheid berust en deels geterroriseerd is, geschreven.
Tot morgen.
Woensdag 24 juni 2020
Vandaag zijn we na het ontbijt vanuit Neerpelt naar Oirschot gereden. Het moet gezegd worden dat de camperplaats in Neerpelt bijzonder mooi gelegen is aan het Wilhelminakanaal. De sitecode van de NKC is 3940, adres is Jaak Tassetstraat 54 te Neerpelt. De kosten per 24 uur zijn 6 euro en je mag er maximaal 48 uur staan. De camperplaats ligt aan een wandel- en fietsroute. Er is dus altijd wat te zien. Hieronder nog even een foto van de zonsondergang gisteravond in Den Belg.
Zoals reeds geschreven zitten we nu in Oirschot op een camperplaats die wederom aan het Wilhelminakanaal is gelegen. Campercontact code is 41402 en adres is De Rijt 1 in Oirschot. Afstand van de cp tot het oude centrum is circa 15 minuutjes lopen. Het centrum is gezellig en heeft veel terrasjes waar je onder andere lekker kunt eten en waar ze ook lekkere biersoorten hebben. Na een terrasbezoekje hebben we even wat boodschappen gedaan bij de Jumbo. Wat zowel op het terras als bij de Jumbo opviel was dat men zich weinig tot niets van de Coronamaatregels aantrekt. De looproutes zijn wel aangegeven en ook staan overal tafeltjes met desinfecteerspray maar toch kun je zien dat de voorzichtigheid afneemt.
Oorspronkelijk zouden wij vandaag naar Prinsenbeek gaan om daar een paar dagen met vrienden te verwijlen. Mooi Nederlands taalgebruik… of niet soms) Helaas is het gloeiende bloedhete weer er debet aan dat dit aangenaam verpozen geen doorgang kon vinden. Schijnbaar is het elders, in Overijssel bijvoorbeeld, wezenlijk koeler. Er zit daar een Resort met de naam “Roundhousen” met airco in de leefruimtes, althans voor zover ik begreep…. Sommige mensen vluchten daarom vanuit het zuiden naar noordelijker en lager gelegen gelegen oorden.
Gevolg van deze vluchtpartij was dat Elfriede en ik gisteravond tot laat in de avond het doel voor vandaag moesten aanpassen en Elfriede zo van slag was dat ze met 3:0 verloor met Rummicuppen. Ik hoop dat ze vanavond wat bekomen is van alle ellende die haar gisteravond te beurt viel en dat ze vanavond zoals vanouds weer gaat winnen.
En wat nu, ja nu zitten we gezellig met z’n tweetjes onder de luifel te genieten van het mooie weer. Elfriede leest wat en ik tik wat op de apple. Morgen gaan we weer op de fiets een route rijden….. tot morgen.
Dinsdag 23 juni 2020
Elfriede had voor vandaag een knooppuntenfietsroute uitgezet van ruim 50 kilometer. Omdat het mooi weer zou worden (en ook is geworden) besloten we om al vroeg op de pedalen te gaan. Net voordat we weg wilden kwam onze buurmancamperaar met een attractie een kilometer of 15 verderop. Het boomkroonfietspad. Wij gingen dus op pad. Na een kilometer of 20 was er nog geen boomkroonfietspad te bekennen. Toevallig passeerden we een koffietentje waarvan de eigenaar net aanwezig was maar de toko nog niet open had. Hij was wel zo vriendelijk om ons een routeplan te geven. De keuze was: of terugrijden naar knooppunt 27 of doorgaan naar 28. Echter dan moesten we wel een alternatieve route gaan zoeken om een stuk of wat andere knooppunten te elimineren…. Het zou nog een kleine 6 kilometer zijn volgens de koffietenteigenaar. Klopte geen moer van want het werden er 11. Dus de route heen was 20+11= 31 kilometer.
Na het rijden van het boomkroonpad zijn we naar de begraafplaats in Lommel gefietst. Op deze begraafplaats liggen 39106 Duitse militairen begraven. Elfriede haar opa is tijdens de tweede wereldoorlog op 42 jarige leeftijd gesneuveld in Belgie en ligt daar nu begraven. Tja, en dan kom je daar en dan zie je daar in keurige rijen en vakken de 39106 kruizen staan met naam, rang, geboortedatum en sterfdatum erop.
Wij waren er een jaar of 10 eerder ook al eens geweest en dachten het graf wel te kunnen vinden. Helaas… na een half uur in de brandende zon te hebben gezocht, nog niets. Elfriede kwam op het idee om toch nog maar eens bij de ingang te vragen waar ze het graf van haar opa kon vinden. Normaliter kun je zelf in een viertal dikke boeken op naam zoeken en vind je blok en grafnummer. Door de Coronamaatregelen mogen de boeken niet ingezien worden en is het infocentrum enkel op woensdag tot en met zondag geopend. Dus vandaag niet..
Bij de ingang was een schone Belgin aanwezig. Toen Elfriede haar vroeg om gegevens zei ze dat ze een collega vrijwilliger zou sturen die wel even eea uit zou zoeken. De jongedame die Elfriede hielp opende een van de 4 boeken en had direct de pagina te pakken waar Jan Klinge op vermeld stond. Gewapend met een papiertje en een plattegrond was het eenvoudig om het graf te vinden.
Na het bezoek aan de begraafplaats zijn we terug gefietst naar Neerpelt. Ook weer via knooppunten. Afstand totaal “slechts” 51 kilometer. Een kilometer of 3 voor het eindpunt hebben we nog even op een terrasje gezeten waar ze lekker ijs en goede koffie met appeltaart verkochten. We moesten daar wel even pauzeren want per slot van rekening zijn we vandaag 42 jaar getrouwd. We werden daar vanochtend aan herinnerd door onze schoonzoon Guus. Wijzelf hadden er niet aan gedacht.
Al met al een leuke dag fietsen met veel mooie en afwisselde natuur. Bosrijke omgeving en grote stukken met heide.
Vandaag geconstateerd dat op de terrasje waar we waren de coronamaatregelen goed werden nageleefd. Ook op een klein marktje in Eksel werd goed opgepast en afstand gehouden.
De scores voor vandaag zijn dus: lekker gefietst…51 kilometer, perfect weer, bijna windstil en zeker 27 graden, terrasje gepakt en koffie gedronken. En als afsluiter een terrasje waar Elfriede ijs met huisgemaakte advocaat nam en ik koffie met appeltaart. IJsje was een 9 waard en de koffie met appeltaart een 8..
Oh ja, gisteravond heb ik met rummicup 4 keer, jawel 4 keer gewonnen. (ik zeg natuurlijk niet dat Elfriede mij al meerdere avonden achter elkaar met grote overmacht heeft ingemaakt)
Tot morgen.
Maandag 22juni 2020
Afgelopen nacht regende het af en toe behoorlijk heftig. Vanmorgen om 7:15 uur toen ik uit de camper stapte was het ronduit fris. En dat terwijl beloofd was dat we een mooie warme week zouden krijgen…
Zoals altijd begon ik de dag met een kopje thee en echt lezen van de krant op de i-Pad.Na dit ritueel heb ik al voor het ontbijt de camper vertrek gereed gemaakt.
We hadden gepland om vandaag een wandeling door een Peel natuurgebied te gaan maken maar omdat we daar gisteren al omheen gefietst waren, hebben we dat plan maar laten varen. Even afrekenen met Tjieu, de campingbaaas en toen op pad. Eerst zijn we langs de zorgboerderij gereden waar we gisteren de asperges en nieuwe aardappelen hadden gekocht. We hadden mazzel want de eigenaresse deed speciaal voor ons de winkel even open zodat we een voorraadje asperges en 2,5 kilo aardappelen konden inslaan. Dus de komende maaltijden wordt het weer smullen. Onderstaande foto is gemaakt op de fietsroute van gisteren bij de zorgboerderij.
Na deze actie zijn we doorgereden naar Nuenen naar de nieuwe Laika dealer Coppelmans. We wilden wat meer info over de nieuwe Laika Ecovip die over 8 weken uitkomt. We werden vriendelijk ontvangen en kregen veel informatie over het nieuwe campermodel. Eigenlijk mocht de man nog niet teveel vertellen maar ik kan verklappen dat het nieuwe model een superuitstraling heeft en wat betreft afwerking en comfort niet meer onderdoet aan de Kreos serie. De voorkant smoelt net zoals de Niesmann Bischoff Arte. De achterkant smoelt als een superliner en de snufjes zoals dubbele bodem, extra serviceluiken etc. doen niet onder voor de duurste Carthago. Ook heeft het model van 740 cm lengte een separate douche en wc, een ruimere garage waarin met gemak 3 fietsen in moeten passen. Verder maakt de dubbele bodem de camper wintervast. Ook mooi is dat je deze kunt bestellen met een Truma Combi gestookt op gas of diesel. Dit stookt wezenlijk goedkoper dan enkel op gas en je kunt dus meer autark verblijven. Stof tot nadenken dus…
Wat tevens opviel was dat deze dealer in tegenstelling tot Ron Hazenberg Campers een correcte uitleg van zaken geeft en geen woekerprijzen hanteert. Doordat Hazenberg jarenlang de Laika markt in Nederland domineerde en zelf de prijzen ervoor bepaalde, hebben veel Laika bezitters een te hoge prijs betaald voor hun camper. Voordeeltje was wel dat je ook iets meer terug kreeg voor een in te ruilen camper. Niet voor niets is hem dus het Laika dealerschap ontnomen. De nieuwe Laika dealers in Nederland zijn nu dus Coppelmans in Nuenen en CCR in Lemmer.
Toen door naar ons doel van vandaag. Land: Belgie, plaats: Neerpelt, locatie: de passantenhaven annex camperstaanplaatsen. Geen grensbarricades of controles, dus lekker doorrijden. Nou ja, doorrijden in België? Je moet daar of ijzingwekkend snel jakkeren zodat je zweeft over het wegdek en je daardoor de vele gaten niet verneemt of met een slakkengang rijden. Ertussen zit geen optie. Ik koos voor rustig aan doen….
Nog snel even wat boodschappen gedaan bij de gloednieuwe Jumbo in Neerpelt en toen op zoek naar de camperplaats. Snel gevonden en geluk, nog net 1 plaatsje vrij tussen de Belgen in.
En dan nog wat over Corona: Wat opviel vandaag bij de Jumbo was dat de mensen laconiek omgaan met de coronamaatregels. Men houdt naar mijn idee absoluut geen 1,5 meter afstand tot elkaar.
Toen we later in de middag nog even op een terrasje wat gingen drinken viel op dat de tafels op ruim 1,5 meter afstand van elkaar staan maar de stoelen in geen geval. En daar, waar in Nederland veel tafeltjes met twee stoelen staan is het in België op de terrassen veelal 4 stoelen per tafel. In Nederland moet je je naam en telefoonnummer of mailadres opschrijven op een formulier en moet je op een vraag of 5 nee kunnen antwoorden om een terras te mogen betreden. In België niets van dit soort acties. Den Belg zegt dan wel dat Nederland laks en slap is met de maatregels maar ze zijn zelf vele malen slapper dansel lichtzinniger!
Genoeg geschreven voor vandaag. Morgen wordt er weer gefietst en bekijken we of we hier nog een nacht verblijven of dat we doortrekken verder België in.
Oh ja, nog even dit: in Nederland plakken ze vervelende kinderen achter het behang, in België worden ze aan de waslijn gehangen:
Zondag 21 juni
Vanmorgen ben ik vroeg opgestaan om er met de cyclocrosser op uit te gaan. Het weer was om 7:30 uur al perfect en de zon scheen volop. Mijn plan was om er zomaar wat op uit te fietsen doch onderweg zag ik de knooppunten staan en het leek me daarom beter om knooppunten te gaan volgen. Enfin, om 8:00 uur op de fiets en lekker rijden. Ik volgde een mooie route en kwam in leuke plaatsen zoals Heythuysen, Roggel en Heibloem. Ook een deel van het natuurgebied Leudal maakte deel uit van de fietstocht. Het ene moment rijd je door heidevelden en even later zit je in het bos. Ook is er veel verschil in de landbouw: aardbeienteelt, graszoden, uien, vaste planten, bonen, prei en niet te vergeten asperges worden er verbouwd. Wat betreft het fietsen langs knooppunten moet ik wel opmerken dat je verhipte goed moet opletten dat je geen bordjes mist want anders kun je een kolere eind terugrijden om de juiste route weer op te pakken. Maar goed, verleden jaar zat ik in Frankrijk en Spanje en reed ik op de navigatie en moest ook diverse keren rechtsomkeert maken omdat ik toch de weg kwijt raakte of een afslag had gemist. Stom genoeg let je niet goed om omdat je onderweg allerlei leuke dingen ziet en dan de kop niet meer bij de weg en route hebt. Even na tien uur was ik terug en had er een ritje van 42 kilometer opzitten. Tijd om samen met Elfriede te ontbijten.
Na het ontbijt wat puzzelen en toen samen op de tourfietsen op pad om een door Elfriede uitgezette knooppuntroute te rijden. We waren ongeveer een half uurtje onderweg toen we bij een zorgboerderij aankwamen waar een automaat stond waaruit je asperges kon kopen. Het aspergeseizoen loopt op zijn einde, dus pak je voordeel en koop asperges! Toevallig hadden deze mensen ook nieuwe aardappelen te koop en ook nog voor de gunstige prijs van 1 euro per kilo. Dus de reis ging verder met 1 kg aardappelen en 500 gram geschilde asperges in de fietstas.
We hadden nog even een leuk gesprek met de aspergekweker, hij vertelde dat je asperges 8 jaar op dezelfde grond mag verbouwen en dat dan de grond dusdanig arm is geworden dat je er 10 jaar lang geen asperges meer op moet verbouwen. Normaliter laten ze de asperges vanaf 24 juni doorschieten. Dus ze oogsten tot uiterlijk 24 juni. Omdat het dit jaar al vroeg begon met het aspergeseizoen door het mooie en droge weer, is het oogsten ook vroeger afgelopen dan in andere jaren. Daar waar nu nog geoogst wordt in Limburg betreft het aspergevelden die “doodgestoken” worden. Daar worden dus de komende jaren geen asperges meer op verbouwd. Overigens, de doorgeschoten aspergeplanten worden vermalen en dienen als grondstof en meststof voor het komende jaar.
Onderweg kwamen we langs Nationaal park de Groote Peel, een groot natuurgebied. Je mag er alleen maar wandelen en met de fiets mag je er niet in. Wat opviel was het enorm grote aantal afgestorven dennen. Ik denk dat dit ligt aan de daling van de grondwaterstand. Zo leggen dus veel dennen net naaldje. Ik weet, dat moet het loodje zijn maar dat gaat niet bij een den.
Op zeker moment kwamen we uit bij knooppunt 10 op de route…. dat zegt natuurlijk niemand iets maar mij wel. Daar zit namelijk een leuk tentje op de hoek van een kruispunt waar je heerlijk even kunt verpozen oftewel kunt bijtanken. Daar parkeerden we onze fietsen en liepen naar de ingang. Voordat je het terras op mocht moest je eerst je handen ontsmetten en je naam op een formulier invullen. Wat de reden daarvan is weten we niet maar we hebben het wel trouw gedaan. We kunnen ons indenken dat dit gevraagd werd om bij een eventuele corona-uitbraak te kunnen checken wie er allemaal binnen zijn geweest. Echter dan heb je naar ons idee wel een telefoonnummer of adres nodig. Zodra je naam op papier stond kwam er iemand van de bediening bij je en wees je een tafeltje aan. Wij hadden niet gereserveerd maar kregen toch een tafeltje in een hoekje met zicht op de ingang van het terras. Een gouden plekje bleek even later. Bezoekers die zonder de handen te ontsmetten toch verder liepen werden even later teruggestuurd om dit alsnog te doen. Navraag leerde dat er even verderop een dikke bouvier zat die in de gaten hield of de mensen zich aan de coronaregels hielden. Indien dit niet het geval was dan liet deze boef de tanden zien en gingen de mensen vanzelf terug! De horeca ondernemers worden steeds creatiever.
Na twee lekkere Lindeboom pilsje en dito bitter lemon zijn we verder gereden. Onderweg kwamen we een bord tegen dat ons voor een raadsel zette.
Om 16:00 uur waren we terug bij de camper. 35 kilometer gefietst. Tijd voor wat drinken en om na te denken hoe de rolverdeling voor de kokerij zou worden. Ik moest de aardappels schrappen en Elfriede zorgde voor het koken van de aardappels, de asperges en de eieren die onmiskenbaar bij dit soort eten hoort. Het was weer lekker smullen.
Morgen gaan we verkassen. Waar heen weten we nog niet precies maar we gaan in ieder geval een wandeling maken op een steenworp afstand van hier in de buurt van Ospel in Buitencentrum de Peelen.
Zaterdag 20 juni 2020
Vanmorgen na het ontbijt zijn we samen naar Nederweert gefietst. De route vanaf de camping naar Nederweert loopt deels door de landerijen in de Peel en deels langs een Peelkanaal waar veel vissers probeerden iets te vangen. Elfriede wilde in Nederweert wat winkelen en ik zou daar een beetje rondfietsen. Vanaf de svr camping is het slechts een kwartiertje fietsen dus zaten we al lekker op tijd op een leuk terrasje aan de koffie met jawel, weer een lekker stuk taart en Limburgse vlaai. Wat ook hier weer opviel is, dat de coranaregels goed werden nageleefd. Het weer was goed en de zon scheen uitbundig! En dat in Nederland. Wat wil een mens nog meer.
Ik heb nog even een paar boodschappen bij de Jumbo gedaan en constateerde daar dat de coronaregels minder consequent nageleefd werden. Bij de kassa’s was het erg druk en van 1,5 meter afstand was geen sprake. Het had wel gekund maar dan hadden ze om en om een kassa moeten sluiten en dat gaat ten koste van de klandizie en snelheid van afhandelen. Persoonlijk had ik liever gehad dat men voor minder open kassa’s gekozen had. Nu kan ik er enkel voor kiezen om niet meer naar de Jumbo in Nederweert te gaan.
Direct na de middag zijn we terug gegaan naar de camping. Het werd nodig tijd om de was te doen en een middag lekker bij de camper te zitten. Elfriede heeft de was gedaan en ik ben me gaan verdiepen in het WordPress systeem om foto’s bij de teksten te kunnen plaatsen. En dat is gelukt. Vanavond gaat de bbq aan en wordt er weer rummicup gespeeld..
Vrijdag 19 juni juni 2020
Vanmorgen ben ik vroeg opgestaan en heb de watertank bijgevuld en de toiletcassette geleegd. Wat ik wel al wist is dat we in twee dagen, mits we op een plaats staan waar een toilet is, zo ongeveer 35 liter water gebruiken. Dat valt dus eigenlijk best mee. Nadat we samen hebben ontbeten hebben we de fiets gepakt en zijn een route langs de Maas gaan rijden. Elfriede is inmiddels een ster in het uitzetten van fietsroutes met behulp van het knooppuntennetwerk. Gaat super. We zijn 2 keer met het veer de Maas overgestoken. 1e keer bij Vierlingsbeek Bergen en de 2e keer bij Afferden. De kosten voor 2 personen bedraagt €1,80 per overtocht. De fietsroute langs de Maas is echt mooi en is goed voor iedere fietser en ik denk zelfs kindereen te doen. Ook volwassenen die niet met ondersteuning rijden kunnen dit goed aan. In Afferden hebben we bij een bakker op de route een kop koffie met een heerlijke (mini)vlaai gegeten. Bij deze bakker hadden ze als Corona maatregel dat je met niet meer dan 4 klanten in de winkel mag zijn. Er werd echt goed door de klanten op ingespeeld met als gevolgd dat er op straat een wachtrij ontstond. Wat dan weer jammer is, is dan sommige Limburgers het nodig vinden om de auto met draaiende motor op straat te laten staan, direct voor het terras, terwijl ze zelf in de rij staan. Dus liever geen Corona maar wel uitlaatgassen inademen…. Na deze heerlijke versnapering zijn we doorgefietst richting de camperplaats.
Totaal aantal fietskilometers vandaag waren rond de 30. Bij de camper aangekomen heb ik de fietsen in de camper gestald. Elfriede had inmiddels koffie gezet en na de koffie en het afrekenen van de camperplaatskosten zijn we richting Nederweert naar SRV Mini Camping Het Riet vertrokken. Onderweg hebben we in Nederweert bij de Jumbo boodschappen gedaan.
Op de camping werden we zeer vriendelijk ontvangen en kregen een mooie plekje van de campingbaas toegewezen. Echt een kneuterige camping met eenvoudig doch net sanitair. Het internet is er ook goed. Daarom ben ik nu als een gek mijn dagverslagen van de afgelopen dagen aan het bijwerken. Op de camperplek in Nieuw Bergen waar we stonden was het internet dermate traag dat ik niet op de site waarop www.reizenmetdecamper.nl staat kon inloggen. Leuk aan de camping waar we nu zijn is de prijsstelling, een persoon kost €1,75, stroom kost € 1,75, toeristenbelasting kost €1,25 en gebruik douche kost € 5,00 per persoon….
Op de gasbarbeque hebben we de pizzasteen op temperatuur gebracht en getracht een pizza te bakken. Op zich ging dat wel aardig goed met als kanttekening dat de bodem knapperig maar ook redelijk zwart was. Het pizzabakken vraagt dus nog wat oefening en geduld voordat ik dat perfect kan. De twee worstenbroodjes die ik na de pizza op de pizzasteen had gelegd konden wel de toets der kritiek doorstaan.
Vanavond gaan we weer verder met de rummicup competitie….
Donderdag 18 juni 2020
Na het buitje van gisteravond was vanmorgen buiten alles weer fris en fruitig. En dan niet in de zin van koud, helemaal niet, want ik zat om 7:20 uur al buiten in het zonnetje met een kopje thee met honing. Thee vind ik eigenlijk niks maar met een drupje honing erin is het wel te harden. Naast ons stonden mensen uit Steenwijk met een camper van enig formaat, in zowel grootte als financieel formaat. Een Niesmann Bisschoff van 2017, dubbelster, bijna 9 meter lang en alles erop en eraan. Kosten: nieuw…€ 250.000,00
Natuurlijk een leuk gesprek met de eigenaar gehad. De man en zijn vrouw hadden een camping en 2 bungalowparken in de buurt van Steenwijk gehad en deze verkocht omdat de beide dochters geen interesse hadden om de zaken over te nemen. Nu trekken ze samen met de NB door Europa en overwinteren in Finland. Dat is een keer wat anders dan overwinteren in Spanje.
Na de koffie zijn we op de fiets gestapt en hebben een route gefietst. We zijn een stukje door Duitsland gefietst en hebben onderweg in een Konditorei een lekker stuk gebak en twee koffie gescoord. Op een grasveld bij een school in de buurt vonden we een bankje waar we dit lekker konden nuttigen. Vanuit deze plek hebben we de moeder van Elfriede gebeld om haar te feliciteren met haar 84e verjaardag.
Toen zijn we weer terug gefietst naar Nederland en door de bossen van Nationaal Park Maasduinen gereden. Onderweg kwamen we langs bezoekerscentrum Sluis. Hier kun je ook lekker even zitten in de daar aanwezige Bosbrasserie. De coronamaatregelen daar zijn wel heel uniek, tenminste, wij hadden ze nog niet zo meegemaakt. Voordat je een plaatsje op het terras mag zoeken moet je eerst verklaren dat je geen coronaverschijnselen hebt. Ob zich is dat nog vrij normaal. Dan mag je een plaatsje op het terras uitzoeken. Alle tafels staan ver uit elkaar. Minimaal 2,5 meter….. dus net niet de drie meter die het minstens zou moeten zijn. Op de tafel is een QR code oftewel scancode met tafelnummer geplakt. Met je smartphone scan je de code en je komt in een menukaart.
Dan kun je via deze kaart op je smartphone je keuze maken en je bestelling doen. Even later wordt het geserveerd.
Het is onvoorstelbaar hoe inventief de mensen worden. We hebben even met het personeel (op veilige afstand) gesproken en deze mensen kunnen goed leven met deze methode. Afrekenen doe je aan de kassa en een toiletbezoek is zo geregeld dat je slechts via 1 route naar het toilet kunt en vervolgens via ook maar 1 route weer naar buiten kunt. Natuurlijk kun je de kluit belazeren en er tegenin gaan. Echter alle lof voor de ondernemers die hun zaakjes perfect regelen om ons de gelegenheid tot recreëren en consumeren bieden.
Na deze stop zijn we doorgefietst en hebben nog even bij jachthaven ” het Leukermeer” gekeken. Ook daar is een mooie camperplaats waar we in de toekomst zeker een keer gaan overnachten. Verderop hebben we in een kleine boomgaard nog een kop koffie gedronken. Hier werd de koffie geserveerd op een tafel die ruim 1,5 meter achter ons stond, met het verzoek dit zelf van de tafel te pakken en verder uit te serveren. Al met al kun je stellen dat men overal tracht om zich goed aan de regels te houden.
We hebben vandaag ruim 40 kilometer gefietst en na het nuttigen van een gebakken eitje gingen we aan de rummicup. Na 2 spelletjes moesten we de derde partij afbreken en als een speer de camper in omdat het begon te waaien en even later begon te regenen.
Woensdag 17 juni 2020
Na het ontbijt gingen we op pad van Millingen aan de Rijn naar Nieuw Bergen. Een ritje van 45 kilometer. We reden een stukje door Duitsland en besloten om boodschappen te doen bij de Penny, een supermarkt. De camper parkeerde ik over 4 parkeervakken en we stapten voorzien van mondkapjes de Penny binnen. Mondkapjes zijn in Duitsland bij winkels en openbare gebouwen verplicht. Wat eerst al opviel is dat de mensen daar geen rekening houden met de 2,0 meter maatregel, bij de winkelkarretjes is het oude normaal schijnbaar van toepassing. In Nederland is 1,5 de regel! En wat mij opvalt is dat de oudere mensen zich niets aantrokken van de maatregelen. Binnen in de winkel is dat eveneens zo en werd ik bijna door een vrij corpulente Duitser van de sokken gelopen met in zijn handen een vracht chips en frisdrank. De winkelwagenplicht die in Nederland geldt, is in Duitsland schijnbaar niet van toepassing. Na het afrekenen bij de kassa, wat overigens wel volgens de regels ging, wilden we bij de inpandige konditorei nog wat broodjes kopen…. hier werden we door een ouder echtpaar bijna van de plaats gedrukt. Wel droegen de mensen allemaal een mondkapje… het lijkt erop dat iedere vrees voor het virus verdwijnt met het dragen van een mondkapje, zo van, zie mij eens, nu kan er niets meer gebeuren.
Na de boodschappen doorgereden naar de camperplek Bos en Heide in Nieuw Bergen. We reden daar het terrein op en toen kwam ik tot de ontdekking dat ik daar al eens eerder was geweest. Na enig denk en rekenwerk bleek dat het 2012 moet zijn geweest. We hebben de camper op de plek gezet en zijn na de koffie direct op de fiets gestapt om de omgeving weer even te verkennen. Toch bijna 20 kilometer gefietst en Elfriede scoorde bij de Multimate bouwmarkt 2 grote hangen baskets. Was ze al jaren naar op zoek… Corona brengt dus soms ook geluk….
’s Avonds regen gehad en binnen zitten… jawel rummicuppen.
Dinsdag 16 juni 2020
Op tijd op de fiets om een route langs de Waal te fietsen, de Ooij route. We gingen onder andere richting Nijmegen. Mooie fietsweer, weinig wind en onderweg een paar buitjes. Echter, net op momenten waar we op een terrasje zaten. Het eerste terras dat we bezochten was voorzien van dwingende posters waarop stond dat je 5 vragen met nee moest kunnen beantwoorden, 1 met ja erbij en je was niet welkom. Vervolgens handen desinfecteren en een plaatsje zoeken op het terras. Even later kwam de bediening de bestelling opnemen en weer even later afleveren. Keurige looproutes binnen. Goed voor elkaar. Toen verder met onze Ooij route. Bij het volgende terras ook weer strenge vragen… 5 keer nee, dus toegang. Bediening kwam en nam bestelling op. Dit keer moeten we direct afrekenen zodat ze de bestelling konden brengen en wij dan na het eten konden gaan wanneer we wilden. Zou een contactmoment schelen. Goed over nagedacht! Echter…. laten ze nu net het bestek vergeten…. Doet niks af aan de kwaliteit van hetgeen we opgediend kregen.
Het landschap waar we door zijn gefietst is bijzonder mooi, dijken, water, polders, ooievaars, loslopende konikpaarden, koeien en nijlganzen. Je waant je in het buitenland!
Na deze pauze doorgereden naar de minicamping en tot een uur of negen buiten gezeten. Het weer was goed. De wijn ook en het rummicuppen weer gezellig.
Maandag 15 juni 2020
Vanmorgen gingen de douches en toiletten op de camperplaats het Hulsbeek weer open. Elfriede had de primeur en gebruikte na een lange coronasluiting de douches als eerste. Na het ontbijt hebben we de spullen ingepakt en zijn op pad gegaan naar onze volgende halteplaats Millingen aan de Rijn. Je moet, om daar te komen een stuk door Duitsland rijden. De reis verliep voorspoedig en rond het middaguur kwamen we aan bij camperplaats ons Plekske in Millingen aan de Rijn, echter, daar was maar 1 plaatsje vrij voor maar 1 nacht. Het advies was om uit te wijken naar Duitsland. We zijn verder gereden en vonden 100 meter verderop minicamping de Rijnhof. Geen hoogstaande 3 sterren camping maar mooi genoeg voor ons om te staan.
Nadat we de camper ter plekke hadden zijn we gaan fietsen. We reden een stuk over de dijken langs de Rijn en de Waal en waren net voordat het begon te regenen weer bij de camper. Het mag gezegd worden, dat er in Nederland heel veel te ontdekken valt en dat het gejakker naar het buitenland eigenlijk niet nodig is. Vooral als het weer goed is, is het goed vertoeven in ons eigen land. En dat schrijf ik nu al, nu we nog maar een paar dagen op pad zijn..
