De rummikubwedstrijd gisteravond verliep twee keer in het nadeel voor Elfriede en mij. De derde match werd gewonnen door Elfriede. Het is nu klip en klaar, dat onze nieuwe opponent op rummikub gebied geveinsd heeft, dat hij het spel niet kende.
Vanmorgen was er een mager zonnetje te zien en stond er meer wind dan gisteren. Eigenlijk bleef dat de hele dag zo. We konden het buiten prima uithouden maar toch werd het lang niet zo warm als gisteren.
Na de middag stapten we op de fiets en reden door alweer een natuurgebied naar het strand. Onderweg dronken we koffie op een terrasje en gingen daarna door naar Isla Cristina. In totaal reden we bijna 23 kilometer.
Op het strand van de Atlantische Oceaan zochten we schelpen. De voorraad schelpen wordt steeds groter en er zijn echt mooie exemplaren bij.
Op verzoek van Johannes blijven we nog op deze camperplek tot zondag. Daarna verkassen we naar Portugal. Het schijnt in Portugal wat moeilijker te zijn om een mooie plek te vinden waar je ook mag overnachten. De camperplaatsen zijn overvol en totaal uitgeboekt. Je mag in Portugal wel vrij staan maar dan voor maximaal 2 x 24 uur op 1 en dezelfde plaats.
Tja, en dan was er weer een Rummicupwedstrijd gisteravond. De strijd ging tussen 3 personen. 1 van de drie zou “angeblich” onervaren zijn maar wederom bleek, dat deze persoon meer ervaren was dan hij wil toegeven. De eerste match werd door deze persoon, Johannes genaamd, glorieus gewonnen. Elfriede en ik hadden het nakijken. De tweede match won ik…
Wederom scheen de zon vandaag weer uitbundig. Vanmorgen zaten we met camperbuurtjes gezellig in de zon koffie te drinken. Omdat op de camping een wasmachine en droger aanwezig zijn heeft Elfriede er even een dikke lading wasgoed doorgedraaid. We komen nu de tijd die ons nog rest in Spanje en mogelijk Portugal wel door met onze voorraad schone was.
Vanmiddag besloten we om op de fiets naar Ayamonte te rijden. We zagen op diverse thermometers in die plaats dat de temperatuur tussen de 25 en 31 graden lag. Te mooi om waar te zijn… maar wel mooi om mee te maken.
Broertje en zus worden ook al wat bruin!
En ik ook!
De zeemonding, die door Ayamonte stroomt, vormt de grens tussen Spanje en Portugal.
In Ayamonte reden we langs de jachthaven en besloten om in het centrum wat te gaan drinken. Ik vatte het snode plan op om Johannes te trakteren op een tweede pul bier zodat hij vanavond iets minder geconcentreerd is tijden de Rummicupwedstrijd. Hopen dat dit effect heeft op mijn winstkansen.
De tocht naar Ayamonte ging langs een bijna 10 kilometer lang uitgestrekt natuurgebied. Natuur puur, veel kaktussen langs de weg. Maar ook veel watervogels zoals de lepelaar, reigers, eenden en ook ooievaars van enig kaliber zijn daar te zien. Het valt mij op dat hier veel ooievaars te zien zijn, terwijl die toch eigenlijk naar andere oorden zijn getrokken. Of zouden dat bejaarde ooievaars zijn die overwinteren in Spanje en Portugal?
Stekelig spul!
En dan nog de zonsondergang van gisteravond!
Vandaag was weer een dag om door een ringetje te halen. Perfect weer met veel zon!
Na de 3 rummikubtrainingen gistermiddag speelden we ’s avonds ook nog 2 keer het inmiddels beruchte spel. Wat ik al vreesde werd de bittere waarheid. Johannes won 1 van de 2 matches en Elfriede de andere. Ik verdenk Johannes ervan dat hij donders goed weet en wist hoe het spel gespeeld moest worden, want anders had hij nooit kunnen winnen.
Vanmorgen was de zon weer net als ik vroeg op. Hij scheen weer lekker en bleef ons de hele dag vergezellen. Om 10 uur vertrokken we naar onze volgende bestemming. We reden naar het 101 kilometer verderop gelegen Ayamonte naar Camper Park Playas de Luz.
Dit is een vrij nieuwe camperplaats die via de Top Platz app te bekijken is. De wijk waar de cp ligt heet Pozo del Camino.
Vanaf de cp kijk je uit op een soort moerasgebied, een overblijfsel van een vroegere zoutwinning. Er lopen daar veel flamingo’s.
Moerasgebied met flamingo’s
Op de cp aangekomen kregen we de plaatsen 47 en 48 toebedeeld. Toen ik de camper op de plek wilde zetten kreeg ik aanwijzingen van een vriendelijke Duitse camperaar. Omdat het pad tussen de campers smal is moest ik een paar keer voor en achteruitrijden, waarbij ik over een waterslang van een Hork Duitser reed, die direct begon te foeteren. Meneer heeft een Morelo camper en denkt daarmee dat hij de directeur van de camperplaats is. Ik kon niet laten om hem te vertellen, dat te groter de camper is, te grotere mond men heeft tegen andere camperaars. (Geldt niet voor mij hoor…) Later op de middag bleek dat meerdere camperaars zich storen aan het gedrag van deze Hork Duitser.
Na de lunch gingen we op de fiets naar het 4,5 kilometer verderop gelegen Isla Cristina.
We reden langs een strandweg en zochten in de branding onder een brandende zon naar schelpen. We vonden weer enkele mooie exemplaren.
Op een terras dronken we een verkoelend drankje. Er waren enkele gasten, die op het terras iets wilden eten. Het was bijzonder om te zien, dat de ober uit een grote koelkast een dienblad met verse vis haalde en dit aanbood aan tafel. Na een keuze te hebben gemaakt werd de vis door de chef-kok eetklaar gemaakt.
Gisteravond speelden we met ons drieën rummikub. Elfriede won alle partijen.
Gisteren, tegen het einde van de middag, liepen we nog naar het strand van de Atlantische Oceaan. Hoge golven en niet zulk helderblauw water als dat van de Middellandse zee. Door de hoge golven wordt er veel zand meegesleurd waardoor het water bruiner lijkt.
Elfriede was al wat eerder op verkenning gegaan dan Johannes en ik en ontdekte dat boven op een duinweg meerdere campers stonden. En jawel, met uitzicht over de duinen op de oceaan. Om op die weg te komen moet je met de camper een smal doodlopend rul zandpad volgen. Er was geen plaats meer om onze beide campers er neer te zetten. Maar ook al had het gekund dan was er nog het probleem om met een bak van dik 8 meter te keren als je weer weg wilt. Dus besloten we gewoon om beneden te blijven staan.
Mooie zonsondergang
Vanmorgen kwam, om even over 9, de zon boven de bomen uit en werd het lekker warm. Mooi weer om buiten koffie te drinken.
Na de koffie maakten we een boulevardfietstocht van een kilometer of 10.
Allemaal vakantiewoningen langs de boulevard
Het zandstrand van de Atlantische Oceaan
Hoge golven
De zon scheen helderop en de temperatuur bereikte zeker 25 graden! Op de terugweg nog even wat inkopen gedaan voor ons gezamenlijke avondmaal.
Terug bij de camper zijn we aan het rummikuppen gegaan. Johannes wordt zo langzaamaan ook al een ervaren rummikuppenist en houdt aan het einde van de rit steeds minder punten over. Het is een kwestie van tijd en hij speelt Elfriede en mij van tafel.
Vanavond gaan we zeker nog een paar rondes rummikuppen! Het was weer een mooie dag met zoals als geschreven perfect weer.
Gisteravond hebben we in plaats van scrabbelen 3 x een spelletje Rummikub gespeeld. Johannes begint er zelfs aardigheid in te krijgen. Elfriede won echter 2 x het spel.
Vanmorgen vertrokken we om halftien richting Matalascanas. Dit is een plaatsje tussen Cadiz en Huelva. De af te leggen afstand was dik 100 kilometer.
We reden via het dorpje El Rocío.
Dit dorpje heeft minder dan 2000 inwoners en bestaat voor een groot gedeelte uit witte huizen, de straten zijn dus van zand en toen wij er waren, ook deels van modder…
Zandpaden i.p.v. klinkers
El Rocío is normaal een heel rustig dorpje, maar tijdens Pinksteren wordt het overspoeld met een miljoen pelgrims die de Maagd van El Rocío komen eren. El Rocío is in deze periode een bedevaartsoord. In het dorp vindt dan het grootste religieuze festival van Spanje plaats, Romerío del Rocío.
Een ‘gevarieerd’ winkelaanbod…
Een bezoek aan El Rocío in Zuid-Spanje is een mooie ervaring. Niet alleen vanwege het prachtige landschap maar, je zult ook de rijke cultuur kunnen ervaren die dit dorp zo’n bijzondere plaats maakt. Wie het dorpje binnenloopt gaat eigenlijk ver terug de tijd in.
Terug in de tijd
De onverharde wegen, historische gebouwen, vele paarden en authentieke sfeer geven je vanaf de eerste minuut een gevoel alsof je een tijdreis richting de western-jaren hebt gemaakt. Je zult er geen saloon aantreffen, maar wel de kerk van de Maagd van El Rocío, Ermita de la Virgen del Rocío.
Op het moment dat wij het dorp inliepen begon er net een kerkdienst. Broederschappen vergezeld door een soort fanfare van trommelslagers en fluitspelers trokken onder luid gefluit en getrommel de kerk in en werden daar ontvangen met veel applaus. En dit niet maar een paar seconden maar minutenlang achter elkaar.
Jong geleerd….
Oud gedaan
Na dit spektakel aanschouwd te hebben dronken we koffie. Elfriede en ik bestelden cappuccino. We kregen een soort bouwpakket om dit zelf te maken…
Cappuccino bouwpakket
Na het El Rocío bezoek reden we verder naar onze eindbestemming voor vandaag. Helaas was de camperplek niet wat we ons ervan voorgesteld hadden, omdat de jeugd uit het nabijgelegen plaatsje de camperplek ook gebruikt om er ’s avonds met auto’s rond te scheuren.
Daarom staan we nu achter de Guardia Civil op een parkeerplaats. Wel zo veilig en niets op aan te merken. We kijken uit op de duinen van de Atlantische Oceaan.
En weer een mooi plaatsje voor de nacht!
Morgen trekken we verder. Waarheen is wederom onbekend.
Gisteravond hebben we voor de verandering eens een keer Rummikub met ons drieën gespeeld. Elfriede won de match.
Vanmorgen reden we op de fiets naar het Fine Art Museum. Wij dachten, dat het hier om moderne kunst ging maar er waren enkel beelden en schilderijen, van oude beeldhouwers en schilders waaronder zelfs van Jan Breugel, te zien.
Plafonddetail van het Art Museum
Na dit bezoek fietsen we naar de wijk Macarena. Dit is een typisch Spaanse wijk met veel oude huizen en echt Spaanse winkeltjes. Op een terrasje dronken we onder de brandende zon een kop koffie met een Spaans broodje tomaat erbij.
Aan de andere kant van de rivier is de wijk Barrio de Triana. Hier zijn geen grote bezienswaardigheden te vinden maar het is een levendige volkswijk met authentieke en sfeervolle straatjes. Het is de wijk waar de typische flamenco dans is ontstaan. Deze wijk is dan ook de perfecte plek om een authentieke flamenco show te aanschouwen. Teatro Flamenco Triana geeft een spectaculaire show. Wat is Flamenco?Flamenco is een zang- en dansvorm die is ontstaan in Sevilla. De dans wordt met veel passie en overgave uitgevoerd en is een hele belevenis om te bekijken. Typerend zijn de Arabisch klanken, uitbundige muzikale versieringen rondom het thema en het sterke ritme. Ook in deze wijk zaten de terrassen vanwege het prachtige overvol!
We waren vandaag op het mooiste plein van Sevilla
Plaza de España is een gigantisch plein in de vorm van een halve cirkel en heeft een doorsnede van wel 200 meter. Het is omringd door een prachtig gebouw met aan beide kanten twee hoge torens die vanuit de hele stad te zien zijn. Daartussen staan 52 bankjes die volledig zijn bedekt door kleurrijke mozaïeken. In het midden van het plein vind je een pittoresk kanaal waar je met goed weer een bootje kunt huren. Vanuit Plaza de España kun je het mooie park Maria Luisa inlopen. Leuk om te gaan picknicken tussen de palmbomen. Wij zijn er niet gaan picknicken maar dronken er een glaasje fris en een biertje.
Het grote Spaanse plein
een indrukwekkend gebouw
Het lijkt wel een Delfts-blauwe brugleuning.
In Sevilla wordt morgen een marathon gehouden. Het is er nu al een drukte van belang. Langs het parcours worden overal dranghekken geplaatst en op meerdere plaatsen staan enorme voorraden waterflesjes klaar voor de atleten die zich morgen absoluut hevig in het zweet lopen. Want ook morgen wordt het zeker weer ruim boven de 20 graden.
Wij fietsten vandaag ruim 13 kilometer door Sevilla en kijken terug op een mooie dag.
Morgen reizen we verder. Waarheen weten we nog niet.
Het scrabbelen werd gisteren op speciaal verzoek in het Duits voltrokken. Gevolg: ik won en Elfriede en Johannes niet.
Houd jij ook van een glaasje sangria, tapas, oude paleizen, cultuur en geschiedenis? Dan is een stedentrip Sevilla perfect voor jou! Houd je er niet van? Ook dan is er van alles te zien en te beleven in het oude Sevilla! Spring op de fiets en verken ieder bijzonder plekje van deze bijzonder sfeervolle stad. Overdag geniet je van de vele indrukwekkende bouwwerken en in de avond lokken de klanken van flamencodansers je een gezellig barretje in. Wij waren niet bij nacht en ontij onderweg maar zagen toch op een plein een flamencodanseres haar flamencodanskunsten vertonen.
Een flamencodanseres in actie!
Sevilla is geen hele grote stad en alle bezienswaardigheden liggen dan ook vrij dicht bij elkaar. Je zou alles lopend kunnen doen maar dit kan, zeker in de hete zomermaanden, wat intens zijn. Wij hebben natuurlijk de fietsen bij ons! Sevilla is een fijne stad om op de fiets te verkennen door de vele fietspaden. Je moet wel opletten op de richting van het verkeer want voor je het weet ben je een spookfietser!
Dit is geen spookrijder (Geisterfahrer) hoor!
Als je de weg eenmaal een beetje weet ben je overal supersnel en heb je meer tijd van de zon te genieten op het terras.
Wat is er te doen in Sevilla?
Wij gingen als eerste naar Mercado de Triana. Dit is een overdekte markt die al minstens 200 jaar bestaat. Er zijn veel vishandelaren, groente- en fruithandelaren en slagerijen. Uiteraard kun je er ook olijven en olijfolie en typisch Spaanse bakproducten kopen of bekijken.
Let op de benaming boven de kraam!
Na deze stop wilden we naar El Barranco. Dit is een groot gebouw waar je allerlei Spaanse lekkernijen van ijs tot vlees en van brood tot gebak kunt proberen. Ook is er een ruime sortering aan vis en paella te koop. Ik wist nooit dat er ook zwarte rijst, arroz negro, te koop was. Komt natuurlijk omdat dit bij ons in Nederland niet meer zo genoemd mag worden. Zal bij ons wel roetveegrijst heten…
Te lekker!
Vervolgens reden we via Plaza des Toros, de stierenvechtarena, naar de Catedral y Giralda.
De kathedraal van Sevilla is niet te missen en is dan ook één van de belangrijkste bezienswaardigheden van de stad. Het is de grootste gotische kathedraal ter wereld. Van de buitenkant is de kathedraal indrukwekkend. De kathedraal is 127 meter lang, 83 meter breed en 43 meter hoog.
Via de QR-code konden we op de site van de Catedral kaartjes kopen. We hadden weer eens mazzel want er waren nog 2 kaartjes beschikbaar voor een bezichtiging van 12:45 uur. Kosten slechts € 13,00 voor 2 personen. Komt omdat we tot de bejaarden worden gerekend en daardoor in totaal € 14,00 korting kregen.
We mochten al om 12:35 uur de Catedral in en maakten eerst de klim naar de toren. De inspanning werd beloond met een fenomenaal uitzicht over Sevilla.
Uitzicht over Sevilla
Na de afdeling, tot op normaal peil, konden we de kerk bekijken. Op zich is de kerk echt de moeite van het bekijken waard maar deze kan, vind ik, niet tippen aan de kerk in Bourges.
Een koepel
In de kerk is ook Columbus opgebaard. Het verhaal gaat dat hij Amerika heeft ontdekt maar zelf dacht dat het Indië was. Bovendien gaat er een verhaal dat hij het ei heeft uitgevonden. Dus het ei van Columbus. In de kerk bevindt zich een beeld van hem waarbij hij in de ene hand een ei heeft en in de andere een groot zwaard. Wat de bedoeling van dit beeld is weet ik niet maar Columbus was er wel van overtuigd dat de aarde rond is niet plat als een spiegelei. Hij was het dan ook die veronderstelde dat je de wereld rond kon varen. En gelijk had hij!
Is het een ei of een globe?
De baar van Columbus
Na het Catedral-bezoek hebben we op een terrasje wat gegeten. Overigens was de temperatuur vandaag zeer goed. De terrassen zaten dan ook overal goed vol.
We zagen op de thermometers in het centrum regelmatig de 25 graden staan!
Toen we na het eten verder fietsten kwamen we bij het Metropol Parasol.
Metropol Parasol, ook wel de paddenstoelen van Sevilla genoemd, vind je op het plein Plaza de la Encarnación. Het is een opvallende, houten constructie ontworpen door de Duitse architect Jürgen Mayer. Helemaal bovenop het bouwwerk is een wandelpad gemaakt, waar je een gaaf uitzicht hebt over heel Sevilla.
Een giga houten bouwwerk
Inmiddels was het al bijna halfvijf geworden dus tijd om de campers weer op te zoeken.
Morgen gaan we wederom op de fiets naar het centrum om daar nog wat rond te zwerven en wat bezienswaardigheden te bezichtigen.
Overigens kun je je ook met paard en koets door Sevilla laten rijden. Af en toe gaan de paarden iets downloaden en omdat dit erg veel troep op de straten veroorzaakt hebben ze een soort laaghangende luier om… Wij houden het bij de fiets!
Gisteravond won Elfriede de scrabblewedstrijd. Johannes en ik lagen slechts 3 punten uit elkaar.
Omdat we, na lange tijd, het nieuws weer eens keken en daarna naar het Duitse “opsporing verzocht” schoot het rummikuppen erbij in. Middels de Ziggo app streamen we via Chromecast naar de tv en hebben een supergoede kwaliteit beeld. Later op de avond keken we voor het eerst sinds 64 dagen weer naar OP1. Het was ronduit ergerlijk, om te ervaren, hoe de heren en dames politici hun verantwoordelijkheid rondom het besturen van ons land nemen. Ze nemen de kiezers naar mijn idee niet meer serieus en zijn allemaal uit op eigen belang.
Vanmorgen reden we om 9:00 uur de camperplaats in Ronda af. We reden naar het 131 kilometer verderop gelegen Sevilla. 20 kilometer voor Sevilla maakten we een stop om koffie te drinken. Elfriede had gisteren in Ronda al wat lekkers voorbij de koffie gehaald en dat moest er nu aan geloven.
Omdat de wegen in Spanje van het kaliber “zandpad met een dun laagje asfalt” zijn moet je je snelheid constant aanpassen, omdat anders de assen onder je voertuig afbreken. In Spanje wordt nagenoeg geen wegenbelasting betaald en dat maakt zich dus weer merkbaar in de toestand van de wegen. Tja, Nederland is denk ik koploper in Europa v.w.b. innen hoge wegenbelastingen maar daar heb je dan ook betere wegen voor!
Omdat we de camper op een veilige plaats wilden zetten kozen we ervoor om naar Area de Autocaravanas de Sevilla te gaan. Reserveren bleek niet mogelijk maar er zou altijd wel plaats zijn. En er is 24 uurs bewaking en het is slechts 2 kilometer van het centrum van Sevilla gelegen.
Het terrein ligt tegen het havengebied van Sevilla en staat vol met nieuwe en gebruikte auto’s. Het is een komen en gaan van autotransporters met daarop nieuwe en gebruikte auto’s. Heel bijzonder om mee te maken. Je rijdt tussen de gloednieuwe auto’s door het terrein op. Helemaal achterop het terrein is plaats voor zeker 100 campers.
Niet teveel ruimte maar net genoeg en veilig!
Oud en nieuw door elkaar
Nadat we de campers hadden geparkeerd gingen we lopend naar het oude centrum. We hielden een soort voorverkenning voor morgen.
Het is de bedoeling om morgen op de fiets naar het centrum te gaan. Vandaag liepen we in totaal iets meer dan 10 kilometer. Helaas maken mijn voeten geen tweede dag oprij zo’n marteling mee. Vandaar, dat we morgen op de fiets gaan.
Om 17:00 uur waren we weer bij de camper. We konden nog net even een half uurtje buiten zitten voordat het begon te regenen. Dus mooi tijd om tijdens de regen het verslag te typen.
Wederom een mooie dag beleefd met z’n drieën. Morgen meer over ons bezoek aan de bezienswaardigheden van Sevilla.
Gisteravond werd er niet gescrabbeld maar wel rummikub gespeeld. Het eindigde wederom in een gelijkspel 1-1.
Vanmorgen scheen er een mager zonnetje en was er een matige wind. In de loop van de morgen kwam de zon door de wolken en werd het een overwegend aangename temperatuur.
Tijdens de koffie maakten we plannen voor de nog resterende ruim 4 weken hier in het zuiden van Europa. Wat de plannen concreet zijn houden we nog even voor ons zelf, want er kan nog veel wijzigen.
Na de koffie heb ik de fietsen uit de garage gehaald en ben hiermee naar de verzorgingsplaats op het camperterrein gegaan. Behalve dat je op deze plaats je toilet kunt legen, vuil water kunt lozen en schoon water kunt tappen kun je hier ook je camper met een hogedrukspuit wassen. Dus ook de fietsen kun je hier schoonmaken. En dat was ook wel nodig na onze “tunnelfietstocht” afgelopen maandag.
Service plaats op cp
De fietsen zaten onder het zand en leemhoudende grond. De remmen liepen aan en onder spatborden had het zand zich opgehoopt. Tijd dus voor een drastische schoonmaakactie. Voor € 2,00 euro en een 20 minuutjes werk hebben we weer brandschone fietsen achterin de garage staan.
Na deze actie heb ik de schoonwatertank bijgevuld zodat we nu weer 200 liter in het “magazijn” hebben. Morgen vertrekken we verder zuidwaarts en omdat we graag vrij staan wil ik maximale voorraad aan boord hebben v.w.b. water en toiletcapaciteit.
Het was de dag, dat iedereen zelf in kon vullen wat hij of zij wilde doen. Ik, Elfriede heb de tijd benut, om nog een bezoek aan Ronda te brengen. Met name het oude gedeelte trok mijn aandacht.
De oude binnenstad met smalle straatjes
Een beddensprei
Onder het genot van een cappuccino in een parkachtig café heb ik alles op me in laten werken. Van hieruit had ik een mooi uitzicht op de grote rots en het dal met de bergen op de achtergrond. Een mooie impressie.
Wat me verder nog opviel, de straatveger met een bezem, die ik uit mijn kindheid ken! Deze was van brem gemaakt en mijn vader maakte “een riesebezem”, ik denk van verschillende kale takken, wat maar voorradig was.
Bezem gemaakt van brem
Ik kwam langs een school en zag een groepje leraren staan. Ik vermoed, dat het toekomstige carnaval een rol speelt bij het kapsel van deze leraar.
Iedere keer weer ben ik onder de indruk van de bomen met mandarijnen, citroenen en sinaasappelen. Vooral het kleurenspel van groen/geel of groen/oranje is geweldig.
De cyclamen kom je hier in Ronda overal in de bloembakken tegen, altijd rood, dat is opvallend.
Iets voor Prinsjesdag?
Natuurlijk ben ik ook shoppen geweest en heb een mooi kledingstuk gescoord. Maar dat hou ik nog geheim. Tenslotte heb ik nog iets lekkers voor mijn mannen mee genomen. Dat gaan we straks nuttigen. Een raadselachtige foto heb ik nog…
En dan was er natuurlijk weer de scrabblecompetitie. Elfriede begint er steeds slimmer in te worden en wint meer terrein op wingebied. (Mooie woordspeling dacht ik zo) Johannes 3e en ik weer 2e. Na de scrabblewedstrijd deden we nog 2 spelletjes rummikub. Dit eindigde in een gelijkspel.
Gisteravond na onze fietstocht kon je al vernemen, dat de temperatuur hoger werd. Ik heb na de fietstocht nog water bijgevuld en grijs water afgetapt.
Vanmorgen stonden we redelijk vroeg op, omdat we Ronda, een 53 kilometer verderop gelegen plaats op het programma hadden staan. In Ronda zijn een aantal gratis camperplaatsen maar die worden ontraden door de politie. Dit, omdat er schijnbaar agressieve zwervers en bedelaars rondlopen die, als ze hun zin niet krijgen, erg vervelend kunnen worden.
We voerden daarom Area de Autocaravanas in het navigatiesysteem in. Dit is een camperplaats (cp) met alle faciliteiten zoals douche, toiletten enzovoorts. Om halfelf kwamen we op de cp aan. Omdat deze cp net aan de rand van de stad ligt, en alle bezienswaardigheden op loopafstand liggen, is het erg geliefde plaats. Daarom moet je er zo vroeg mogelijk zijn want om 12 uur ’s middags is het terrein vol. Oftewel completo!
We zijn dus nu in Ronda.
Ronda is een monumentale stad met een historisch centrum.
Vijftig kilometer landinwaarts vanaf de Costa del Sol en 105 kilometer van Málaga ligt één van de mooiste steden van Andalusië, namelijk Ronda. De stad in Spanje met 33.877 inwoners ligt in een bergachtig gebied en ligt op een hoogte van 750 meter. De stad wordt in tweeën gesplitst door de rivier Guadalevín, welke een diepe kloof heeft achtergelaten. Deze diepe kloof, deTajo de Ronda, is ook meteen waar Ronda beroemd om is geworden.
De diepe kloof
Oude brug met vergezichten
De geschiedenis van Ronda als stad gaat zelfs terug naar de prehistorische en Keltische periode en onder de Romeinen kreeg de levendige handelsplek, de naam Arunda; ‘rondom’, een passende naam aangezien je vanuit de hoger gelegen stad strategische de volledige omgeving rond kon kijken. Net zoals de rest van Zuid-Spanje werd Ronda ook overheerst door de Moren. Uit deze periode stammen nog veel historische bouwwerken uit de stad. In 1485 kwam de stad weer terug in handen van de christenen en veel oude gebouwen werden aangepast naar een nieuwe christelijke rol. In de eeuw daarna werd Ronda ook de thuisbasis van de Real Maestranza de Caballería, de oudste en meest nobele orde van paardrijderskunst, waar paarden werden opgeleid voor het leger.
Bulletje?
Wij bezochten vandaag onder andere de Plaza de Toros, daar bevindt zich de stierenvechtarena. De stierenvechtarena van Ronda is uniek omdat het de oudste uit steen gemaakt stierenvechtarena is, die nog in Spanje staat. De arena voor 5000 mensen werd al gebouwd tussen 1779 en 1785 (door de architect van de Puente Nuevo). Tegenwoordig worden nog maar een paar stierengevechten per jaar georganiseerd tijdens de feestweek in september. Tijdens onze voettocht naar de arena trakteerde Johannes op een lekker ijsje. Overigens was dat ook ons eerste ijsje tijdens de 63 dagen dat we op pad zijn.
Straks thuis maar weer hard aan werk om af te vallen…
Ook namen we een kijkje bij Alameda del Tajo, dit is een uitzichtspunt over het landschap rondom Ronda. Hier kijk je kilometers weg over de wijngaarden, het immense dal en de omliggende bergen. Het parkje met de “Alameda del trap” ligt vlakbij de stierenvechtarena.
Vervolgens liepen we naar El Tago de Ronda (kloof) El Tago is de kloof die Ronda in tweeën splitst, ontstaan door de rivier Guadalevín. De gehele kloof is ongeveer 50 meter lang en gemiddeld 100 meter diep. Van een rivier is nu nauwelijks sprake, want het waterpeil is erg laag.
Na deze bezoekjes dronken we op een terrasje onder een brandende zon een verfrissend biertje!
We kijken terug op weer een geslaagde dag met een lekkere warme temperatuur en dat op 739 meter boven de zeespiegel!
Blijf ons volgen… dan hebt u altijd een alibi! (met dank aan Wiki…)
