woensdag 15 januari 2025 dag 46

Gisteravond werd er weer op het scherpst van de snede rummicup gespeeld. Elfriede won van de 5 ronden 3 keer en ik 2 keer. 

Vannacht werd de minimumtemperatuur slechts 3 graden. Maar vanmorgen kwam de zon er weer lekker door. Om halfnegen was het al lekker zonnig. Nog niet erg warm maar dat kwam in de loop van de dag wel goed. Vanmiddag was het zelfs weer zo zonnig dat we buiten konden zitten.

Vandaag is een heuglijke dag. Ik ben namelijk toegetreden tot het grote gezelschap van bejaarden door het bereiken van de 70-jarige leeftijd.

Vanmorgen mocht ik dus ook het geschenk, dat ons meegegeven was bij vertrek, uitpakken. Ik had het pakket al vele malen in en uit de camper getild om bijvoorbeeld de fietsen uit de garage te kunnen halen.

Vanmorgen was het dus eindelijk zover. In het pakket zaten diverse soorten bier, een kartonnen hartje, gemaakt door Nora, met daarin snoepjes verstopt en een grote kaart met daarop door alle kinderen, schone kinderen en kleinkinderen een handgeschreven gelukwens. Zelfs de gelukwensen van Jos en Berdien stonden erop.

Ik ben oprecht verguld met dit mooi cadeau! En net voordat ik het cadeau open wilde maken kreeg ik Teun op de face-time! Even lekker met hem gekletst.

Van Elfriede kreeg ik een paar speciale biertjes en een uitnodiging om samen met haar naar Ahoy naar een voorstelling van Paul de Leeuw te gaan! Dit gaat op 16 november dit jaar plaatsvinden. Wordt vast en zeker een leuke happening!

Van Johannes kreeg ik een fles Rioja wijn van het bovenste plankje vergezeld van een lekkere Spaanse worst. Dat wordt dus ook smullen.

Verder kreeg ik veel felicitaties via WhatsApp en een aantal telefonische felicitaties. Er kwam ook op mijn website een felicitatie binnen…. Een mooie dag tot nu toe!

Vanmorgen na de koffie met Spaans gebak zijn we de duinen ingelopen, om nog een poging te doen, om de Geo, die we gisteren niet konden vinden alsnog op te sporen.

En warempel we vonden hem. Daarna zochten we nog 2 Geo’s op die in de buurt van de zoutwin-basins lagen.

Het is en blijft leuk om te wandelen en gelijktijdig naar iets te zoeken. By the way: het Spaanse gebak is dusdanig zoet dat het glazuur je spontaan van de tanden en kiezen springt!

Gisteren schreef ik over het tolerant zijn van de Spaanse Local Policia. Tja… en dan is het net of de duivel ermee speelt. Nog geen half uur, nadat ik de blog op de website had gezet, reed de Local policia hier langs. Uit de linker en rechter portierramen stak een hand met daarin een smartphone waarmee alle kentekens van de toen aanwezige campers werden vastgelegd. Het schijnt zo te zijn, dat je 48 uur lang na vastleggen kenteken mag parkeren en dat je dan wordt weg gestuurd. In politietaal heet dat volgens mij “heengezonden”. We gaan het meemaken…. Maar we klagen niet want het is hier fantastisch.

Straks gaan we uit eten bij Restaurante Gallego Playa. Deze leuke strandtent ligt op circa 200 meter vanaf onze camper. 

Na het eten vervolgen we onze Rummicuppetitie. Het wordt zeker weer spannend, wie de winnaar wordt…

Meer weten?

Blijf ons volgen… dan hebt u altijd een alibi!

dinsdag 14 januari 2025 dag 45

De Rummicuppetitie eindigde voor mij en Elfriede in een gelijkspel. Johannes scoorde 1 punt.

Gisteravond koelde de buitentemperatuur snel af. Ook vannacht daalde de temperatuur tot een graadje of 4. In de camper zakt de temperatuur niet verder dan 12 graden. We hebben de verwarming zo ingesteld dat bij 12 graden de kachel even aangaat en bij 13 weer uitgaat.

Zodra de zon ’s morgens opkomt is het binnen de kortste keren weer lekker warm in ons verblijf.

Overigens was de zon de hele dag aanwezig en konden we lekker buiten zitten.

Omdat de zon zo lekker scheen hebben we onze fietsen tot 100% opgeladen en ook onze andere apparatuur, die op accu’s of batterijen werkt, weer volgestouwd met elektriciteit.

We staan nog steeds in La Marina op de grote parkeerplaats en kijken uit op een natuurgebied met zoutmeren en flamingo’s. Vanmiddag hebben we in dat gebied gezocht naar Geo’s. Van de twee vonden we de eerste. De tweede is nog onvindbaar voor ons. Morgen misschien weer een poging wagen?

Het parkeerterrein staat momenteel weer vol met campers. Af en toe vertrekt er een camper. Zodra de plek verlaten wordt, duurt het maar even en staat er weer een andere camper. 

Je ziet ’s morgens ook veel campers langsrijden die naar het strand gaan. Daar mogen ze overdag wel staan maar moeten ’s avonds weer vertrekken. De Local Police controleert daar actief op. 

We maken regelmatig mee dat in het donker nog weer een camperaar probeert een plekje te vinden. Op de parkeerplaats vinden ze dat niet, maar ze mogen wel langs de openbare toegangsweg richting het strand parkeren. 

Je kunt met recht zeggen dat Spanje een enorm tolerant land is richting de camperaars, die vanuit alle hoeken van Europa hier komen overwinteren. 

En weer is een dag voorbij. We worden nog steeds gedoogd op deze mooie plaats. Dus ook morgen blijven we nog hier. Na morgen gaan we plannen maken voor de komende dagen. Dussss…

Blijf ons volgen… dan hebt u altijd een alibi!

maandag 13 januari 2025 dag 44

Na een aantal keren een masterclass te hebben gegeven heeft Elfriede gisteravond 4 keer gewonnen en Johannes 1 keer. Uiteraard heb ik gezegd, dat ik niet mijn best gedaan heb om te winnen en dat ik hun ook een keer een overwinning gun….

De temperatuur zakte vannacht tot een graad of 4. De vorige dagen bleef het ’s nachts steeds rond de 12 graden hangen. Ook vandaag kwam de temperatuur in de schaduw niet veel verder dan een graadje of 6 maar in de zon werd het toch weer 14 graden met een gevoelstemperatuur van zeker 18 graden. 

We zijn vanmiddag op de fiets naar Guardemar en La Marina geweest en op de terugweg hebben we bij een Duits restaurantje gegeten. We aten er een lekkere schnitzel met lekkere patatjes erbij.

In Guardemar stond bij het winkelcentrum een leuke camper geparkeerd. Toen we terug waren op “onze” camperplaats zagen we dat de camper, die we bij het winkelcentrum zagen nu hier staat geparkeerd. 

De camper is van het merk eigenbouw en bestaat uit een Hanomag Mercedes L307 chassis met daarop een Constructam caravan gebouwd. De Hanomag is van 1977 en heeft een motor van slechts 60 pk. De eigenaar vertelde me dat camper bergop amper de 40 km/h haalt en op de snelweg net de 80 aantikt. Ze rijden rustig aan, hooguit 200 km per dag en zijn nu op de terugweg naar Nederland. Te vroeg bij de Pyreneeën aankomen kan niet omdat de vuilwater- en schoonwatertank onder de camper hangen en niet geïsoleerd zijn tegen vorst. Het is echt spartaans rijden in zo’n auto omdat er geen stuur- en rembekrachtiging of andere moderne zaken inzitten, die het rijden vergemakkelijken.

Bij mijn eerste baas, Eastern Petroleum Equipment in Schoonebeek, hadden we destijds eenzelfde serviceauto. Natuurlijk geen camper maar een bus. Ik weet nog, dat we met een zware aanhanger erachter op karwei moesten en dat we ook amper de 80 haalden en bij tegenwind zelfs amper de 70km/h.

Wat opvalt is, dat er momenteel een invasie van Zweden aan de gang is. We zien opvallend veel campers met Zweeds kenteken hier in de omgeving. Voor de Zweden is het hier nog meer overwinteren dan voor ons… denk ik zo.

Als de weersvoorspelling klopt dan hebben we morgen en overmorgen nog een paar zonnige dagen en gaat het daarna regenen. Wij gaan ervan uit dat de voorspelling wel weer verkeerd zal zijn en dat we droog weer houden. Het is echter wel zeker, dat de Spanjaarden het niet erg zullen vinden als ze regen krijgen.

Enfin.. We gaan het meemaken.

Blijf ons volgen… dan hebt u altijd een alibi!

zondag 12 januari 2025 dag 43

Even in het kort: rummicup 2 voor Elfriede en 3 voor mij…

Vanmorgen kwam er een mager zonnetje door. Echter na de cappuccino bij de strandtent werd het steeds zonniger. 

Nadat ook Johannes en Elfriede waren opgestaan en we ontbeten hadden liepen we (ik weer) naar de strandtent en dronken daar (ik weer) een lekkere cappuccino. Dat spul werkt verslavend… Naderhand maakten een strandwandeling en zochten en passant nog even een geo op. Tijdens de strandwandeling zagen we dat je, over de Middellandse zee kijkend, de Pyreneeën in de verte kunt zien… zie de sneeuwtoppen!

Terug bij de camper zijn we gaan lezen. Ik ben nog even naar El Pinet bovenaan de berg gelopen en zag onderweg, dat er een akker met peulen al dusdanig groot zijn, dat ze geoogst kunnen worden.

Op 10 januari, heb ik even een print screen gemaakt van onze camera, achter de woning in Dalen. Je kunt hierop zien dat het om 17:38 in Dalen al nagenoeg donker is, terwijl het hier nog volop licht is. Hier wordt het zo rond 18:10 donker. We hebben hier dus ruim een half uur meer en langer licht dan in Nederland. Bovendien is het hier om 7:30 uur ‘s morgens al licht.

We hebben weer genoten van het weer, want het weer was zoals ze het weer weer hadden voorspeld: weer zonnig en warm weer met zeker 20 graden.

Ondanks dat er regelmatig police local langs rijdt, zijn we nog niet gevraagd om deze mooie plaats te verlaten. 

Zolang dit niet gebeurt blijven we lekker staan. 

Blijf ons volgen… dan hebt u altijd een alibi!

zaterdag 11 januari 2025 dag 42

Het rummicuppen was gisteravond weer succesvol voor mij. Ik won van de 5 rondes 3 en Johannes 2.

De rest van de avond hebben we wat zitten lezen en nog even tv gekeken.

Vanmorgen was het weer weer bewolkt, terwijl ze weer zonnig weer hadden beloofd. We vertrokken om halftien naar La Marina, een plaatsje 19 kilometer vanaf Santa Pola.

Onderweg kwamen we langs de camping waar we verleden jaar 2 nachten stonden en tankten we de watertank vol. We konden daar ook het grijs water lozen en het toilet legen. Voor 5 euro waren we weer leeg en vol. 

Na deze tussenstop reden we langs camperplaats El Pinet en zagen dat de wasmachines leeg waren. Dus daar gestopt en gewassen. Terwijl Elfriede op de camperplaats bleef reed ik naar beneden naar de grote parkeerplaats. Johannes was daar even voor mij al geweest en appte dat er voldoende vrije plaatsen waren. Inderdaad had ik keuze genoeg. Verwonderlijk is, dat we nu op nagenoeg dezelfde plek staan als waar we de voorgaande 2 jaren om deze tijd ook stonden. Nadat Elfriede de was in de droger had gedaan liep ze naar beneden naar de grote parkeerplaats. Daar dronken we samen koffie. Johannes was doorgereden naar Guardemar om daar boodschappen te doen en daar in een wasserette zijn kleding te wassen. 

Nadat we de was uit de droger hadden gehaald, fietsten we ook naar Guardemar om nog snel even de markt te bezoeken en boodschappen te doen.

Guardemar heeft op zaterdag een mooie grote waren-, groente- en fruitmarkt. Ook staat er een man met diverse houten vaten met wijn. Voor € 2,50 per liter koop je daar een 5 jaar oude wijn die echt lekker smaakt. 

Elfriede kwam op haar weg een kraam tegen waar je baguette met jambon kon kopen. En ja, als er iets een lekkernij is, dan is het dat wel.

We peuzelden lekker in de zon, want die was inmiddels behoorlijk dominant aanwezig onze baguette op. 

Het was jammer dat we een lange broek en trui aan hadden gedaan, want in korte broek en T-shirt waren we beter af geweest. De temperatuur was inmiddels ruim boven de 20 graden opgelopen.

Na de markt snel de boodschappen bij de Lidl gedaan en terug naar de camper.

Als we niet weg worden gestuurd blijven we een paar dagen op deze plaats staan. Verleden jaar stonden we hier ruim een week maar het schijnt dat je er nu maar 2 dagen mag staan. Althans, dat wordt er verteld. We gaan het meemaken de komende dagen.

Weten hoe dit afloopt?

Blijf ons volgen… dan hebt u altijd een alibi!

vrijdag 10 januari 2025 dag 41

Het rummicuppen verliep voor mij gunstig. Ik won 3 keer, Johannes 1 keer en Elfriede 1 keer.

Na deze dagelijkse games keken we naar de Netflix serie Genombrottet. Een 4-delige Zweedse serie die op ware feiten berust. Niet echt een spectaculaire serie maar toch wel dusdanig redelijk om te blijven kijken. 

Vanmorgen scheen de zon om 8 uur al lekker. De koffie konden we buiten onder een stralende zon drinken. Vandaag bereikten we een temperatuur van 22 graden. Omdat we tussen de campers zitten hebben we nauwelijks last van de wind. 

Ik heb vandaag wat camperzaken gedaan zoals laden accu’s en accu’s van de fietsen. Omdat ze voor volgende week af en toe wat regen voorspellen kun je maar beter zorgen dat je de zonne-energie goed benut en deze in je accu’s van zowel camper als ook de fietsen pompt.

Vanmiddag hebben Elfriede en ik een duik in de zee gemaakt. Naderhand hebben we naast de camper onder de buitendouche het zout er even afgespoeld. We zijn dus weer fris en fruitig…

Morgen gaan we richting La Marina. Onderweg komen we langs 2 camperplaatsen waar we de campers kunnen verzorgen. Water tappen, grijs water lozen etc.

Na deze acties gaan we naar een wasserette. Daarna gaan we boodschappen doen, want onze voorraad slinkt… En er moet wel weer brood op de plank komen.

Waar we vanaf morgen terecht komen om te overnachten weten we nog niet. Als er op de parkeerplaats La Marina geen plaats is kunnen we in elk geval nog terug naar waar we nu staan. Hier is plek genoeg en het is hier goed vertoeven!

Blijf ons volgen… dan hebt u altijd een alibi!

donderdag 9 januari 2025 dag 40…EXTRA SPANNENDE EDITIE!

De uitslag van de Rummicuppetitie gisteravond was 2 voor Elfriede, 1 voor Johannes en 2 voor mij. We speelden 5 rondes, die dit keer in recordtempo verliepen.

Gisteren aan het einde van de middag werd het ietwat onrustig bij ons op de parkeerplaats. 4 kleine, tot campers omgebouwde vrachtautootjes, gingen in een hoek op het terrein staan. Behalve 5 of 6 personen kwamen er uit de voertuigen ook nog eens 5 honden. En dan geen opgevoede honden maar ongeleide projectielen die de hele parkeerplaats overstoven. 

( en dan te bedenken, dat er een aanlijnplicht is in Spanje) De eigenaren trokken er zich niets van aan en lieten het voor wat het was. Het was een enclave van Fransen, Italianen, Belgen en Spanjaarden.

Toen ik gisteravond tegen 8 uur controleerde of alle luiken afgesloten waren stond er plotseling een gevaarlijk uitziende hond tegenover mij. 

Gegrom en geblaf werd mijn deel. Pas toen ik een schop- en gooi beweging maakte, koos het dier het hazenpad dan wel hondenpad.

De nacht verliep zonder lawaai of geblaf.

Overigens… onderstaande foto heeft Elfriede gisteravond van de zonsondergang gemaakt.

Vanmorgen was het dusdanig bewolkt dat de zon er niet doorkwam. Het was wel beloofd dat er zon zou zijn…

Ik maakte onderstaande mooie zonsopgang-foto van de horizon, waarop wij uitkijken.

Na de koffie liepen we vanmorgen naar het 3,5 kilometer verderop gelegen plaatsje Arenals del Sol. Het was ons plan om daar koffie te gaan drinken met een stuk gebak erbij. Helaas was de banketbakkerij gesloten. Dan maar terug naar de campers.

Toen we weer bij de campers waren kwam de zon erdoor. Het werd weer ruim 20 graden en we konden tot 17 uur buiten zitten.

Terwijl we buiten zaten reed een Spaanse auto het parkeerterrein op. In de auto zaten een man en vrouw en twee kleine hondjes. De straathonden van de enclave kregen de auto met de hondjes in het vizier en maakten zoveel terreur, dat de chauffeur van de auto het terrein weer af reed met in zijn kielzog de 2 terreurhonden. De eigenaren van de honden schrokken hier schijnbaar wel van, want ze gingen de straat op om hun beesten tot bedaren te krijgen en terug te roepen.

Enfin, so far so good… Het duurde een klein half uurtje totdat er een politieauto aan kwam rijden. Deze reed naar de enclave en er stapten 2 dienders uit. Deze twee gingen in discussie met de enclave-leden. Al gauw zagen ze dat er geen doorkomen aan was en kwam er versterking. Politieauto nummer 2.

Ook dit bood schijnbaar niet voldoende soelaas. Een derde auto rukte aan. Twee dienders met wapenstokken van enig formaat stapten uit. Ook zij gingen de verbale strijd met de enclave-leden aan en de stemmen werden steeds luider. Schijnbaar was ook dit nog niet voldoende. De chef van de dienders werd ontboden. 

Na ruim anderhalf uur van bakkeleien en schrijven werden de “campers” stuk voor stuk van het terrein af gedirigeerd. 

Terwijl de politie aan het praten en schrijven was reed het autootje met de twee inzittenden en 2 hondjes nog even demonstratief over het terrein. Het is dus overbodig om te vertellen wie geklaagd heeft bij de politie!

De rust is wedergekeerd op deze mooie plek. Waar de enclave nu naartoe is vertrokken weten we niet. Wat we wel weten, is dat het een soort kat- en muisspel is, dat zich hier steeds weer voltrekt tussen de Local Police en de enclave-leden.

Ons vreedzame mensen lieten ze met rust.

Ach… zo beleven we steeds weer wat… toch?

Blijf ons volgen… dan hebt u altijd een alibi!

Spanje Portugal 2024/2025

woensdag 8 januari 2025 dag 39

Ook gisteravond werd er rummicup gespeeld. Ik gaf voor de verandering maar weer eens een masterclass in rummicup. De stand eindigde na 5 rondes met 4 overwinningen voor mij en 1 voor Elfriede.

Vanmorgen had de zon er eerst nog niet veel zin in maar tegen 10 uur konden de stoelen toch uit de garage en konden we buiten koffie drinken. Het bleef de hele dag mooi!

Tijdens de koffie spraken we over het verdere verloop van onze reis naar het zuiden. Willen we nu wel of niet doorrijden naar Portugal? Vanuit Santa Pola is het nog ruim 800 kilometer tot Faro en het weer is daar momenteel minder mooi dan hier. De komende 14 dagen zelfs een graad of 5 kouder dan hier en meer kans op regen. Ons eerdere plan, om via de N2 dwars door Portugal terug te rijden, hadden we eigenlijk al in de koelkast gezet, wellicht iets voor een komend winterseizoen?

We zijn nu bijna 40 dagen onderweg en besloten om via de Costa’s terug te rijden en bij Perpignan weer de grens over te steken, naar Frankrijk. 

Voor de terugreis langs de Costa’s trekken we 14 dagen uit en voor de reis door Frankrijk tot aan huis een dag of 4.

Effectief hebben we dus nog een ruime 30 dagen om met ons drieën in het mooie Spanje te verblijven en op ons reisdoel te komen. Daarna scheiden onze wegen zich helaas… 

We gaan nog een 200 kilometer verder zuidwaarts de komende 30 dagen en draaien dan 180 graden zodat de neus van de NiBi weer in Noordelijke richting wijst. We moeten dan 800 kilometer langs de Costa’s terugrijden.

Ons motto is om zo lang mogelijk van het mooie weer te genieten en dat kan met volle teugen in Spanje…

Verder brachten we de dag door met lezen en voor ons uit zitten kijken…. Navelstaren?

Het is heerlijk, om op deze manier te overwinteren. We leven zonder zorgen in de dag. Je lichaam vertelt je, wanneer je moet eten en drinken en van werken is geen sprake.

We doen waar we zin in hebben. 

Ik heb altijd al genoten van de kust. Vanmorgen heb ik een strandwandeling gemaakt. Het is mooi om te zien, hoe de zon de kleuren van het water verandert. Hoe de wind de golven van de middellandse zee bestuurd. Vandaag was er nauwelijks wind en dan gaat er een ongelofelijke rust uit van het kabbelende water. Ook heb ik mooie foto’s gemaakt voor een nieuw quiltproject, zo inspirerend! Het liefst zou ik direct willen beginnen. 

We lezen veel, het is geweldig, je mee te laten slepen in een andere wereld. ‘S-avonds als je in bed ligt en een prachtige sterrenhemel ziet, gaan je gedachten terug naar hetgeen, wat je overdag gelezen hebt. Bij het ruisen van de zee val je heerlijk in slaap. 

Kortom, kan het leven leuker of beter? Ik denk het niet.

                                                                                                        Elfriede

Blijf ons volgen… dan hebt u altijd een alibi!

dinsdag 7 januari 2025 dag 38

Standen rummicup gisteravond na 5 rondes: Elfriede 1 punt, Johannes 2 punten en ik ook 2 punten.

Gisteren waren een stelletje asociale lieden tot laat in de avond lawaai aan het maken. Ze hadden de bas van hun muziek zo staan dat je het overal op de camperplaats kon horen. Ik zal maar niet schrijven uit welk land ze komen maar als het mijn landgenoten waren geweest had ik er wat van gezegd…

Vanmorgen was het eerst dusdanig fris, dat de verwarming in de camper aan ging. Maar om 9 uur was de zon al zo sterk, dat we buiten konden zitten. 

Samen met Johannes besloten we om een andere plek te gaan zoeken, omdat we er zeker van uit konden gaan, dat ze vanavond wederom herrie gaan schoppen. 

We kozen ervoor om 900 meter richting Alicante te rijden. Daar is nl ook een groot parkeerterrein op zand en steen waar we al campers hadden zien staan.

Om 10 uur waren we ter plaatse en hadden de plekken voor het uitkiezen. We kijken nu tussen de duinen door op de Middellandse zee. 

Mooi is ook dat op 400 meter van hier een put is waarin je je vuil water en toiletcassette kunt lozen. Het schijnt dat op ongeveer 2 kilometer van hier een watertappunt zit. Of dat klopt ga ik morgen uitzoeken.

Omdat we gisteren bijna geen zon hadden hebben we vandaag het opvouwbare zonnepaneel buiten gezet en hadden in korte tijd de accu’s weer op 100%.

Tja en als de zon schijnt zitten we natuurlijk buiten te lezen en te puzzelen.

En dat kon de hele dag door!

Vanmiddag zijn we op de fiets naar Santa Pola gereden en hebben daar lekkere pincho’s gegeten. De terrassen zaten overal redelijk vol…

Santa Pola ligt op net geen 10 kilometer van hier. 

Morgen gaan we plannen maken voor de komende dagen en weken, althans dat is het plan.

Blijf ons volgen… dan hebt u altijd een alibi!

maandag 6 januari 2025 dag 37

Stand rummicup gisteravond 2 voor Elfriede, 1 voor Johannes en 2 voor mij.

Gisteren laat in de middag kwam er eerst een grote, tot camper omgebouwde vrachtauto, het terrein op rijden even later gevolgd door een grote bus. Na een poosje kwamen er nog 5 bussen bij. Het waren in totaal 6 Fransen en 1 Zwitserse bus. Het bleek, dat ze weggestuurd waren op een andere plaats vanwege een feest dat ze gehouden hadden.

De Zwitserse bus bleek een hobby-camper gezien het vele werk dat ze er gisteravond aan deden en ook nog vandaag waren ze bezig met de bus. Vooral de Fransen denken dat ze alleen op de wereld zijn, veel rumoer en smeerlappen van het zuiverste water….

Vanmorgen stonden we op en was er in geen velden of wegen een zon te bekennen. Ook boven de zee niet. De temperatuur bleef aanvankelijk steken op een graadje of 13 maar liep in de loop van de middag toch nog op naar 17, 18 graden. Het was windstil weer met af en toe een spatje regen. 

We brachten een deel van de ochtend door in de camper met lezen. Ik ben bezig met “de prijs” van Marcel van de Ven. Een spannend boek dat een inkijk geeft in de werkwijze van undercover-agenten in Nederland en ver daarbuiten. Een aanrader! Elfriede leest weer ook een spannend boek. 

De mensen die voor ons stonden met een “overmaatse” Concorde besloten vanwege de grote bussen een dag eerder te vertrekken. Waarschijnlijk uit jaloezie omdat hun Concorde iets kleiner is? Voordat ze weg gingen werd de achterklep geopend en werd hun Fiat 500 naar binnen gelierd. Niet gereden, want dan had de eigenaar door het open dakje uit het Fiatje moeten kruipen. 

Na de lunch besloten we om de klim naar de Mirador te wagen. Niet via de weg maar via de bergwand. We moesten een hoogte overwinnen van 152 meter. Deels steil en deels erg steil, van geen stijl was dus geen sprake. 

Omdat het af en toe iets miezerde was onze expeditie niet zonder gevaar door gladde rotsen… maar door uiterst geconcentreerd en cool te blijven bereikten we heelhuids de top van de mountain!

Toen we boven waren was het nog een 800 meter tot de Mirador. Daar hadden we een mooi uitzicht over de zee en de stranden. 

Toen we terugliepen zag ik dat er een geo in de buurt moest liggen. Dus de app daarvoor maar even aangezet. Dit keer vond Elfriede de geo, Nummer 7 deze reis.

Omdat het ons te link was om via de steile bergwand terug te gaan besloten we om via het plaatsje El Gran Alicant te lopen. We kwamen door een woonwijk waar vooral Engelsen hun domicilie hebben. In een typisch Engels barretje dronken we koffie. 

De laatste 3,5 kilometer van de terugweg liepen we toch weer door de bossen met deels een rotsachtig pad. 

Rond een uur of 5 waren we weer bij de campers. Totaal afgelegde loopafstand vandaag was 9,2 kilometer!

Wat we morgen gaan doen bespreken we vanavond. 

Blijf ons volgen… dan hebt u altijd een alibi!